Spring naar bijdragen

Smart


smart

Aanbevolen berichten

Erg jammer die oorbel... Moederdag cadeautje van mijn liefste vriendin... :(

 

Trouwens, LJ ik zag je berichtje net pas. Ik noteer hem.

Ben niet zo bang voor confrontatie. Kan juist erg goed zijn!

 

Zojuist heb ik gesolliciteerd binnen het huis waar ik al jaren invalwerk doe.

Minimaal 16 uur geeft men aan en dat zou mij net lukken! Ben benieuwd... ook nog op een afdeling waar ik al veel kom.

 

Dit weekend heeft mijn opvangkind zich afgemeld en heb ik plots de handen vrij!.... niet verkeerd. (naar de film???)

 

Soo hee en nu ben ik ineens stiknerveus....

 

maar ga eerst es met mijn lato naar de winkel want die haerende letters daar word ik gek van!!

 

:blush:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik vond de oorbel hangend aan de hals van mijn werkshirt terug, gelukkig maar weer.

 

Verder bekaf hier. De film gezien. Heftig en prachtig; iemand in de zaal was erg verkouden in ene ;)

Bij gekletst met een vriendin. Nu nog even mijn koppie thee leegmaken en slapen.

Wel verleidelijk om iets anders... te gaan drinken, maar ach, waarom eigenlijk....

 

 

Rob, dat over die oorbel had ik op de dagdraad verteld. Of kijk je daar nooit?

groetjes, smart

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Beetje eng om dit te schrijven.

Ineens had ik kort geleden enorm de schurft aan mijn eigen zogenaamde lieve ikje. Ineens had ik zo' n zin om de heks in me los te laten!! :blush:  :devil:  :D  :D  :D  :(

Een aantal dingen bij elkaar maakten dat los. Mijn immer zorgen voor anderen en best vaak :( het gevoel erbij dat ik dingen doe die ik niet wil.

 

Schrijven volgens the artist' way (waar ik bij Quinn over schreef) woelt wat los. Ik wil niet meer....!

Heb dus gisteren een vriendin gemeld dat ik geen afspraak met haar maak voorlopig, zo ook met een oud collega die vaak mee-eet. Ik ben het koken beu, ik heb teveel voor mijn buurvrouw gezorgd en nu ga ik eens uitvogelen wat gezond en goed is voor mezelf.

 

Is het kwartje gevallen vraagt een 2e stemmetje? Ik hoop dat!!

En ik hoop de komende tijd beter uit te zuiveren hoe lief ik ben... en hoe afhankelijk.....

 

Mag dat oude jasje uit??

 

Wat gek is, is dat ik zonet enorme trek kreeg en overwoog te gaan drinken. (op klaarlichte dag? Ik?)

Dit terwijl ik me eigenlijk goed voel nu er wat meer loskomt.

Bang voor echte verandering??.... want die voel ik komen.....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Bij beide kan ik me veel voorstellen Meya; op de eerste heb ik gegoogled en ik kwam in een schematherapie terecht.

Ondertussen ben ik een boek over ACT aan het kopieren, een werkboek wat ik van mijn hulpverlener kreeg.

Ik denk dan ook dat ik meer met accepteren bezig moet. Veel ken ik wel van mezelf... en wil dat niet altijd benoemen.

 

Ondertussen is het vooral de somberheid die ik wil bestrijden, al dan niet door alcoholgebruik ontstaan.

 

Ik ben nu al een aantal dagen aan het schrijven voor mezelf, 3 a 4 blz na het opstaan. ( zie: the artist' way)

Dat levert me wat op; op de eerste plaats de aandacht die ik er mezelf mee geef, vervolgens brengt het me een richting in,

het lucht enorm op en inspireert me tot schrijven van meer.

Voel me dus wat beter.

 

En het was prima om enkele afspraken af te zeggen. Die ruimte had ik nodig.

Tijd en aandacht voor anderen komen wel weer...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Basta, ik schrijf sowieso geregeld. Ik verbaas me niet, behalve over dat/een voldaan gevoel erna. Nee, geen onbekend gebied, want het was er allemaal al (zoals ieder dat heeft, die bron, zeg maar)

De kracht zit hem wel in het moeten doorschrijven; als ik zelf na anderhalve pagina eigenlijk wel klaar ben dan moet ik nu door.

Het werkt inspirerend, zodoende kon ik bv vandaag een 5tal oudere gedichten bewerken/verbeteren, waar ik nu tevreden mee ben en ik maakte een nieuwe.

Er is dus een soort nawerking.

 

Ik wil dit voortzetten alleen al omdat het puur voor mezelf is, onafhankelijk van schouderklopjes, want daar raak ik van in de knoop (of van het ontbreken ervan).

 

Dus ik ga lekker door.

Leuke vraag trouwens...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Bedankt allemaal!

Best heel spannend. Het voelt ergens ook als een knieval naar het uwv, maar ik vind het erg de moeite waard om toch te gaan proberen als 63jarige.(een jaar). (ik mag nog 4 jaar!!!) Zoals het was beviel me het ook best,... op het gezeur van de uwv na.

Het is gelukkig op een plek waar ik al vaak werkte en bekend ben en me meestal erg op mijn plaats voel.

Al met al gaat het me uitdagen wat gedisciplineerder te worden. Adb gaat redelijk goed maar heeft blijvende aandacht nodig. Omgaan met spanning is ook iets.... Ook doel ik op mijn plan om te gaan schrijven, wat ik deels al had opgepakt en waar mijn bloed harder van gaat stromen. Dat wil ik niet los laten en plots lijk ik wat zelfzuchtiger te worden; lijkt er een urge om iets - van wat ik al zo lang wil - waar te gaan maken.

Zelfs al zou het niet lukken: ik MOET het een serieuze kans geven.

 

Tegelijk zit ik zo in elkaar dat ik na een maand nog steeds * met het toetsenbord van mijn laptop.

Ik moet hulp vragen zonder in de kosten te komen.... jaja :(

 

Op dit moment zie ik wat meer kansen dan beperkingen. Ik heb ter zin in.

 

Dat wens ik ieder toe!

Welterusten! :musicnote:

 

 

 

ppp

bewerkt door smart
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hier is het wat onrustig. In mij. Het zal de spanning van nieuw werk en de nieuwe rol o.a. zijn. Als invaller ben je slechts ten dele voor het geheel verantwoordelijk, sta je wat aan de zijlijn. Nu moet ik straks weer met vaardigheden bezig, met dossiers en vergaderingen en met vaste collega's.

Los van werk was ik me aan het voorbereiden op de winter, waar ik zo tegenop zag. Ik wil veel gaan schrijven, vanuit rust... wat meer discipline betrachten, fors minderen met roken... en drinken ... ik zie al hoe de puzzel moet worden; nu de stukjes nog op zijn plek zien te krijgen. (met dank aan Kohtje)

 

Soms lach ik om mezelf en beschouw dat dan maar als heilzaam   :P  : voordat ik rust ervaren kan heb ik immers al stofgezogen, een plantje verpot, telefoontjes beantwoord; zie ik kaarsvet op de vensterbak wat weg moet, raap ik buiten de gevallen eikels op, doe een handwasje en ga nog even op het forum lezen en schrijven.

M.a.w. ik ben heerlijk al mijn plannetjes aan het uitstellen (ik zou toch gaan zitten schrijven-voor mezelf?) en ren ook nog heen en weer van pc naar houtkachel om die brandende te houden...

 

Onlangs keek ik in mijn adb dagboekje en zag dat het minderen meerderen is geworden. Een paar maanden kon ik 20 dagen droog blijven per maand (mede dankzij de campral) en nu zijn dat er slechts 10. Aahh, weer een voornemen erbij: ik wil weer terug naar die 20!

 

Inmiddels zie ik minder tegen de winter op domweg omdat het werk structuur zal bieden.

Maar ook omdat een breiwerk bij de houtkachel erg prettig is en alles is in mij, ik kan er veel van maken als ik wil.

 

Nu dan eerst wat rust vinden met dat breiwerkje. Daarna schrijven.

groetjes Smart

 

typfout

bewerkt door smart
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...