Smart

[basta]

Smart, ik begrijp het niet, wordt er een te groot beroep op je gedaan? Ben je ook in het weekend oproepbaar?

[smart]

Zo werkt dat domweg in de zorg. Bij tekorten wordt je gebeld... en vaker, want de 1e beller noteert ! niet dat ik zei het hele weekend niet te kunnen, zucht.

(gister ook al gebeld en op mail de oproep gezien)

Misschien moet ik al op de mail zetten: BEL ME NIET?

 

Dit soort dingen vermoeien extra. Dit is werken in de zorg... (als Erik leest: is dat bij jullie beter?)

[smart]

Overigens merk ik het beslist qua drinken.

Ik gun mezelf inene 1 drankje per dag deze week en zit nu bij de Tired en drink wat meer.

Voelt als dolend en opgejaagd, BAH echt BAH.

 

De halve AD extra geeft me het gevoel meer in een vacuum te zitten. Na berichtgeving van pasgeleden

wil ik het liefst weer terug naar 1 capsule/vrij lage dosering. Zoals voorheen. En dan nog een poosje verder therapieën

en weer gewoon aan de thee s'avonds.

Het mag geen excuus zijn ... dat idiote werk. Toch is het er wel. Die link naar meer spanning en Agebruik, die is er.

Komende week een volle werkweek... zie er tegenop.

Ik moet echt gaan accepteren dat ik iets anders moet gaan zoeken.

De controle weer terug, in meer opzichten dus.

 

Vooralsnog: aan de bak!

[Singbluesilver]

Succes smart! En ik besef dat het zwaar is dat er zo vaak een beroep op je wordt gedaan. Probeer je grenzen te bewaken binnen de mogelijkheden. Snap ook dat je niet altijd nee kan zeggen. Maar altijd ja zeggen dat houd je ook niet vol. Jezelf beschermen hoor! Rustig aan!

[Lika]

Lieve Smart, ik ben ook zo ( veel te) bang voor fouten. Voel me gelijk helemaal. Mislukt als ik iets kleins niet helemaal goed doe. Rot gevoel is dat en hinderlijk en bermoeiend. Zeker in de werksituatie. Het levert stress op en dat triggert enorm. Maar drank voegt niets toe. Hoef ik jou niet te zeggen.weet ik.

Het is moielijk grenzen bewaken als er constant een beroep op je wordt gedaan. Wellicht kan er achter je naam een aantkening komen? Zoiets als 'kan buiten ingeroosterde tijden niet gebeld voor extra's' Gaat dan ook 10 keer mis, maar misschien de 11-de, 12-de en 13-de keer goed?

Sterkte. Kom op!

Liefs, Lika

[huttula]

[lady jane]

Bij grenzen bewaken hoort echt nee leren zeggen meis. Zowel tegen wat drank als overbelasting. Dan mag moeten ook weer mogen worden. Kun jij echt voor jezelf kiezen?

[kruidenthee67]

Grenzen, nee kunnen zeggen zonder schuldgevoel, goed voelen wat je zelf nodig hebt,

bang zijn om fouten te maken, menen moeten te voldoen aan (onuitgesproken) verwachtingen.

 

Ja, dat levert spanning op. I know. 

 

Goed voor jezelf zorgen,

da's lastig.

Maar als het lukt is het fijn

ook voor je omgeving.

Raar maar waar.

 

[Sita2]

Lieve Smart, je kunt het. Je weet dat het té is en overal waar té voor staat

Pas op jezelf!

Sita

[smart]

Echt voor mezelf kiezen (LJ) vaak wel... al komt er ook wel eens iets tussen. (een te snel weerwoord is dit)

 

Hangt af van hoe je kijkt.

Als ik echt voor mezelf zou kiezen zou ik bv stoppen met roken (en drinken?).

Daar zit nog een vreemd mechanisme van... ach... laat maar jongens, maak je niet druk, eerder doodgaan is niet zo erg.

Ik word er nu mee geconfronteerd doordat er (meer) eisen aan me worden gesteld; werk, uwv. (en dan best snel vermoeid te zijn)

 

Afgelopen jaar (ziektewet) ging ik me steeds beter voelen en mooie eigen plannetjes maken. In dit ondermaanse mag dat kennelijk nog niet.

Het leven vraagt me ahw om nog eens opnieuw te kijken....

Dat is ook het raadsel van het leven zelf eigenlijk wel.... alsof ik dingen tegenkom die domweg nog moeten?

 

 

Ja, weten wat je nodig hebt kruidenthee: ik weet het, maar er zijn plichten, ik zei het al.

Verder tracht ik echter zo goed mogelijk om gezond te leven: die paar dwangmatigheden lijk ik vooralsnog op de koop toe te nemen.

(terwijl ik het schrijf voel ik me verdrietig worden. Iets steekt me. Nog steeds niet waard genoeg???)

 

 

Ergens ligt al zoo lang het besluit om het te doen  zoals ik het nu doe.... (kwam ik ook bij de emdr tegen, oa mijn besluit: ik ben geen alcoholiste>met roken is dat hetzelfde: iemand moet toch de laatste roker zijn??  ik haal er ook nog steeds iets mee.. welke illusie dan ook).

 

En anderen? Ik heb geleerd een beeld van mezelf neer te zetten: dit ben ik en daar sta ik achter. Zo open mogelijk. (ook nog)

En ik weet dat als ik een goed en aardig en pittig persoon ben, men mij iig niet snel zal belagen. Dus vermijdend... best.

Ik heb leren leven met mijn rare kantjes en ik bewerk dat beeld geregeld want ik wens geen grijze muis te zijn (hahaha) want dat ben ik in wezen wel!

(nu moet ik even lachen om mezelf)

 

Het is niet de bedoeling mezelf onderuit te halen; ik denk dat ik meer probeer aan te geven hoezeer ik heb moeten overleven altijd,

en iemand ben nu, die het ook maar tot op zekere hoogte lukt om haar imperfecties uit de weg te gaan/althans niet steeds wil hoeven voelen.

 

Ik zit nu in het nood-venster en hoop dat ik het bericht terugplaatsen kan.

 

Gelukt!

 

en dan vandaag ondanks moeheid zo kunnen genieten van mijn gastmeisje!! Na 5 jaar durf ik wel te zeggen dat ik erg van haar hou:

zoals ze haar best doet om het in de kerk bij een popkoor vol te houden, haast 2 uur lang... en toen ze tevoren al zei dat ik lekker kon koken dacht ik weer aan het briefje wat ze schreef toen ze 7 was:   " X kan goet kooken" en toen ik een foto van het oude briefje maakte, zij zelf maar voorstelde dat ik het op FB zou zetten. Zo'n grappig kind!!

(en nog eens naar haar moeder stuurde)

 

Wat ik wil zeggen is dat elke dag een uitdaging is voor mij om er iets goeds van te maken. Te zien wat er is.

Niet gaan hangen in wat ik mis (mis ik wat dan?).

(hm) ja... denkend aan mijn eigen kleine meid en haar 1e briefje toen ze 5 was: "dat ik boos ben"   .... (....)

 

Genoeg geklept weer. Bed wacht, drukke week wacht: ik maak me er sterk voor!

 

slaap goed en liefs van mij  

31 december 2016 bewerkt door smart

[Sita2]

[Singbluesilver]

Sterk ben je! Dat laat je wel zien! En mooi en herkenbaar gezegd: elke dag is een uitdaging om er iets goeds van te maken.

We moeten denk ik wel vaker zeggen tegen onszelf dat we het heel goed doen omdat we onszelf serieus nemen. Hoe moeilijk dat ook is en hoe onverklaarbaar we onszelf soms ook vinden. Je klinkt als een vechter. Wat je zegt je hebt moeten overleven, je bent het waard!

Succes met je drukke week. Blijf bij jezelf en neem je rust

[Quinn]

Succes met de week smart, denk goed om jezelf.

19 december 2016 bewerkt door Quinn

[Jannigje]

[basta]

X kan ook goet schrijfen!

[smart]

Ha! Ik raffel het hier vaak best af, gehaast als ik nogal eens ben.

Ben jaloers op Elena Ferrante ( ik lees nu de Napolitaanse romans). Sommige schrijfsters (met name) gaan

heerlijk in mijn onderbewuste zitten; daar kan ik me door mee laten voeren... echt fijn!

 

Daarstraks een fijne sessie gehad.

"ik riep om hulp bij de omstanders, maar niemand hielp me!"

Dat machteloze alleen voelen bracht me bij 2 ziekenhuisopnames als klein kind: pappa en mamma die maar heel

even mogen komen. Dat beeld als ze de deur uitlopen... ik voel me wegzinken in het niets... verschrikkelijk!

 

Voor in het nu heb ik er niet zoveel aan: enkel leren begrijpen welke afweermechanismen er zijn ontstaan die mij nog in de weg zitten.

Dan maar geen hulp vragen (omdat ze toch niet komen..) ... is een overdreven voorbeeld ervan.

Kijken of ik er anders mee om kan gaan.

 

Voelen... en het laten zijn. Voelen heeft zo vaak de koppeling naar eerdere gebeurtenissen...

.... etc etc.etc.

Mindfull accepteren...

 

ben ineens bekaf!

[Monster]

[Sita2]

Oh Smart, wat een @#(& gevoel moet dat zijn (geweest!!) en wat fijn zou het zijn als je dat een plek kunt geven door er nu doorheen te gaan. Respect  

[kruidenthee67]

[Sita2]

Lieve Smart, hoe gaat het?

[smart]

Het gaat best goed hier.

Iets te zaniken is er altijd wel.. last van de copd en deze dagen weer iets vaker aan dochterlief denkende.

Toch kan ik het parkeren, ergens rustig op een achteraf plekje. Keurig: daar staat het.

Ik zocht alleen naar muziek die voor ons destijds belangrijk was. Kon ik niet terug vinden.

 

Het werk went nu. Ik ben geneigd zelfs meer te willen werken; er goed inzitten is prettig, mee eten is prettig

(wat is men qua eten verwend deze dagen, kerstdiner e.d. We koken zelf voor de mensen en gisteren was dat

ook weer super-super)

Fysiek is het soms zwaar. Ik kijk wel kalm aan uit naar ander werk, ik moet nog 3,5 jaar...

 

Een halve ad erbij werkt volgens mij ook goed. Voel me rustiger. En het minder drinken gaat zoals gewenst, adb

na een week dat ik neigde naar dagelijks..... nee mag niet!

 

Verder denk ik soms dat het ouder worden ook een zegen is. Ik absorbeer het leven en maak hele verhalen in mijn hoofd

zoals ik ze zou willen opschrijven, maar de tijd ontbreekt me domweg en het is fijn om bij te komen met mijn verveeldeken

die leuker wordt dan ik tevoren had verwacht.

 

En dan is er nog zoiets als mijn eigen huishoudinkje. Met die wind waait er veel stuiverij naar binnen (chalet van hout) dus

eigenlijk moet ik daar wat mee. Kan ook morgen? Ja... behalve het aanrecht... zelfs daar ligt zand!

 

Mild is een goed woord. Daar wil ik 2017 wel mee in!   liefs voor jullie...

[Sita2]

Wat mooi Smart. Wees jij maar mild met en voor jezelf.

 

Deze haal ik eruit: ''Ik ben geneigd zelfs meer te willen werken'' en ''Fysiek is het soms zwaar. Ik kijk wel kalm aan uit naar ander werk, ik moet nog 3,5 jaar...''. In één alinea  

 

Liefs  

[Quinn]

En toch klink je goed, compleet met verveeldeken. Heb naar je gezwaaid vandaag hoor.

[kruidenthee67]

Dat klinkt best tevreden,

en volgens mij is dat geen

verkeerde staat van zijn.

 

Fijne avond en brei ze!

[smart]

Zo gauw ik zeg dat het goed gaat dient zich het volgende aan.... de golven van het leven zeker?

 

 

Ja Sita, dat is tegenstrijdig: werken en het fijn hebben maar dat ook zwaar vinden en zoeken naar escapes.

Vanavond dacht ik ook weer: okee ik wil enkel nog maar zo fijn werken.... als nieuwe verslaving. En dat impliceert dat er dan haast niets anders meer zou zijn.

 

En dat is ook zo eigenlijk.

Ik moet oppassen met dit soort gedachten omdat ze weer richting depressie gaan.

Nee: in feite heb ik meer tijd voor mezelf nodig en wil ik niet meer werken... maar het moet, begrijp je.

Ik maak er het beste van.

Heb wel een idee opgedaan voor ander soort werk, blijf zoekende.

Niks mis mee.

alle liefs!