Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Geplaatst

Ik liep net aan je te denken @Etty aan de hand van wat @Pulluptomybumperschreef. 
Er door heen gaan.
Dat je je vaak schrap zet tegen dingen vanuit een kind modus. Terwijl je daar als volwassene meer tools hebt om daarmee om te gaan.

Maar het losmaken van al die muren etc. Is dan nog wel een klus. 

Geplaatst

 

10 minuten geleden zei Pulluptomybumper:

Dat mn dochters niet goed terechtkomen, dat ik hun studie niet kan betalen en dat de Stier na de zomer geen baan kan vinden om het te betalen en dat mijn huis wordt weggevaagd door de rivier en dat we dan niks meer hebben. Ja, jij stelt de vraag :P maar dat is dus snachts hè, overdag gaat alles goed.

 

De angst om alles kwijt te raken is wel iets om wakker van te liggen, popje. :heart: Herkenbaar inderdaad. 

Geplaatst

Goedemorgen.  Herkenbaar @bumperjim. Maar denk je ook niet dat de kans erg klein is dat dit allemaal gebeurt? En trouwens je hebt hier toch maar beperkte invloed op. Dus gewoon lekker slapen s nachts.  (Wat is het makkelijk om dit te zeggen als het om een ander gaat:D):rose:

Geplaatst

Ik moest onder andere grinniken om het hoofdje van mijn Socrates dat verpakt zit in een kraag tegen het open krabben van zijn kopje.

Waar ik ook ben, ergens zit hij wel boos naar me te staren met dat ding om zijn hoofd. Hij is schattig en moordlustig. Tegelijkertijd.

Geplaatst

Socrates is de allerschattigste:wub: 

Het komt waarschijnlijk door een allergie. Hij krijgt nieuw dieetvoer, prednison en zalf op zijn plekjes en een aantal keer per dag doen we krab sessies met een borstel maar dat verzacht zijn humeurtje niet.

Geplaatst

Er is altijd wel wat om van wakker te liggen.  En het gaat altijd over dingen waarbij ik geen controle heb over de uitkomst.  En waarbij, als het fout gaat, ik de schuld krijg. Of mezelf de schuld zou geven.  Uiteindelijk draait het daar om.  Kinderen en hun toekomst zijn daar het mooiste voorbeeld van.  

 

Geplaatst

Ahhhh, arme Socrates. Hoe lang moet hij die kraag nog dragen denk je??? 

En Jim (ik vind @Pulluptomybumper zo'n vreselijke naam), ja, je kunt die gevoelens over het algemeen overdag wel wegredeneren, soms zelfs met gemak, maar de kans dat ze 's nachts bij jouw bedje komen en zich boven op je werpen is groot. 
Ik weet niet echt wat je ertegen zou kunnen doen. 
Misschien toch overdag eens verder denken: 'wat nou als dat echt allemaal gebeurt, hoe ga ik daar dan mee om, wat doe ik dan, hoe los ik dat op? '
Of het 'laten slijten' ontspanningsoefeningen doen als jouw hersens zo gaan malen,.....  Ik weet het niet. 
Maar rot blijft het. 


 

Geplaatst

Dat verantwoordelijkheidsgevoel voor een gezin lijkt me pittig. Vraag is dan natuurlijk welke controle je hebt en of je wel verantwoordelijk bent voor alle kosten.

Nou de Blue Monday hebben we ook weer doorstaan. Op naar de Tasty Tuesday. 

Waarom tasty? Nou gewoon, omdat dat met een T begint. En ik wel zin heb in wat lekkers.

Eerst maar eens koffie.

Geplaatst
Zojuist zei Yvonne:

Ahhhh, arme Socrates. Hoe lang moet hij die kraag nog dragen denk je??? 

Die vraag kan inmiddels geschrapt worden.... dat weet je dus niet.... 

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...