Klassement

Ik heb verslaving ook als geniepige tegenstander gezien, en terecht. In NA werd me een nieuwe manier van leven beloofd als ik aan het programma zou (blijven) werken, wat er op neer komt dat ik blijvend aan mezelf werk.. Zo langzamerhand is die nieuwe manier van leven een feit geworden en me eigen geworden.. Doordat ik me (zeer) bewust ben geworden van mijn ziekte verslaving en van alles wat dat met zich meebrengt, heb ik er geen moeite meer mee om alcohol in mijn omgeving te hebben, of dat nou is in een fles, glas of zelfs mens.. mits dat laatste niet de spuigaten uitloopt, want dan krijg ik net zoveel last van zo iemand als dat anderen in het verleden van mij hadden. Trek krijg ik er niet van. Wel is juist die confrontatie met alcohol datgene wat me bewust houdt.. Hierdoor hoef ik verslaving niet langer als een geniepige tegenstander te zien maar als een deel van mezelf waar ik me bewust van moet zijn/blijven. Ik weet natuurlijk niet of het voor iedereen geldt, maar voor mij is mijn ziekte verslaving ondanks dat het nooit overgaat, wél behapbaar geworden. Geen drama, gewoon een dingetje (ha, sorry A3 , ik weet dat je niet van "dingetjes" houdt) om rekening mee te houden als het nu en dan nodig is..

Oh, en nog wat. Heb de hele dag mijn hielspoor bijna niet gevoeld, zelfs heel weinig pijn na het opstaan. Morgen dan wel weer een hele drukke werkdag, dus dan zal het wel weer anders zijn. Maar voor nu..ben ik heel blij

Agnieta, ehm ... hoe lang duurt deze slachtoffer-houding ? Edit; sorry Misschien heb je hier wel het volste recht toe hoor. Ik zal me er niet langer aan storen

Ik kwam kijken of jij er al was....

Moet hier toch vaker komen. Ik loop ernstig achter. Bij deze van harte; Adam, A3, Shahire, Luna, MG en Ollie

Ja Kabouter, ik vind voor mezelf yoga heel effectief en denk dat het voor jou erg helpt. Yoga doe je met je lijf en minder met puur je hoofd. Niet alleen het denken maar het bezig zijn en met dat bezig zijn mindfullness, leven in het hier en nu. Ik ben ook een stijve hark maar dat maakt niks uit. Het gaat om het doen en niet om de beste te zijn. Yoga gaat niet om het willen winnen, juist niet. Probeer het een paar keer als je daartoe op termijn als je genoeg hersteld bent. Succes

Ja hoor noem het cheat dag, schijt aan Sonja dag....whatever.....ik heb ook gemerkt dat je met dieeten en gezond eten de boog niet 24/7 gespannen kan houden. Maar ik deed dat altijd heel strikt en planmatig. Zoals Zaterdag cheatdag, De theorie achter cheatdag waarop je alles mag eten is dat je op die ene dag nooit zoveel kan snoepen en snacken als je anders elke dag zou doen. Ik combineerde het altijd met benen train dag in de sportschool. Dat kost heel veel kcals. Dan mocht ik daarna een dag onbeperkt eten en daarna genieten van een week gezond en beperkt. Ik schrijf bewust niet genieten van onbeperkt eten en daarna afzien van dieeten want de sleutel voor mij is heel vaak hoe het linguistisch te formuleren. Niet langer de koppeling te maken dat alleen vet zoet genieten is en gezond en beperkt afzien....nee leren dat gezond en beperkt ook lekker is....dat lekker in je vel door goede voeding nu eenmaal een feit is. Zo ongeveer ga ik met gezond eten en dieeten om. En anders is je eigen zware leven in het humoristische trekken zoals Kaandorp doet ook heel effectief. Jezelf niet zo zwaar en serieus nemen. Je leven lichter maken.....

En ik heb altijd een reep chocolade in huis Voor iedereen die een "heel zwaar en moeilijk" leven hebben:

De kogel is door de kerk. De voorbereidingen kunnen beginnen! Ergens rond de 25e vertrekken we voor een vakantie naar Karinthië Oostenrijk. Lekker zo'n spontane actie!

Wijfie er is hier in de loop van tijd zo ontzettend veel aangegeven, maar ik heb nog nooit het gevoel gehad dat er iets mee gedaan wordt. Ikzelf word dan een beetje moe en denk, ja waarom schrijf ik nog. Niet dat je verplicht bent om er iets mee te doen hoor. Maar zo verandert het ook niet, het is al jaren zo. Wat zou je zelf kunnen doen om het te veranderen?

Zojuist heb ik bijgelezen. Ik heb me gestoord aan Toine. Toine, je wilt niet bedelen om aandacht, schrijf je. Hulp vragen is moeilijk, maar is het nou zó moeilijk om iets te vertellen , kwetsbaar, en dan ook aangeven dat je steun nodig hebt? Je hebt gelijk dat er na die vreselijke dag niet veel aandacht naar jou uit ging. Je had er om kunnen vragen. Je schrijft dat iedereen hier vast zit in zijn eigen mening. Dat durf ik te bestrijden. Je schrijft dat het forum gebruikt wordt als tijdverdrijf. Ik denk dat dat klopt maar ik vraag me af wat daar mis mee is. Sommigen babbelen graag alles aan elkaar. Op momenten dat iemand het moeilijk heeft zou diegene dat óók moeten doen. Stomweg meebabbelen totdat de trek over is. Dat zou winst zijn. Je schrijft dat sommigen diepgaand neuzelen. Jouw woorden waren anders, dit is mijn invulling. Als babbelen niet mag, oppervlakkig zijn dus, en diepgaand mag óók niet, wanneer doet iemand het dan wél goed in jouw ogen? Ik voel schroom opkomen. Naast de reeds aanwezige irritatie. Irritaties zijn cadeautjes. Misschien kan ik es kijken waar ik anderen wil veranderen. Zo werd het toch nog weer een pijnlijk leerzame posting voor mij. Au. Kan ik wel weer even verder mee.

Lieve allemaal, Al een tijdje zat ik te worstelen me t idee om een maatje te zoeken. Maar steeds durfde ik niet zo goed. Nu zit ik hier en heb weer een rottige avond. Ik besef steeds meer dat ik het niet alleen kan. Wie zou mijn maatje willen zijn? Hopelijk heb ik mijn berichtje zo goed geplaatst. Ik hoor graag van jullie. :Liefs Inkie34

en dan juist hier komen wijfie en niet paranoide worden om mensen die hun naam veranderen of nieuwe frummers'kom op, je draait hier al lang mee dan weet je toch dat mensen en situaties wisselen? de basis blijft dezelde en iedereen wil je steunen maar dan moet je wel komen en meeschrijven

Heel goed Bh. dat je het zekere voor het onzekere neemt zodat je niet in de verleiding komt. Merken je kinderen al enig verschil? Hier sla, ongeschilde krieltjes (doe ik tegenwoordig vaak) en een grote biefstuk.

volgens mij heb ik mijn punt gemaakt. ongelofelijk... groet..

Facebook ken ik niet want daar zit ik niet op Toine maar ik vind wel dat er mensen zijn die inderdaad veel met zichzelf bezig zijn. Ik heb het gevoel dat die niet echt delen. Wat mij opvalt is dat als ik een berichtje plaats, er weinig of geen reactie komt. Dat vind ik erg jammer en ook daarom ben ik de laatste tijd erg weinig op het forum. Ik mis het echte delen. Maar ja van de andere kant zijn er ook weer mensen, die niet echt willen delen maar gewoon of veel aandacht willen voor zichzelf of gewoon het forum zien als een soort dagboek. Jammer dat je weer een tijdje weg gaat, want ook jij zou kunnen helpen om het forum te veranderen als iets je stoort.

het is hier vaak op het forum meer elkaar uitdagen en scherp daarna klaarstaan met een mening, wat vooraf al beklonken was, dan echt een toegevoegde waarde te bieden vind ik. iedereen staat klaar om zijn gal te spuwen en zijn mening te geven, waarschijnlijk doe ik nu precies hetzelfde. weet niet waar dit vandaan komt, maar zie de laatste tijd weinig feedback of intel waar ik wat aan heb en ben er weer even klaar mee heb ook weinig gemeld van mijn kant en dan is natuurlijk feedback ook lastig. wat mij het meest gestoord heeft en waarom ik tot deze conclusie ben gekomen, iedereen is met zichzelf bezig en de ander tsja, zolang men zijn eigen mening maar kan geven zou de rest jeuken. ging heel slecht met mijn broer en nu ook toch niet zo goed, op de dag leeft iedereen met je mee en een dag later ben je weer alleen hierin, met andere woorden, steun is er a la moment suprême en vaak in navolging van anderen en de dag erna is iedereen je weer vergeten, want het gaat natuurlijk om jou op dit forum. moet het weer gewoon in mijzelf zoeken en wordt het lastig kom ik weer eens om de hoek kijken. misschien vaag verhaal, maar ben het zat mijn mening te verdedigen en ga niet mijn hand op houden om emotionele ondersteuning. meeste mensen op dit forum zijn oprecht, lief en bedoelen het goed, maar er zitten ook een stel zeepneuzen tussen die het gewoon als tijdverdrijf zien en een verkapte facebook. tot ziens!

Agnieta, Een volgende keer drink ik gewoon niet !

Hier in huis is geen alcohol, komt er ook niet meer in. Ook niet met visite die het zelf meebrengt en de rest weer mee naar huis neemt. Er is een goed leven mogelijk zonder alcohol en dat begint bij jezelf. edit: woorden verwisseld, beginnend Korsakov?

Hai mensen, daar ben ik weer, Even klaar met werken, Mag vanmiddag weer een uurtje. Weer kleddernat geregend. Was wel goed ter ontnuchtering , Dank voor jullie reacties Voel eigenlijk wel een soort van opluchting nu, want de boog was inderdaad veel te strak gespannen. Heb vanochtend 1 kopje koffie gedronken,met 1 biskwietje, Af en toe koffie, met wat erbij mag weer van mezelf. En ook een ijsje eten met de kleinkinderen als dat zo eens uitkomt. En ook een stukje taart op een verjaardag, dan hoef ik me daar ook niet meer zo ongelukkig over te voelen. Wat tjee, wat vreet dat een negatieve energie zeg. Had echt het idee dat ik niets meer mocht. Drank uiteraard de deur uit. Was ook stom, want had al meer dan een maand die fles wijn in huis. Voor de visite, die er 4 weken geleden was, en alleen witte wijn dronken. Dus de fles rode, was blijven staan, en dacht dat ik dat heus wel aan kon. Nou niet dus blijkbaar. Maar goed, nu niets meer in huis.

Van harte gefeliciteerd, Olli, Luna en MijnGerrit !!!

Een X van Y, leuk!

Kabouterje, ik ben geen juf in yoga, maar ik doe het wel heel veel, bijna elke dag. Wat Erik al zei, lenigheid is geen vereiste. Yoga haalt de drukte in je hoofd niet weg, maar het helpt wel om anders met die drukte om te gaan, zodat je er minder last van hebt. Je leert er mee te leven door je er niet tegen te verzetten. Als je er minder mee vecht, krijg je er vanzelf minder last van en dan voelt het uiteindelijk toch minder druk. Je zegt dat je bang bent om de controle kwijt te raken. Wat bedoel je dan precies? De controle over wat? Je gedachten of wat anders? x van Yo

Hoi allemaal, Net mijn ex aan de telefoon gehad, en mijn dochter komt volgende week om een gesprekje te voeren. Mijn kleine ventje komt vanmiddag na het werk. Ben wel een beetje teleurgesteld dat mijn meissie nu niet wil, maar ik blijf positief. Heb 21 augustus pas een intake voor de psychiater. Ik heb gelukkig mijn mams en mijn goeie vriendin om te praten. Ik ga nu stoppen want ik moet nu echt naar mijn werk. Tot later Gr Bighamster

En voor jou brengt de poes hem deze maand MG!

Een maanbloemetje voor jou Luna.

Anders omgaan met je emoties? Als ik een voorstel mag doen?

Ja Joris dat zou jij wel willen weten he? Yo, daar ben je nog te jong voor! En ik te oud voor GV.....

Goedemorgen, geslapen als een os...Yo ik dacht Georgina Verbaan....

Wat hoor ik....lady jane Ollie,luna en MG van harte

Wat kan AA kan betekenen voor mijn herstel? AA heeft een programma voortgebracht dat bestaat uit 12 Stappen waarmee ik mezelf totaal anders in het leven kan zetten. Het is niet zozeer AA als wel dat programma dat voor mij levensreddend is. Het programma leert me mijn ziekte verslaving te onderzoeken, niet in m'n uppie, maar met de hulp van andere herstellende verslaafden die soms veel meer, soms minder ervaring hebben met het werken met de Stappen. Ik heb geleerd dat alcoholisme niet mijn probleem is. Alcoholisme is slechts een uitingsvorm van een veel dieper gaande en wijder vertakte ziekte. Alcohol is slechts een middel waarmee ik de problemen die mijn ziekte me geeft, verdoof. Door te stoppen met drinken ben ik de onderliggende problemen nog niet kwijt. Sterker nog, ze komen dan tot me zoals ze werkelijk zijn.. zo hevig, dat mijn eerste reaktie zal zijn om te willen gaan drinken, zodat ik die werkelijkheid maar niet hoef aan te gaan. Deze eerste reaktie leert me dat ik, als ik wil stoppen met drinken, die werkelijkheid anders moet gaan ervaren. Anders ervaren, want de werkelijkheid zélf kan ik niet veranderen. Ik kan alleen mezelf veranderen. De belangrijkste ingrediënten van mijn verslaving zijn obsessie (het allesoverweldigende verlangen om te drinken, zelfs als ik weet dat ik mijn leven aan het verwoesten ben) en dwangmatigheid (het onvermogen om te stoppen met drinken als ik eenmaal ben begonnen). De obsessie laat mij keer op keer terugkeren naar mijn persoonlijke drug (alcohol) of één of andere vervanger daarvan, wat betekent dat als ik geen alcohol neem (zelfgekozen of door "overmacht") ik op zoek ga naar iets anders dat mij een instant-beloning geeft zoals bijvoorbeeld eten/snoepen, woede, dingen kopen, sex... om maar weer even die aloude bevrediging te ervaren. Vanwege mijn fysieke gevoeligheid voor drugs/alcohol en van alles en nog wat dat me maar enigzins GOED doet voelen, ben ik compleet in de greep van een destructieve macht die groter is dan ik ben. Op deze manier kan ik dus inzien dat ik zowel mét als zónder alcohol mijn leven niet onder controle heb. Het 12-Stappen programma biedt mij een leidraad die ik geheel vrijwillig volg. Wil het programma werken, dan moet ik mij wel onderwerpen aan een aantal zaken die ik eerder altijd bij voorbaat al verwierp. Een van de eerste dingen was dat ik moest toegeven dat ik totaal verslagen was, dat het leven mij in een wurggreep had gekregen. Hulp bij anderen zoeken wilde ik alleen, als ik kans maakte die anderen op een gegeven moment weer te slim af te kunnen zijn. Dit programma kent geen "te slim affers".. Ik heb het zelf gemerkt (eigenwijs als ik ben) en ik heb het vele malen bij anderen gezien (net zo eigenwijs): op het moment dat ik denk het programma te slim af te kunnen zijn, stopt het met werken.. en zodra het programma voor mij stopt met werken bevind ik mij op een glijdende schaal naar beneden, naar drinken. Dit hoeft niet meteen te gebeuren, maar ik zal dan elk probleem dat ik tegenkom weer aanpakken om MIJN manier, op de manier die MIJ het beste uitkomt, met als uiteindelijk resultaat dat ik weer net zo diep in de nesten zit als toen ik aan het programma begon. Om er voor te zorgen dat het PROGRAMMA voor me BLIJFT WERKEN, zal ik ZELF aan het programma MOETEN BLIJVEN werken. Dat kan ik niet alleen, daar heb ik hulp van anderen voor nodig, zoals mijn sponsor, de mensen in de groepen (AA, NA, CA) die ook op hun manier aan het programma en hun herstel werken. Maar ook het geven van voorlichting in klinieken, het vertellen van mijn levensverhaal met de nadruk op mijn herstelperiode aan andere verslaafden, kortom het uitdragen van de boodschap van kracht en hoop. Want alleen door mijn ervaringen met anderen te delen kan ik behouden wat ik heb en kan ik groeien. Dit werkt trouwens vice versa, want ik kan groeien door naar anderen te luisteren en hún ervaringen proberen toe te passen in mijn dagelijkse leven. Als ik het 12-Stappen programma nooit geprobeerd had, het geen kans had gegeven, was ik nu nog steeds in gevecht geweest met mijn verslaving zonder daar daadwerkelijk resultaten in te behalen. Door me open te stellen voor dingen die ik niet voor mogelijk houdt, geef ik mezelf een kans op herstel, op een prettig en hanteerbaar leven. En omdat ik geleerd heb om van mezelf te houden, vind ik dat ik me die kans niet mag ontzeggen. Maar daar moet ik dan wel wat voor doen. Ik hoef maar één ding te veranderen: alles! O ja, wat me ook enorm geholpen heeft om het in dit programma vol te houden, is het bezoeken van veel verschillende meetings. De ene meeting is de andere niet. Ook ben ik niet alleen bij AA wezen kijken (en luisteren) maar ook bij NA (Narcotics Anonymous) en CA (Cocaine Anonymous) Niet het middel is het probleem, de onderliggende ziekte is het probleem. Hoe meer meetings, hoe meer verschillende ervaringen en - bijkomend - hoe meer kennissen. Door me blind te staren op één meeting, op één groep, is het gevaar groot dat ik me, óf een buitenbeentje en/of niet welkom ga voelen, óf dat ik me een hele pief ga vinden in zo'n groep.... beide zijn niet goed voor mij. Nederigheid, onbaatzuchtigheid en anonimiteit zijn voor mij van levensbelang. Ik draag mijn kleine steentje bij en neem vele kleine steentjes mee naar huis om mijn eigen herstelhuisje mee te bouwen.