Spring naar bijdragen

Mijn verhaal over/ voor mij


Musashi

Aanbevolen berichten

1 uur geleden zei bumperjim:

Zolang het functioneert is het toch OK?

Ja is voor mij ook zeker zo...hoef niet professioneel/ privé zo te mixen maar het wordt precies zo verwacht of zo?

En ik vind het eigenlijk precies zelf ook niet echt leuk als anderen professioneel/ privé (te) hard mixen?

wanr er is vandaag dan ook nog een extra professionele reden bijgekomen waarom ik eigenlijk zou moeten gaan, los van het sociale...dan wordt het weer moeilijker om nee te zeggen...maar mss is dat nu net de oefening te doen...?

 

 

bewerkt door Musashi
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik voel me alsof ik hetzelfde riedeltje opdreun vandaag, maar ook nu vind ik het van toepassing. Kies voor jezelf, kies wat voor jou persoonlijk goed is. En carrière/werk is niet altijd het belangrijkste. Best vaak niet zelfs eigenlijk.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

De nagel op de kop...want heb me dus net bedacht als volgt: ik heb gewoon zo hard geleerd om voor mezelf excuses aan te halen die aan mezelf verantwoorden dat het beter is om mijn zin niet te doen...sociale, professionele, maatschappelijke, persoonlijke excuses...die excuses verplichten mij net om m’n zin niet te doen. Die excuses waren/ zijn een automatisch denkpatroon die ik altijd gevolgd heb en mijn zin verdoofd met alcohol. 

ik las hier ooit bij iemand (ik denk yana?) 

“wat is de zin van het leven?”

”waar heb je zin in?”

dat is me bijgebleven.

Dat moet ik doen, die zin.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik leer  juist  " wat is  je behoefte  " 

En soms heb je geen  geen keus  en zal je moeten  aanvaarden maar juist is het dan  wel belangrijk  wat het met je doet  uit te  spreken 

 

En niet te gaan verdoven  .

 

bewerkt door Lieke7777
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik denk erover na...forget how they feel...heeft dat een grens...? Als kind van een narcist lijk ik geneigd van te zeggen natuurlijk wel! Als ik er verder over nadenk/ voel (oefenen hè) vraag ik me luidop af: ja je moet dat vergeten, er niet aan denken...je concentreren op je eigen gevoel...en dat heeft als gevolg...als iemand in mijn omgeving zich niet goed voelt, voel ik dat ook aan en voel ik me ook niet goed...dan kan ik er aan werken om me beter te voelen door de ander beter te laten voelen...zonder jezelf op de eerste plaats te zetten, kan je ook niet het best voor de ander zorgen...beetje vergelijken met een kan water, als die van jou leeg is, kan je die van de ander ook niet vullen...dat kan pas als jij eerst voldoende hebt...andere metafoor is die van het zuurstofmasker in het vliegtuig...reflex is om eerst dat van je kind op te zetten maar dat is niet de beste strategie. Je moet eerst je eigen zuurstofmasker opzetten anders kan je de ander ook niet genoeg helpen..,

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja is ook wat ik leer ivm de opvoeding: de gevoelens mogen er zijn en je mag je kind niet ‘dwingen’ om z’n emoties te veranderen of onderdrukken... dat is schadelijk voor het kind! Mss dat zelfs niet ‘proberen’ maar ‘er zijn’ zodat het kind zich veilig voelt om de emoties te voelen...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Inzicht! Ipv droevig te zijn dat mijn verwekker me verwerpt/ in de steek laat/... middels een nieuw kind te maken, kan ik ook blij zijn dat ik er EINDELIJK vanaf ben omdat het nu een nieuw slachtoffer heeft om zijn narcisme op los te laten/ bot te vieren. Hoe erg ik het ook vind voor dat kind, niet mijn probleem (meer). Deze nieuwe gedachte geeft me een ongelooflijk opgelucht gevoel!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...