Ik ben

[smart]

robbertje knokwerk, lekker lijfelijk, en dan elkaar geen zeer doen maar wel veel energie kwijtraken

en veel giechelen ondertussen?

[Singbluesilver]

Inderdaad even lekker vechten. Of op een boksbal slaan. Hebben ze die daar niet?

[Sita2]

Pfft woede, oef. Ja, dat is een dingetje. Ik mocht het een keer gecontroleerd uiten.... afijn, de therapeute stopt het zelf. Lastig Quinn. Hoe zien zij dat hoe je dat kan uiten? Zonder jezelf (of anderen) pijn te doen? Ik heb geprobeerd: in een kussen slaan, schreeuwen vanuit mijn tenen, bijten in een kussen, en als ik het kan houden stop ik het in mijn sporten (waarbij ik dan wel over mijn grens ga qua intensiteit).

 

Lief blijven he voor jezelf?!!  

[smart]

ik vond het in therapie 'doen' erg gekunsteld, kreeg dan de slappe lach en

blokkeerde gelijk.

[Meya]

Voor mij ook een stevig issue.

[Quinn]

Okee, ik ga proberen het te verwoorden zonder aanstootgevend te worden. Het probleem dat ik heb met woede, is dat de woede waarvan ik weet dat ie in me zit, zo groot is, dat ik bang ben dat als ik iets loslaat, ik het nooit weer achter slot kan krijgen. Dus dan volledig doorsla in die woede en niet meer ophoud met vernielen. Niet dat ik nooit bij een vechtpartij betrokken ben trouwens, maar dat is net iets anders. Ik ga een vechtpartij gerust in, wanneer ik vind dat ik iemand anders moet verdedigen (niet altijd tot vreugde van diegene, dat dan weer wel), maar niet voor mezelf. Ik kan kwaad worden van dat hele gebeuren van gisteren, omdat het op iemand anders is gericht. Het simpele scheldwoord dat ik hier in de kliniek dagelijks naar mijn hoofd krijg, negeer ik daarentegen. Want als ik daar op los ga, weet ik niet tot hoever ik ga.

Ik wil niet boos worden om mijzelf en ik ga niet boos worden om mijzelf. Als ik boos word om iets dat tegen mij gericht is, zie ik dat als het begin van een kettingreactie. Een opeenstapelende woede tot het punt dat een explosie onvermijdelijk is. Laat maar schelden, ik heb wel erger gehoord. Doe maar pijn, ik heb ze wel erger gehad. En ja, ik mag je niet, maar op een schaal van 1 tot 100 komt mijn ik mag je niet gevoel nog niet eens op 10, dus je bent de moeite van het boos worden niet waard. Dat idee. Veiligheidsmaatregelen. Een implosie is veel veiliger.

 

Vaag weer hè? Houd het er maar op dat er niemand op de wereld is die me zoveel pijn heeft gedaan als mijn pa en dat die helaas al jaren dood is, dus daar kan ik niks meer mee. En al die woede wil ik niet projecteren op iemand die me vuil aankijkt, dat heeft ie ook weer niet verdiend. Hmm, kijk, weer een alles of niets dingetje.

 

Edit: ik deel dit nu, zeer tegen mijn zin en weerstand in, omdat ik oprecht geloof dat dit forum met zijn mensen een geschikte plek is om je open te stellen.

16 januari 2017 bewerkt door Quinn

[Meya]

Ik waardeer het delen zeer en herken mezelf. Ik weet niet wat jouw drie opties waren die we mochten raden maar bij mij zou het gaan om drank, sex en gokken of een combinatie daar van.

Kan ik wat hebben aan de tips die je vanmiddag hebt gekregen? Of werkt het niet zo?

[Singbluesilver]

Nee hoor helemaal niet vaag. Ik vind het heel duidelijk en ik snap het ook. Ik herken het ook.

Mooi dat je het zo kunt beschrijven eigenlijk. Ook al is het zoiets waardeloos. Dat boze gevoel. Dat boze gevoel waar je geen kant mee op kan.

Delen ja, hier. Dat kan en dat moet ook blijven

[Quinn]

Whisky, coke en seks, mag best tegelijk. Zeker kun je wat hebben aan de tips, ze zijn nuttig en vaak ook bewezen. Fysieke inspanning als stress relief.

[Meya]

Fijn een hele middag geluisterd naar het belang van woede uiten en waarom je dingen niet binnen moet houden.

Dus uiten door fysieke inspanning?

[Lika]

Quinn, niet vaag. Ik kan het niet invoelen, maar wel begrijpen. Je beschrijft het heel goed. ❤ en een luisterend oor is alles dat ik hier voor je heb. Maar daar heb ik voor jou dan wel weer heel veel van.

[Quinn]

Dus uiten door fysieke inspanning?

 

O, zo bedoel je. Ik dacht dat je op de tips van hier doelde, die vind ik lang niet gek. Psych en co hadden het ook wel over fysieke inspanning om emoties te uiten, maar ook over de woede er te laten zijn. Jeweetwel, woedend zijn op diegene waar je het echt op bent, een fictieve brief schrijven, huilen, schreeuwen, dat soort dingen. En dan tegen die persoon. Maar zoals ik zei, die is dood, dus dat gaat niet echt wat worden. Al moet ik, als ik echt tot in het extreme eerlijk ga lopen zijn, toegeven dat ik gewoon woedend op mezelf ben. Maar ja, automutilatie en zelfdestructie mag niet meer hè. En zo weer terug het cirkeltje in. Niet uiten, opgesloten zitten in jezelf, drinken of een andere verslaving opzoeken om maar te verdoven.... zo kom ik nergens.

[Bob]

een fictieve brief schrijven (...)

Een fictieve brief hoef je niet te versturen, dus het kan nog steeds. Misschien helpt het al om het op die manier van je af te schrijven.

[smart]

Ik heb wel eens een vilein gedicht geprobeerd: heerlijk, wat luchtte dat op!

 

Ik deed likes aan jou ... omdat ik het goed vind dat je het hier schrijft!

[lady jane]

kun je je voorstellen Quinn

àls je je wel kon uiten, verbaal zowel als fysiek

wat een enorme opluchting er zou koimen

en eindelijk ruimte om weet ik wat aan andere dingen

te doen, te denken en te vertrouwen?
Mijn ervaring is dat alle niet geuite woede

zeer desastreus is naar mezelf.

Achteraf wel logisch ook, want ook ik draag kenmerken in me van degene die

me ooit zo heeft verwond vanbinnen.

En toch kwam dat stuk naar mezelf niet aan de orde toen ik, eindelijk, mijn

oprechte woede, frustraties, en ja ook de pijn en het het verriet eronder, mocht

beleven, uiten en voelen. En ik heb nooit geweten hoe sterk ik ben, ook fysiek.

4 mensen moesten me in bedwang houden en ik vocht me nog los.

In het boksen, 1 op 1, spreek je heel bewust veiligheidsregels af, en ten alle

tijden is er oogcontact; de ander kan dan exact invoelen waar jouw (of zijn/haar) stop grens is.

Het vereist dus giga-goeie begeleiding, en er zijn niet echt veel hulpverleners die dit aandurven.

Helaas is Nederland aardig ver-Americaanst m.b.t. angst om vervolging/proces/geld.

Wat dat betreft ben ik blij de zeventiger en tachtiger jaren meegemaakt te hebben op dit vlak ook.

[Sita2]

Okee, ik ga proberen het te verwoorden zonder aanstootgevend te worden. Het probleem dat ik heb met woede, is dat de woede waarvan ik weet dat ie in me zit, zo groot is, dat ik bang ben dat als ik iets loslaat, ik het nooit weer achter slot kan krijgen. Dus dan volledig doorsla in die woede en niet meer ophoud met vernielen. 

 

Lieve Quinn, zo herkenbaar qua gevoel. Dat was waarom ik werd gestopt, zoveel woede, daar schrok ze van  

Wilde je dat alleen zeggen, dat ik het erg helder vind beschreven en je pijn herken. 

 

Liefs Sita

[Quinn]

Het is nog maar elf uur en de dag is al behoorlijk lastig. Kreeg vanochtend een treffende mail over dingen loslaten (terecht hoor, daar niet van), maar toen had ik al de hele nacht met mezelf gediscussieerd. Is nog geen winnaar uitgekomen. Daarna het gebruikelijke geëmmer van de groepsgenoot die niet naast me wil zitten, maar ook niet tegenover me en eigenlijk helemaal niet aan dezelfde tafel, waar ik zo langzamerhand een beetje moedeloos van word. Lazer op man en laat me dan ook daadwerkelijk met rust, dat idee. En zonet dus groepsgesprek gehad, waar ik heb zitten suffen en wachten tot het over was, wat helaas werd opgemerkt en niet op prijs wordt gesteld. Heel gek ja.

Al met al heb ik inmiddels zoiets van jongens, ik drink niet, al bijna veertig dagen niet en dat is een half leven, dus laat me nu maar naar huis gaan. Met de rest van de zooi red ik me dan wel op een of andere manier. Of niet, en dan vind ik het ook wel best. Tenslotte kwam ik hier voor het verslavingsdeel, niet voor de rest.

[basta]

Nog even inloggen voor Quinn.

 

Zonder dat ik iets zinnigs kan bedenken.

Mag je niet gewoon een dagje vrij? Wandelen enzo? En morgen weer alle beste beentjes voor?

[Sowhat]

Dan stap je op en ga je naar huis Quinn,daar ben je vrij in.

En dan verder thuis met hulp of niet,daar ben je ook vrij in.

[Singbluesilver]

Weinig slaap maakt de dag altijd lastig ook zonder die mail. Toch ergens proberen een powernap te kunnen doen zodat je er weer tegenaan kunt daarna. Of in ieder geval energie hebt om iets te kunnen doen. En wat was voor jou het doel van je opname? Nuchter worden/blijven of meer? Heb je je doel behaald? Zoja ok dan is het daar misschien klaar. Zo nee ok dan bekijken wat er voor nodig is om jou doel of doelen te behalen. Maak een soort evaluatie voor jezelf. Ofzo.

[Sita2]

Zo balen dat je niet aan je uren komt 's nachts! Dat helpt niet. Ik gun je die rust zo omdat zaken dan beter te dragen zijn.

Sterkte vandaag

[Gast]

Zoals altijd: ik ben een leek en heb geen ervaring met opnames en klinieken.

 

Ik denk dat de onderwerpen verslaving en verleden ook voor jou bij elkaar horen, Quinn. Misschien zou je van de drank en andere middelen kunnen afblijven, zonder de rest aan te pakken. Maar zou je dan later niet tóch weer tegen jezelf oplopen, op de één of andere manier? En zou het risico van een terugval niet vele malen groter zijn?

 

Daarnaast vraag ik me wel eens af, of je daar wel in de juiste instelling zit? En weet je, vreemde mensen (keurig geformuleerd toch?) kom je overal tegen...jammer maar waar.

 

Hug. 

[Quinn]

Dan stap je op en ga je naar huis Quinn,daar ben je vrij in.

En dan verder thuis met hulp of niet,daar ben je ook vrij in.

 

Ja, daar heb je helemaal gelijk in.

[Quinn]

Nog even inloggen voor Quinn.

 

Zonder dat ik iets zinnigs kan bedenken.

Mag je niet gewoon een dagje vrij? Wandelen enzo? En morgen weer alle beste beentjes voor?

 

Moest jij niet werken basta? En je zegt altijd zinnige dingen. Vanmiddag staat er psycholoog op het programma en dat verzaak ik liever niet. Erger nog, ik ben verschrikkelijk rigide in afspraken, mits ik nuchter ben dan natuurlijk. Zal haar het geheel aan zorgen en interne strubbelingen maar eens proberen voor te leggen. Als in, dat ik het gevoel heb hier niets meer op te schieten en zelf eigenlijk ook geen idee meer heb of ik dat nog wel wil. Ik ben nuchter, misschien is dat wel het hoogst haalbare voor me.

 

Weinig slaap maakt de dag altijd lastig ook zonder die mail. Toch ergens proberen een powernap te kunnen doen zodat je er weer tegenaan kunt daarna. Of in ieder geval energie hebt om iets te kunnen doen. En wat was voor jou het doel van je opname? Nuchter worden/blijven of meer? Heb je je doel behaald? Zoja ok dan is het daar misschien klaar. Zo nee ok dan bekijken wat er voor nodig is om jou doel of doelen te behalen. Maak een soort evaluatie voor jezelf. Ofzo.

 

Mijn gemiddelde is vier uur op een nacht, daar kan ik vrij aardig op functioneren. De mail was geen belasting hoor, juist een stukje opluchting. Ken je dat gruwelijke liedje uit Frozen nog? Let it goooooooo. Dat ja. Mijn doel was oorspronkelijk groter. Niet alleen nuchter blijven, maar ook kunnen leven met mezelf. Maar hé, misschien is dat (zie hierboven) wel gewoon te hoog gegrepen.

 

Zo balen dat je niet aan je uren komt 's nachts! Dat helpt niet. Ik gun je die rust zo omdat zaken dan beter te dragen zijn.

Sterkte vandaag

 

Knuffel

 

Zoals altijd: ik ben een leek en heb geen ervaring met opnames en klinieken.

 

Ik denk dat de onderwerpen verslaving en verleden ook voor jou bij elkaar horen, Quinn. Misschien zou je van de drank en andere middelen kunnen afblijven, zonder de rest aan te pakken. Maar zou je dan later niet tóch weer tegen jezelf oplopen, op de één of andere manier? En zou het risico van een terugval niet vele malen groter zijn?

 

Daarnaast vraag ik me wel eens af, of je daar wel in de juiste instelling zit? En weet je, vreemde mensen (keurig geformuleerd toch?) kom je overal tegen...jammer maar waar.

 

Hug. 

 

Misschien is het niet de juiste plek, misschien niet het juiste moment, ik weet het niet. Misschien zijn alle omstandigheden wel prima in orde, maar ben ik hier gewoon niet sterk genoeg voor. Hug terug. Ik ben knuffelig ineens ja.

 

Adem uit, adem in (die volgorde leerde ik gisteren van Meya) en loop verder. 't Is een smal pad dat constant kronkelt en daardoor op z'n route terug lijkt te keren, maar uiteindelijk zal het wel ergens naar toe leiden.

[kruidenthee67]