Spring naar bijdragen

Ik ben


Quinn

Aanbevolen berichten

Ja, nuchter lijkt de wereld toch iets anders. Al loopt vooral mijn vriendin enorm op haar tenen, alles om het mij gemakkelijker te maken. En maar niet luisteren als ik zeg dat ze dat niet moet doen. Vanavond komt er een hele club eten hier, dus ik moet zo maar eens aan het werk. Kan het ze niet aandoen haar te laten koken ;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Je vriendin is waarschijnlijk blij dat het goed gaat en wil dit graag zou houden.. echt een "zorg" type dus.. Vandaag heb ik al een tijdje ik moet vanalles doen maar eigenlijk heb ik geen zin om iets anders te doen dan

te lezen..en lui te zijn.. aiai wat ben ik lui in een weekend. Ik hoor altijd van mensen die een heel weekend vol hebben aan etentjes, vrienden, sporten.. gezellig dit of dat.. Ik doe gewoon geen bal in een weekend. Eigenlijk denk

ik dat ik gewoon vreselijk saai aan het worden ben. Saai en lui..

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja, dat is ze, een zorgend type. Erg fijn hoor, voor de kinderen, maar soms best beknottend voor mij. Verstikken in goede bedoelingen. Op dat soort momenten heb ik liever de opgeruimde humor van mijn vriend, die even op me moppert als het toch mis gaat en er dan gewoon weer vol vertrouwen in stapt.

 

Ach, ik zei je al, als het aan mij lag, waren mijn weekenden ook behoorlijk leeg hoor. Mezelf, partners en kinderen, meer mensen heb ik ook niet nodig.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

draadjesvlees moet toch al lang opstaan Gerrit?? pff heb het gevoel dat ik net uit mijn bed ben... wat ben ik lui. Heb ook heel wat in te halen hier op het forum.

Mijn man is ouder dan ik ben, vrij stabiel eigenlijk wel maar met een goeie dosis humor, heel belangrijk voor mij (en voor hem);; en steunt me.. maar soms denk ik wel eens wat is

mijn leven saai en zeker zonder drank. Misschien zit ik wel in midlife crisis

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Op je snufferd gegaan. Je wilt niet weten hoe vaak mij dat is gebeurd.

Nu knietjes afvegen en weer verder, zeggen ze hier.

 

Waarschijnlijk kun je voor jezelf wel vaststellen waar het mis ging. Dan kun je daar ook een list voor bedenken, zodat je een volgende keer niet in dezelfde valkuil dondert.

 

Hup Quinn!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Bedankt jullie. En sorry voor de deprimerende verhalen van deze kant. Het lijkt zo simpel, gewoon niet nemen. En het is ook simpel, gewoon niet doen. Totdat ik daar stond met een glas in mijn hand en iemand zei joh, zou je dat wel doen? Mijn uiterst volwassen reactie was natuurlijk om het glas in één teug naar binnen te gieten en een volgende in te schenken. Ain't nobody gonna tell me what to do.

En dan is het ochtend, is er die smerige smaak, de zeurende hoofdpijn en het bekende schaamtegevoel. Goedemorgen mislukkeling, daar zijn we weer. Tijd voor een monoloog tegen de spiegel.

 

"Het is dag één," zeg ik tegen hem. "Alweer?" krijg ik terug. Kortaf en een kregelig, zoals ik al had verwacht. "Ja, weer. Dag één. Ik kan weer opnieuw beginnen." Hij kijkt me aan, trekt z'n ene wenkbrauw iets omhoog, het hoofd iets schuin. Ik heb het gevoel dat ik hem een verklaring schuldig ben. "Het was gewoon, ik weet niet goed, het is niet dat ik het wilde, maar meer dat ik het niet niet wilde." De wenkbrauw gaat wat verder omhoog. Shit, dit was niet goed genoeg. "Ik wilde niet drinken," zeg ik dan, "maar ik had zo genoeg van het niet drinken." Wenkbrauw zakt wat. "Hoe bedoel je, genoeg van het niet drinken?" hoor ik dan. 

 
En ik denk even na, het komt nu aan op een goede formulering. Gaat het om het zo ontzettend bewust bezig zijn? Om de rust, die weer meer dan ooit ontbreekt? Om de constante focus op het niet drinken? Of om de gewoonte van het drinken? Ben ik net als water, dat de weg van de minste weerstand kiest? Ze gelden allemaal tegelijk en tegelijk allemaal niet. "Ik weet het niet," zeg ik dan uiteindelijk.
 
"Ik weet het wel," zegt hij terug. "het is onvermijdelijk. Dit is wie je bent en dit is wat je doet. En zo zal het blijven. Soms kun je een paar dagen zonder, soms een paar weken en een enkele keer misschien wel maanden. Maar je komt er altijd bij terug, daar is geen ontkomen aan. Omdat het is wie jij bent, omdat de weg van de minste weerstand jouw weg is en alcohol de drugs van jouw keuze. Geeft het nou maar op, het is geen schande dat je het niet kunt waarmaken, het is gewoon te hoog gegrepen."
 
Een klein half jaar geleden was bovenstaande mijn gesprek met de spiegel, ik zou het vanochtend woordelijk kunnen herhalen. Geen zak opgeschoten. En ik ben zo ontzettend bang dat het laatste stukje gewoon waar is, dat het gewoon te hoog gegrepen voor me is.
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Quin, ik heb ook gedacht dat ik niet van alcohol af zou komen en had me daar eigenlijk al bij neergelegd. Door veel te drinken had ik toch wel wat dingen verziekt. Daar was ik me slecht door gaan voelen, wat ik vervolgens weer weg dronk. Et cetera.

 

De situatie die jij beschrijft komt wat impulsief en (inderdaad) onvolwassen over. Ik bedoel dat niet vervelend hoor en het is herkenbaar ook. Daar valt volgens mij best aan te ontkomen.

 

Ik weet niet wat de gelegenheid was en of je vooraf wist dat er drank geschonken zou worden. Mij heeft het in het begin geholpen om bepaalde situaties, zoals een etentje bijvoorbeeld, vooraf te visualiseren en in gedachten door te nemen. Ik heb me zo wel voorgesteld dat ik aan tafel zat met andere mensen en dat de ober kwam vragen "Wat wilt u drinken meneer?". Dan had ik vooraf al bedacht wat ik zou bestellen en dat antwoord al enkele malen in gedachten doorgenomen. Dat heeft mij wel geholpen en ik geloof in het achterliggende mechanisme.

 

Misschien kun jij een andere manier bedenken, die jou kan helpen. De patronen rond drinken hebben we in de loop van de jaren opgebouwd. Het duurt wel langer dan 10 dagen voordat die afgebroken zijn en vervangen door iets anders. Dat is ook hard werken.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Als je van "zorgen voor" houdt en jong wilt blijven: neem een eend!! :D

 

Heb ik jaren gehad, maar na de aanschaf van die rotauto heb ik haar aan mijn dochter gegeven. Ze wil hem niet teruggeven, helaas.

 

Ik neem het je niet kwalijk Gerrit, ik weet best dat het onvolwassen gedrag is. Recalcitrant schoppen, omdat, omdat ik gewoon wil schoppen. Drinken omdat ik vind dat de goot mijn rechtmatige plaats is en alle ellende welverdiend. Ik zei al, sorry voor de deprimerende teksten van mijn kant. Ik wist dat er drank was hoor, ik had het zelf opgehaald. Want hé, dat ik niet drink (okee ja, dat was het plan) betekent niet dat niemand anders mag drinken.

Mezelf de vernieling verder in helpen. Als boetedoening en terechte straf.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Quinn,

 

Je beschrijft het zó mooi.

 

Ik betrek het even op mezelf.

Dat beschrijven, het weten, cynisme, zelfspot

mooi kunnen vertellen, weerstand, recalcitrant en boosheid.

Ik doe dat ook. Deed dat ook. Doe mijn best dat niet te doen.

Met hulp.

Valt niet mee. 

Maar het is niet alleen stoppen met de eerste niet nemen. 

Is wel een voorwaarde voor de rest.

 

 

Wat ga jij doen? Hoe ga je het doen?

 

Je bent het waard man!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Een paar uur later, de stukken zijn wel weer bij elkaar geveegd en we gaan weer door. Eén stap tegelijk (nee Lieve, ik tel niet, heus niet). Ik weet niet goed wat te zeggen ook, het wordt zo snel excuses bedenken, verklaringen geven voor het struikelen. En waarom? Ik bedoel, ja, ik dronk en ja, dat was stom. Klaar. Morgen een nieuwe dag.

 

En tegelijk ben ik nog steeds ontzettend bang. Want wie ben ik eigenlijk zonder drank?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

... Want wie ben ik eigenlijk zonder drank?

 

Dat weet niemand, denk ik.

En eigenlijk is dat heel mooi. Je kunt aan een reis beginnen waarvan je niet weet wat die je gaat brengen. En misschien gaat het wel om de reis en niet zozeer om de eindbestemming.

 

Ik vond dat ik geen keuze meer had, ik moest stoppen. Het was eindelijk tot me doorgedrongen dat ik mezelf aan het dood drinken was. Hoewel ik niet wist wat ik nou precies wilde en moest doen, wist ik wel dat ik moest stoppen met drinken.

Naast accepteren dat ik me heel slecht zou gaan voelen, wist ik ook niet wat het me zou brengen. Maar het moest gebeuren.

 

Ik ben voor een deel weer een beetje zoals ik vroeger was. Dat is aangenaam. Een aantal dingen doe ik nu ook anders dan vroeger. Dat is beter. Ik ben wat beter te pruimen voor mijn omgeving.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Blijven bouwen aan je motivatie, alsmaar verder stutten en steunen, totdat je een fundament van schokbeton hebt.

Als dan die drankduivel spreekt, met al zijn psychologische listigheid, bijvoorbeeld: 'Quinn, ain't nobody gonna tell you what to do, dit is geen verslaving, dit is je vrije geest!' dan lach je hem vierkant uit: Wát een smoes, alsof alcoholisme iets met vrijheid te maken heeft, met het grootse, meeslepende leven. Donder toch op, ik wil niet meer, klaar. Kssssjt!!

(Ik ben alweer pissig. Maar het helpt me wel, die boosheid. Ik ga vast ook nog mededogen krijgen met van alles,mdat zal ik dan ook delen hoor)

Quinn, ik gun het je zo dat het lukt!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...