Spring naar bijdragen

Hallo. Doodeng.


Lika

Aanbevolen berichten

Ok, maar ben al vier maanden thuis hoor. En tegenwoordig gaan ze ervan uit dat het het beste is om vrij snel weer -langzaam- op te bouwen. Volgens de boeken, volgens de bedrijfsarts, volgens psychologen in traject. Ik krijg de tijd hoor, gelukkig. Maar vind het dus heel moeilijk om aan te voelen wat wel en wat niet gaat. 

Blij dat ik niet drink al heb ik er enorm veel zin in....dat wel. 

 

bewerkt door Lika
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Er staat een interview met Sophie Hilbrands in de volkskrant magazine over haar burn-out. Eerlijk gezegd weet ik niet wie ze is, maar ze is bn-er en heeft wel het een en ander over het verschijnsel burn-out te zeggen. Heb je het gelezen? 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Och Lika,

wat herkenbaar...zó je best doen...en waarom of voor wie? Verwachtingen?

Niet goed kunnen voelen wat wel of niet gaat...

Daar heb je wel een belangrijke te pakken.

Eerst jij. En dat is pure noodzaak. Ooit gebruikte iemand de metafoor van een noodlanding met een vliegtuig, dat die zuurstofkapjes naar beneden vallen. Eerst jij het kapje, dan je kind of de ander....Rustig aan Lika, je bent met dit feestje heel duidelijk een grens over gegaan.  Jezelf niet om veroordelen, maar van leren, hoe hard ook. Neem tijd. :heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Kinderfeestjes van anderen vind ik al topsport! Laat staan als je die van je eigen jongste moet organiseren, ( met trakteren van mandarijntjes op school kom je tegenwoordig ook al niet meer weg, het moeten creatieve, innovatieve, culinaire, verantwoorde, niet te dure, milieuvriendelijke scheppingen zijn) en dat allemaal nog met een burn-out! * zingt R-E-S-P-E-C-T * :musicnote: 

bewerkt door Reacher
SpelFaut
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het waren alleen nog maar mijn schoonfamilie en mijn ouders... voor dat kinderfeesten duik ik nog even weg. Maar idd het moet allemaal wel op zijn minst origineel, verantwoord, lekker en zelfgemaakt zijn PLUS dat het op iets anders lijkt dan het eigenlijk is. 

Maarre....mijn dochter maakt gewoon lekker een brownie. Kan ze zelf en wil ze zelf. Gaaf vind ik dat. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Op 19-3-2017 om 20:25 zei Lika:

Ok, maar ben al vier maanden thuis hoor. En tegenwoordig gaan ze ervan uit dat het het beste is om vrij snel weer -langzaam- op te bouwen. Volgens de boeken, volgens de bedrijfsarts, volgens psychologen in traject. Ik krijg de tijd hoor, gelukkig. Maar vind het dus heel moeilijk om aan te voelen wat wel en wat niet gaat. 

Blij dat ik niet drink al heb ik er enorm veel zin in....dat wel. 

 

Poe poeh, al vier maanden.

Ja dús? Is dat lang? Dat je na 4 maanden de telefoon alweer beantwoordt, feestjes geeft, schóónouders ontvangt (topsport).................... ben je eigenlijk wel ziek? (niet aangevallen voelen lieve Lika) Dat hoeft een zieke nl. misschien nog niet te kunnen na 4 maand.
Wat geweldig dat je het al dacht te kunnen, wat zou het geweldig zijn geweest als je het al kon. Maar het ging nog niet. Eis het toch niet van jezelf! Het komt wel weer, hoe moeilijk dit ook te geloven is nu. Is het een idee om éérst weer mens te worden, een liefhebbend mens, vóórdat je weer productiemedewerker wordt?

:rose::rose::rose::rose::rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Je hebt helemaal gelijk. Jullie allemaal. Ik ga het mezelf proberen toe te staan. Dat is nogal een dingetje zoals jullie misschien begrijpen. Ben panisch dat het nooit meer goed komt, dat ik ontslagen word etc, etc,etc. En intussen maar weg van mezelf de toekomst in willen rennen. En dat gaat niet. Want geen idee waar naartoe. 

Zo bleek ook alweer vandaag en gisteren en eergisteren. 

Had vandaag tijdens het koken enorm veel zin in bier en wijn en alles, maakt niet uit wat. Niet gedaan. 

Proberen bij mezelf te komen. Van daaruit komt er wel weer richting. Waarschijnlijk.

 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Gisteren was het nog rampzalig, maar vandaag een stuk zonniger. Misschien heb ik een sprongetje gemaakt. Net als in : 'Oei, ik groei?"   Er is weer wat licht aan het eind van de tunnel. Ik hoop dat ik het niet moeten en accepteren kan vasthouden. Daarin ligt de sleutel...

 

 

 

 

 

 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...