Alle activiteit

Ja dat is echt een goede podcast. Als je op een podcast app luistert heb je die %$#@%^^$ Youtube reclames niet. Welke ook goed en leuk zijn, zijn de podcasts van Najib Amhali (wat kan er nou gebeuren). Die vertelt ook alles eerlijk over zijn verslavingen met ook wisselende gasten. Eén heel gedenkwaardige is dat hij vertelt over dat hij paranoia werd van gebruik. Had hij een keer de politie gebeld omdat hij ervan overtuigd was dat ze hem gingen overvallen in zijn huis. Politie kwam natuurlijk (alleen realiseerde hij zich toen dat zijn huis vol lag met coke, nog meer stress en paranoia natuurlijk). Bleek het een Ziggo monteur te zijn die wat werkzaamheden aan een schakelkast kwam doen die toevallig tegen zijn hek aan stond.

Begrijp ik wel hoor. Ik heb zelf een kat 21 jaar gehad. Die heb ik 4 jaar terug op een rot manier moeten laten inslapen. Kan mij daar af en toe best nog wel eens klote over voelen als ik er nog wel eens aan terugdenk. Maar het slijt wel. Bij andere katten die ik heb gehad heb ik dat niet zo. Maar deze kat heeft meer dan de helft van mijn volwassen bestaan meegemaakt en dan hakt het er gewoon meer in. Ik heb 'm wel laten cremeren en staat nu in een poezen urn in de vensterbank. Maar ga nu maar niet drinken want dat lost niks op. Maar dat weet jij zelf ook wel.

@Spud ik moet als ik jouw nickname zie, altijd aan de film Trainspotting denken.

Nu heb ik het wel moeilijk @Mormel , telkens als ik denk dat ik de warmte van Femke nooit meer ga voelen, denk ik iets nodig te hebben. Ik ga wat afleiding zoeken.

Breng mij nou niet op ideeën😁 Maar de fake wereld is al veel langer aan de gang. We schijnen ook in een simulatie te leven. Alleen was de programmeur v/d simulatie toen die ons ADB-ers progammeerde zelf een beetje dronken....

Femke was voor mij een basisbehoefte, toch had ik deze behoefte vervangen en tijdens een opname dan nog wel. Niet dat ik Femke helemaal vergeten was maar er was een andere natuurlijke behoefte veel groter geworden. Voor Femke voelde ik mij wel verantwoordelijk, een beetje zoals een ouder voor een kind en dat heeft me uiteindelijk wel geholpen. Het is nu juist een jaar geleden dat mijn alchoholcontroles bij Hestia begonnen, ik was de dag voordien de laatste dag in volledige opname en had mijn Femke diezelfde donderdag terug bij mij, nooit meer zou ik haar verlaten. Tot ik haar definitief moest afgeven.

Ik had deze middag stoofvlees met puree, zelfgemaakt en gesmaakt dat het heeft.

Ik keek net deze, de serie vind ik interessant, hij nodigt vaak boeiende gasten uit. Hier vertelt hij uit eigen ervaring en legt uit hoe het in elkaar zit volgens hem.

Mooi! Hoe is dit voor je vrouw en kinderen? En onthoudt: per dag bekijken betekent niet een afzwakking van je voornemen om niet meer te drinken. Het betekent wel (mentaal) behapbaar maken en houden, op vandaag heb je invloed.

Hoewel het nog onwennig voelt en ik nog steeds mezelf afvraag of dit nu echt een goede stap was?, voel ik mezelf wel opgelucht. Er is nogal wat gedoe omtrent de afwikkeling van de erfenis van mijn pa. Ons pa heeft ons onterft, maar dat was zoals verwacht. Het probleem is eigenlijk dat hij een cijfer dyslectische notaris aangewezen heeft als testament uitvoerder. Zodoende dat er veel fouten zijn gemaakt en de erfbelasting aangifte pas een jaar na zijn dood ingediend is. Nu hebben we dus pas een voorlopige aanslag van de belastingdienst. Hoewel de notarisklerk daarvoor geld afgehouden heeft om het te kunnen betalen. Heb ik nu op advies van anderen alvast zelf maar die voorlopige aanslag betaald. Omdat ik het niet zo goed zag komen als die notaris per erfgename en legataris het betalingskenmerk goed zou invullen. Ik ben nu wel wat paar 1000 euro`s kwijt, maar het geeft me wel een soort van rust. Want nu heb ik toch wel het gevoel dat ik het heft weer in eigen handen genomen heb, want ik werd zeer ongelukkig van die onzekerheid en mijn afwachtende houding wat betreft mijn lot overlaten in de handen van iemand die ik niet vertrouw. Het maakt me niet eens meer uit, of dat voorschot wat ik nu zelf betaald heb, nog verrekend wordt. Dan ben ik het gewoon kwijt en vind ik helemaal niet erg. Ik heb wel vaker heel veel geld verloren om weer mijn vrijheid terug te krijgen en dat heb ik altijd goede investeringen gevonden. Ik voel me eigenlijk gewoon heel erg opgelucht. En ik ben me er ook bewust van dat ik dit alleen maar kon doen, omdat ik een voorschot op mijn legaat heb gehad. Anders had ik mezelf nooit vrij kunnen kopen op deze manier. Dus daar ben ik dankbaar voor, ik ging er eigenlijk altijd vanuit dat ik niks zou krijgen en ik vond eigenlijk ook dat ik dat ook niet verdiende. Maar toen het me toch in de schoot geworpen werd, heb ik het weten goed te praten voor mezelf om het wel te accepteren, omdat het huis van mijn vader verkocht werd, ons geboorte huis, maar ook het huis waar ons mam aan meegebouwd heeft. En daarom heb ik het wel geaccepteerd. Ik misgunde die erfgenamen echt niks, maar toen ik gratis en voor niks toch beroep kon doen op het deeltje erfenis, die van mijn beide ouders afkomt, want hun huis werd verkocht. Dat stelde mij er toe instaat om een rede te vinden om dat wel te kunnen accepteren. Het is niet alleen het geld van ons pa, dankzij ons mam is dat huis zoveel geld gaan opbrengen. En daarom koos ik om al het gedoe niet per definitie te weigeren. Maar als ik van te voren geweten had, hoe hypocriet het eigenlijk gaat, denk ik dat ik toch gekozen had voor gewoon helemaal niks en ook geen gedonder meer. Ik weet niet, ik vind het allemaal zo onrechtvaardig overkomen, de erfgenamen worden met naam en toenaam benoemd, wij ook, maar de notaris is dan bang dat we ruzie gaan maken. Het wordt gewoon in scene gezet, want als je interesse in de tegenpartij toont is dat niet oké. Het is een fijne booster op je spaarrekening dat legaat, maar het heeft me aangezet tot sparen door niet meer te roken en niet meer te drinken, en zonder dat geld mijn dromen te kunnen realiseren. Behalve om de belastingdienst te betalen heb ik nog niks uitgegeven van dat geld. Want dat zelf kunnen doen zonder hulp, is wel mijn ding. Maar dat geld heeft mij die booster gegeven dus, om daar weer beter mee bezig te zijn. Ik zie het dus ook als er gaat veel op gaan aan mijn vrijheid weer terug kopen. En eigenlijk valt dat voor mij niet in geld uit te drukken, dat is gewoon heel belangrijk voor mij, en die ruimte neem ik ook als ik zonder geld zit, dan kan ik heel goed voor mezelf opkomen.

Thanks @bumperjim voelt ook goed om eens een paar dagen niet bezig te zijn met het volgende drankje. Heb de afgelopen week veel meer tijd gevoeld voor mijn vrouw en kinderen. Gisteren echt kunnen genieten van vrouw en kinderen bij de fright nights. Normaal was ik altijd gehaast, want moest dan nog op tijd thuis zijn voor het sluiten van de winkels. Of ik was niet eens meegegaan, om maar vooral niet te hoeven deelnemen aan deze activiteiten. Ook gisteren niet met de drank bezig geweest. Tot nu toe nog geen echte behoefte gevoeld. Maar zoals ik bij velen lees, bekijk ik het van dag tot dag. Elke dag dat ik geen behoefte voel is meegenomen en komt er een dag dat ik wel de behoefte voel, kan ik bellen met een aantal mensen om me heen of gewoon met mijn vrouw in gesprek. Dus fijn zo!

U reacties doen mij altijd veel nadenken. Ik heb om de zoveel jaar een koortslip, dat is een SOA waar ik niet veel last van heb en weet dat het weer snel over gaat en me ook niet over schaam. Maar of ik een verslaving kan beschouwen als een allergie? Een ziekte ja en zoals andere dingen die een grote plaats in mijn leven hebben ga ik het niet van de hoogste kerktoren schreeuwen dat ik er een probleem mee heb. Voor zover als ik weet heb ik een allergie, aan bruine pleisters, maar daar schaam ik me ook niet voor. Door deze niet te gebruiken heb ik er ook geen last van. Dus nee die vergelijking gaat voor mij helemaal niet op. Want alchohol en nog een paar andere dingen zoals gewoon voedsel vormen wel een levenslang sluimerend probleem. Zo zijn er nog een paar dingen die andere mensen als een basisbehoefte zien waar ik mee worstel.

Hé bedankt voor je tips en adviezen @Sanity! Volgens mij heb ik dat spoofing zelf ooit gedaan, wel alleen maar in mijn voordeel gebruikt en niet om iemand op te lichten. De belastingdienst en het UWV blokkeerde pertinent mijn nummer en aangezien ik mijn emigratie wel netjes af wilde ronden, heb ik toen met mijn eigen nummer gebeld maar liet een ander nummer zien en dat werkte. Had ik niet zelf bedacht, maar iemand tipte mij voip te gebruiken. Helemaal top! Want toen werd alles rap geregeld en hoefde ik niet meer bang te zijn voor naheffingen of achteraf schulden.

Eens met @Lonster1. En je kan je natuurlijk afvragen, of je de 'joligheid' mist, of juist het geoorloofd, steeds meer en sneller kunnen drinken, omdat iedereen dat doet? Dat laatste was in ieder geval bij mij het geval.

@Yana

@kers Dat klinkt goed en je weet nu waar je valkuil ligt. Ik heb weinig echte momenten van zucht gehad, maar dat is tegelijkertijd een groot risico want ach, dan viel het allemaal toch mee en zou eentje ook wel weer kunnen... niet dus. Als je daar continu bewust van blijft dan moet het goed komen. Zet m op, goed bezig tot nu toe!

Ik ben vooral dol op lezen omdat boeken die deur naar een andere wereld openen waar iedereen welkom is. Robert Bryndza

113,5

Nee, ik ben me er zeer van bewust dat ik een sterke hang heb naar mateloosheid en daarmee wil ik geen enkel risico meer lopen. Maar ik help mijzelf er niet mee me daarop blind te staren alsof het een ziekte is die nooit overgaat en waarmee je de rest van je leven blijft tobben. Ik zie het dan eerder als een allergie. En als je bijvoorbeeld een notenallergie hebt dan blijf je jezelf ook niet de hele tijd beklagen dat het zo erg is dat je geen noten meer mag. Of dat zo moeilijk is als je bij de buurvrouw een bakje pinda’s op tafel ziet staan. Dan eet je gewoon wat anders.

Ik herinner me deze dame niet eens, maar wel de stemmetjes in mijn eigen hoofd toen ik dronk. Voor mijn gevoel hebben we die allemaal, mijn japie krekel en mijn gewone menselijke ik. Die kunnen hele gesprekken met veel onrust teweegbrengen, nog steeds wel. Maar over drank gaat het niet meer. Toen ik nog dronk waren die gevechten heel levens echt en japie verloor heel vaak. Zowel vanuit me goed voelen als vanuit opgeven, me zwak voelen en elke tegenslag willen verdoven. Er zat veel angst achter. Moedeloosheid. Me anders(slechter) voelen. Het eerste jaar dat ik niet droog stond was ik bang dat ik dat niet vol zou houden. De stress van omstandigheden bleef groeien en ik zat in een zware depressie. Wat heb ik toen vaak aan de dood gedacht. De bevrijding die dat zou brengen. Ik was wankel @Mormel, maar durfde dat amper uit te spreken, want dan zou ik mensen shockeren en mezelf die uitweg misschien echt gunnen. Maar de verantwoordelijkheid moeder te zijn, gaf ergens ook kracht, al had ik daar niet bewust contact mee. Ik heb leven op de wereld gezet en daar was/ben ik verantwoordelijk voor. Maar ik dronk juist om verantwoordelijkheid te ontlopen en de stress te verdoven. Het 2e jaar keek ik ook vaker naar drank in de winkel. De herfstbok gaf de stemming aan in sombere dagen, de wijn bij dagen dat ik verwennen nodig had en de port het toppunt van luxe. Dat ging vaak omgezet in eten/snoepen/snacken over in die tijd. En nog wel. Maar de angsten zijn weg. Het uitstelgedrag is gebleven. Ik heb afgelopen week weer geleerd dat ik geen persoon ben om mee samen te leven of die graag samen wil leven. Ik gedij het beste in mn uppie. Dwing mezelf wel tot sociale dingen om geen kluizenaar te worden en omdat ik ook weet dat echt alleen zijn en blijven me niet een beter mens maakt. Dit forum helpt me daarbij, als een soort van tussenweg. Het houdt me alert, want terug naar drank wil ik niet meer, nooit! Maar leven wel.

66.5

Ik verbaas mij er alleen over dat het mij vroeger niets uitmaakte hoeveel ik eraan uit gaf. Ik zag wel mijn spaarrekening steeds zakken. Die verleiding minder wel steeds, hoop ik toch. Misschien ligt het bij iedereen anders, maar ik ga geen dingen uitproberen zoals alchohol in mijn woning te halen. Ik heb wel nooit problemen gehad met bijvoorbeeld verder mijn bierglazen te gebruiken. Ik ben ook aan meerdere dingen verslaafd, zoals aan chocolade. Ontken jij het begrip een kapotte rem te hebben?

Zo jammer, ik was heerlijk bezig, maar ben deze week door grote stress veel gaan eten. Dus…105,2 Nieuwe ronde, nieuwe kansen, nieuwe week:-)

goeiemooiemorgen frummers nou ja mooi, het giet hier thuis. Maar wat is mijn eigen bedje weer zalig. Straks de rugzak maar eens leegruimen. Hier ook een punt-uit w,b, drank. Maar de knop verwennerij met snoepen moet weer even om. De vakantie is voorbij.