Spring naar bijdragen

Ik ben


Quinn

Aanbevolen berichten

Dat afvlakken is wel iets waar ik bang voor ben ja. Dat de scherpte afneemt, dat alles grijs wordt en dat het me wel best is. Jezelf niet meer herkennen, zeg maar. Hoe kwam jij daar weer uit Bor?

En intuïtie, tja, op dat vlak heb ik niet erg veel vertrouwen in mezelf. Dat hele goed voor jezelf zorgen enzo is niet mijn forte.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve Quinn, ik lees dat je het moeilijk hebt. Ik denk aan je!

 

Soms is grijs even nodig Quinn, hoeft niet voor altijd te zijn. 

Vertrouwen moet weer groeien denk ik. Als ik naar mezelf kijk is dat wel het geval. Ik probeer me over te geven aan mijn e-hulp, te volgen wat ze vragen ook al voel ik verzet, ik schrijf, confronterend, ik probeer te laten. Ik denk dat je je intuïtie wel wakker kunt maken, of kan leren er weer naar te gaan luisteren. En dat zijn niet de stemmetjes die van alles tegen je zeggen die niet helpend zijn, anti zijn, die vergelijken, bestraffen of verleiden.

 

Zomaar mijn gedachten.

Liefs Sita

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Thanks Sita. Het valt inderdaad niet mee, maar hell, wat had ik dan verwacht na zo'n weekend. Denk dat je wel gelijk hebt met je stemmetjes, ik ben inderdaad geneigd om naar de vergelijkende, straffende, verleidende stemmetjes te luisteren. Omdat die altijd bevestigen wat ik toch al denk te weten. En om daar vanaf te komen, schuif ik het hele concept intuïtie maar liever aan de kant. Mijn vriendin, die tegenover alle andere mensen wel tactvol is overigens, zei toen ik zondag afscheid nam "Quinn, je klinkt nu echt als een gewoon mens met emoties enzo". En bedankt hè.

 

Nou ja Bor, ik ben graag alvast voorbereid, compleet met een how to guide om weer uit het grijze gebied te komen. Maar ik snap je wel. 't Is alleen moeilijk om niet te blijven hangen in het dit is nu zo, dus dit blijft altijd zo gevoel. Lastig.

 

Hier vandaag weer gesproken met de psycholoog, nagepraat over gisteren, wat ik daarvan vond enzo. Niet zo veel eigenlijk, want ik heb slecht op zitten letten. Was meer bezig met het vraagstuk hoe ik ooit, als ik ooit, waarom ik ooit ook mijn ziel en zaligheid zo in een groep op tafel zou leggen. Wat bezielt die mensen? Waarom wil je praten over wat er is gebeurd en wat je heeft getekend, terwijl vergeten een zoveel prettigere optie is? En als je dan noodgedwongen moet praten, waarom dan met meerdere mensen? Is een therapeut van welk soort dan ook niet gewoon genoeg?

Een paar jaar geleden, toen ik in een wat langere nuchtere periode zat en me redelijk netjes aan therapie hield, heb ik het een keer geprobeerd, in zo'n groep. Gewoon met iets kleins beginnen was het advies. Maar toen ik dat daadwerkelijk deed, waren de reacties van dien aard dat ik niet meer terug ben gegaan. Het is niet mijn bedoeling om mensen te choqueren of om als een puppy gezien te worden, ik probeerde gewoon mijn verhaal te delen terwijl ik gewoon Quinn blijf en niet met andere ogen word aangekeken. Dat ging niet zo best, dus dan maar liever een professionele luisteraar.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hier vandaag weer gesproken met de psycholoog, nagepraat over gisteren, wat ik daarvan vond enzo. Niet zo veel eigenlijk, want ik heb slecht op zitten letten. Was meer bezig met het vraagstuk hoe ik ooit, als ik ooit, waarom ik ooit ook mijn ziel en zaligheid zo in een groep op tafel zou leggen. Wat bezielt die mensen? Waarom wil je praten over wat er is gebeurd en wat je heeft getekend, terwijl vergeten een zoveel prettigere optie is? En als je dan noodgedwongen moet praten, waarom dan met meerdere mensen? Is een therapeut van welk soort dan ook niet gewoon genoeg?

.

Oh Quinn, tot u spreekt een persoon die zich jarenlang heeft verzet tegen groepstherapie.....
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Quinn, even over wat je vriendin zei: ik zou dat ook kunnen zeggen hoor! Het is je eigen taal. Het ligt natuurlijk aan de toon, maar ik zou bedoelen: O, lieve schat, wat ben je kwetsbaar, en dapper en ik vind het zelf net zo eng als jij want zo deden wij toch nooit tegen elkaar terwijl we het wel bedoelden.

En over de groep: wij zijn toch ook een groep? Je bent één van de openste groepsleden.

Ja Quinn! Je bent echt niet die tough cowboy die daar aan de bar zit te zwijgen.

Zo, dat was het.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hmm, vind ik best meevallen, die openheid, toch? En alsnog is het anders. Hier zijn het letters, niks gaat hardop. En jullie zitten me niet aan te staren. O, en hier vertel ik ook mooi niet over de dingen die ze in zo'n groep wel van me willen horen. Dus. Einde argumentatie waarom ik wel zwijgzaam ben. Denk ik.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hmm, vind ik best meevallen, die openheid, toch? En alsnog is het anders. Hier zijn het letters, niks gaat hardop. En jullie zitten me niet aan te staren. O, en hier vertel ik ook mooi niet over de dingen die ze in zo'n groep wel van me willen horen. Dus. Einde argumentatie waarom ik wel zwijgzaam ben. Denk ik.

 

Ja, dat klopt hoor Quinn!

(Maar je kunt wel een open houding hebben, zonder dat je al je shit op tafel legt. Nogmaals: Einde argumentatie.)

 

Je had toch nieuwe snaren?

https://tabs.ultimate-guitar.com/e/emeli_sande/read_all_about_it_part_iii_crd.htm

bewerkt door basta
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Delen is moeilijk hè. Ben nog altijd bang voor veroordeling, ondanks mijn niemands oordeel doet mij wat houding. Het is moeilijk om het idee los te laten dat, wanneer je je kwetsbaar opstelt, daar altijd op enig moment misbruik van gemaakt zal worden.

Zwijgzaam met een open houding, ja, daar kan ik wel wat mee. Dank voor het linkje, het is een fijn nummer om te zingen.

Bedankt Bor, al bedoelde ik meer te vragen of het gelukt is weer echt jezelf te worden.

Vannacht het behang van de muren geschreeuwd, nog niet genoeg pillen blijkbaar. En straks groep. Mantra: ik moet niks. Helemaal niks. Sit back and relax.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Je deelt hier af en toe voorzichtig een beetje. Ik ervaar dat zelf als waardevol. Tot dusverre roept wat je verteld geen oordelen bij me op. Maar dat kan natuurlijk veranderen, afhankelijk van wat je verteld. Maar wat dan nog? Als je rottigheid hebt uitgehaald dan kan het zijn dat mensen daar boos om worden. Dat kan er maar uit wezen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ach Quinn, wat over jezelf delen: ik beschouw dat ook als een gift van de ander. Dat ik mee mag kijken

en het nodigt mij ook uit om zelf meer te tonen.

 

Ik vind het soms lastig te reageren omdat ik niet goed weet waar het eigenlijk over gaat.

 

Wel snap ik dat het ontzettend pijnlijk moet zijn waar je nu doorgaat! :(

 

:heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Afgelopen nachten was moeizaam, na het vorige weekend is de angst voor het slapen weer helemaal terug. Zelfs de diazepam kan er niet tegenop. Dus veel wakker liggen, kijken of ik kan gaan roken, uiteindelijk toch in onrustige slaap vol nachtmerries wegzakken. Het brengt bepaald geen rust. Ergens vannacht waren de nachtmerries blijkbaar zo heftig dat ik mensen wakker heb geschreeuwd en de nachtdienst bij me is komen kijken. Die ik, nauwelijks wakker uit de nachtmerrie, uit pure angst voor degene die in mijn nachtmerries 's nachts nog steeds in mijn kamer komt, een klap heb verkocht.

 

Mazzel dat ie het begreep. Vannacht heeft ie weer dienst. Ik mag naar buiten om te roken.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...