Ik ben

[Quinn]

@basta: ja, dat is in theorie mogelijk. Hoewel een langdurig, slepend trauma moeilijk te behandelen is, is het mogelijk om dit te verzachten of er zelfs van te herstellen. Maar dat hangt van meerdere factoren af, uiteraard. Hoe langer de traumatische ervaringen hebben geduurd, hoe lastiger het oplossen. Hoe langer iets is verzwegen, hoe lastiger het oplossen. Zelfmedicatie helpt er ook niet bij. Openstaan van de persoon voor hulp en therapie is ook een factor. De (cliché) klik met de therapeut ook. En dan is er nog tijd en geduld. Zoiets kost veel tijd en vraagt dus veel geduld. Again, in theorie is het mogelijk om de persoon te leren anders naar zichzelf te gaan kijken. Maar in de meeste gevallen komt het niet verder dan het hanteerbaar maken van het trauma in het dagelijks leven, dus niet een fundamentele gevoelsverandering van de persoon jegens zichzelf.

 

@Etty: ja, dan geloof ik je. Je bevestigt dan mijn mening, gevoel en zelfbeeld, dus wat zou ik daaraan kunnen ontkennen?

 

@Singbluesilver: inderdaad,  eerst verandering van gedrag trucjes leren als het ware en dan langzaam hopen dat het kunstmatige eraf gaat en je je echt beter gaat voelen over jezelf. Of in elk geval, het hanteerbaar weet te krijgen. Jaren van wegzuipen hebben niets opgeleverd, dat moet ik toegeven, dus ja, laten we het eens anders proberen.

 

@Wanhoopje: euh, dank je, ben niet zo goed in dat soort dingen en begrijp ook niet hoe je er bij komt, maar vind het wel erg lief van je.

 

En @vandaag?

Tja, vandaag was zwaar, gesprekken met psycholoog en het gevoel dat ik me helemaal leeg heb gepraat. Na afloop vroeg ze hoe ik me voelde, wat ik op dat moment nodig had. En ik zei dat ik het liefst naar buiten wilde, naar een kroeg en me dan van de wereld af wilde drinken. En omdat ik er toch nog zat, zijn we daar ook maar meteen op door gegaan. Waarom ik wilde drinken? Om te vergeten wat ik net had verteld en dat ik het had verteld, om mezelf kwijt te raken, om van het schaamtegevoel en de schuld af te komen, al is het maar even. Om knock out te gaan en weg, weg van alles. And how's that working for you so far? Well, tja, euh... niet, eigenlijk. Of heel kort dan misschien, als de flessen leeg zijn en mijn licht uit gaat. Ja, dan werkt het voor even. Dan is er niks, hoef ik niks, weet ik niks.

 

Maar kom ik ook niks verder.

 

En dus werd het een stukje rennen. Dat mag weer. Niet alleen though.

[Singbluesilver]

'Waarom ik wilde drinken? Om te vergeten wat ik net had verteld en dat ik het had verteld, om mezelf kwijt te raken, om van het schaamtegevoel en de schuld af te komen, al is het maar even. Om knock out te gaan en weg, weg van alles. And how's that working for you so far? Well, tja, euh... niet, eigenlijk. Of heel kort dan misschien, als de flessen leeg zijn en mijn licht uit gaat. Ja, dan werkt het voor even. Dan is er niks, hoef ik niks, weet ik niks.

Maar kom ik ook niks verder.'

Had ik geschreven kunnen hebben dit stukje. Zo is het gewoon. Zodat je even het letterlijke leven kan vergeten. Ook al is het maar voor even. Maar inderdaad je komt er niet verder mee. Dus maar niet doen dan.

Niet te hard rennen. Zo sneu voor je begeleider

[smart]

Schaamte, schuld... toch schrijf je het hier wel neer!!

 

Ik herken het wel van voorheen, maar heb er steeds meer maling aan gekregen door de tijd heen, domweg wetende dat er bosjes mensen zijn zoals ik,

vol schuldgevoel en schaamte, met moeilijke gedachten en veel woede in me. Juist praten met lotgenoten hielp me. Of een hulpverlener die durft toe te geven zelf ook het eea te hebben meegemaakt en ook ad gebruikt. Mij hielp het... en dan gaandeweg in de spiegel kijken en mezelf steeds aardiger gaan vinden met mijn gekkigheid en rafelrandjes.

Ik gun je datzelfde. Wetend dat je niet alleen bent is een klein begin.... ?

 

[kruidenthee67]

[smart]

Prachtig Etty, de vinger op de juiste plek! Wat kun jij dit goed uit de doeken doen!!

 

Het is een ander zijn probleem.... mij niet te zien voor wie ik ben! (maak ik er nu even van)

En het was niet juist en: onethisch om zo met mij om te gaan toen ik een onschuldig kind was....     :(    

 

Nu dit alles geinternaliseerd is moet ik veel moeite doen om te gaan omdenken

 

aanv.

27 januari 2017 bewerkt door smart

[Quinn]

Lieve Etty (mag dat?), je zegt iets wat vast raak is. In elk geval iets raakt, hard. Moet ik verder over nadenken. Of nee, willen hè. Ik trein nog even, dus misschien kom ik er sneller op terug dan ik nu denk. Bescherming van binnenuit, hmm, wellicht? *denkt na*

[Quinn]

Ik kom nu steeds uit op de gedachtengang dat waardeloos zijn, betekent dat al het voorgaande met reden is gebeurd. Net als schuld hebben. Wie onschuldig is, wordt niet gestraft. Ergo, wie gestraft wordt, heeft schuld. Wat waarde heeft, wordt beschermd, dus wat niet beschermd wordt, precies.

Welk deel is trots? De ijdelheid, het ego zo je wilt. Want wat is er om trots op te zijn? Dat goochelen met woorden? Dat kan ik, maar ik heb er niets voor gedaan. Houden van die kinderen? Niet moeilijk, ze zijn perfect, je kunt onmogelijk niet van ze houden. Vis, tja, dat is een verhaal op zich.

Waarom ik de strijd toch aan ga? Tegen beter weten in eigenlijk. Ik las terug hier vanmiddag en helemaal in het begin heb ik het over perioden van stoppen. En ondanks alles geloof ik diep van binnen nog steeds dat dat voor mij het hoogst haalbare is. Misschien dat daarom het per dag bekijken ook nog steeds werkt. Vandaag is een dag dat ik niet drink. Of me dat morgen lukt, weet ik nog niet.

Ik wil mezelf graag een beter mens vinden, echt, maar het bewijsmateriaal vind ik vooralsnog niet overtuigend.

[Monster]

@basta: ja, dat is in theorie mogelijk. Hoewel een langdurig, slepend trauma moeilijk te behandelen is, is het mogelijk om dit te verzachten of er zelfs van te herstellen. [...] . Maar in de meeste gevallen komt het niet verder dan het hanteerbaar maken van het trauma in het dagelijks leven, dus niet een fundamentele gevoelsverandering van de persoon jegens zichzelf.

Quinn, misschien krijg jij gelijk....

Ik kan alleen over mijn eigen ervaring praten:

Ik durf te beweren dat ik wél verder ben gekomen dan het hanteerbaar maken van het trauma. Ik heb wél een fundamentele gevoelsverandering omtrent mijzelf ondergaan.

Ook al ik durf nog stééds niet te beweren dat EMDR werkt, geef het een kans! Nadat ik alle boosheid, waar ik net als jij zo bang voor was (Pandora's box en zo) er uit had gegooid en mezelf serieus ging nemen door mezelf de boosheid toe te staan, had ik een verleden. Het verleden had mij niet meer. Het was verleden tijd geworden en ik leed er niet meer onder.

Geloof mij niet. Geef het zélf een kans. Als je durft.

 

Waanzinnig, hoe herkenbaar je 'rationele bevindingen omtrent jezelf, je eigen, zijn. En sterk, hoe je ze in woorden weet te vangen. Je voegt toe. Je bent een aanwinst. Wat ben ik blij dat je schrijft zeg.

Dank je wel voor je inspanning om het hier neer te schrijven.

[erik]

Heb de discussie tussen jou en Etty gisteren en nu meerdere malen gelezen. Schuld, schaamte, zelfbeeld, goed zijn in goochelen met woorden en redenaties optuigen.....redenaties die overtuigingen worden en waar je ook in gevangen zit lijkt het. Complex voor jou maar voor mij is het zoveel herkenning. Dit soort overtuigingen aanpakken en niet slechts focussen op het niet drinken. Doe je heel goed en ik ben dankbaar dat ik het mee kan lezen. Dank je wel Etty ook vooral wat betreft de; wat in jou vraag.... de vraag die verwijst naar dat er in ons een heel waardevolle kern moet zitten, die niet zo slecht, waardeloos, ..... is als we ons soms indenken. Dat hele denken meer los laten en wat we denken niet zo meer mee identificeren (mijn maken)

 

Blijf schrijven, voor jezelf en dank je wel dat ik er al lezend van mee mag leren.

28 januari 2017 bewerkt door erik

[smart]

Ik kom nu steeds uit op de gedachtengang dat waardeloos zijn, betekent dat al het voorgaande met reden is gebeurd. Net als schuld hebben. Wie onschuldig is, wordt niet gestraft. Ergo, wie gestraft wordt, heeft schuld. Wat waarde heeft, wordt beschermd, dus wat niet beschermd wordt, precies.

 

 

De beschadigde volwassenen die wij als ouder(s) hadden hebben erg veel fouten gemaakt.

Het is heel legitiem om er op die wijze naar te kijken. De 'schuld' ligt nooit bij het kind, het kind is per definitie onschuldig met een perfect gevoel van wat goed is.

Onmacht van ouders (mensen) laat hen rare dingen doen.

 

Ik ben zo blij dat ik die slapte en hun fouten nu herken. AAARRGHHH  viel niet mee.

 

Die schuldvraag mag je inmiddels gaan omdraaien Quinn.

[Monster]

Wat een mooi draadje is dit.

 

Toch moet me nog iets van het hart:

De zelfhaat verdween bij mij niet als sneeuw voor de zon. Persisterend mezelf serieus nemen en met de mildheid behandelen zoals dat in de kindertijd had gemoeten, was bij mij de methode.

Maar we gaan helemaal los op de ouders die er niet voor ons waren/ ons liefdeloos gebruikten. Ja. Ik doe er niets af. Zou het kunnen dat zij zélf last hadden van zelfhaat? Of dat hun zelfhaat hen (onmenselijk) hard heeft gemaakt? Zou het kunnen dat zij werkelijk niet wisten wat ze aanrichtten? Hoeveel schade ze veroorzaakten?

Wat zei mijn dochter toen ik een half jaar clean was? "Waar was je toen ik in de puberteit was, en jij vet in gebruik? Weet je wel wat je aangericht hebt?"

I rest my case.

 

Herstel lukt beter met zelfrespect en dát ontbrak juist, klopt dat Quinn? Maar.......... volgens mij heb je een begin gemaakt. En dat is prachtig om te lezen!

[smart]

Wat zijn er toch veel manieren om hier over te praten he, zoveel invalshoeken, prachtig.

Quinn heeft weekend: hoop dat het thuis fijn is!!

[Monster]

Quinn, sorry dat ik op jouw draadje beschouwelijk werd.

Het is absoluut niet nodig om jou een denkrichting in te duwen en dat heb ik wel gedaan. Sorry daarvoor.

[smart]

Helemaal eens met Lars!

Monster

[Lika]

Quinn:❤

[Quinn]

Quinn is weer terug in het hok. Weinig gelegenheid gehad om hier te komen het weekend, wat strubbelingen. Maar bedankt voor al jullie mooie input, ik heb er sowieso wat aan. Monster, ik laat me echt geen richting uit duwen, je hoeft je nergens voor te verontschuldigen. Sterker, ik begrijp je gedachtengang wel. Maar wat Lars terecht opmerkt, er is in zo grote mate sprake van doelbewust beschadigen, dat zijn wel of niet beschadigde ik er niet toe doet.

Nogmaals, ben blij met jullie opmerkingen en julie moeite. Ook opmerkingen die niet van toepassing voelen voor mij, zijn wel degelijk helpend.

[Singbluesilver]

Knuffel terug

[kruidenthee67]

[Quinn]

Evaluatie weekend: niet gedronken. Score. Blijft nog een raar half op bezoek idee, in plaats van thuis zijn. Ook omdat vriendin haast van minuut tot minuut activiteiten bedenkt. Vervelend gevoel constant in de gaten gehouden te worden. Valt me ineens weer op hoe vaak we het eigenlijk niet met elkaar eens zijn. Blijft een lastig punt. Maar toch, niet gedronken.

[basta]

Niet gedronken, doel één is gehaald. Fijn Quinn, heel, heel fijn.

[Lika]

Super ja. Wat Basta zegt.

[Singbluesilver]

Lastige punten kan aan gewerkt worden. Wel super dat je door dat lastige punt niet een reden hebt gevonden om te gaan drinken. Die afspraak met jezelf bleef mooi overeind! Top!

[smart]

Drinken? Huh wat is dat?

 

Wat Basta zegt, ja!

[Lieselotje]

Go go go Quinn! Wat doe je het goed en inderdaad maak het bespreekbaar met je vriendin. 

[kruidenthee67]

Quinn...wat ben jij toch goed bezig man