Alle activiteit

Dagpact: renaldo61 knakker MaryArt Fonny 🌞 Yvonne IJsvogel Luz Mormel

En nog even wat anders, @knakker. 7 September schreef je onder andere dit: 'Een duidelijke aanleiding om te gaan drinken heb ik wederom niet echt kunnen ontdekken. Ja, er was niemand thuis, maar dat is best schamel.'[...] Jij noemt het schamel. Maar ik ben even in m'n eigen verleden gedoken en herinnerde me dat toen ik in 2006 na een half jaar behandeling uit 'de kliniek' kwam en al een maand of 5 totaal droog stond, daar compleet gelukkig mee was. Thuis pakte ik de draad weer op wat betreft m'n werk, m'n vrouw was blij, kreeg er vertrouwen in dat dit allemaal weer goed ging komen of al goed was gekomen en ze kon meer en meer zichzelf zijn zonder de zorgen over hoe ze me 's avonds aan zou treffen. Na enkele maanden kondigde ze aan dat ze een weekje naar een goede vriendin in het westen van het land zou gaan. Die had het wat moeilijk en behoefte aan -in dit geval- een goede vriendin om even wat afleiding te hebben. Ik stond toen al ruim een half jaar droog en het ging allemaal prima. We hadden het goed zo samen. Maar tijdens dat weekje alleen thuis ging het helemaal mis. Iets met een kat die van huis is en dansende muizen. Ik had in die tijd nog eens in de twee weken een gesprekje met een behandelaar en heb het hier uiteraard uitgebreid over gehad met haar. In eerste instantie leek het te gaan om een soort van onverwachte uitglijder, dacht ik, maar na lang graven en wroeten een aandringen van m'n behandelaar kwam er dan toch uit dat dit helemaal niet zo onverwacht was. Het moment dat die vriendin van m'n vrouw belde met het verzoek of zij een weekje wilde over komen, ging bij mij de alarmbel af van: dan ben je een week alleen thuis. Maar in plaats van dat die alarmbellen me alarmeerden en me in te dekken en op m'n hoede te zijn, gaven ze me juist het startsein om m'n oude donkere 'geheime' kant weer even naar boven te halen. Ik vond het juist wel spannend en ik was gewoon nieuwsgierig naar hoe het ook al weer was om weer eens even 'helemaal van de wereld te zijn'. Want al die maanden niet drinken waren eigenlijk best vermoeiend, hoewel ze me ook enorme voldoening gaven. Dat vermoeiende en voldane kwamen voort uit het feit dat ik eigenlijk niets meer deed dan mezelf dagelijks te bewijzen tegenover m'n vrouw en alle mensen om me heen (vermoeiend) en daar nog in slaagde ook (voldaan). Dat er dan ineens even een weekje 'vrij' aankwam voelde als een soort cadeautje als beloning voor een tijdje goed gedrag. Je hebt triggers en triggers. Vele kun je aan zien komen, maar er zijn ook van die lange termijn triggers of onderhuidse triggers of onderhuidse lange termijn triggers. Die zie je vaak niet en leiden dan tot de zgn. 'uit het niets'-terugvallen. Door m'n spirituele kant te onderkennen en te ontdekken (met behulp van m'n sponsor bij NA) en ermee aan het werk te gaan (iedereen heeft een spirituele kant) heb ik geleerd dat ik niet het middelpunt van m'n eigen leven ben (egocentrisch) maar dat ik een onderdeel ben van bewegingen, krachten en wetmatigheden die zich niet laten sturen door wat ik wil maar waarin ik wel een persoonlijke verantwoordelijkheid heb. In eerste instantie vond ik dit allemaal nogal zweverig gezwets, maar door er meer mee aan de gang te gaan vond ik steeds meer innerlijke rust en kwamen begrippen als 'vergeving' en 'overgave' en 'berusting' meer en meer tot leven. Gevolg van dit alles is dat de behoefte aan verdoving weg is omdat er geen vermoeiing meer is om mezelf steeds te (moeten) bewijzen en ook geen behoefte aan voldoening omdat het me lukt om me te bewijzen. Voldoening heeft plaats gemaakt voor een gevoel van bevrijding. Feitelijk heb ik mezelf bevrijd door te zijn wie en wat ik ben.

Goed dat je hier ook een topic geopend hebt. Een rugzak hebben we allemaal, de ene al zwaarder als de andere. In de verslavingskliniek leerden ze aan, pak eerst U verslaving aan. Die is ook op te lossen, daarna de andere problemen.

@bumperjim zijn advies is gezond advies en geef ik ook gewoonlijk. Haal het niet in huis en blijf eraf, verder denk ik dat je best zelf weet of je verslaafd bent of niet. Ikzelf was gestopt met alchohol drinken voor ik wou toegeven dat ik een probleem had.

Ik heb het hier met mijn huisarts al over gehad en helaas wilde hij me niet doorverwijzen. Ik zou natuurlijk nog kunnen stoppen met de seroquel en mn antidepressivum en kijken waar het uitkomt. Ik slaap nu ook amper dus Tsja. Maar verder is een second opinion wel een goede en misschien zelfs wel door een psychiater. Dank voor de moeite

Dagpact: renaldo61 knakker MaryArt Fonny 🌞 Yvonne IJsvogel Luz

Fabian, respect voor je eerlijkheid en bewustzijn. Terugval betekent niet dat je faalt; blijf jezelf ondersteunen, schrijven, sporten en mediteren. Blijf sterk!

Ergens vorige week had @Etty het over Acceptance and Commitment Therapy (ACT). Ik heb daar even wat over moeten lezen om te weten wat ze bedoelde. En ik herkende daar bijna 1 op 1 alles in waar ik in het 12 stappenprogramma aan heb gewerkt. De therapie trok m'n aandacht door het woordje 'Acceptance", één van de 'toverwoorden' die mij zo hebben geholpen om me over m'n overtuiging dat ik alles zelf wel in de hand heb heen te helpen.

Dankje wel bumperjim, het niet halen is het hele ding he. Ken je het? Geld en pasjes opbergen in kluisjes en enveloppen met positieve teksten of het online halen en en bestellen van middelen omdat je het middel zo graag wil hebben. Niet in huis halen en de 30min uitzitten is een droom voor mij.

Dankje wel renaldo61! Jarenlang heb ik ook tegen mezelf verteld dat ik niet verslaafd ben maar val echt zwaar terug in middelen en gebruik en verpest ook mijn toekomst in werk door mijn gebruik. Vind jij 3 maanden clean en in herstel en na de 3de maand terugvallen geen verslaving?

Mijn eerste drankjes op mijn 15de levensjaar voelde als een warme deken. Nu is die warme deken vaak nat en vochtig. Elke dag drinken is niet meer waar mijn lichaam om vraagt en het reageert er ook heftig op. Steken in het hoofd, tinteling in armen en benen en druk op de borst. Sinds 3 jaar bewust van mijn verslaving. Stiekem drinken in de schuur en voor feestjes of verjaardagen een 6 pack bier en een fles witte wijn weg tikken. Net genoeg voor mij om niet te lam aan te komen op locatie. Had het onder controle en alcohol werd mijn identiteit. Afentoe vals spelen met wat andere middelen hoorde er bij maar kwam steeds weer terug bij mijn 'liefde' de alcohol. Op papier mijn leven goed op de rit. 2 jaar geleden mijn eigen flatje gekocht, leuk sociaal leven en sinds 2 maanden een nieuwe baan. Weet al eventjes dat ik mijn gebruik niet meer goed kan praten dus vorig jaar het traject van Solutions mogen ingaan. Na 2 weken het traject gestopt en een aantal NA meetings mogen volgen maar dit is het ook niet voor mij. Probeer nu kracht te halen uit YouTube, podcast en boeken. Ga goed op herkenning en schrijf veel en met sport en mediteren heb ik goede handvatten. Helaas merk ik dat het 'monster' na de magische 3 maanden van clean en herstel weer mijn leven inloopt. Kan het eigenlijk wel rennen noemen want mijn gebruik is meteen weer heftig na terugval. Kan het houden bij drank maar het gebruik heeft geen handrem meer en na een week herpak ik mezelf weer. Is dit sterk of ben je dan een loser? Je ervaart de positiviteit van een nuchter bestaan maar toch blijft het een goed idee om te gebruiken en daarmee alles te verliezen. Frustrerende is dat terugval vaak bij mij gebeurd als het oke met mij gaat maar het dempende dekentje mis. Terugval en zwaar in gebruik roept bij mij ook meer en meer angsten op. Bang om dood te gaan en neerslachtig. Waarom steeds oud gedrag ervaren en denken dat ik de juiste handvatten heb? Voor de lezers, bedankt voor jullie tijd dat waardeer ik enorm. Ik een 42 jarige man met een goede mindset. Rugzak aanwezig door op jonge leeftijd oogoperaties moeten ondergaan, verslaafde bipolaire vader en een moeder met depressie klachten, zus overleden door een combinatie van GHB, XTC en verdronken. Broer diagnose met borderline en narcistische persoonlijkheidstrekjes. Zorgen is wel mijn 2de naam geworden en dat merk ik ook in relaties met vrouwen. Wordt nu eens tijd om voor mezelf te zorgen.. Nogmaals bedankt voor het lezen, hoop op herkenning en aansluiting. Liefs Fabian en hoor graag van jullie!

Hallo Helpoxa, Als je het gevoel hebt dat je niet serieus wordt genomen door je huisarts kun je overwegen om een second opinion aan te vragen bij een andere arts of specialist. Ook kun je vragen of je onder begeleiding van een specialist in verslaving een afbouwschema kan krijgen. Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Mocht je nog verdere vragen hebben schroom niet ze te stellen hier. Met vriendelijke groet, de moderator

Ja OK ik snap het. Als een concentratiekamp tot norm wordt gemaakt, ja dan mag niemand meer zeuren. Maar dat is natuurlijk niet de norm 🫤 Overigens, dan kan het nog steeds veel erger. "Kreeg je soms te eten?" "Ja, af en toe" "Nou dan mag je eigenlijk niet klagen" 🤣

Dat hangt van veel dingen af. Hoe heb je geleerd om je emoties te herkennen en te uiten. Ik heb een best verknipte opvoeding gehad met ouders met oorlogstrauma. Ik moest echt vooral goed beseffen hoe goed ik het had en hoe verwend en waardeloos we eigenlijk waren. Even kort door de bocht gezegd. Dus mijn boosheid en andere emoties telden niet mee. Ik ben toen ik 17 was op mezelf gaan wonen heb geleerd dat ik mezelf moet redden. Emoties uiten leer ik nu pas, met vallen en opstaan. Maar als liefde zo voorwaardelijk is dan laat je het wel om je eigen behoeften en emoties te uiten. Zoiets..

Hoe kan je dat nu zeggen, hij valt toch terug schrijft hij. Eens verslaafd altijd verslaafd. Welkom! Ik heb even geen magische tips om alles op te lossen 😁 Niet in huis halen en afblijven.

Ik keek al weken uit naar 15 september alsof het mijn verjaardag is. Trots vandaag op mijn volle jaar niet drinken en dat op het niet drinken maar dat is een deel van lifestyle verandering. Ik sta weer in de keuken vers eten te maken, ik sport veel meer, ik zie er beter uit en mijn werk gaat beter...... en ja ik ga verder met deze zelfzorg. Wie weet zou ik dat ook kunnen met matig drinken maar ik heb geen behoeften aan dat te testen en er waarschijnlijk achter te komen dat matigheid niet mijn sterke punt is. Ik heb zowel in de bergen met wandelen deze zomer en nu in de sportschool gemerkt dat ook matig drinken niet goed te combineren is met herstel van mijn lichaam en discipline rondom koken, slapen en gezond leven voor mij persoonlijk. Het voelt als ik zou matig drinken wellicht kunnen maar ik wil dat niet meer. Zo kijk ik daar nu naar. En ik herinner mij de eerste hulp nu precies een jaar geleden en hoe bloeduitslagen, mijn gewicht en hoe ik mij voelde echt helemaal niet goed was. Ik moest uit die situatie van toen en dat is gelukt. Niet drinken is daar een belangrijk puzzelstuk in. Dank jullie Bob en Jane voor de felicitaties!

Welkom hier. Je lijkt me niet echt verslaafd als je zo lang clean kunt blijven. Je kunt misschien best een topic openen bij wie is wie. Daar ga je meer advies krijgen.

Hallo allemaal, Aan de ene kant alles goed voor elkaar; koophuis, leuke baan en veel vrienden maar alcohol en soms drugs nemen steeds de overhand. Na 2 of 3 maanden clean en hersteltijd val ik steeds weer terug en blijf dan weer 2 weken in gebruik hangen. Bewust zijn van mijn verslaving speelt nu 2.5 jaar en heb een traject van Solutions niet afgerond. NA meetings voel ik het niet echt bij maar heb wel veel steun bij een podcast of YouTube en bij vrienden. Helaas voelen zij mij niet helemaal goed aan omdat het bekende masker bij mij vaak aan of op staat. Als ik gebruik is het heftig. Mij vandaag ook met een leugen afgemeld van werk waar ik nog maar 2 maanden werk en de gevoelens die ik heb demp ik met alcohol. Zonder gebruik voel ik mezelf zo'n beter mens maar als ADDer met een hedtige jeugd blijft afentoe een warme deken door middelen zo fijn voelen terwijl ik weet dat ik hiermee alles kan verliezen. Zijn er mensen die aan de ene kant alles voor elkaar hebben maar oud gedrag steeds weer de overhand krijgt? Je weet jezelf de juiste handvatten te geven en kent het 'spelletje' als ervaringsdeskundige maar de verslaving neemt na de magische 3 maanden weer het roer over contact me!

Als ik niet boos mocht zijn van mezelf zou ik daar flink nijdig van worden 🤣 Ik bedoel, boos worden is toch niet iets dat je op commando kan doen of laten?

Dagpact: renaldo61 knakker MaryArt Fonny 🌞 Yvonne IJsvogel @Likaik weet het niet zo goed. Mag ik boos zijn van mezelf.... Ik merk dat ik erg blijf malen erover. Hoe kun je boos zijn als het niet aangehoord en erkend wordt. In 1 geval heb ik aangegeven dat ik me buitengesloten voelde maar daar waren ze het niet mee eens en ze waren verbaasd en verder heb ik het ook niet meer besproken omdat ik het zo heftig vond. Nu probeer ik het dus aan mijn kant, in mijn eentje te verwerken.

Goeie morgen strijders.

goeiemooiemorgen frummers buiten is het guur, uitstekend weer voor een heerlijke saunadag dus.

Erik gefeliciteerd, alweer een jaar vrij rondzwemmen in een sobere wereld.

Goedemorgen. Lekker geslapen en nu: hup, hup!

Dan is dat toch hetgene waar je het over zou kunnen hebben? Je weet de kern van je probleem al. Best een belangrijk inzicht. Ik heb zelf trouwens veel gehad aan Kick your habits, weet niet of dat ook bij jou in de buurt zit. Houd moed