Stoppen

[Vol]

Sterkte

[lady jane]

Lars als je dan toch in het hier en nu blijft;

probeer eens de situatie thuis en in je opname los te koppelen.

Dat zal moeilijk zijn, maar het zijn echt 2 verschillende dingen.

In je opname kies jij voor Lars en werkt aan een goed leven.

Thuis zit je in een oorlogssituatie en de kans is erg groot dat

je het dan op een zuipen zet en een grote verliezer gaat worden.

Ik las net op het draadje Akkordeon

die heeft dezelfde diagnose gekregen

rekent af met haar dranbkverslaving

en ziet weer perspektief.

Dat kan voor jou ook waarheid worden.

met hulp

Hoe pijnlijk een scheiding ook is of wordt

er is en blijft Lars om voor te zorgen

door Lars en hulptroepen waar je nu bent

voor nu.

[lady jane]

Dat klinkt vastberaden Lars

maar je leven wordt niet meer hetzelfde nu.

De druk zal eerst heel groot worden

en kun jij dat aan nu?
Hoe ga je dat aanpakken?
Hoe ga je zorgen dat je echt niet gaat drinken?

Er klinkt zoveel boosheid in je postings door en dat

is echt een hele grote trigger.

Achter die boosheid zit ongetwijfeld een bange Lars ook

en dan nog alle emoties rondom alles heen.

Af en toe zal je hoofd overuren maken.

Het is moeilijk waarschijnlijk om nu te blijven.

En toch is dat waarschijnlijk het allerbeste voor je nu.

Maar goed, niemand kan jou iets laten doen

waar je zelf geen motivatie voor kunt vinden

dus ik wens je veel wijsheid

voor wat je nu gaat doen Lars.

[koekiemonster73]

Ha Lars, 

 

ik ben een buurvrouw van etendebaas. Ik wilde je laten weten dat ik veel geleerd heb van alles wat jij hier hebt geschreven. Het heeft mij laten nadenken over mijn eigen verslaving met eten.

 

Ik vind je zo dapper! En hoop zo dat je nu niet op gaat geven. Weet je, in mijn optiek; als je nu stopt met de behandeling wat levert je dat dan op? Denk je niet dat je dan toch weer daar tegenop loopt waarom je bent gaan drinken? Zou het kunnen dat je toch weer in dezelfde valkuilen stapt omdat je wellicht jezelf nog beter moet leren kennen?
Ik heb een ex man met Asperger die er niets meer van wil weten. Inmiddels heeft hij een nieuwe relatie en zie ik hem weer tegen dezelfde dingen aanlopen. Terwijl ik hem zo gun dat hij meer inzicht krijgt en makkelijker met het leven om kan gaan.
Alles wat je vertelt over de tijd toen jouw kinderen klein waren herken ik. Mijn ex rende ook weg en ik stond er ook alleen voor. Dat is jaren heel moeilijk en eenzaam geweest. Mijn ex heeft het nu ook nog lastig zich in te leven in zijn kinderen, maar heeft de kans die band meer op te bouwen. Dat gun ik jou ook Lars. Zou het niet zo kunnen zijn dat je daar je winst kunt halen met in behandeling blijven?
 

Vertel mij eens; wat is het ergste dat er kan gebeuren als je de behandeling 3 maanden kans geeft?

9 maart 2016 bewerkt door koekiemonster73

[Kohtje]

Ik zie niet in waar voor in nu nog behandeld moet worden. Het lijkt mij de beste weg om zo snel mogelijk mijn leven weer op te pakken alleen nu zonder vrouw. Gewoon hard aan het werk. Waarom nog behandeling? Waarom zou ik nu moeten leren om met mezelf en anderen om te gaan? Ik heb plezier in mijn werk. Laat me dan maar plezier hebben. 

 

Als ik je zo lees, Lars, dan denk ik dat je helemaal geen drankprobleem hebt maar een vrouwprobleem.

Als dat uit de wereld is, komt alles goed.

[Kohtje]

[mikki]

Hoi Lars,

 

ik lees ook met jou al even mee en schrik als ik jou berichtje lees. Wat enorm verdrietig :-(

Kan mij heel goed voorstellen dat dit enorm demotiverend werkt. Wat moet jij je verdrietig voelen.

Relaties zijn niet zomaar opeens over. En ik wil jou aanmoedigen te blijven knokken. Voor jezelf, je kinderen, maar ook voor de relatie met jou vrouw. Hoe deze ook mag worden in de toekomst. Jou vrouw zit ook in een proces uiteraard en ook bij haar zal nu veel los komen.

Blijf staan in je stevige schoenen en bekijk per dag wat er komt.

Kies voor jezelf in dit proces van stoppen. Dan kiezen anderen, jou vrouw, kinderen etc. ook voor jou in de toekomst. In welke vorm dat ook mag zijn.

Veel sterkte vanuit hier

[Happiness]

Lars, heel veel sterkte.

Er is zoveel geschreven, goede adviezen. Voor jou. Ik hoop dat je het in jouw voordeel gaat gebruiken en je leven niet laat door omstandigheden. Volgens mij is dat de hele reden dat je bent waar je nu bent, ter behandeling.

Ik vind het wel verontrustend dat je het blijkbaar nog steeds voor een ander doet (die vraag stelde ik je je in het begin)..

Tegelijkertijd snap ik ook de boosheid en wanhoop die je nu hebt omdat je hele basis likt weg te vallen.

Nogmaals veel sterkte!

[koekiemonster73]

Er viel wat mij betreft wel mee te leven hoor Lars. Het vergt alleen begrip van elkaar en een andere manier van communiceren. Dat moet je samen leren en daar is bijv therapie heel nuttig voor. Mijn ex man wilde dat echt er niet, vond het allemaal onzin. En als de 1 dan wil maar de ander helemaal niet en daar dus ook geen inzet voor toont, houdt het op. (Natuurlijk speelden er meer factoren mee maar dat doet er niet helemaal toe nu) Dat heeft mij/ons de stap tot scheiden doen zetten.

Ik heb overigens nog wel een soort therapie voor partners van iemand met autisme gedaan omdat ik hoe dan ook met hem zal moeten blijven communiceren vanwege onze kinderen. Dat heeft mijzelf wel veel inzicht gegeven.

[Meya]

(...)  Er zijn hier nogal wat dames met een asperger ex. Valt dus niet mee te leven? 

 

 

Harde woorden Lars:

 

Je hebt op middelbare leeftijd ontdekt dat je een alcoholprobleem hebt én asperger.

 

Je omarmt de hulp die je krijgt voor het alcoholprobleem, dat is erg goed.  Maar de hulp die je aangeboden krijgt voor je asperger omarm je niet, of zeer halfslachtig.

 

Ik denk dat daar inderdaad niet mee te leven valt. Ik zou in elk geval gaan.

 

 

 

 

typo

9 maart 2016 bewerkt door Meya

[Jannigje]

Lars wat vreselijk verdrietig en moeilijk allemaal

[Jannigje]

Er zijn hier nogal wat dames met een asperger ex. Valt dus niet mee te leven?

Ik heb zelf geen ervaring in dit opzicht Lars, maar een vriendin van mij wel. Zij hebben jaren lang, ieder op hun eigen manier hun best gedaan, maar zij konden elkaar niet bereiken, niet echt.

Het maakte haar heel verdrietig en zij voelde zich erg machteloos. Hoe het voor hem was, weet ik niet, want hij praatte er niet over. Ik hoorde dus vooral de verhalen van mijn vriendin en verder zag ik hoe hun interactie was.

Jaren lang was er onbegrip (van beide kanten), een gevoel van machteloosheid (merkbaar bij mijn vriendin) en verdriet en pijn.

Niet vervulde verwachtingen, achteraf bleek, niet te vervullen verwachtingen.

Het heeft lang geduurd voor er meer duidelijkheid kwam in mogelijke oorzaken.

Uiteindelijk werd de diagnose gesteld en vielen veel puzzelstukjes op hun plaats. Dat was verre van gemakkelijk, maar wel nodig.

Zij zijn uiteindelijk gescheiden, hebben ieder een eigen leven. Maar samen hebben ze het nu beter dan ooit.

De verwachtingen naar elkaar toe zijn veranderd.

Het is niet gemakkelijk, maar ze hebben wel een manier gevonden.

Ze gaan zelfs samen met de kinderen op vakantie (vergat ik er bij te zetten)

9 maart 2016 bewerkt door Jannigje

[smart]

Probeer dat begrip ECHT te laten zijn please???

 

 

Ik wil ook nog iets toevoegen: als mijn ex zich niet zo zou verzetten tegen zijn asperger-zijn, dan hadden we er wellicht uit kunnen komen.

Wanneer ik hem nu zie voel ik me vrijer dan voorheen en durf ik veel meer te zeggen. Toch zou het heel veel schelen als hij ook nu !!! die asp zaken

durfde te bespreken... echter er is nog steeds ontkenning.

Ik geef nog veel om hem, maar dat "kop in het zand" vind ik een lastige.

 

Ontken het niet. Wordt nederiger (humble is een mooier woord daarvoor).

 

Sterkte straks!

[Happiness]

Is dat echt zo gezegd Lars? Van dat opgezette plan? Want begrijp ik goed dat ze had verwacht dat je weer zou falen en dat dat dan de doorgehakte knoop zou zijn?

[smart]

Ach ja... achteraf zeg je dan: ik wilde al langer niet meer.

Menselijk ook wel.

 

Maar goed, daar sta je dan Lars.

En opnieuw: er is nog meer uit het leven te halen voor jou!

Maakt het niet mooier voor dit moment. Kanonne!   

 

1 ding: drinken helpt je niet en nooit!

[Happiness]

Dat begrijp je heel goed.

Poeh, heftig. Wat zal jij je verraden voelen.

[klontje]

Misschien dat ze überhaupt al bij je weg wou, en ze dacht waarschijnlijk dat je niet kon stoppen. Had ze een aanleiding/reden. Denk ik.

[Meya]

Brrr... sterkte!

[klontje]

Echt balen voor je Lars. Maar nu weet je tenminste de waarheid en probeer daar de kracht uit te putten. Kop op!

9 maart 2016 bewerkt door Moppie1967

[mikki]

Het gesprek is dus geweest Lars? Is het zo definitief gezegd? Dat is heel pijnlijk. Heftig en verdrietig.

Het is makkelijk praten voor andere, maar ik kan niet laten om te zeggen:

Probeer (na het uithuilen) je rug te rechten en laat aan je ex, kinderen, kleinkind, maar vooral aan jezelf zien, dat jij je niet gewonnen geeft en kiest voor jezelf en een mooie toekomst. Want die komt, heus!

Hou het nuchter en probeer vechtlust vast te houden. De rest komt later wel.

Sterkte!

[Vol]

Jeetje, wat een nare verdrietige en boosmakende situatie
Zo van een afstand en met alleen de info die jij hier benoemt, lijkt of ze de verantwoordelijkheid van het besluit niet bij zichzelf legt, lijkt me een heel onmachtig gevoel om nu 'de schuldige' te zijn van iets dat ZIJ besluit.

[Kohtje]

Lars, uiteindelijk zou het wel makkelijker voor je kunnen worden. Je kunt je gaan toeleggen op het in evenwicht brengen en

houden van alleen jezelf (1 persoon) en kunt het in evenwicht trachten te brengen van jou en je echtgenote (2 personen) nu loslaten.

Je kunt je vrouw niet (blijvend) veranderen, zelfs met (valse) beloftes, manipulatie en dreiging niet.

Je kunt wel jezelf veranderen. Vooral met beloftes. Of die vals zijn of niet kun jij alleen zelf be- en veroordelen.

 

Wel of geen schuld is in zoverre de vraag of je bereid bent om datgene waar je van "beschuldigd" wordt op je te nemen.

Als je verantwoording neemt voor je daden is het makkelijker jezelf en de ander te vergeven dan wanneer

je de ander (terug)beschuldigt. Dat verzandt vaak ik wrokgevoelens.

Je kunt boos zijn op iemand. Vergeven lost dit op.

Wrok is niets anders dan opgepotte/ingeblikte boosheid. Die blijft lang goed, maar vaak is er zoveel (conserverings)zout in de wonden

gewreven dat je er na jarenlang bewaren niets meer mee kunt. Alleen jezelf vergiftigen..

[klontje]

Mooi gezegd Kohtje.

[ferry]

Lars,

 

Heftig   Maar je schrijft, waarom nog hier blijven. Nou om te stoppen voor jezelf. En niet voor je vrouw. Stoppen voor een ander lukt vaak niet. Maar stoppen voor jezelf toont karakter. Want je bent en blijft de moeite WAARD.      Je hebt ook op deze leeftijd nog een heel leven voor je. Sterkte.

[Sowhat]

Sterkte en wijsheid Lars.