Spring naar bijdragen

Reacher


Reacher

Aanbevolen berichten

Het roodborstje had vast een gemeen karakter, met die zwarte kraaloogjes ( niet meer gezien)

Socrates heeft iets nieuws, hij is tegenwoordig aqualist. Dat bestaat dus echt. Hij gaat boven zijn waterbak hangen, neemt wat slokjes, en dat was het dan. Tijd voor een nieuwe waterbak. Vers water. Paar slokjes etc. 

Mee naar de dierenarts geweest, Socrates heeft kopjes aan haar gegeven. Daarna bloed. Daarna was hij minder kopjes geverig. 

Urine gecheckt. Hij had ooit blaasgruis maar daar heeft hij voer tegen van honderd euro per brokje. <_< Alles in orde.

Het zit waarschijnlijk tussen zijn oren. Nu staan overal waterbakjes. Het lijkt wel of ik een lekkend dak heb met al die bakjes. De roodharige neemt hier een paar slokjes en dan weer elders wat. Hij ligt nu opgerold te slapen met zo'n tevreden hoofd. Snorren op volume tien. Mijn Socrates..de aqualist. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

11 uur geleden zei smart:

Heb jij verstand van klitten in de kattenvacht? De mijne lijkt een kleine dinosaurus daardoor, arm dier.
Of ga ik raad halen op de dierendraad...

Een kleine dinosaurus :D Ik heb gehoord dat klitten pijnlijk zijn voor een kat, de haartjes trekken namelijk aan het velletje en eronder kunnen zweren ontstaan. Hij wil ook vast niet dat je eraan komt? Jouw kat heeft ook overgewicht toch? Want dan kunnen ze zelf niet overal meer bij, vandaar. Nu is mijn Socrates gelukkig kortharig ( hij is nog steeds aan de forse kant, spieren natuurlijk, geen vet -_-) dus dan is de ellende nog te overzien. Ik zou advies inwinnen bij een dierensalon, niet zelf gaan pielen hoor.  :rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 4 weeks later...

Ha lief suikerspinnetje van me. :heart: Socrates is zeer in zijn nopjes met het aantal waterbakken wat binnen staat en wat buiten staat. Buiten drinkt hij het liefst het meest afgrijselijke regenwater. Binnen is hij van het superverse water. 

En nu loop ik met mevrouw Sniffles weer bij de dierenarts. Waarschijnlijk einde verhaal, een tumor (denken ze) dus pijnstilling.  Ze was erg aan het tandenknarsen en dat is nu gestopt. Aaien vind ze geweldig. Ze ziet er nu weer uit als een tevreden bolletje wol.

Ik weet dat dit geen dieren forum is, maar ik moest even mijn verhaal kwijt. De enigen die verder echt begrijpen dat je tranen zit te sproeien om een konijn zijn de mensen in de wachtkamer van de dierenarts. En daar kan ik moeilijk de hele dag gaan zitten, zo zonder konijn. 

En ik ben zelf erg moe. Ik drink niet. Het is zelfs niet in me opgekomen de laatste weken. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 8 months later...

Ik vraag me soms echt af waarom wij logica hebben als je daar toch niets mee kunt op het moment dat je volledig aan emoties lijkt te zijn overgeleverd. 

De werkelijkheid en het verhaal dat ik mezelf over die werkelijkheid vertel zijn zo ontzettend verschillend. En ik weet dat dit zo is, maar toch geloof ik dat dramatische verdrietige verhaal dat zich alleen maar afspeelt in mijn eigen hoofd. 

Ik moet veel huilen en ik weet niet zo goed wat ik daarmee aan moet. Gewoon maar huilen dan.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik weet ook niet waarom onze emoties soms zo de overhand nemen. Je kunt trainen om het minder te laten worden. Toch gebeurt het soms. Is niet erg. Gaat echt weer over.

En als je dan moet huilen, dan huil je. En als je bang bent, ben je bang. Geeft niets lieverd.

Wat zou jij tegen dit huilende meisje in jezelf willen zeggen als het niet jijzelf was?

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...