Spring naar bijdragen

Stoppen


Gast Lars

Aanbevolen berichten

Helder beschreven Hut!

 

Nog wat, onthou dat gevoel van 'last van mijn schouders' goed.

Dat gevoel van opluchting probeer ik mezelf in momenten van twijfel goed voor de geest te halen

"niet toegeven, straks voel ik me er hartstikke goed bij"

Link naar opmerking
Deel via andere websites

En zo leer je jezelf kennen..en omgaan met jezelf

Jarenlang drank heeft veel onderdrukt..daarom drinken we en hadden we meer nodig.

We kenden geen andere weg als drinken.

Nu ga je de andere weg ontdekken.

Nooit te oud om jezelf en je ware gevoel te ontdekken.

Succes vandaag

bewerkt door huttula
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mooi om te lezen dat je dit proces aangaat en niet buigt voor de alcohol.

Je bent gebleven en dat is weer een overwinning en goed voor je zelfvertrouwen. Een volgende keer zal je het dan vast beter herkennen en denken: " oja, dit was toen en toen ook zo, ik kan hier mee omgaan" .

 

Ik gun je een fijne dag vol trots op jezelf, want dat mag je zijn!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tis net de echte wereld.

Je ontkomt niet aan irritante mensen ook al ben je op en voor jezelf.

Ook in de echte wereld kan je niet telkens vluchten

Dus je zult een manier moeten vinden dat jij ermee kan omgaan

Een manier waar jij je kan in vinden.

Dat jou gerust steld.

En vaak als je de manier voor jezelf hebt gevonden kan het maar zo wezen dat de iritante mensen ook anders gedragen.

Best apart hoe alles een wisselwerking heeft op elkaar.

Een dier kan dit heel goed aanvoelen

Een dier voelt heel erg jou angst..paniek..zenuwen...boze bui

Hij gaat zich vaak ook anders gedragen naar jou handelen.

Niet je eigen huisdier die kent jou :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

(...) Het gevoel dat ik moet vechten tegen de rest van de wereld. Gisteren vroeg de verpleging wat ik nu het liefste zou willen. Naar huis en me helemaal klem zuipen. Niet meer voelen niet meer denken. (...)

 

 

Uit eigen ervaring en huidige stand van zaken (dus misschien wel incompleet):

 

De behoefte me klem klem te zuipen heb ik leren kennen als een signaal dat ik ets moet doen of laten.

De hevigheid van het gevoel zegt niets over de heftigheid van de actie die er van me wordt gevraagd.

Kleine acties zijn beter dan grote.

Zo vecht je niet tegen de behoefte je klem te zuipen maar kom je in actie voor jezelf.

 

De kunst is om uit te vinden wat de echte behoefte is en dus te ontdekken welke kleine actie je moet verrichten.

 

Ik geef een voorbeeld op mijn eigen draadje, zodat ik het zelf vast hou.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

(...) Dan komt het verwende jochie van Ladyjane om de hoek kijken. (...)

 

 

Ik acht LJ hoog en weet niet of en in welke context ze dit gezegd heeft. Maar ik vind jou volstrekt geen verwend jochie. Volstrekt niet.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Je bent zoals je geworden bent...voor jou is het normaal ..ja weet niet anders

Ja bent geworden heeft veel te maken met je opvoeding..dat je meemaakt..karakter..verslaving.

Het begint al bij je geboorte.

Als je altijd zo bent geweest is dit normaal.

Wat normaal is voor jou hoeft voor een ander niet normaal te wezen.

Op een bepaald moment kom je jezelf tegen.

Zelf dacht ik ook dat ik was zoals ik was.

Toch kwam ik mezelf tegen met stoppen.

Toen bleek er het 1 en het ander mis te wezen.

Snapte er niks van :(

Totdat ik hulp kreeg en therapie..

Die vonden de oorzaak na veel vroeten.

Nu ik het weet kan ik er met hulp en therapie aanwerken.

In de worden dat ik werkelijk ben.

Zonder dat ik mezelf verlies.

Ik ben huttula en blijf huttula.

Maar een tikkeltje anders

Dat maakt mij uniek :)

Het beroerde is dat je jezelf pas veel later in dit proces begrijpt.

Voor nu voelt het als chaos..niks klopt

Maar het komt goed.

Zolang hij open staat voor de hulp die je daarbij krijgt

Je bent een vechter Lars

bewerkt door huttula
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Misschien is het toch het asperger gedeelte erg belangrijk. Als dingen anders bij je binnenkomen of

anders worden verwerkt lijkt het me handig daar meer grip op te krijgen. Lastig Lars. Dat alles heeft tijd nodig.

 

Je hebt zaken weg gedronken destijds, veronderstel ik. En nu mag alles gerangschikt, op orde gebracht.

 

Geef het a.j.b. de tijd en tracht de chaos te aanvaarden als bijhorend?

 

Ondertussen wel weer een dag verder. Nog verder ontgiften....

 

Kun je door de chaos de voordelen nog zien? Weet je nog waarvoor je het doet?

 

:sun:  we denken aan je (ik)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ken je het boek 'de vijf talen van de liefde'  (van Gary Chapman) ?

Dit hebben mijn man en ik een paar jaar terug gelezen (2 exemplaren, ieder zelf lezen, op ongeveer zelfde tempo)

 

Heeft ons wel geholpen, vooral om te begrijpen wat een ander als taal heeft .. en om te leren hoe je in die taal kunt communiceren.

De een is blij met lieve woorden, de ander juist met daden als een kop koffie brengen oid

 

Misschien iets voor in je achterhoofd, om als jullie wat verder zijn, te opperen bij een gesprek?

bewerkt door Vol
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Lars

 

Ik lees en volg je van een afstandje en reageer toch maar eens.

 

Je bent heel goed bezig met je opname ondanks vallen en opstaan.

 

Heb alleen het gevoel dat je nu iets teveel druk op jullie relatie legt. Denk, dat je partner ook veel aan haar hoofd heeft.

Voordat je weer een brief gaat schrijven, misschien wil ze wel even wat rust.

 

Je hoeft niks van mijn advies aan te trekken, goed bedoeld en zo ervaar ik het als ik je lees.

 

Kom op he

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Je vergeet een belangrijk aspect Lars,

veel mensen met Asperger hebben ook

een belangrijk stuk narcisme in zich.

En dat is vaak het stuk dat zij denken dat de ander

iets moet doen zoals de Assie/Auti dat wil.

Dat stuk roept ook veel "onvermogen" op bij de partners.

Want ook zij kunnen zich niet inleven in hun auti-partner

hoe graag ze dat ook zouden willen soms.

En narcisme lijkt erg op arrogantie, dus het kan ook

veel weerstand en boosheid oproepen bij anderen.

Het kan zijn dat men dat eigenwijsheid noemt, maar het

ligt net iets gekompliceerder dan dat volgens mij.

De eigen wijsheid van iemand met Asperger is prachtig,

zolang er geen verschillen in belang zijn, zoals in een relatie

toch soms wel degelijk speelt. Ook bij ouder en kind.

Autoriteit erkennen valt bij een puber met autisme nog moeilijker

dan bij iemand zonder diagnose en dat is al vaak niet om te doen.

Maar het goede nieuws is dat mensen met Asperger vaak erg slim en hooggevoelig zijn.

Dit betekent dat zij (soms via kopieergedrag) sociaal gedrag wel degelijk aan kunnen leren

en ook zonder de empathie toch voldoening kunnen halen omdat ze zien dat ze met dit

aangeleerde gedrag iemand erg blij/gelukkig kunnen maken.

Zoals ze dat zelf ook graag zijn (al hebben zij daar niet altijd een mens bij nodig).

Zoals jij je treinen had, zo heeft mijn zoon zijn virtuele wereld en voor hem zijn dat ook

sociale contacten. Wij hier op het forum leven hier ook een deel virtueel en ervaren

dan ook elkaars meeleven en schrijven als sociaal. Een ideale plek om te oefenen dus.♥

bewerkt door lady jane
Link naar opmerking
Deel via andere websites

heb dan

ik dacht nu niet daar

dus had voor nu, maar goed Lars

maakt niet uit.

Als je om leert gaan met hoe je bent

om daarmee ook met anderen om te kunnen gaan

is dat dan niet oprecht?

Ik zou zeggen oprechter dan problemen verdrinken

en dan op anderen afreageren, dat was wat ik deed,

en jij waarschijnlijk ook(?)

En de pogingen op zich zijn heel oprecht.

Wat ikzelf vaak bedacht in mijn eigen worstelingen met Asperger

is terug gaan naar toen ik verliefd werd en ging houden van.

Juist de eigenschappen die me in het beging zo aanspraken gingen later

tegen staan. Dus als voorbeeld; wat in het begin uniek, knap, eigengereid,

tevreden met zichzelf, creatief, intelligent, leek later, toen ik er verwachtingen

aan ontleende; meer op egocentrisch, eigen gang gaand, verwaarlozen gezin,

worcaholic, weinig sociaal en naar buiten toe succes, maar achter de schermen

armoede. Herken jij dit ook? Vanaf jouw positie?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ze heeft al 6 weken rust gehad. Als ze wil dat ik naar huis kom dan zal ze zich toch ook eens moeten verdiepen in verslaving en asperger. Heb treinen Ladyjane niet had. Als je sociaal gedrag aan leert is het dan wel oprecht? 

zucht

Fake it till you make it.

 

Waarom denk ik trouwens dat jouw vrouw even slim is dan jij bent?

Daarom denk ik dat zij zich al héél veel in Asperger verdiept heeft, inmiddels. Je kunt het vragen...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

dat dacht ik stiekem ook Monster/Lars;

ik deed dat ook en sprak daar niet over.

Angst om te kwetsen, maar ook om ruzie.

En het verlangen om eruit te komen, om het te

redden met degene waar ik uit liefde mee begon en kinderen heb.

Mij/ons is het niet gelukt, maar in de lotgenotengroep via de NVA

heb ik wel (weinig) wat vrouwen leren kennen die het lukte, en 1

kon heel fijn haar schoondochter en zoon ook daarin begeleiden

en ook die relatie lijkt te lukken.

Er is tegenwoordig zoveel over bekend en dat kan helpen.

En tegelijk is autisme ook voor de hulpverlening nog een open boek,

er valt nog veel te ontdekken en te leren.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Herkenbare dingen lees ik en ook weer dat ik zo geraakt word... het onvermogen zo voelen van de kant van de asperger. (als ik dat zo zeggen mag)

En Lars: wat ben je hier een open boek! Tevens de bereidheid je te blijven openstellen. Petje af.

 

Ik zie bij mijn ex nu duidelijker de eigenschappen dan voorheen. Wat toen nog leuk was (zichzelf zo goed vermaken) was in wezen een stuk egocentrisme waardoor de afstand tussen ons groeide. Zijn liefde voor taal is heel vaak ook oeverloos kletsen om het praten (over zichzelf dan en over wat hem interesseert). In zijn enthousiasme kwam hij soms te dicht in de ander zijn of haar persoonlijke ruimte en hij sprak altijd te hard. En: Oh wat een gevoelige man ook.... en uniek! Ik hou nog altijd van hem en ik denk dat we verder waren gekomen als hij destijds had durven erkennen dat dit speelde. Pas op de valreep van het einde van ons huwelijk kwamen we er achter. Ik heb altijd gezegd dat ik het graag eerder had willen weten.

De gevoeligheid (en toen nog zijn drankgebruik) stond in de weg voor hem om ernaar te durven kijken. Snel beledigd zijn.... dat was er ook eentje... (als ik iets aangaf mocht dat niet... klapte ie dicht. Dat waren normaal gesproken momenten voor mensen om verder te kijken over en weer. Dan groei je niet meer samen)

 

Dit was even over mijn ervaring. Wat Jane schrijft trof me ook qua herkenning.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Heel verdrietig voor je Lars. 
Maar het verbaast me niet echt. 

Wat ben ik blij dat jij nu bent waar je bent.

Hoop dat men jou hierin goed begeleidt. 

En dat je nu niet weet hoe je verder moet... begrijip 

ik helemaal . 

Laat het maar even over je heen komen. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...