Spring naar bijdragen

Hallo. Doodeng.


Lika

Aanbevolen berichten

Mildheid vind ik enorm lastig. Steeds als ik denk dat ik mild ben, blijkt dat anders te zijn. Mhmm...

En wat het is met verslavingsgedrag. Ben nu de hele dag bezig met wanneer ik een ijsje mag en dan worden het er ook zo 4. Schaam, schaam, schaam. Daar ook weer werk aan de winkel dus. 

Verder kom ik heel langzaam uit de te gespannen toestand. Tijdens therapie geleerd dat het eigenlijk wel goed gaat. Denk ook dat dat zo is. Maar ik vind het lastig om de stof eigen te maken. Het gaat ket ups and downs. Diepe downs. Maar langere perioden van up. Een up die eigenlijk gewoon is. Gewoon 'zijn'. Niet te veel up. Mijn weggetje zal best nog kronkelig zijn met bergen en ravijnen. Maar ik leer de weg wel kennen...

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tja, daar vraag je me wat. Ik dacht ...als ik hier nou eens flink wat liefde en aandacht aan die anderen geef, kom ik er misschien van tussen. Quod non.

maarre wat was de vraag ook al weer?

Alles wat je zegt eigenlijk Harp. Ik ga van hoog naar laag en andersom met buitengewoon veel lawaai in de vorm van huilbuien, woede, gelach en gedoe, maar ook met hele stille perioden met rust en innerlijke vrede en tevredenheid. En dat hele proces kan zich gemakkelijk twee keer per 24 uur afspelen. 

In zekere zin hoort het erg bij me. Ik ben natuurlijk lang verdoofd geweest door werk, drinken en slapen. Roken erbij. Hoppa! 

Nu herken ik mezelf weer wat van vroeger. Niet altijd even gemakkelijk voor mezelf, maar zeker ook niet voor mijn omgeving. 

Toch denk ik dat het beter gaat. Ik rond volgende week mijn traject af. Dan komen er ook andere beslissingen aan. Verdere opbouw werk. Wat voor werk? Etc. Maar even zien. Dat geduld kan ik nu beter opbrengen. Werken gaat nog moeizaam, maar ik vind het wel leuk. De toekomst even laten voor wat die is, vind ik erg ingewikkeld. Maar ja, ik heb mezelf gelukkig ;-) ( aaargh!!)

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik vind het zwaar, al moet ik niet vergeten dat de 'goede' periode misschien beter zijn dan ze leken de laatste jaren. Ik vind het allemaal zo spannend en hoewel ik erg mijn best doe om het te accepteren vind ik het erg lastig om te zien dat ik traag, weifelachtig en onzeker ben en last heb van een slechte concentratie. Luctor en emergo. Met ups en downs....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Een voorwaarde... ja, ik snap wel wat je bedoelt. 

Ik vind het zo heerlijk om niet meer te drinken, en ik zorg ervoor dat ik bewust blijf genieten van de momenten waarop ik anders duf geweest zou zijn, of aangeschoten of vol schaamte, spijt, wroeging, wanhoop.... Dan vergeten die ingesleten hersenen niet hoe erg het was. En hoe bevrijdend het nu is.

En jij bent ook nog eens dwars door die burn-out heen droog gebleven, Lika!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dat is zeker zo Basta. Daar help ik mezelf ook aan herinneren. Ik voel me nu voor het eerst sinds het jaar nul, niet meer moe. Dat valt me sinds een week echt op. Dat is geweldig. Wat zeg ik GEWELDIG! Ik ben ook al acht kilo kwijt en sport. Mijn traject is nu afgelopen dus dar sporten moet ik volhouden, maar mijn conditie is meetbaar vooruit gegaan. Dat is een groot goed.

ik maak me druk om mijn werk. Dat ik te weinig voor elkaar krijg. Maar ipv harder en meer werken accepteer ik nu. Het is wat het is. Deze week bedrijfsarts. Dat vind ik reuze spannend. Ik moet alles heel erg vanuit rust doen en goed voorbereid. Dat helpt nu. En daarbij is niet drinken een heel groot goed.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...