Klassement

Hulp zou fijn zijn, Ietje, in welke vorm dan ook, maar uiteindelijk ligt de oplossing bij jezelf. Focus je dus niet teveel op al die hulpmiddelen, uiteindelijk is het zo dat je 'gewoon' moet stoppen. Wilt stoppen. Toch? Gewoon niet doen, die eerste. Je hoeft niet iets te DOEN, je moet iets NALATEN. Niet doen dus. Want je wil niet, toch??

Bijna vergeten.. is dat wat. Ook wel goed juist dat het zo 'normaal' begint te worden. Net een lange avonddienst gehad, vorig jaar niet eens werk! Na 3 maanden nuchter lukte het wél om serieus te solliciteren en zowaar nog aangenomen worden ook. Zoveel gebeurt dit jaar zeg... en allemaal positief. Niet dat het zo makkelijk was, dat niet. Ja het niet drinken was an sich niet zo lastig, echt niet, het voelde als bevrijding. Maar man man wat komt alles helder binnen! Dat was soms wel echt even vechten.. en doorgaan. Heb wel momenten gehad dat ik dacht ik zou wel willen zuipen maar dat was alleen om niet te voelen, geen of weinig trek of in ieder geval anders vertaald. Nu verder op naar het wk... Heb dat als doel gesteld om niet te drinken tot die tijd al ben ik er niet meer zo mee bezig...

Een jaar droog, stevige mijlpaal. Met ups en downs, Toch in stilte, krachtiger, bewuster, weerbaarder Niet meer wegduiken in de drank en 'het kan best wel weer', nop, uit jezelf komen! Bewust dat het leven soms glans verliest, als je ouder wordt kan zomaar. Verlies van vrienden en soms zelfs soulmates. Dan kijk je om je heen en voel je je verloren. Gewonnen heb je als je jezelf hebt gevonden En daar helemaal voor gaat.

heb je bijdehandjes op Jen?

Ben net terug van een feestje op mijn werk. Voor mij de eerste gelegenheid dat velen aan de wijn zaten en ik aan de cola.....Ik ben best een beetje trots op mezelf. Los van het niet drinken kwam het zo uit dat een collega die echt obesitas heeft (en hier over een week een maagverkleining voor krijgt) naar ons toe kwam met hou me tegen als ik wil eten. Ik kom wel maar ik neem alleen een maaltijd shake.....Ik nam haar even apart en we hebben een deal gemaakt van ik drink niet, zij eet niet en we gaan op elkaar letten. Dat hielp. ,aan tafel begon ze over onze deal en in plaats van eromheen draaien rustig gezegd van ik drink de komende maanden geen alcohol omdat het beter voor mezelf is een hele tijd te stoppen. Geen excuus verzinnen zoals medicatie als reden voor niet drinken. Zo dicht mogelijk bij de waarheid zonder expliciet te zeggen, ik heb een drankprobleem. Voor mij is dit vrij uniek.

ooitwel

Wijfie het valt me op dat als jij een poos niet drinkt dat je dan positief bent, voor jezelf kiest en leuke dingen doet en je nauwelijks aan J ergert. Je leeft! Als je drinkt, of pas gedronken hebt, verval je in je slachtofferrol en ligt bijna alles aan J. Je overleeft! Ik herken hier veel van uit de periode dat ik nog zelf zo jojo-de met drank. En wat ik haast niet durf te vragen: je schrijft ik ben blij voor hem dat hij nog leeft, maar is hij er zelf wel blij mee? Mijn vraag is: jij was al aan het afscheid nemen, nu is hij thuis: ben jij er wel blij mee dat hij nog leeft? Een hele konfronterende vraag misschien, zeker niet een om hier te antwoorden hoor. Maar wel om over na te denken en in therapie aan te werken. En niet eerst blijven hangen dat elke ther. niet goed genoeg is, nee gewoon accepteren dat je er zo niet uitkomt en met hulp in elk geval verder gaat komen dan nu. Ik hoop dat ik niet te hard klink, maar zo voelt het dus als ik jou lees.

.

Zal ik eens wat lelijks schrijven?? Uiteindelijk, ondanks wat voor hulp dan ook, zul je het ALLEEN moeten doen. Zolang iemand dat niet inziet, wordt het niks. En nogmaals, hulp is fijn, maar is zeker niet alles. Echt echt echt echt, de kracht zit in jezelf. en uiteindelijk, jaaaaaaa.........uiteindelijk zul je het alleen moeten doen alleen alleen alleen alleen en eventueel delen hier. De waarheid is misschien hard, maar wat wil je??

Met bewijs heeft dat niets van doen. Ik vraag me opeens af hoe vaak je als kind niet "bewezen" hebt dat lopen niet gaat zonder meteen om te kukelen. Je kunt het ook omdraaien. Hoe vaak heb je al niet een dag of meer drooggestaan. Even zo vaak heb je dus bewezen dat het wél lukt. Dat het wél kan.

Ietje als je de keuze maakt om te gaan drinken, kan je ook een keuze maken om het niet te doen, in beide gevallen is het jouw keuze, alleen de tweede keuze daar is kracht voor nodig. Die kracht kan je alleen krijgen door te blijven volhouden. Maak die keuze en sta er voor 200% achter. Dan alleen heb je kans van slagen. Keer de drank je rug toe en richt je op het echte leven.

Hoi Peet! Zie nu pas je stukje aan mij. Dank je! Ik woon idd in Spanje, met mijn gezin (niet met andere familieleden). De wijn vloeit hier rijkelijk, bier ook trouwens. Soms al om 10 uur 's ochtends in een café, alsof dat normaal is (is het mss ook wel hier??). Gelukkig wonen we in de bergen, afgelegen. Maar toch hebben we veel contacten, etentjes, feestjes en ja dan is er volop drank en drinkt iedereen. We wonen met een ander gezin, waarvan beide volwassen dagelijks drinken. Dus altijd om me heen die drank. Praten erover doe ik niet veel, hoewel als iemand er iets van zegt/ vraagt als ik een alcoholvrij biertje neem, zeg ik dat het zo een gewoonte is om elke dag te drinken en dat ik dat niet wil. Ik ga er verder niet op in hoe moeilijk ik het ermee heb of zoiets. Jij bent nog supersterk, lees ik. Mooi is dat. Dat was ik ook de 1ste 1,5 maand. Sindsdien twijfel ik of ik niet af en toe zal drinken. Tot nu toe heb ik 2 keer gedronken (1 keer 2 en 1 keer 3 biertjes) en dat is nu bijna 2 weken geleden. Ben dus niet meteen doorgeslagen. Heb meer moeite om het blowen te laten. Dat heb ik inmiddels alweer 10 keer gedaan (laatste keer was 3 dagen geleden) en levert me heel veel strijd en gepieker op. Ik wil het niet, maar doe het toch (je kent het wel). Pfffff. Vermoeiend!! Hoe lang ben jij nu gestopt? Hoe kan je nou langere tijd sterk blijven? Ik kan altijd pas stoppen na een periode dat het 'te veel' is geweest voor mezelf. Moet ik dan eerst nóg erger in die verslavingscirkel terechtkomen wil ik het kunnen volhouden? Of is het niet erg en blijf ik lekker zo doormodderen (zoals vorig jaar bijvoorbeeld: een keer 4 weken gestopt, een keer 6 weken gestopt en nog een keer 4 weken gestopt). Sorry trouwens, dat ik zo op jouw draadje over mezelf zit te kletsen!! Groetjes!!

Sowhat, ik wilde ook wat schrijven, maar zo als jij het aangeeft lijkt het me zonneklaar. Je staat er goed in Sowhat. Ietjefietje, Niet de drank romantiseren. We kunnen het missen als kiespijn. Zoek alternatieven en blijf niet in drama hangen. Later zal je blij zijn en trots. Dat heb ik toch maar geflikt denk je dan. Het is een mooi gevoel om je leven zelf te leiden, zonder dat de drank het stuurt. Het blijft vergif! Je bent niet minder dan de anderen hier, dus ook jij kan het. Actie ietjefietje.

Goedemiddag, Hier wat gelezen. Ja, stoppen moet jezelf doen. Maar zonder hulp is het wel moeilijk. Ik ga daarvoor naar de AA. Geen wachtlijsten en altijd wel bereikbaar. Onder elkaar met lotgenoten. Ik ga meestal op zondagmorgen. Moet er wel bijna 2 uur voor reizen. Maar het is zeker de moeite waard. Ook de AA literatuur helpt me. Het actief bezig zijn met de 12 Stappen. Maar ieder moet zijn eigen weg vinden in het zoeken van hulp. Je moet er alleen niet van afhankelijk zijn. Een fijne middag verder. Hanneke

Focus je op je cursus bijvoorbeeld, daar had je zo'n zin in..verzet je zinnen en probeer alternatieven te verzinnen i.p.v. altijd maar aan alcohol te denken. Bedenk het per dag, die uren gaan vanzelf om. Morgen komt later. Hou vol, kom op!

Hoi Dribbeltje. Misschien kun je proberen te ontspannen door een lekkere kop kruidenthee, beker melk, warm bad, meditatie of speciaal muziekje? Volgens mij kun je op youtube wel slaap- ontspanningsmuziekjes vinden. Vervelend als je slecht slaapt en zeker als je je er aan gaat ergeren. Als je gewoon kunt liggen en denken: als ik lig dan rust ik toch, dan zou het minder erg zijn. Je zou ook op yoga kunnen gaan of iets dergelijks. Succes weer!! In ieder geval heb je niet gedronken ondanks de verleidingen. Super goed!!

A3, bedankt voor je reacties en ervaringen hier. Ik herken mijzelf in je verhaal. Inderdaad niet altijd mooier, Maar wel meer rust, energie en zelfvertrouwen.

Kamé, Lunalee en Sophie voorjaarsmaand er droog bij weer!

A3, 1/2 jaar en klaar voor het hele, dit voelt goed!

Dat fitter voelen, gaat misschien ook heel geleidelijk he, En ja, met ijzertekort, ben je gewoon niet fit. Fijn, dat het nu weer beter gaat. En ja, misschien toch een beetje een minderwaardigheidscomplex he. Ik heb mezelf aangeleerd, om Dank je te zeggen, als iemand zegt dat ik er goed uit zie. Maar dat heeft ook veel moeite gekost hoor, om dat te leren.

WEEKPACT 9 maart 2014 Miranda Bol Hardleers MijnGerrit Paddy Iedereen succes!

WEEKPACT 9 maart 2014 Miranda Bol Hardleers Het is mij afgelopen week weer gelukt, De behoefte om even öut" te gaan groeit echter. Ik heb het druk, ben nogal gestressed over van alles en nog wat en vind maar geen manier om die spanning op een andere manier kwijt te raken. Toch ben ik vast van plan om niet meer in die "drank afgrond"te stappen.

:musicnote: 55 :musicnote:

Peet in alles wat ik de afgelopen dagen gelezen heb ( was even niet online en verbaas me enorm wat er hier allemaal gebeurd) vind ik je enorm eerlijk en oprecht. Respect!! Ik durf dus niet te schrijven dat het met mij ontzettend goed gaat. Dat gaat echt niet vanzelf...daar moet je wel wat voor doen! Hoef ik je niet uit te leggen. Ik vind het alleen heel jammer dat sommige mensen denken dat het "ons" dan allemaal komt aangewaaid. Zoals Lady Jane het verwoord zo kan ik het niet....maar bedoel hetzelfde! Blijf schrijven...mij helpt het enorm. Liefs Daantje

Peet, het is maar een woord. En jij weet dat jouw leerschool niet gemakkelijk was. Voel je fier en trots met hoe je het nu doet. En blijf vooral jezelf en delen hoe jij wilt. Hoe een ander het ervaart is vaak niet hoe jij het bedoelt misschien, maar zo gauw als je een ander raakt, verandert er daar ook wat. in eerste instantie is dan misschien niet fijn voor de ander. En ik weet nog wel van toen ik nog dronk en worstelde, dat ik mijn exgenoot ook een betweter vond. het leek nl een aanval op mij als hij iets vertelde. Hij was gewoon iets verder in hetzelfde proces en op zijn eigen manier. Maar omdat ik in mijn hart wel wist dat ik ook de kant van stoppen uit moest (als ik niet ten gronde wilde gaan), verzette ik me er tegen. Ik moest wel, want ik moest immers bepalen wanneer het mijn tijd was. En hij stond te dicht bij me, om het gewoon als voorbeeld te zien en me er aan op te trekken. Als ik er nu op terugkijk weet ik dat hij totaal geen betweter is, en er nooit een zal worden ook. Maar dat kan ik alleen zien omdat ikzelf nu verder ben. En beiden hebben we geen garanties. Ook dit is een momentopname.

.