erik stelt zich voor

[smart]

Erik, in de VKmagazine stond een artikel over vrouwelijkheid bij mannen.

Ik bladerde even, zat in de sauna (zonder leesbril) maar volgens mij was het een recent nummer.

4 mannen gaven er hun visie, meen ik.

[erik]

Ja ik heb zeker interesse in een familie opstelling en ik weet nog dat we het er over gehad hebben Jane. Heb mij 2x opgegeven voor een dag die niet doorging. Ik ga eens zoeken waar ik dit in de omgeving van Haarlem Amsterdam kan vinden? Tips zijn erg welkom.

 

@smart ik zag het artikel op FB voorbij komen, was niet echt inhoudelijk nieuw en begint juist zo rolbevestigend. Dit artikel met de titel waarom vrouwen wel boksen en mannen niet aan Zumba doen vind ik veel beter en dit youtube fimpje ook. Heb zin in volgende week deze avond

7 november 2016 bewerkt door erik

[erik]

Er werd gevraagd naar schamen in een andere draad of schaamte is nav het m/v verhaal. Ik copy paste de reactie ook even naar hier.

 

Ik schaam mij vooral over de anabolen en de associatie die mensen hebben met het type mensen die dit gebruikt. Niemand verdacht mij ooit van AB gebruik want het past totaal niet bij mij.  Met man vrouw dingen heb ik schaamte heeeel soms met kleding die ik niet durf aan te trekken buiten. Maar dat is niet vaak. Met man vrouw dingen is het aan de ene kant dat ik echt mezelf wil zijn maar als ik mezelf ben in contact met vrouwen heb ik makkelijk vrouwelijke kennissen/vrienden maar voor een relatie zoeken ze toch een meer nuchtere, rationelere, sterkere.....mannelijker man. Ik ben single en niet bepaald een happy single. Hier zit heel veel onzekerheid omheen. Ik weet het op elk potje past een deksel en mezelf aanpassen, pleasen is een valkuil voor mij. Maar toch...... Er zit spanning tussen onderzoeken wie ik echt ben, mijn gebrek aan zelfverzekerheid en het niet lukken om zo gelukkig met mezelf te zijn dat een relatie geen noodzaak meer is in gelukkig zijn. In die onzekerheid en in het mij aanpassen aan....ben ik mezelf wat kwijt. Dat is mijn zoektocht/reis.....

 

Over het polsbandje van een horloge, mannenfiets of hoe kleding sluit.....ik heb een vrouwenhorloge een mannenfiets en de meeste kleding van mij sluit op de mannen manier. In wezen zijn dit allemaal imago dingen. Dat was een issue bij bijvoorbeeld mijn huis inrichten in 2012. Nu is het een gevoel dat diep van binnen zit en waar ik ook niet goed woorden bij heb. En zelfs dat gevoel van binnen is maar een laag om mij heen een label. Het is niet wie ik echt ben in wezen.

 

 

Ik ben.................een onderdeel van de reis die mij vormt.

Ik ben....onderweg naar een mooiere versie van mijzelf.

(In liefde ben ik alles, in wijsheid ben ik niets. Ondertussen ben ik. Lao Tse)

 

Hier draait het om:

 

7 november 2016 bewerkt door erik

[erik]

Dank je wel Erik dat je dit deelt!! Ik ben oprecht blij voor jou en hoop dat het je lukt je los te maken.

Het doet mij heel veel. Meer dan me nu lief is. Mijn moeder, ik, depressie, hoog sensitief zijn. ik, mijn jongste, mijn jongste met heel veel buikpijn, familie/ generatie patronen doorbreken,...Ik laat het even.

Pas op hoor dat je niet gaat denken dat buikpijn gelijk gekoppeld is op een manier zoals je lijkt te doen. Er zijn velen oorzaken voor buikpijn... Als het je stimuleert om iets positiefs te veranderen in patronen van familie zou dat erg mooi zijn. Mijn ouders zijn ook maar gevormd door hun ouders. Ik wil geen verwijt naar hen maar zelf de kans gebruiken het anders te doen. Veel sterkte 7 november 2016 bewerkt door erik

[Sita2]

Lief! Nee, ik ga er niet 'zomaar mee aan de haal'. 

''Ik wil geen verwijt naar hen maar zelf de kans gebruiken het anders te doen.''

Dát dus!

[erik]

Vandaag voor het eerst naar een AA meeting geweest. Het stuk uit nuchter leven ging over eenzaamheid en hoe drank ons verder duwt in die eenzaamheid. Dat was erg herkenbaar, ook bij mij. Gedeeld in de groep dat ik aanvankelijk het stoppen ook graag zelluf en alleen wilde doen en dat ik steeds meer het samen delen en open en eerlijk je verhaal doen en verhalen aanhoren zo belangrijk vind. Ook het hulp durven vragen.....Het is voor mij ook wel concreet nuttig om te beseffen dat mijn verslaving niet over is. Zo voel ik me de laatste tijd, veel meer bezig met andere dingen en wel klaar met verslaafd zijn. Juist dan is het toch opletten en is een reminder goed hoe het ook al weer was voor 07-01-2015

 

Ik blijf zelf meer wegen zien dan AA meetings alleen. Ik leer van yoga, meditatie, tantra, of bijvoorbeeld een gerichte workshop over zelfliefde en van boeken die ik lees en gesprekken met mensen. Ik blijf de mening houden dat bij AA alles gericht lijkt op die meetings en dat AA de enige weg is. Heel mooi om te zien hoe goed het werkt bij veel mensen. En voor mij kan een meeting met lotgenoten ook erg helpen. Maar dan wel in een heel scala van andere dingen. En die hogere macht en zelf machteloos zijn.....ik zie het Goddelijke in ons allemaal en daarin zijn we helemaal niet machteloos. We kunnen voor elkaar en voor onszelf heel veel betekenen. Die zelfliefde en kracht in mijzelf daar draait alles om. En toch was een meeting erg fijn en ga ik nu met een goed gevoel slapen en kom zeker nog eens.

 

Vond het fijn om uitgenodigd te zijn door een frummer van hier die ik al erg lang lees. AlbertRemmo bedankt.

30 november 2016 bewerkt door erik

[erik]

Fijn dat je wat voor AlbertRemmo kunt betekenen (stap twaalf ).

 

Voor elkaar kunnen betekenen. Het is erg fijn om uitgenodigd te worden ipv helemaal alleen te gaan.

[kruidenthee67]

Fijn Erik!

[Eef123]

Mooi Erik! Herken wat je zegt, ik heb zelf ook veel aan tantra en meditatie. Het traint me in het dragen van onaangename gevoelens en er niet mee samenvallen. En in bewustzijn van wat er eigenlijk gebeurt.

Daarnaast is tantra ook nog eens erg fijn om te doen!

[Monster]

Erik, prachtig....

[erik]

Vanavond voor het eerst naar een coda meeting geweest. Dat is volgens de bekende 12 stappen maar dan betrekking hebbend op problemen met gelijkwaardige relaties aan gaan en vooral voor mij het willen helpen van mensen (vrouwen) met problemen die ik ontmoet. Relaties waar ik mezelf wegcijfer en verwaarloos in zelfliefde en ik zoals vorig jaar totaal op en leeg was na die zieke vrouw met wel heel veel issues. Ik was daar totaal grenzeloos naar de ander en ging pas naar de dokter op advies van mensen van dit forum. Dat eens maar nooit meer. Dit is het overzicht van kenmerkende patronen (herken me in alle patronen maar die van controle duidelijk minder)

Ik had drempelvrees er heen te gaan en eigenlijk stel ik het al uit sinds de zomer. Doe wel allerlei dingen die heel nuttig, leuk en leerzaam zijn maar CODA deed ik niet. Vanavond dus wel en was zenuwachtig en het rondje delen kwam zo emotioneel dichtbij zoveel meer als alcohol. Het verhaal ik ben Erik ik ben verslaafd aan alcohol en dan een stuk sharen gaat comfortabel en ik moet wel waakzaam blijven maar het is niet zo acuut meer. En drank staat altijd al verder van mij af als direct mijn gevoelens en emoties en relaties met mensen. Dit raakt zo de kern dat ik er emotioneel van wordt merk ik. Het verhaal ik ben codependant en dan mijn verhaal zit vol emoties.

Angst kan best een goede raadgever zijn. Hier voel ik aan de weerstand en het lang ontwijken, dat het de kern is. Veel meer de kern dan mijn blowen, drinken of andere onmatigheden. Die middelen zie ik steeds meer als symptomen van gebrek aan zelfliefde en het moeite hebben met gezonde gelijkwaardige relaties aangaan.

In de twee jaar dat ik nu bijna gestopt ben is het beeld ontstaan dat als ik voldoende van mezelf houd ik alle vertrouwen heb in mijn nuchterheid. In het begin hield ik echt niet van mezelf en mijn leven was doelbewust zelfdestructief. Er kwamen mensen die mij wel vertrouwden en mij het gevoel gaven van de moeite waard zijn, dat is een groep ADB-ers geweest (degene weten wel wie, ik noem geen namen) en langzamerhand kwam het gevoel van als zij om mij geven wie weet ben ik dan wel de moeite waard om van mezelf te gaan leren houden. Daarin ben ik allerhande lichaamswerk en meditatie en workshops gaan doen. En nu dus de codependancy; mijn jeugd met een depressieve moeder die ik altijd wilde helpen en opvrolijken en de vrij dominante vader. Ik die dat helpen, zorgzaam zijn en opvrolijken (en zelf wegcijferen) geleerd heb toen ik 8 was ben dat blijven doen bij veel vrouwen in mijn leven. Mijn eigen gevoel bagatelliseren en wegcijferen en met mensen een relatie aangaan die niet beschikbaar zijn voor een relatie. Het ligt niet allemaal aan de mensen waarmee een relatie niet liep of stuk liep, er is ook een eigen aandeel. Afgelopen 2 jaar daarin gemerkt als ik echt zo open en kwetsbaar mogelijk mezelf ben er een mooie verbinding kan ontstaan. Het kan wel, daarvoor was het toch een kwestie dat ik het ergens wel wilde die mooie relaties met mensen maar ik niet zo open en kwetsbaar was. Ik mij wellicht zelf buitensloot. Dan kan ik niemand anders de schuld meer geven dat het uitging met mijn grote liefde, ik weinig vrienden had. Ik ben heel veel gepest vroeger en mijn vader gaf echt weinig support aan mij en mijn moeder was heel depressief tientallen jaren lang.....alles heeft wel een verklaring maar ik heb ook een eigen aandeel in hoe dingen misgegroeid zijn en ik het weer normaal kan krijgen.

Kortom werk aan de winkel dus, ik ga vaker. Voelde me erg thuis en veilig in de groep mensen.

13 december 2016 bewerkt door erik

[Gast]

Heb op de website gekeken. Het is mij te ingewikkeld. Ook om er iets zinnigs over te zeggen. Behalve goed dat je heen bent gegaan en je er thuis voelde. 

[Lika]

Wat goed Erik. Ik zal de website lezen. Succes!

[kruidenthee67]

Fijn Erik, dat je je op je gemak voelde in de groep.

Dan kun je ook echt aan het werk.

 

Mooi geschreven, verhelderend hoe het werkt, 

ik snap het nu wat beter en wat voor een rol het speelt bij je.

 

[Singbluesilver]

Wat fijn dat het in de groep zo goed voelde erik! En het besef dat we ook een eigen aandeel hebben. Niet een aandeel in het gebeurene maar bij het accepteren dat dat ook bij jou en je leven hoort en dat je er anders mee kan leren omgaan (hoor mij nou alsof ik al zover ben maar ja beste stuurlui etc... Toch?)

[erik]

Ja A3, ik denk zeker dat mijn switch naar werken in de zorg een uitvloeisel is van het willen helpen en zelfs dat het een vlucht was voor dealen met mijn eigen issues. Want het is heerlijk om de onbaatzuchtige weldoener uit te hangen. Zo goed zijn in pleasen, helpen en verzorgen dat ik er mijn werk van gemaakt heb. Maar in mijn werk en een professionele setting ben ik anders als ik prive ben. Prive was ik grenzeloos. Die L. belde me wel eens midden in de nacht en dan zo 5 uur. Dat ik niet sliep en nauwelijks kon functioneren op mijn werk hierdoor bracht mij er niet toe grenzen te stellen in mijn eigen belang. L had last van een borderline stoornis. Nu zie ik ons spel van dat zij ging kijken waar de grens van mijn grenzeloosheid was en die grens was bereikt toen ik niet meer kon na suicide poging/voornemen 2. Ik zag aanvankelijk vooral haar stoornis en zag pas later mijn aandeel van grenzeloosheid. 

 

Ik heb zelfvertrouwen dat ik hierin geleerd heb in een jaar en het NOOIT meer zover laat komen.

 

Wat je noemt vind ik een hele lastige. Want daar waar mijn kwaliteit zit is ook mijn potentiële valkuil. Zorgzaam, betrokken is wat ik graag ben en volgens mij goed kan. Maar ook in kan doorslaan. En dan ben ik in dat doorslaan ook niet goed in mijn werk. Omgaan met codependancy is prive en professioneel een must. Ik wil dit leren juist omdat mijn werk mij zo lief is. 

 

In liefde voor mezelf heb ik geleerd drank te laten staan en in liefde voor mezelf leer ik nu mezelf centraal te stellen en niet grenzeloos te zijn naar de ander en mezelf te verwaarlozen. Ik wil geen ander werk, ik wil dit punt in mijzelf niet ontduiken door ander werk. Ik wil het leren......

[Quinn]

Je sterkste punten zijn je grootste valkuilen. Zolang je je daarvan bewust bent, heb je al een veiligheid ingebouwd. En dat grenzeloze... tja. Maar daar ben je hard mee aan het werk, je grenzen leren zien en bewaken.

[Sita2]

 

In liefde voor mezelf heb ik geleerd drank te laten staan en in liefde voor mezelf leer ik nu mezelf centraal te stellen en niet grenzeloos te zijn naar de ander en mezelf te verwaarlozen. Ik wil geen ander werk, ik wil dit punt in mijzelf niet ontduiken door ander werk. Ik wil het leren......

 

Zo mooi!

Hoe gaat het Erik?

[erik]

Gisteren had ik hypnotherapie en het daar over co-dependacy gehad; over hoe het ontstaan is als kind die zijn moeder ging ondersteunen, blij maken zodat ze niet meer zo depressief was, tot en met de reeks mensen waar ik dergelijke patronen ging herhalen. Vooral stil gestaan bij het begrip controle. Dat hoor ik op de meetings elke keer terug dat mensen daar controle willen houden of dingen naar hun hand willen zetten (manipuleren) Wat ik ook bij het begrip helperssyndroom tegen kom. De kern is (on)bewust mensen dusdanig helpen dat ze in een afhankelijke positie komen van je. Ze niet faciliteren richting professionele hulp maar die weghouden en zelf je onmisbaar maken. De mensen die ik hielp wilde ik altijd zsm doorverwijzen naar een deskundige zoals HA, GGZ..... een familielid deed zo alles naar haar toetrekken en dat frustreerde mij juist. Dat afhankelijk maken heb ik volgens mij nooit en sws controle dwang heb ik niet zo. Ik vind het heerlijk om op vakantie te reizen en geen idee te hebben wie mij een lift geeft, waar ik heen ga en waar ik slaap. Geen controle voelt juist fijn. Ik voel me wel thuis bij pleasen, mezelf wegcijferen en andere codependant patronen.

 

Bij codependancy komt omdat het van de AA afkomstig is altijd weer die hogere macht terug. Mijn verstandshouding met religie is niet zo goed, ik heb ergens ook moeite om in het kader van overgave (van controle) en accepteren dit te leggen in de handen van die hogere macht. Ergens geloof ik in dit plaatje

 

Het inzicht dat we niks echt in de hand hebben, niks te veranderen is op de manier we denken dat we dingen kunnen veranderen. Daarin ontspanning vinden want uit het kunnen veranderen zit verantwoordelijkheid achter. Invloed kunnen hebben op de loop der dingen maakt verantwoordelijkheid voor dit verloop...... Ik kan niet blind vertrouwen op een God want daar is mijn godsbeeld teveel voor stuk na jarenlang christelijk onderwijs en kerk. En ik geloof ook ergens meer in totaal loslaten omdat er geen controle is op de loop der dingen dan dat je dit aan een hogere macht zou kunnen geven. Niks, niemand heeft dingen in controle, juist daarin zit de rust (geloof ik) Ben bezig met iets van een hogere macht beeld als het collectieve goede van de mensen om mij heen en in mij. Dus niet een God buiten ons maar in ons. Geen God die controle heeft in de zin van een allesbepalende God maar iets dat werkt via een collectief zoals de mensen die ook op de meeting zijn een collectief zijn en we voor elkaar dingen kunnen betekenen. God als in religie is moeilijk. God als in iets dat in alles zit en in de gehele mensheid.....daar kan ik wel wat mee.

 

Wat ik lastig vind met het het onderzoeken of codependancy bij mij past en ander zelfonderzoek is in hoeverre ik zelf dingen goed zie, of ik kan uitsluiten dat ik mezelf in de maling neem en wat ik voel, ervaar en bedenk wel klopt. Want mooi praten kan ik wel en kan ook mezelf dingen wijsmaken die ik ga geloven. Wil hierin een open houding hebben en voor feedback openstaan en kritisch naar mezelf kijken wat ik waarom doe......

 

Met hypnotherapie op simpele wijze een opstelling van het gezin gemaakt. Ik stond in het midden en waar voor mijn gevoel bevinden mijn vader moeder en zus zich dan. Daarin viel op dat als ik ging voelen in plaats van denken dat de verbinding met mijn moeder nogal overheersend is, aandacht opeisend haast. Hierdoor werd ik continu afgeleid in het voelen en onderzoeken van de verbindingen naar zus en vader. Die verbindingen vervaagde steeds omdat die naar mijn moeder zo verblindend allesoverheersend groot is. Op de vraag van kan je dit je moeder duidelijk maken zat opvallend veel aarzeling. Mijn angst dat als ik mijn moeder ook maar iets zeg waarbij ze kan twijfelen aan zichzelf en kan denken van ik belast Erik dan ben ik de verbinding helemaal kwijt want dan slaat moeder dicht. Daarin zat ik vast. Ik wil loskomen van die overheersende verbinding en wil zelf verder en ook meer relatie met zus en vader (vooral zus) maar kan het niet loslaten en waarom toch niet? Wil ik controle op die situatie, acht ik mijn moeder niet als iemand die haar eigen boontjes wel kan doppen, is het een onzekerheid verbonden met mijn innerlijk kind en mijn moeder (dat jongetje van 8)

 

Alles bij elkaar duizelde het gisteren in mijn hoofd door het halve boek van codependancy die door mijn hoofd maalt, de 3 meetings in 2 weken tijd, de hypnotherapie dezelfde dag....... Iemand van de meeting noemde een sneeuwklok. Je kent wel die kitsch wintertaferelen met water en kunstsneeuw. Ik voel me door elkaar gehusseld en in een mist van sneeuw. Tijd nemen om dingen eens rustig te laten betijen. 

 

Op het draadje van Etty las ik over dromen. Toevallig werd ik deze ochtend uitzonderlijk naar wakker. Kussen nat ogen nat, droomde dat mijn zus terminaal ziek was en het de laatste dag was dat ik met haar doorbracht. Had de middag ervoor vastgesteld in therapie dat ik nauwelijks een band met haar heb en dit jammer vind. Deze droom is vrij duidelijk, mijn zus betekent veel meer voor mij dan ik dagelijks laat blijken. Tijd om dat gevoel in daden om te zetten en te werken aan die band. Ik ben vaak ook met dromen en betekenis bezig. In de opstelling van het gezin moest ik gisteren op basis van mijn gevoel vaststellen dat mijn zus naast mij maar ver buiten de ruimte van de therapieruimte moest plaatsen zo ver staat mijn zus van mij af en in de middag stelde ik dat vast tijdens de therapie en in de nacht speelt mijn gevoel dan op en versterkt dit punt erg.

20 december 2016 bewerkt door erik

[Singbluesilver]

Tjee Erik, wat een verhaal en wat kan je dat allemaal goed vertellen. mooi om te lezen hoe je er allemaal mee bezig bent om deze materie voor jezelf uit te zoeken. Haal er ook wel dingen voor mezelf uit. dank daarvoor

lijkt me wel dat er inderdaad veel met jezelf gebeurt en goed om ook even de dingen allemaal even rustig te laten bezinken.

En ja dromen........ ik droom heel veel sinds ik niet meer drink (of onthoud ik ze nu beter?) en kom er ook achter dat er s nachts kennelijk veel verwerkt wordt. niet altijd prettig maar wel broodnodig!

blijf schrijven, ik lees graag mee!

[Sita2]

Poeh Erik, dat is heel wat. Ik zou zeker de rust nemen dit te laten zinken. Wel mooi hoe je door je droom weet wat je voelt en wat je wilt doen ermee. Mooi. Dank je wel voor het delen.

[smart]

 

.....

 Ben bezig met iets van een hogere macht beeld als het collectieve goede van de mensen om mij heen en in mij. Dus niet een God buiten ons maar in ons. Geen God die controle heeft in de zin van een allesbepalende God maar iets dat werkt via een collectief zoals de mensen die ook op de meeting zijn een collectief zijn en we voor elkaar dingen kunnen betekenen. God als in religie is moeilijk. God als in iets dat in alles zit en in de gehele mensheid.....daar kan ik wel wat mee.

 

Wat ik lastig vind met het het onderzoeken of codependancy bij mij past en ander zelfonderzoek is in hoeverre ik zelf dingen goed zie, of ik kan uitsluiten dat ik mezelf in de maling neem en wat ik voel, ervaar en bedenk wel klopt. Want mooi praten kan ik wel en kan ook mezelf dingen wijsmaken die ik ga geloven. Wil hierin een open houding hebben en voor feedback openstaan en kritisch naar mezelf kijken wat ik waarom doe......

 

 

 

Dit heb ik even uitgelicht omdat ik daar net zo in sta en het bij jou herken.

Een mooi en intensieve tocht maak je!

 

En dromen... daar zit meer in dan velen zich realiseren.

Ik droomde vannacht dat ik op een heel grote brocante was, mooie dingen, ...dingen die ik vastpakte -overwoog te kopen- maar een bepaald stuk bleek licht beschadigd en ik had het geld er niet voor over. (zoeken naar waarde)

Nog veel meer beelden, ook een gevaarlijke hond! (blijf waakzaam!)  Maar ik ervaarde het als een rijke droom en werd heel prettig wakker!

[Meya]

Zeer herkenbare thematiek.

[Sita2]

Hoe is het met je Erik?

[Meya]

Je blijkt niet de enige: http://nos.nl/l/2151515

(Wat het natuurlijk niet minder geschift maakt he