Even voorstellen

[bumperjim]

8 uur geleden zei Descartes33:

Ik rakel mijn draadje maar weer eens op, een keer is een terugval niet de aanleiding.
Beetje druk op de dagdraad. Beetje behoefte om te delen, lukt niet goed met de mensen om me heen.

Twee maanden nuchter, hard gewerkt, zat wel in een aardige flow. Maar wat loop ik weer tegen mezelf aan. Ik merk nu dat ik al een maand geen liefde of vreugde of wat dan ook in mezelf heb gevoeld. Wel gezocht, wel geprobeerd, wel gedaan alsof. Slapen is het enige waar ik nog op hoop, op zo’n dag. 
Elke dag kost alles een beetje meer moeite. Misschien kan ik mijn baan gewoon niet aan, ik weet het niet. Dat is nu het grootste probleem. Druk te hoog. Elke keer weer die berg op moeten klimmen, elke dag, en elke dag is-ie weer een stukje hoger. Weten dat je armen vol liggen en steeds komt er weer een blokje bij. Om hulp vragen, dat toegezegd krijgen, maar niks komt ervan, je moet het helemaal zelf regelen. Maar daar heb je geen tijd voor. En dan komt de dag van vandaag waarop iemand je in de steek laat en nog een hele stapel hout over je kop gooit. 
 

Enfin dat is de metafoor. Ik zie door die druk mijn alcoholprobleem niet eens meer. Mijn neiging om te drinken komt omdat ik weet dat dat me 100% verlost voor even van het leven. Maar dat is een illusie, het gaat toch wel door, het gaat altijd weer door. 
 

Ik weet niet tegen wie ik moet praten om er van los te komen. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik hoor alleen maar de mensen die op me rekenen dat het goed gaat. Die niets uitvoeren totdat ik ze dat vertel. En het zijn er zoveel dat het me niet meer lukt. 
 

Wat ik mis is iemand die mij vertelt wat ik moet doen. Die mij vertelt dat ik het goed doe, en dat ik het dan hoor. Die zegt dat het allemaal niet zo erg is. Dat die druk alleen maar in mijn hoofd zit. Als alles goed gaat, dan gaat het toch goed? Waarom heb ik dan de neiging om mezelf in alcohol te storten? En zonder smoesjes, niet ‘ach een biertje, moet kunnen’ of ‘ik hou het onder controle dit keer’.. Nee, liters whisky van ‘s morgens tot ‘s avonds. Onderweg even stoppen voor een biertje, en weer door. 
Dat is het enige wat me nu tegenhoudt, dat ik weet dat ik niet meer zal stoppen.
 

Goed, een vaag verhaal Descartes. Doet me zowaar goed om het op te schrijven. Ik voel me wat lichter.

Definieer je limiet Descartes want er is een limiet. Anders ga je richting een burnout. Bepaal voor jezelf tot hier en niet verder. En als er dan nog een blokje bij komt dan weiger je het of je ruilt het voor een ander. In je eigen belang.

Zelf de touwtjes in handen houden. Niet ondergaan. Ik spreek uit ervaring. 

12 mei 2021 bewerkt door bumperjim

[Descartes33]

Ja ik gebruik Antabuse, dat werkt wel aardig. Maar ik haat die momenten op de dag dat ik denk ‘k.. had ik die maar niet genomen’. Rare interactie is dat, die twijfel. Gebeurt vooral op de momenten dat het echt slecht gaat. 
 

Het is een lerende periode voor mij. Ik kom erachter dat ik wel aardig van vertrouwen ben, en dat de wereld (lees: mensen) soms een stukje slinkser in elkaar zitten dan ik gewend ben. Ik vind dat een hele nare ervaring, dat triggert meteen gevoelens van eenzaamheid. Het zal wel nodig zijn, denk ik nu. Even goed boos worden wil ook weleens helpen. Maar het zelfmedelijden ligt altijd op de loer. 

[Maverick]

Twee maanden nuchter, alles komt (nog) met 200km/u binnen. Ik herinner mij dezelfde vermoeidheid, de twijfel en schrikachtigheid. Het valt ook niet mee Des, ik voel met je mee ook al ligt het voor mij al wat langer in het verleden. Laat het zo zijn, als het moeilijk is weet je ook (straks) de waarde te herinneren van wat je aan het presteren bent en al hebt gepresteerd.
Ja het zuigt aan alle kanten maar je doet het wel! Straks gaat het zomaar eens beter, komt de openbaring in kleine dingen maar ze zijn er dan, eindelijk! 
Heb geduld, het komt als je bij je besluit weet te blijven.

Kop in de wind, je bent niet zielig.
Je bent in herstel, je bent aan het leren 

 

[Lieke7777]

Hoe is het vandaag? Hoop dat je een beetje  kan genieten  van  een vrije dag.. het is mooi weer lekker er op uit ?

[Descartes33]

Ja gaat goed. Dagje vrij natuurlijk. Ben aan het plannen om over een maand twee weken vrij te nemen, eens kijken of dat gaat lukken.

[Lieke7777]

Hoop dat dit gaat lukken  dan voor je heb je dan ook  mogelijkheid  om even  eruit te gaan ?  Even  naar de zee waar je zoveel  van houd  ?

[Descartes33]

Dat zou wel leuk zijn. Ben de laatste weken ook wel een beetje verslaafd aan werken. Het houdt het ritme en patroon erin. Beetje bang om vrij te nemen, dan zou er weleens een deurtje open kunnen gaan. 
Zolang ik maar niet teveel over mezelf na hoef te denken gaat het wel aardig. Afleiding en slapen. 
Probeer nu iets goeds te bedenken om in mijn vrije tijd te doen, probeer wat te schrijven. Als ik ‘s avonds maar moe ben, dat een beetje.

[Descartes33]

Hé Knakker, jij was opeens weg. Leuk om je weer her en der te lezen. 

[Descartes33]

Nog ff wat van me afschrijven. Ik heb een aardige routine gevonden met niet-drinken. Elke avond antabuse, ik weet waarom. Er staat teveel op het spel. Ik slaap goed - lees: een coma - en ‘s morgens ben ik beter, dan heb ik de kracht weer, heel normaal eigenlijk. 
 

Maar eindstand kan ik de rust niet vinden. De relativering niet, de liefde niet. Alles is een beetje teveel, ik zie de troep in de wereld teveel en ik sleep teveel troep achter me aan. Het verwondert me hoeveel slechtheid, ellende, ik in de wereld kan zien. Hier, ‘s avonds, alleen, met wat sigaretten en een glas water, aan de bar. Nuchter, koud, met een steen op mijn borst. 
 

Las vandaag over eenzaamheid en alleen zijn en de romantiek en de depressie ervan. Ik spreek de hele dag tientallen mensen maar ik heb me nog nooit zo alleen gevoeld. Overal zijn muren. Iedereen houdt zich groot. Het lijkt een doel geworden te zijn om maar zo normaal mogelijk te doen - lees: helemaal niets te tonen, bang dat iedereen je in de steek laat. En het is misschien nog wel terecht ook. 
Ik vind het fijn om hier te lezen, en af en toe te schrijven. Het is onzichtbaar en toch is het er, dat doet me goed.

 

[kruidenthee67]

'Maar hé, je drinkt niet!'

Zeg ik dan altijd tegen mezelf, of mijn maatje.

Dat wat jij beschrijft even allemaal niet voelen was wat alcohol deed. Even vergeten...niet 'zijn'.  Euh...ja, dat was dan een soort van 'rust'? En nu? Probeer ik dat op een andere manier voor elkaar te krijgen. En dat valt niet altijd mee. Alles of niets, groots en meeslepend...gaat mijn pad toch steeds meer in hele kleine stapjes nog naar 'gewoon rustig mijn eigen tuintje aanharken' zoals Knakker zo mooi zegt.

Keep up the good work!

 

[Descartes33]

Dat is mooi Cleo. Ik denk al lang niet meer dat ik alcohol nodig heb om het leven aan te kunnen. Daar heb ik mijn manier van drinken wel op aangepast - direct naar honderd tot ik niet meer op kan staan. 
Ik kan het herstel wel waarnemen, objectief, het tuintje is aardig aangeharkt na bijna drie maanden. Maar ik snap mijn eigen kwetsbaarheid niet zo goed. Ik heb een belangrijk iets geleerd de afgelopen maanden: na een tijdje moet ik gewoon niet meer nadenken, want zodra ik nadenk gaat het mis. Maar dat is moeilijk, ik ben gewend om me overal uit te denken. Bijna elke dag voelt mijn hoofd gesloopt, op een andere manier dan drank mijn hoofd sloopt, fundamenteler voelt het, alsof langzaam alles stuk gaat. Nouja daar kan niemand iets mee. Ik merk dat ook dit mijn leven sloopt, wat ik zei, geen liefde meer. Te moe. Niet mogen denken. Slapen, dat mag gelukkig. Morgen weer fris op.

[Lieke7777]

De liefde @Descartes33  gaat alles ok tussen jou en je vriendin  ?   Goed man je nuchterheid  ..

Is het  nog gelukt  vrije  tijd te regelen  ?

27 mei 2021 bewerkt door Lieke7777

[Descartes33]

Mja zij vindt van wel. Ik wat minder, ben ‘s avonds zo kapot dat ik nauwelijks kan antwoorden op haar vragen. Ik merk dat ik er niet helemaal ben, weinig gevoelens. 
En ik heb inderdaad twee weken vrij gepland. Vind dat wel lastig, het is nodig, het moet want anders trek ik het niet met werk. Maar ik ben er vanbinnen zo klaar mee. Dat de deur ( zoals Knakker zei) niet helemaal dicht zit. Enfin, nadenken maar weer.

[Lieke7777]

Is niet  raar hoor dat je helemaal kapot  bent in de avond  en nauwelijks gevoelens  overhoud  voor je vriendin  .

Houd het klein  /:rustig  geef  een knuffel zeg dat  je van haar houd meer hoeft  denk ik even niet .

Ze is  zoals ik begrijp  stapelgek op je en is  bereid  op  je te wachten  .

Goed om even  2 weken  vrij te zijn op naar de zee voor je frisse  wind  opsnuiven .

 

[Descartes33]

Weer een terugval. Ik word er een beetje moe van.

[Maverick]

Balen @Descartes33 dat is ook vermoeiend en ook niet een beetje want we zijn niet van de beetjes. 
Ik ga ervan uit dat je al eerder bent gestopt met de antabus zodat je weer kon drinken?Wat ga je doen, weer tot het gaatje of zou het mogelijk zijn het wat eerder de kop in te drukken?

Sterkte Des, je hebt altijd een keuze ook al lijkt dat voor nu misschien niet zo.
 

 

[Descartes33]

Dankje. Ja ik was gestopt met Antabus. Volgende week vakantie. Ben nu gestopt. 

[Maverick]

In ieder geval gestopt, dat is al winst toch?

Wat maakte dat je besloot om de Antabus te laten voor wat het was, had dat te maken met je vakantie van volgende week?

[lady jane]

Des, het klinkt misschien bot, maar blijkbaar was je er nog niet moe genoeg van,
als je gestopt was met de antabus. Iets in jou heeft de knop nog niet echt om.
Wat is daarvoor nodig denk je?
Slikken onder toezicht kan misschien helpen? Maar ook dat laat je los natuurlijk
als dat lang goed gaat.  Ik zou je zo gunnen dat je niet nog verder rock bottom zou hoeven.
Echt dicht timmeren kunnen we de boel niet, en je gaat altijd verleidingen tegenkomen.
Ik voel me soms net zo mbt eten/onmatigheid, en het lijkt soms levenslang een lot.
Op dat gebied heb ik de knop nog niet gevonden ook en hartzaken zijn nu mijn last call.
Zullen we een pact doen samen? Elk op eigen gebied van werk aan de weg?

[Descartes33]

Nee daar heb je gelijk in. Wat een leuk idee, ik zie dat wel zitten. 
Ik had een afspraak met mijn vriendin, in elk geval drie maanden niet drinken. Dat is gelukt. Maar dan is de knop denk ik niet echt om.

[Lieke7777]

Heb je gelezen @Descartes33 

Goed dat je weer gestopt  bent  jammer dat je de antabuse liet staan.

Zodra je merkt  dat  je  met antabuse  stop gedachten speelt is het tijd  voor actie  tijd  om je risico  signalering  in plan te zetten  , heb je deze ? 

[Descartes33]

Dankje Lieke. Ja signaleringsplan heb ik. Eigenlijk voelt het met Antabuse wel veilig. Maar goed dan trekt het toch weer.

[Lieke7777]

Juist op die momenten  is het  goed  om het  plan  uit de kast te halen  ook al zijn je trekmomenten heel groot  . 

Misschien  eens nadenken  je schrijft  je veilig te voelen  met antabuse  als ik naar mijzelf  kijk  en luister naar mijn gevoel geeft  veiligheid  wel rust  .

Dat ervaarde ik ook  met  het  gebruik  van de antabuse  .

Je mag mij echt bellen hè  als je twijfels hebt over het innemen dan kunnen we het samen doen ? 

[Descartes33]

Das aardig van je. Ik begin morgen weer met de pilletjes.

[Lieke7777]

En jij ook bedankt  door jou ben ik ook weer alert en bedacht  mij dat ik ook weer antabuse  nemen moest  dus die heb ik net genomen  .

Vieze  smerige kalk drank