Spring naar bijdragen

afzien


Kanarie

Aanbevolen berichten

Hallo Kanarie. Je verhaal raakt me echt want het is zo herkenbaar. Ik veranderde in een paar jaar tijd van een grote sterke kerel in een zeurend, pieperig, bedlegerig mannetje. Mijn vrouw is me echt wel blijven steunen en daar ben ik haar heel dankbaar voor want dit is zo vreselijk moeilijk geweest omdat het allemaal zo lang duurt. Ook voor een partner is dit een afschuwelijke tijd. En ook een partner hoeft op geen enkele steun te rekenen vanuit de omgeving.

Een schuldgevoel heb ik ook naar veel mensen en mijn partner toe. Wij hebben er juist wel heel veel over gepraat en ik heb haar ook heel vaak op benzobuddies verhalen laten lezen van lotgenoten. Dat heeft erg geholpen in het proces. 

 

Ik heb mijn vrouw zojuist gevraagd om jouw verhaal te lezen en  ze zegt dat ze binnenkort hier ook een topic zal maken om als partner van een benzoslachtoffer haar ervaringen te delen. Ik hoop dat ze het echt doet zodat ook daar meer begrip voor komt.

 

Schuldgevoel heb ik omdat ik lange tijd ernstig tekort schoot als partner. Ik had geen zin meer in uitjes of vakanties, vermeed sociale contacten en keerde steeds meer in mezelf. Het werd ook steeds lastiger om het onder woorden te brengen en als ik vrienden vertelde van dit proces keken ze me een beetje ongeloofwaardig aan. De meeste vrienden zijn wel gebleven gelukkig en ik pak het nu weer steeds beter op en geniet ook weer van hun.

Het is ook bijna met geen pen te beschrijven door welke onzekere perioden ik heen moest.

Schuldgevoel maakt je uiteindelijk depressief en zorgt ervoor dat je je steeds waardelozer gaat voelen.

Het is niet zo eenvoudig als je vrouw zegt dat je het zelf in je mond stak, ik ben bang dat ze een vergelijking maakt met bijvoorbeeld een sigarettenverslaving.

Het is daar niet mee te vergelijken. In de eerste plaats al niet omdat je met dat soort verslavingen goed in 1x kan stoppen en in de tweede plaats niet omdat de ontwenningsverschijnselen bij een benzoverslaving honderden keren erger zijn. Ik kan daar over meepraten want heb ze allebei gehad.

 

Ik kan je alleen maar als tip geven om geen schuld bij jezelf te zoeken. Probeer het om te buigen naar boosheid richting Bigpharma en probeer ze te verslaan.

Mijn boosheid richtte ik ook lange tijd op mijn huisarts maar daar stopte ik al snel mee omdat hij simpelweg nergens in zijn literatuur iets kon vinden. En bijna niemand in zijn praktijk gebruikte Rivotril.

Uiteindelijk is hij me altijd tegemoet gekomen met doorverwijzingen naar vele specialisten. Ik begrijp inmiddels dat sommige huisartsen daar erg terughoudend in zijn.

 

Hou je taai en zit de tijd uit. Het gaat echt gebeuren dat je op een dag weer de oude bent. Helemaal de oude wordt je niet meer. Je hebt immers dan een benzoverslaving overwonnen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Alles , maar dan ook alles wat je schrijft is ook bij mij van toepassing.En dan is het ook niet te verwonderen dat je depressief wordt. Dan heb je dus een depressie en schrijft men antidepressiva voor. Dit heb ik al herhaaldelijk meegemaakt.Dat het van de benzo's zou zijn of van het stoppen ermee dat schijnt nooit in hun hoofd op te komen.

Eind van de maand heb ik een afspraak met de psychiater en ik vrees  dat ze als ze mijnklachten hoort dat ze me een antidepressivum zal willen voorschrijven.Ik hoop tegen dan al voldoende verbetert te zijn om daartegen in te gaan.Ik zal dan een beetje minder dan een maand gestopt zijn en zij zal beweren dat dit geen ontwenningsverschijnselen meer kunnen zijn

Gisteren en deze nacht een vreselijke tijd gehad. nu is het iets beter en heb ik al een beetje hoop dat het het begin zou zijn van het einde van de hel. Wie weet volgt morgen de ontgoocheling. 

Ik herken alles wat je schrijft en dat geeft veel steun . ..dank je daarvoor

Ik hoop op een dag wel weer de oude te worden. Ik vrees dat ik tegen dan echt oud zal geworden zijn.

bewerkt door Kanarie
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Yoga-oefeningen en mindfulloefeningen kunnen helpen... en je kan ook een app op je gsm plaatsen.. waar een staaf omhoog gaat... wanneer je moet inademen, en beneden gaat wanneer je moet uitademen .. de uitademing mt langer zijn dan de inademing en dan kalmeert je ademhaling vanzelf. Ik heb ook Bach rescue druppels in huis. Weet niet of je hier wat mee kan maar weet hoe akelig de hyperventilatie kan zijn.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik heb dat hyperventileren ook heel erg gehad. Omdat ik een zware roker was haalde ik ook nog van alles in m'n hoofd qua ziektes en dergelijke. Hoe meer focus ik op dat hyperventileren had, hoe erger het werd. Het enig dat hielp was m'n gedachten proberen te verzetten en iets heel anders te gaan doen. Bij mij hielp het erg om met de hond te gaan wandelen of fietsen. Na een paar minuten verdween het dan weer. 

Maar als je zoals in jouw geval daadwerkelijke hartklachten hebt, zou ik als je pijn op de borst hebt, gewoon weer naar de huisarts gaan.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Bij mij gaat het met niets over...en ja...ik kan niet elkedag naar de huisarts gaan. Ik ben zondag naar de spoed geweest en het was niets...enkel hyperventilatie dus. Het is mijn

23 ste dag dat ik gestopt ben...en het is nog nooit zo erg geweest . het verbetert niet het verslecht...is dat nog wel normaal???

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo Kanarie, je bent al een heel eind op weg. Je hebt al heel wat stappen gezet en je lichaam en brein protesteren hevig nu. En toch is het zo dat je aan het helen bent. Ik kan me nog herinneren hoe grillig het was. Op benzobuddies hadden ze het vaak over "waves"en "windows". Windows zijn momenten waarop je enkele dagen of uren helder bent en het lijkt alsof je het overwonnen hebt. Dan komt er een wave en dan is het net alsof je weer helemaal terug glijdt naar nog erger.

Die waves en windows komen en gaan. Na enige tijd zijn er meer windows dan waves. En uiteindelijk wordt de tijd ertussen steeds groter. Maar voordat de eerste window komt duurt lang, erg lang. Bedenk maar dat elk uur, elke minuut je brein en organen aan het vechten zijn. Die waves zijn heel erg maar blijven na verloop van tijd steeds vaker weg. Ik legde voor mezelf uit dat tijdens zo.n wave mijn organen en brein de resten van de medicijnen aan het verwijderen waren en er elke keer bij dat proces misschien afvalresten in m'n bloed terecht kwamen. Na zo'n wave voelde ik me elke keer weer iets beter. Op enig moment bleef zo'n wave uren weg, daarna dagen en vervolgens weer weken. Nu heb ik er maandenlang al geen meer gehad. Wees gerust, het gaat echt over en uiteindelijk herstelt alles weer en ga je je steeds beter voelen. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Beste iedereen,

Wat een hel, waar we door moeten! Ik ben al 67 dagen benzo vrij. Ik nam sinds 5 a 6 maanden tranxene 5 mg. En op het einde af en toe een temesta, die de dokter me gaf, omdat ik angstaanvallen kreeg. Die waarschijnlijk al te maken hadden met ontwenning! Hoe dan ook, ik ben veranderd van huisarts! Omdat de arts die mij dit gaf, niet geloofde dat ik ontwenningsverschijnselen had en dat dit gewoon mijn angstaanvallen waren. Ik vind het zo spijtig en verschrikkelijk erg, dat artsen hier niet van op de hoogte zijn! Ik kan niet geloven dat hij nog nooit eerder iemand met dezelfde klachten gezien heeft na benzo gebruik. De eerst twee weken waren vreselijk op lichamelijk gebied, zweten, bed niet uitkunnen, brainzaps, niet meer slapen, paniekaanvallen ( die nog nooit zo erg waren), niet tegen geluid kunnen, shocks door lichaam, maag en darmlast, ... . Daarna zijn deze symptomen wat afgenomen, maar voel ik me vreselijk depressief, wat ik het ergste vind! Ook angst is nog aanwezig, maar vele minder. Niet tegen drukte kunnen, mezelf opsluiten, ik word hier zo kwaad van! Chronische hyperventilatie heb ik al heel lang last van, maar was onder controle voor ik aan de benzo ging. Ik kreeg de benzo, omdat ik overspannen was, ik in een moeilijke situatie zit thuis. Heel,even bracht het verlichting, maar niet lang! Ik heb een paar dagen mezelf beter gevoeld, mss was dit een window? Maar voel me nu toch al een hele tijd terug ellendig! Ik let zo op mijn lichaam, wat het mss nog erger maakt.

Ik hoop dat jullie allemaal snel beter worden!

En ik hoop dat als deze ellende voorbij is, ik een hulp kan zijn voor anderen! Want niemand wens ik deze hel toe!

Veel liefs,

Ellendig

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Ellendig, je bent al 67 dagen vrij van de benzo! Hartstikke goed van je! En ja dat focussen op je lichaam en het proces herken ik maar al te goed. Maar al je klachten zullen met de tijd verdwijnen. Ik heb 2 jaar duizenden berichten zitten lezen op benzobuddies en uiteindelijk geneest iedereen weer. Er zijn heel veel momenten van twijfel en radeloosheid en bij de ene duurt het een paar maanden en bij anderen 2 jaar voordat ze geheel genezen zijn. Ik behoorde helaas tot die laatste groep maar ben zo vreselijk blij dat ik het overwonnen heb. 

 

Zou je misschien je verhaal ook nog bij "even voorstellen" op dit forum willen zetten als steun voor degenen die nog moeten beginnen? Hoe heb je afgebouwd en hoe lang duurde het? Ik weet dat je daar veel anderen mee steunt.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hey Ellendig,

 

Ik heb ze hier thuis liggen maar heb ze bij deze afbouw nog niet nodig gehad... ook wel lichte hyperventilatie maar met wandelen en ademhalingsoefeningen en yoga ging het meestal wel beter. Als je ze aanschaft misschien best de versie (voor kinderen zit geen alcohol in) in de andere wel.. en ik wou de medicatie niet combineren met iets met alcohol in.

Groetjes x

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@ Gaba

Ik heb niet afgebouwd, de dokter zei dat ik hier ineens mee kon stoppen. Dat dit echt een dosis was, die te vergelijken was met homeopathie. Toen hij het me voorschreef, heb ik uitdrukkelijk gevraagd, dat deze medicijnen toch niet verslavend waren. Hij verzekerde mij van niet. En dat hij soms 4x 50 mg voorschreef bij mensen die stoppen met hun drankverslaving. Hij wist dat ik heel bang was, voor medicijnen die verslavend werken, ik wou dan ook absoluut geen antidepressiva, waar ik niet ineens mee kon stoppen. Hij wist dat ik gevoelig reageer op medicijnen. Zo kreeg ik ooit sulpiride, daar kreeg ik melkuitscheiding in de borsten van, ik dacht dat ik zwanger was toen, maar kwam door deze medicijnen. Hij lachte hier eens mee en zei, tja, een op de honderd krijgt hier last van. Ook bij antidepressiva gaat het telkens mis, ik nam een vierde van sipralexa 10 mg en kon hier al niet tegen. Ik ben super gevoelig voor vanalles. Ben hsp.

Dus ik heb een half jaar tranxene genomen van 5 mg en de laatste twee weken nam ik af en toe nog een temesta bij, ben in een keer gestopt met de medicijnen, door onwetendheid. Moet wel zeggen, ik durfde af en toe een tranxene vergeten en deed er gevoelsmatig soms wat uit, zodat het geen 5 mg meer was. Ik was me echter niet bewust van de gevolgen hiervan. Hierdoor zal ik waarschijnlijk de angstaanvallen gekregen hebben, waardoor ik dan weer temesta kreeg. Ik ben in ieder geval blij, dat ik niet de 15 mg nam. Die hij mij eerst voorschreef en daarna wou hij nog clozan bijschrijven, maar heeft dit op mijn verzoek toen veranderd naar diazepam. Maar heb dit niet meer dan twee keer ingenomen.

In het verleden heb ik ook wel eens xanax ingenomen, maar dat was dan echt alleen bij een paniekaanval, nog niet eens maandelijks. Hier nooit geen last van gehad. En daar zijn deze medicijnen ook voor bedoeld. Om ze in te nemen als het echt nodig is, niet om dagelijks te gebruiken, laat staan maanden, jaren aan een stuk. Het staat op de bijsluiter en toch schrijven dokters dit maandenlang voor. En achteraf doen ze dan nog precies of je gek bent! Wat kan ik mij hier boos om maken!!! Al die mensen, die hulp nodig hebben en nog verder in de miserie, HEL geduwd worden. Dringend tijd voor bijscholing voor de artsen op dit gebied.

Als ik me wat beter voel, zal ik mijn verhaal helemaal noteren bij even voorstellen!

Groetjes,

Ellendig

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik ben hervallen ...ik heb 3 mg Diazepam genomen!!! IK kon en kan niet meer ...hyperventilatie...Zou al mijn afbouwen nu voor niets zijn???

Verdriet eenzaam...ik kan niets verzinnen dat mij kan afleiden....

bewerkt door Kanarie
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Kanarie, nee hoor. Is niet voor niets geweest. Je kunt morgen weer opnieuw beginnen. Ik vraag me alleen af of je je nu beter voelt nu je diazepam hebt genomen. Ik heb daar indertijd veel over gelezen en merkwaardig genoeg kregen mensen dan paradoxale reacties op het medicijn. In plaats van tot rust te komen werden ze juist heel erg paniekerig en geagiteerd. Ik heb nadat alles afgebouwd was ook nog 1 of 2 keer een oxazepam genomen en de volgende dag was ik dan zo vreselijk chagrijnig en lamlendig dat het uiteindelijk beter was om helemaal niks te nemen.

Maar ik ben wel echt benieuwd of je je dan nu ook beter voelt, los van het feit dat het monster nu even gewonnen heeft en je daar wellicht schuldig bij voelt. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dag Gaba,

 

Dank je wel voor de steunende reactie.Nee ik voel me niet beter , integendeel . Ik heb inderdaad waarschijnlijk paradoxale reacties.Ik voel me verschrikkelijk  schuldig. IK had dat niet mogen doen. Deze nacht om 2h hyperventilerend wakker geworden en (nog iets waar ik me schuldig over voel) een pils gedronken (één maa!) en met de auto gaan rondrijden in het dorp om afleiding te vinden. Ik ben inderdaad paniekerig en geagiteerd.Verdriet , verdriet verdriet.... Ik kan nergens gaan want overal begin ik te schreien. Verschriikelijk.Ik denk dat ik aan het gek worden ben.In paniek heb ik daarjuist mijn psychiater gebeld . Om 15h mag ik haar bellen. Maar wat kan zij daaraan doen. Ik heb er weinig hoop op!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Volgens mijn psychiater (telefonisch) is dat niet meer het afbouwen. Dat ontmoedigt mij nog meer . Dinsdag heb ik een afspraak...ze zal me een

ander psychofarmaca voorschrijven en ik zal de moed niet hebben om weigeren.Ik geloof wel nog in het feit dat het nog ontwenningsverschijnselen zijn.

Zeker na al wat ik al op dit forum gelezen heb. Ik ben trouwens "nog maar 23 dagen gestopt en op veel websites spreken ze toch van een maand.

bewerkt door Kanarie
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Laat je aub niets voorschrijven,... je maakt het vast daarmee alleen nog maar erger... en dan heb je nadien weer iets voor af te bouwen. Je moet toch wel je lichaam de tijd gunnen om te wennen ah feit dat je de medicijnen niet meer hebt.  Ik zit nog niet in dat stadium maar geef het nog enkele weken en kijk of er geen dingen zijn die wegblijven op de duur. Ik log alles, duidt de negatieve dingen aan in zwart en de positieve in het groen (dingen die die dag niet aanwezig zijn) en dat geeft je een beeld dat er op je dag toch wl nog enkele dingen goed zijn en zo krijg je het besef dat niet elke dag even slecht is en dat je vooruitgang boekt !

Hou nog even vol, je bent niet de enige ... en iedereen is eruit geraakt dus dat kan jij ook !!!

Groetjes

Sh x

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Kanarie,

 

Laat je niet gekmaken door die psychiater. Ik moet oppassen met advies geven, maar ik denk dat het het beste is als je geen nieuwe troep van die psychiater slikt.

 

Het je het éénmalig geslikt ?

 

Ik zou oppassen met alcohol zolang je nog niet hersteld bent.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dokters en psychiaters denken echt dat je maar twee weken ontwenningsverschijnselen kan hebben. Mss moet je jouw psychiater deze site eens laten doornemen als je bij haar bent. En echt zeggen dat je bang bent om terug een of ander medicijn te moeten nemen. Haar vragen of er geen andere manier is om het een beetje leefbaar te houden! Is het echt de hyperventilatie waar je last van hebt? Dan zou ik therapie gaan volgen, ademhaling, relaxatie , leren ontspannen, ... Mss Bach bloesems zoals shakemarieke al aangaf. Of heb je nog last van andere dingen?

Ik heb ook al heel mijn leven last van hyperventileren, vooral in perioden met veel stress! Ik weet niet wat jou geschiedenis en persoonlijke toestand is, maar mss moet je hier ook naar kijken. In perioden met minder stress, kan ik het goed onder controle houden. En natuurlijk heb je nu veel stress, door de ontwenning. Een goed boek is, hoera ik heb hyperventilatie en hyperventilatie ontmaskerd. Mss moet je deze eens lezen. Hoop dat het wat steun kan bieden!

Liefs,

Ellendig

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Kanarie ik herken dat echt wel hoor en ik weet zo goed als zeker dat het de ontwenningsverschijnselen zijn. Alcohol is natuurlijk helemaal fout. Het duurde bij mij meer dan een jaar na de stop dat ik weer een biertje kon drinken. 

Wat je beschrijft lijkt op een combinatie van woede en verdriet, dat zijn praktisch dezelfde emoties. Dat je die nu voelt is juist goed want dat is het teken dat je weer gewoon gaat voelen en uit de roes komt waar je lang in zat. 

Weet je wat ik deed als ik zo'n bui had? Dan reed ik in het donker naar een afgelegen gebied waar niemand was en dan begon ik te schreeuwen. Ik schreeuwde zowat de longen uit m'n lijf. Ik schold iedereen op deze planeet en daarbuiten helemaal verrot. Dat luchtte vaak best op.

 

Ik hoop echt dat je geen nieuwe medicijnen gaat slikken want dan verdoof je alles weer en wordt je teruggetrokken in de diepe put. Maar ook die medicijnen maken het niet beter, eerder erger.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...