Rudy Geplaatst 15 maart 2016 Rapport Geplaatst 15 maart 2016 Hey Lars, ben een beetje bij gelezen en vind het fijn dat je je plekje hebt gevonden, maak er wat moois van. Zo zie ja maar dat alles op zijn pootjes terecht komt. Refusal Lars, heeft mij het eerste jaar er door heen geholpen. Ik was ook zo'n vent die het allemaal wel zelf kon. Maar dit probleem was een nummer te groot. Door te weigeren zei ik in feite tegen de buitenwacht, blijf met de vingers van mijn drankje af. Je kan ook zeggen dat ik daarmee mijn verslaving in stand wilde houden. Je hoeft niet altijd de sterke Lars uit te hangen, geef het verzet op en neem je voor, voorlopig een half jaar dit medicijn te slikken. Het geeft lucht en neemt een groot deel van de spanning weg. Ga goed Lars en zie geen beren op de weg die er niet zijn. Tine reageerde hierop 1
Rudy Geplaatst 15 maart 2016 Rapport Geplaatst 15 maart 2016 Nee Lars die pil kan niet voor jou denken. De motivatie niet meer te drinken moet er wel al zijn. Stel een aantal doelen samen met de leiding. Bekijk je situatie per dag. Ook niet te ver vooruitlopen met je gedachten en plannen. De refusal dient als stok achter de deur. Succes
Yvonne Geplaatst 16 maart 2016 Rapport Geplaatst 16 maart 2016 Hoop voor je dat deze dag een stukje minder stressvol zal zijn Lars. Heb nog eens de reacties op de refusal gelezen... misschien toch het overwegen waard? Dan is gelijk in ieder geval 1 twijfelpunt al weggenomen en kun je je meer concentreren op wat er verder weer allemaal staat te gebeuren. Wat betreft dat dichtslaan en niet uit je woorden komen: is het een idee om die app waarmee jij jouw bijdragen aan een gesprek onder woorden brengt ook te gebruiken in de groep: jij schrijft wat je wilt zeggen en de anderen geven gewoon mondeling antwoord?
Happiness Geplaatst 16 maart 2016 Rapport Geplaatst 16 maart 2016 Hoi Lars, hoewel je schrijft dat je wiebelt lees ik wel een meer rustige Lars. Minder boos en meer overtuigd van wat je aan het doen bent. En voor je zelf. Klopt dat? En heb je nog iets van je vrouw gehoord?
lady jane Geplaatst 16 maart 2016 Rapport Geplaatst 16 maart 2016 schuldig voelen is logisch, maar Lars jij bent net als zij slachtoffer van de situatie. Maar door nu te doen wat nodig is, werk jij je daar uit. Je vrouw heeft haar weg te gaan en jullie kunnen elkaar nu ook niet echt steunen ben ik bang. Maar in elk geval weet je nu dat zij niet ergens winnaar van is, zij heeft het ook loeizwaar en dat kan ook niet anders. Laat jij jezelf en de hele wereld maar zien dat jij niet meer drinkt en aan je toekomst werkt. En dat doe je!
ferry Geplaatst 16 maart 2016 Rapport Geplaatst 16 maart 2016 Hoi Lars, Je wiebelig voelen, hoort erbij. De emoties komen terug, die heb je lang verdrongen met de drank. De emoties moeten weer "wennen" En dat heeft zijn tijd nodig. Straks weet je niet beter en dat voelt dan weer goed succes, met het voelen. En doorvoel je gevoelens. Laat het maar gebeuren. Loop er niet voor weg.
lady jane Geplaatst 16 maart 2016 Rapport Geplaatst 16 maart 2016 hoe is het verder Lars, gesprek al gehad?
lady jane Geplaatst 16 maart 2016 Rapport Geplaatst 16 maart 2016 verstandig Lars, ik denk/hoop dat het je rust geeft voorlopig.
lady jane Geplaatst 16 maart 2016 Rapport Geplaatst 16 maart 2016 Drank leek ook lang een vriend Lars en er is nu een escape-route afgesneden met Refusal. Dat is nogal konfronterend lijkt me. En pas als je er rust in vindt en er de voordelen van gaat ondervinden zal dat "rouwen" weg zijn denk ik. Voel maar gewoon wat er speelt en hoe je je daar bij voelt. Je hoeft er verder niets mee nu.
huttula Geplaatst 16 maart 2016 Rapport Geplaatst 16 maart 2016 Vooral als die zogenaamde vriend niet je echte vriend is geweest..zo dubbel Het was een overlevings strategie
smart Geplaatst 16 maart 2016 Rapport Geplaatst 16 maart 2016 Het is fijn zonder overlevingsstrategie, d.w.z. dat daar ook gezondere manieren voor zijn.
smart Geplaatst 16 maart 2016 Rapport Geplaatst 16 maart 2016 Kwaad zijn hoort er ook bij !! ..... het is echt rouwen Lars. Verlies van vrouw, je drank-verdoving, een DD, je vaste ritme en werk (en aanzien/zekerheden) kwijt. En dan zit je ook nog min of meer ongewild tussen vreemden en in behandeling. Niet in staat om thuis dingen af te handelen.... het missen van je hond.... Dat is voor de duvel niet mals. Het is om te janken en dat moet je ook doen. Janken en weer opstaan. En nee, het is niet zot: we mogen blij zijn dat er instellingen zijn die je veiligheid en ondersteuning kunnen bieden in een weg naar een fijnere toekomst voor jou! eerst maar even janken dan. Niet weglopen; niet impulsief reageren... slaap goed straks
Yvonne Geplaatst 17 maart 2016 Rapport Geplaatst 17 maart 2016 Pfff, kan het me allemaal zo goed indenken... Maar denk dat je er echt heel goed aan doet Lars. Sterkte vandaag hoor, denk aan je.
ferry Geplaatst 17 maart 2016 Rapport Geplaatst 17 maart 2016 Lars, Het is allemaal moeilijk voor je. Maar bedenk het wordt iedere keer weer avond Je lijkt vooruit gang te boeken. Niet meer je eerste opwelling uit te voeren. Maar na te denken. Dus ik krijg er steeds meer vertrouwen in, dat het goed met je gaat komen. En och wat zijn nu 9 maanden op een mensen leven?? Succes.
rosa45 Geplaatst 17 maart 2016 Rapport Geplaatst 17 maart 2016 Ik denk dat eerst het besef moet komen dat je er écht aan toe bent en dat ontbreekt dus nog wel. Ik lees je twijfel en dat niet eens tussen de regels door. Je moet ook aanvaarden dat je nu definitief afscheid moet nemen van "maatje" alcohol. Persoonlijk denk ik dat je er nog niet klaar voor bent. Maar ik hoop dat ik het mis heb. Dat ik over een poos kan zeggen: Lars, ik had ongelijk. Sterkte en succes!
smart Geplaatst 17 maart 2016 Rapport Geplaatst 17 maart 2016 Compassie hebben met jezelf......... weten dat er tijd nodig is..... berusten in de situatie... erkennen dat het moeilijk is maar er toch doorheen gaan. Lukt het je om tussentijds van de zon te genieten? Fijne dag gewenst :sun: alvast wat van mij.
Peet Geplaatst 17 maart 2016 Rapport Geplaatst 17 maart 2016 Ik mag alleen naar buiten nu. Zit je op de gesloten verlang je daar zo naar. Zit je op de open zit je verstijfd in de stoel. Wil een wandeling over terrein maken. Niet van het terrein af. Kan me niets gebeuren. Heb resufal ingenomen. Op het terrein geen drank te bekennen. Dit baart me zorgen. Straks ook nog straatvrees. Waarom komt er steeds meer bij? Ik moet toch alleen een wandeling kunnen maken? Ga me bijeen rapen. Ik moet dit kunnen als ik dit ook al niet meer kan. Je zit in een kliniek, niet zo vreemd dan dat er op het terrein geen drank te bekennen is. En straatvrees lijkt me verschrikkelijk. Maar misschien dat dit nu voor jou op het moment goed uitkomt, zo ga je tenminste ook niet zo snel naar de supermarkt. Misschien toch proberen er de lichtpuntjes van in te zien. Ga goed..
Indigo Geplaatst 17 maart 2016 Rapport Geplaatst 17 maart 2016 Och Lars, laat je gedachten niet met je op de loop gaan. Niet raar, angsten momenteel. Heeft in mijn ogen niks met straatvrees te maken, maar alles met je algehele gevoel nu, in weer een nieuwe situatie. Jezelf niet overstuur 'denken'. Veel succes daar, als je weer een beetje gewend bent, gaat straks een blokje om ook weer normaal. Alle vertrouwen in
ferry Geplaatst 17 maart 2016 Rapport Geplaatst 17 maart 2016 Lars, Alle vervelende gevoelns die je nu treffen, hebben te maken met het niet drinken. Bedenk eens hoelang je hebt gedronken. Je hele chemische huishouding is naar zijn grootje. Daardoor krijg je nu dit. En echt kerel geloof mij nu maar, het gaat steeds beter. Je moet het nu allemaal aanvaarden en ondergaan. Geef je over. Succes en sterkte.
Nadia Geplaatst 17 maart 2016 Rapport Geplaatst 17 maart 2016 Snap ik wel...is ook moeilijk allemaal. 't is net zo'n draadje aan je trui, je trekt eraan en voor je het weet is je halve trui weg. Of zoiets.
kruidenthee67 Geplaatst 18 maart 2016 Rapport Geplaatst 18 maart 2016 Ja, helemaal alleen, aangewezen op jezelf. Daar kan ik of wie dan ook hier natuurlijk niks aan veranderen. Maar misschien helpt het je wel een héél klein beetje dat veel mensen aan je denken, en ook al is het op afstand, meeleven. Heel veel sterkte Lars!
Aanbevolen berichten
Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen
Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten
Account aanmaken
Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!
Registreer een nieuw accountAanmelden
Ben je al lid? Meld je hier aan.
Nu aanmelden