Hallo. Doodeng.

[Reacher]

Deze film signaleerde een soort ommekeer voor je, ik hoop dat er binnenkort ook weer zo’n gevoel van ‘alles komt goed’ Voor je aanbreekt.

[kruidenthee67]

Proficiat Lika! 

 

 

 

[bumperjim]

Goed bezig!! 

[smart]

Je bent een kei!!
Van harte gefeliciteerd!

[Lika]

Therapie gisteren heeft al veel opgeleverd. In ieder geval echt naar elkaar kunnen luisteren, begrip hebben en oplossingsgericht zijn. Wat dat dan ook moge zijn. Er is ruimte.

Mijn man is enthousiast over mijn idee een klein appartementen in de buurt te kopen waar ik kan zijn. De kinderen kunnen erheen komen en ik kan naar het ‘grote ‘ huis. Meer of minder afstand kunnen we heel geleidelijk aan doen. Of niet. Of hij ín dat huis. Later de kinderen...

etc.etc.

Hij kan werken aan zijn problemen. Ik kan mijn behoeftes verder onderzoeken. Samen kunnen we wellicht veel verder komen .

er is iets op gang gebracht, ik voel me heel dankbaar. Heel dankbaar. Ik weet nog niet waar het eindigt, maar we gaan er beiden op vooruit denk ik. En de kinderen daarmee ook. 

Wat een opluchting, ik voel ruimte en verbinding.

 

[bumperjim]

Yeah goed!!

[kruidenthee67]

Wat een fijn bericht.

[Lika]

Zeker

[Sita2]

Wauw Lika! Allereerst gefeliciteerd met 1 jaar droog Je bent een voorbeeld!

Verder, wát een proces waar jij en hij inzitten.En wat fijn dat er ruimte komt.

Liefs Sita

[Lika]

Dank je Hub. Ja, ik knoop er nog een jaar aan vast. Zeker nu is dat nodig. Ook triest dat ik al die jaren mezelf zo heb weggestopt. Echt jammer. Maar gedane zaken nemen geen keer, nu wel heel goed contact met mezelf. Ik voel me een ongeluk. Onwennig nog soms, want, tja, wie ben ik? Mag ik dit wel voelen/willen etc? 

 

Nuchter mag ik veel van mezelf! En het geeft ook een trots gevoel dat dit is gelukt.

[Lika]

Twee keer therapie gehad met man en veel gepraat tussendoor. Boosheid, angst, alles is er geweest. Ook mooie en fijne momenten. 

Gisteren sprak ik uit dat ik naar een ander soort relatie wil. 'Open' is misschien de term? In ieder geval ook het spirituele pad bewandelen.  Man begrijpt dat en kan dat ook voelen. Er is veel dat we elkaar nog wel kunnen bieden en zoals ons contact nu is, is dat zeer fijn.

er zijn ook dingen die we elkaar (nu?) niet kunnen bieden. De mogelijkheid valt te onderzoeken daar op een andere manier invulling aan te geven.

Ik wil het buitenland niet afsluiten. Dat is ook niet nodig. 

We spraken af veel contact te hebben en regelmatig bij elkaar te checken of het nog goed voelt voor beiden. Daarnaast gaan we van alles tegen komen in onszelf wat de moeite van onderzoek waard is.

De grap is dat ik tot rust ben gekomen. Een ander huis is geen noodzaak meer. Er is ruimte! Mijn man ging na ons gesprek slapen en zei dat hij weer energie en zin in de toekomst had. Dat geldt ook voor mij.

Mijn man drinkt al een paar weken ook niets meer. Ik merkte op dat het een gewoonte ter 'ontspanning' was geworden die snel tot grotere inname leidde. Hij zag het ook. Ik vind het geweldig van hem dat hij dit nu doet. Moet niet van mij, maar hij voelt zich er beter bij voorlopig zegt hij.

vorig jaar de eerste drankloze feestdagen voor mij. Toen waren we weg. Dit jaar in gezelschap van met feestdagen behoorlijk drinkende familie. Ik zie er een beetje tegenop merk ik. Het blijft daar altijd toch weer even een 'momentje'. 'Nee, dank je, voor mij graag sparood...' Maar ach, ook momentjes gaan voorbij!

 

 

[Pelle2]

Fijn zo, Lika! Dat klinkt allemaal heel positief. In ieder geval heel anders dan een paar weken geleden.

 

 

[Lika]

Klopt. En zo voelt het ook. Er is genoeg liefde voor iedereen.

[kruidenthee67]

Wauw...wat fijn...sja...als je weggaat neem je jezelf mee...die kwam bij mij een paar maanden geleden ook vol binnen.

De ruimte zit in jezelf (ja, lekker zweverig )

Vanuit rust, beter.

Wat het ook brengt.

[Lika]

Het gaat niet gemakkelijk worden.

Toch voelt het goed en oprecht. Ik ga een ontmoeting met het buitenland arrangeren. Ook dat is eng. Voor iedereen. 

Toch voelt het goed en oprecht. Er is geen geheim. Geen hidden agenda. Niets. 

Ik weet niet waar het uiteindelijk op uit gaat draaien. Geen idee. 

Wel dat ik drinkend en 50 uur per week werkend nooit dit contact met mezelf had kunnen hebben. Laat staan met een ander. 

Ik weet niet of mijn man dit vol gaat houden, wat ik aan kan, noch hoe het buitenland zal reageren.

Mijn man en ik hebben heel goed contact. Er is pijn. Twee aardige mensen die elkaar zo totaal niet hebben weten te vinden....

Er zijn dingen niet meer en wellicht nooit meer. Er is van alles wel, maar is dat genoeg? 

Nuchterheid is van levensbelang. Dat moge duidelijk zijn. 

[kruidenthee67]

 

 

 

 

[NickyLJ80]

Knap hoor Lika, zoals jij en je man dit aanpakken. Open relatie, daar zou ik nou echt geen idee van hebben hoe dat zou moeten. Geloof niet dat ik dat zou kunnen maar er zijn genoeg mensen voor wie dat wél werkt. Geloof wel dat de basis dan oersterk moet zijn. Bij ons zou dat dus ontbreken en daarom ook een slecht plan zijn

Ben blij dat te lezen dat je weer plezier ziet en hebt.

[Lika]

Ik weet eerlijk gezegd ook niet of het gaat werken. We zijn 'in ontwikkeling' zeg maar. Ik voel me een zus ten opzichte van mijn man. Zoiets. Er is geen sprake meer van intimiteit. Noch een gevoel dat dit ooit nog mogelijk zou zijn. Misschien is open relatie niet het goede woord. Huishoudelijke relatie op basis van gedeeld ouderschap ? 

Ik gun hem zijn ervaringen. En ik ben verliefd. Daar wil ik iets mee. In ieder geval een onderzoek naar doen. Het buitenland heb ik 20 jaar geleden ontmoet Francoise. 

We hebben beiden totaal geen idee waar we uitkomen. Misschien toch apart? Misschien nog een aantal jaar zo? Beter contact in de huishoudrelatie? 

Voor mijn man ligt het ook weer anders dan voor mij. Toch is er rust en contact. 

Huishoudelijke relatie klinkt weer te nietsig. Ik weet het niet. Platonisch?

12 december 2017 bewerkt door Lika

[Bob]

En niet te vergeten: er is eerlijkheid. 

[Lika]

Absoluut Bob. Absoluut. Ook ten opzichte van mezelf. Ik vind het soms zo moeilijk mijzelf uit te spreken dat ik zit te trillen op de bank. Zo eng om bepaalde dingen te zeggen. Vooral als iemand wel iets met mij wil, maar ik niet met diegene. Pfoeh.....

in dit geval in mijn huwelijk nog het allerengst. Maar het gebeurt heel vaak overal natuurlijk. Vandaag weer veel te ver gegaan met werken. Want ooooooooo, er verwacht iemand iets van mij. En natuurlijk ga ik niet teleur stellen!

Allemaal in iets andere mate hetzelfde. Ik begrijp zoooooo goed waarom ik meer ben gaan drinken. Ach, wat eng allemaal het leven en de dingen. Maar ik mag ze gewoon voelen en zeggen. Echt waar. En soms doe ik iemand pijn, omdat ik iets anders wil dan diegene. Dat ligt niet aan mij. Ik ben niet verantwoordelijk voor het gevoel van anderen. Heel lang gedacht van wel. En ik schiet er nog steeds in door. 

Verschil met vroeger is dat ik niet meer met mezelf door een deur kan als ik mezelf geweld aan doe. Het gaat niet meer. Veel te lang gedaan. Alles accepteren, wijn erin en harder er tegenaan EN kop in het zand. Niets aan de hand. Dat gaat niet meer. Ik ben wakker en alert.

Nuchterheid is een hele harde voorwaarde om mezelf liefdevol te kunnen begeleiden. En anderen daarna ook.

12 december 2017 bewerkt door Lika

[Bob]

Nuchterheid als hele harde voorwaarde, dat vind ik mooi gezegd. En de overgang naar nuchterheid is een gepasseerd station, zou ik er aan willen toevoegen, want je bent inmiddels met andere, belangrijkere en nog lastiger dingen bezig. Dat gaat niet zomaar altijd en ineens goed, natuurlijk, die ander mens worden die je vanaf nu zijn wilt. Een beetje relativeren kan helpen, en in de lach schieten als je oude zelf weer om de hoek komt piepen. Dat zal nog best vaak gebeuren. Heel goed dat je het nu zelf ook herkent.

12 december 2017 bewerkt door Bob

[smart]

Respect Lika!! 

[kruidenthee67]

Nuchterheid als voorwaarde, yep....no way back

[Lika]

Ben inmiddels voorbereidingen aan het treffen om naar het buitenland te gaan. Voor een week. Anders ga ik me de hele rest van mijn leven afvragen of ik dat niet had moeten onderzoeken...

Vandaag paspoort aangevraagd. Bijna té spannend. Zo veel nieuwe mensen. Ik ben op werkgebied behoorlijk over mijn grenzen gegaan deze week. Dom! 

Kerstdiner van werk laten schieten. Geen energie. Moe. En eerlijk gezegd....ook geen zin in aangeschoten mensen om me heen. Beetje bang ook dat ik opeens daar ter plekke....

[kruidenthee67]

Ik vind dat heel moedig.

Geen 'had ik maar....'

Wauw...succes.