Overmatig blijven snoepen

[Bob]

Ik ben veel te zwaar maar blijf maar door snoepen buiten de normale maaltijden om. Als ik eenmaal begin gaat de hele voorraad er doorheen, ook al zeg ik tussendoor steeds tegen mezelf dat het nu wel genoeg is geweest. Ik wil dit hier eens aankaarten omdat ik denk dat veel meer mensen hiermee te maken hebben en we samen misschien wat oplossingsrichtingen kunnen bedenken.

Ik begin met wat citaten van dingen die ik onlangs schreef onder alcoholdebaas. Ik schrijf daar vaker sinds ik 4 jaar geleden helemaal gestopt ben met alcohol. Een van de motivaties om daarmee te stoppen was dat ik door die alcohol ook dagelijkse veel te veel calorieën bleef innemen naast de gewone maaltijden. Maar ook sinds ik niet meer drink is mijn gewicht nog veel te hoog.

Kilokiller bij alcoholdebaas, 21-6-2020:

Citaat

Ik begon 20 jaar geleden, ook op medisch advies, serieus op mijn gewicht te letten. Ik woog toen 80 kg en had overgewicht. Sindsdien ben ik met en zonder professionele begeleiding verschillende keren succesvol afgevallen maar tussentijds juist weer verder omhoog gejojo'd. In oktober 2016 zat ik op 120 kg met een BMI van boven de 38,5. Daarna heb ik het onder begeleiding van een diëtist en een fysiotherapeut tot 100 kg terug weten te brengen. Dat was in maart 2018. Inmiddels weeg ik weer bijna 120 kg.

Dagdraad 20 juni 2020 bij alcoholdebaas, als reactie op iemand die iets schreef over stemmetjes in je hoofd:

Citaat

Dat stemmetje van het duiveltje op je linkerschouder is je innerlijke criticus. Die van het engeltje op je rechterschouder is je innerlijke coach. Ik heb het onderscheid tussen die twee en de achtergrond ervan leren begrijpen door een cursus van Petra Moes en kom het nu ook tegen in een boek van Jan Geurtz. Je kunt wel degelijk bijsturen naar welk van de twee je luistert. Dat vergt enige oefening maar het resultaat is verbluffend. Ik begin het nu ook toe te passen op mijn overmatig eetpatroon. Toen ik pakweg twee dagen geleden door kreeg waarom ik eigenlijk vaak niet kan stoppen met nog meer lekkers (ijs, toetjes, chocola e.d.) als ik er eenmaal aan begin realiseerde ik me dat ik de oorzaak kon wegnemen door mezelf "toe te staan" dat prettige gevoel dat het oproept ook zonder eten bij mezelf toe te laten. Het lijkt zowaar te helpen al is het misschien te vroeg om nu al luid te gaan juichen.

Even verderop in dezelfde draad:

Citaat

 

Ik weet niet of ik dat zo even snel uit kan leggen. Je moet eerst weer in de kern van je zelf gaan geloven als iets wat compleet en goed is. Petra vergeleek het met een plant die uit een zaadje is opgegroeid. In dat zaadje zat alles wat je nodig hebt om volledig uit te groeien. Maar anders dat een plant heeft de mens een geheugen dat zich de beperkingen waartegen het tijdens het opgroeien aanliep herinnert. Als gevolg daarvan spelen angst, schaamte en gevoelens van afhankelijkheid een belangrijke rol in je zelfbeeld. Om dat te compenseren heb je jezelf mechanismen aangewend om je geliefd en gewaardeerd te maken. Die bepalen tezamen je ego en blijven een belangrijke rol spelen in je karakter,  ook als je opgegroeid bent en niet meer zo afhankelijk van je opvoeders.

Door je dat te realiseren kun je veel van je gedrag met meer helikopterview bekijken, en vicieuze cirkels doorprikken die tot verslavend gedrag hebben geleid. Zoals ik eerder schreef vergt dat wat oefening, waarbij je moet leren bepaalde ergernissen los te laten omdat die niet helpend maar vooral beschadigend zijn voor jezelf en in potentie ook voor anderen in je omgeving. 

In concreto realiseer ik me sinds kort dat troost-food bij mij een heerlijk gevoel uit mijn kindertijd oproept toen ik me gewaardeerd en zelfs een beetje extra verwend voelde als ik een ijsje of iets anders extra lekkers kreeg. Dat gevoel zit echter in mijn herinnering en niet in het eten zelf. Die herinnering leer ik nu zelf uit mijn geheugen op te halen zonder daarvoor iets lekkers te hoeven eten. Even rustig met je ogen dicht gaan zitten bijvoorbeeld, en wat mijmeren.

 

en nog iets verderop in de dagdraad van 20 juni (hier nog iets aangepast):

Citaat

Ik heb de afgelopen twee dagen geen neiging gehad om allerlei dingen tussendoor te eten, wat ik daarvoor wel had, en dat komt door het genoemde inzicht. In zoverre werkt het dus. Maar de vraag is of het op de lange duur blijft werken en of mijn gewicht dan ook daadwerkelijk blijft afnemen, zonder in een latere instantie als een jojo weer terug omhoog te schieten. Mijn ervaring heeft me geleerd dat het niet simpel iets is van een dieet en/of meer beweging en alle problemen zijn weg.

Inmiddels zijn er 2 weken verstreken sinds ik bovenstaande teksten schreef. Zoals ik toen al vermoedde zijn mijn snoepgedrag en mijn gewicht nog niet wezenlijk veranderd maar heb ik toch het gevoel dat ik meer inzicht begin te krijgen in de processen die hier een rol spelen. Ik wil er eens met anderen over van gedachten wisselen. Vandaar dat ik dit draadje open. 

[Xsanny]

Hallo Bob, 

Je draadje is interessant te lezen en ook zo herkenbaar. Ik volg je al een beetje op de alcohol forum en ik zelf worstel hier ook mee. 

Ben zelf nu 4 maanden gestopt met gokken. En om mijzelf te belonen ga ik meer roken en eten. Roken wil ik binnenkort aanpakken maar ik weet dan dat ik nog meer ga eten. Ik denk dat eten mijn eerste verslaving is. Blijkbaar erg verslavingsgevoelig. Ben vooral gaan eten voor het troosten van emoties. Als kind vond ik het leven best lastig en dan ging ik veel eten. Daarna vaak geprobeerd om wat af te vallen. Hierdoor ook veel positieve aandacht gekregen maar elke keer weer veel meer gaan eten. Ik probeer nu meer naar mijn echte gevoel te gaan luisteren. Mijn behoeften op een andere manier bevredigen is lastig omdat ik dat nooit geleerd heb. 

Lijkt me goed om hier bij stil te staan en te delen. 

Groet Xsanny 

[bumperjim]

Ik heb ook een suikerverslaving. Het is geen groot probleem hoor, maar ik merk dat als er chocola oid in huis is (lekkere pure van Lindt met vijgen of frambozen of dat soort zaken) dan heb ik tegenwoordig de neiging om dat als after-toetje te eten. Ook als ik thuiswerk neem ik zoetigheid mee om 's ochtends bij de thee te eten. Meestal is t binnen 10 minuten al weg. Het is gewoon schrok-werk, ik kan net zo goed goedkope rommel kopen, ik proef het toch niet. (Klinkt bekend hè...)

In de tussentijd zou ik graag nog wat gewicht kwijtraken voor bij t hardlopen. Een kilo of 5 minstens, maar ik stagneer op de 80 al heeeel lang. Ik word er links en rechts uitgelopen door 30'ers van 65 kilo. Nu kan ik mn leeftijd niet terugdraaien, maar wel mn gewicht. Nu nog echt doen. 

Niet in huis halen is geen optie (jongste dochter is er ook dol op en die heeft haar metabolisme mee: zo slank als een asperge), dan maar dapper de eerste niet nemen. 

Oh ja ook zoiets, als we 's avonds extra laat eten en ik intussen honger heb, ga ik soms aan de Celebrations mix. Noten/zuidvruchten mix, ook niet echt weight watchers spul, de calorieen spatten eraf. Wat op zich niet erg is maar ik vreet zo'n (wat is het, 300-500 gram?) zakje zo leeg.

Suiker is misschien wel de meest verbreide verslaving van de westerse wereld. Zeg ik zomaar zonder enig bewijs. Maar als je alle kinderen meetelt (die nog niet roken of aan de alcohol zijn) zou t zomaar kunnen.

5 juli 2020 bewerkt door bumperjim

[Lika]

Ik ben dit jaar 20 kilo afgevallen. Met weight watchers. Dat is tegenwoordig neer dan puur punten tellen. Ook de 'mind' speelt een grote rol. Het heet nu welness works. Ik heb een leuke groep met wie ik ook app. Zelf, maar niet alleen. 

Dit is de derde keer in mijn leven dat ik zoveel afval. Ik heb er vertrouwen in dat ik nu de helpende mindset heb om het te bestendigen. Liefst nog zo'n 15 kilo, maar zeker 13 eraf.

Ik eet het liefst veel van alles.  Dus meer dan alleen snoepen bij mij. Een liter magere yoghurt, 2 granaatappels, bananen, rijstwafels, 2 borden pasta en een doos aardbeien: no.problem!

Ik heb geleerd met mezelf om te gaan. Maar het is een lange weg. Dat vind ik niet erg.

Wat ik doe:

- niet onderhandelen (behalve als het mis gaat dus. Af en toe trap ik in de 'eentje maar en daarna stop ik valkuil).

- ik ben mateloos, dus nee. Behalve als het ja is. Ik weet precies hoeveel ik mag eten en plan mijn ijsmomenten in. Ik weet dat het opgaat dus ik koop het niet als ik het me niet kan veroorloven.

- plannen en vooruit denken. Ik weet wat ik wanneer ga eten. Ik maak mijn granaatappels schoon, zorg dat er gekookte linzen en geroosterde groenten zijn (voor de lunch). En heb ook mijn toetje ingepland.

- ik eet meer fruit 

- ik ben gaan bewegen en

- water, water, water, water.

- ik eet alleen die dingen die ik heerlijk vind.

En dan als het echt MOET, als ik het niet houd, dan kan het meestal ook. Ik probeer erachter te kijken. Dorst, onvrede, boosheid: alles kan zich vermommen als 'honger'. (Ook als kooplust in mijn geval overigens, maar is weer een ander verhaal).

Gek genoeg kan ik wel chocolade, koekjes chips voor het gezin in huis hebben. Ook ijs dat ik niet eet. Ik kan van die dingen afblijven, maar alleen als ik er niet aan begin. Als ik begin ben ik weg. 

Daarnaast mediteer ik veel en kijk wat er is. Even stoppen en ademhalen. 

En natuurlijk maak ik er soms een zooitje van. Maar waar ik eerder dacht nu is alles mislukt en hopeloos, kan ik gelukkig nu milder zijn. Ik kan gewoon weer verder. No worries.

Of eten en ik ooit helemaal normaal gaan worden? Denk het niet. Maar dit is misschien mijn normaal.

Het begon zo'n 30 jaar terug. Ik kreeg depressies en tijdens die periodes at ik niet. Vrolijk viel ik dan 10 kilo af. Die at ik er weer bij ala het goed ging, dan weer een depressie etc. Tot ik via pillen geen depressies meer had, (zo'n 23 jaar geleden), maar wel bleef eten. Toen kwam er veel bij en ik had nooit geleerd te stoppen.

5 juli 2020 bewerkt door Lika
Vrolijk viel ik 10 kilo af....(zo vrolijk was get bepaald niet)

[Rosee]

Goed initiatief dit draadje @Bob. Ik eet best gezond, maar heb min of meer hetzelfde als wat @Lika heeft: 1 bestaat niet, als ik eenmaal  begin kan ik moeilijk stoppen. Ik wil zo graag 1 of 2 koekjes kunnen eten, een klein bakje chips, 1 ijsje. Ipv het hele pak/zak. Meestal begin ik er niet aan en ik eet zoals gezegd gezond,  ben niet dik, maar wil wel een paar kiloos kwijt. Afgelopen weken ook niet gesnoept. Maar kan zo weer omslaan. Wil mezelf beter kunnen beheersen.

[Lika]

Mijn jongste had een mooie uitspraak gisteren.

Er hadden geluncht en ik was wel voldaan, maar had nog zin in iets... dus ik zei dat en vroeg me hardop af wat ik nu zou doen. 'Wachten tot het  avondeten' , klonk er van naast me op de bank. Nooit aan gedacht! Want dat is ook zo'n verslavings idee, ik wil iets en wel NU. Maar ik kan ook wachten. Dat is wat ik deed. Gewoon gewacht met eten. 

[Jannigje]

Mooi initiatief @Bob..

Mijn hele leven worstel ik al met mijn gewicht. Ik was een mollige baby, dat werd vroeger niet als probleem gezien. Op de lagere school was ik nog steeds mollig, te dik en werd daarmee gepest. BessyTurf, het dikke zusje van Billy Turf, werd ik genoemd. Vanaf die tijd heb ik een verstoord zelfbeeld wat mijn lichaam betreft. “Ik ben dik” was mijn overtuiging geworden, dik en lelijk.

Op de middelbare school was ik niet (meer) dik, maar dat wist ik niet, mijn overtuiging had zich in mij vastgezet en bleef ongewijzigd. Als ik nu foto’s zie van toen ik 18 was, kan ik wel huilen. Zo’n verkeerd zelfbeeld!!!. Dat is nooit meer over gegaan. Ik ben stevig gebouwd, maar niet dik. Dat weet ik met mijn hoofd , maar mijn gevoel zegt iets anders. Mijn beeld is nog hetzelfde.

Toch was ik toen nog niet met diëten bezig, dat kwam pas later. Ik jojode wat af, had en heb kleren in verschillende maten. Eten werd pas echt een probleem toen ik boulimia kreeg. Hoe ik het kreeg? Geen idee, in een tijd van een diepe depressie ontstond het. Ik wist niet eens dat het een naam had, ik dacht dat ik de enige was die zo gestoord was. Ik verving mijn ellende door een andere ellende, ik kreeg een eetverslaving. Daarna is eten nooit meer iets vanzelfsprekends geweest. 
Ik ben nu niet te zwaar,  maar naast gezond eten is er een mateloosheid die ik moeilijk vind. Inderdaad niet “ gewoon” een of twee koekjes kunnen eten,altijd op moeten letten. En als het me wel lukt schreeuwt de rest me toe. Eet mij. Wilskracht lukt dan tot het niet meer lukt,  dan ga ik toch weer voor de bijl.

Dus ja,   Beheersing zonder de eeuwigdurende strijd, dat zou fijn zijn. 

[Bob]

Ja, zoetigheid, daar moet moet je mee oppassen. Het geeft een snelle kick maar dat effect trekt snel weg terwijl intussen wel een systeem in je lichaam in gang is gezet dat vraagt om meer. Het heeft te maken met je insuline huishouding in combinatie met een bloedsuikerspiegel die heftige variaties ondergaat. Diabetespatiënten moeten hier extra op letten maar ook voor anderen kan het van belang zijn. Wist je overigens dat het meeste fruit ook veel suiker bevat dus dat het verstandig is daar ook niet te veel van te eten. Groente is weer geen probleem, daar mag je zoveel van eten als je wilt. Meer in het algemeen gaat het om koolhydraten, dus niet alleen suiker (en dus ook koek, snoep, chocolade, ijs, vruchtensap) maar ook brood, aardappels, witte rijst. Dat weet niet iedereen. 

Op advies van een diëtiste heb ik bij de laatste geslaagde periode van afvallen geleerd dat je een aantal weken achterelkaar (b.v. 6 weken) of zelfs permanent een koolhydraatarm dieet kunt volgen en dat bevalt me nog steeds heel goed. Wat je lichaam uit die koolhydraten haalt kan het namelijk ook verkrijgen door omzetting van andere stoffen, waaronder vet. Met een koolhydraatarm dieet wordt dus lichaamsvet afgebroken. Kijk eens aan! Nu ik de vervangende ingrediënten ken blijf ik die ook daarna bij mijn vaste eetgewoonte houden, al ben ik niet heel streng meer. Ik ben er alleen nog niet helemaal uit of de trek aan tussendoortjes er bij mij nu wel of niet door wordt aangewakkerd, dus experimenteer ik er nog wat mee om te zien of het niet beter is toch iets meer koolhydraten in mijn dieet toe te laten. De theorie zegt echter dat je daarmee ook de trek erin weer aanwakkert.

Hierover is uiteraard literatuur te vinden. Je kunt om te beginnen eens kijken op voedingscentrum.nl en evt. ook onderstaande lijst aanhouden. Receptenboekjes zullen er vast ook wel zijn.

Je moet de zgn. "snelle" koolhydraten vermijden, dat zijn de koolhydraten die snel in je bloed worden opgenomen. Koolhydraten die langzaam in je bloed worden opgenomen zitten b.v. in bruine rijst en bulgur en kunnen minder kwaad.

Er zitten geen of praktisch geen (snelle) koolhydraten in:

Vlees, vis, kip, ei, soep, linzen, peulvruchten, noten, roggebrood, champignons, groentesap (b.v. tomatensap), groentes, avocado, garnalen, schaal- en schelpdieren, olijven, pesto, tapenade, eiersalade. Toch nog best veel keus dus.

Wat je moet vermijden is:

Crackers, het meeste fruit inclusief vruchtensap (maar wel mag: aardbeien, bosbessen, frambozen, bramen, banaan), brood (met name wit brood), aardappelen, witte pasta, witte rijst, koek, snoep, chocolade, ijs, drop. Wel kunnen bruine rijst, bulgur, couscous en met mate ook zoete aardappelen en volkorenpasta.

Wist je dat fijngesneden bloemkool een goede vervanging is voor witte rijst? Het ziet er net zo uit en kan in de meeste gerechten gewoon meegenomen worden in plaats van rijst. Je kunt het kort koken of kort (mee)bakken bij een wokschotel. Het geeft een welvoldaan gevoel.

 

[later toegevoegd]

Inmiddels heb ik bij Boektips wat literatuur aangegeven:
https://forum.verslavingdebaas.nl/topic/13235-boektips/?do=findComment&comment=1229632

 

9 juli 2020 bewerkt door Bob
link naar boekentips toegevoegd

[Bob]

Overigens pretendeer ik niet de oplossing te kennen, anders zou het wel beter gaan bij mezelf, hoor. Maar misschien is er ook niet één oplossing maar moet je verstandige maatregelen vinden die bij jou passen, zonder te veel weerstand bij jezelf op te roepen. Ik vind het verhaal van @Lika wel sterk. Er zit ook een element in van het onderscheid te weten tussen eten en snoepen zodat je bewust kunt besluiten met snoepen te stoppen. Niet minderen maar stoppen, denk ik dan. Ik ga dat ook proberen.

Zelf heb ik nog iets over jojo-gedrag geleerd bij een gerichte cursus die ik ooit volgde, wat ik jullie niet wil onthouden. Als je door welke maatregelen ook verstandig weet af te vallen komt er na enige tijd (drie tot zes maanden voor de meeste mensen) toch vaak een periode dat je gewicht niet verder afneemt, ook al hou je je nieuwe gewoonten qua voeding en lichaamsbeweging vast. Dat komt onder meer omdat je toch iets meer gaat toegeven aan je trek, maar ook omdat je lichaam automatisch middelen inzet om gewichtsbehoud te bereiken en daartoe meer bruikbare voedingsmiddelen uit het eten opneemt dan voorheen. Dat is niet erg en duurt op zich ook weer een paar maanden. Daarna kun je weer verder afvallen als je wilt en je merkt vanzelf wel wanneer dat weer lukt. De kunst is echter in die tussentijd het gewicht wel constant te houden en niet weer aan te komen omdat je anders steeds opnieuw moet beginnen.

Bij mij is het dus uiteindelijk steeds niet goed gelukt om de bereikte gewichtsvermindering vast te houden. Als ik mijn aandacht liet verslappen ging het elke keer weer mis.

7 juli 2020 bewerkt door Bob

[Lika]

Koolhydraat beperkt heeft mij 10 jaar terug goed geholpen. Ik ben toen 25 kilo afgevallen. Ken je GOK van Yvonne Lemmers? Dat volgde ik best lang 

Maar ik kreeg mezelf nu niet zo ver. Voor mij werkt dit nu. 

Ik probeer onderscheid te maken tussen voeden, eten en snoepen. En kijk ook hoe ik me voel na een eetmoment. Van snoepen word ik moe. Van brood raak ik niet verzadigd. Van groente en skyr met fruit voel.ik me eigenlij lichamelijk het prettigst. Neemt niet weg dat eten vele andere doelen dient dan voeden alleen. En die gebruik ik ook...

[Lika]

Dank @Jopiedoelen was niet het woord dat ik zocht. Functies was het maar ik kwam er niet op.

Wat er dan overblijft? Verslavingsgedrag en gewoonte om te voldoen voor mij.  Wegeten, vullen van leegte, alles moet op. Verdoven. En aangepast gedrag om aardig gevonden te worden. Neem een koekje erbij..Gezellig. Goed maken wat lastig is. Ben je verdietig? Hier iets lekkers. Alsof verdriet niet goed is. 

Daarom heb ik tot nu toe ook gedeeld.op alcoldebaas. Het is voor mij hetzelfde. Al geeft alcohol natuurlijk een andere roes.

Luctor et emergo

 

6 juli 2020 bewerkt door Lika
Aanvulling

[Sandro]

19 minuten geleden zei Jopie:

Ik ben er van overtuigd dat eten en wij (de samenleving hier in nederland, officieel het "normaal" dus) zo ver afligt van normaal dat we allemaal totaal kwijt zijn wat normaal is. 

Daar is geen woord aan gelogen. Het systeem is verrot. Alles voor een zo laag mogelijke prijs voor de consument. Ik zeg: flinke tax op suiker en vet (maar dat gebeurt natuurlijk helaas niet door de macht van de grote bedrijven als Pepsi, Mac Donalds, etc etc).

[Bob]

Maar ook weer niet het accent of zelfs de schuld buiten jezelf leggen, @Sandro. De regering, de belasting, de commercie, zal allemaal best, maar je kunt hier als zelfstandige toch gewoon zelf kiezen wat en wanneer je eet.

[Bob]

"Normaal" is statistisch gezien trouwens een verdeling, @Jopie, geen absolute waarde. Sterker nog, het is een verdeling waarin alle waarden voorkomen, zelfs de meest extreme al komen die minder vaak voor.

6 juli 2020 bewerkt door Bob

[Bob]

21 uur geleden zei GewoonDoen:

Ik denk dat de gewoonte doorbroken moet worden, stap voor stap, dag voor dag. Het is een suikerverslaving.

Vervang het lekkere eens door een gekookt eitje, of een stuk fruit, mager beleg geen suiker op brood. En de valkuil is ook heel vaak, te weinig drinken. Veel water.

Ik doe het ook, meer koffie drinken (met zoetje), meer fris drinken, meer ijs eten, meer suikerwaren op brood, terwijl ik dat eerst wel onder controle had.

De eerste hand niet nemen.

En voldoende overdag eten, 6 a 7 keer iets eten. 3 hoofd en 3/4 keer iets tussendoor. Klinkt veel, maar is het niet. (Een appel, banaan, magere yoghurt, plakje kaas of worst)

 

Hier wil ik ook nog op reageren, met name over die 3 tot 4 keer iets tussendoor. Als het voor jou werkt is daar niets op tegen, hoor, maar ik kan dat niet (meer). Ik heb geprobeerd met verstandige tussendoortjes te leren omgaan, eerst tijdens een behandeling bij de obesitas kliniek en later weer in overleg met een diëtiste, maar inmiddels ben ik in staat op één dag een hele tros bananen plus een literpak yoghurt en een zak studentenhaver naar binnen te werken en dan weer bij te kopen omdat ik anders niks meer heb voor de komende dagen.

Ik herinner me van vroeger thuis eigenlijk als standaard eetpatroon alleen de drie hoofdmaaltijden plus een koekje bij de thee 's middags, maar of die herinnering helemaal zuiver is weet ik niet zeker. Alle adviezen over verstandig omgaan met tussendoortjes hebben bij mij vooral het effect gehad dat ik er een legitimatie in zag om meer te gaan snoepen. Het voelt zelfs bijna als iets dat me van buitenaf wordt opgedrongen. Raar hè?

6 juli 2020 bewerkt door Bob

[bumperjim]

Ja dat doe ik ook niet. 3 keer per dag eten, basta. Dan hou je de hoeveelheden in de hand. Dan ligt al het spul op 1 bord en zie je hoeveel je eet. Anders zijn de grenzen weg. 

[bumperjim]

Dan mag je ook niet ziek zijn want in Afrika hebben ze aids  

[bumperjim]

We zijn eigenlijk niet gemaakt voor al die luxe op eetgebied. We zijn niet dommer dan de andere dieren, we hebben alleen moeite met het feit dat nu alles kan. Als je een kat de keus geeft om slagroom te eten dan gaat ie alleen nog maar dat eten en wordt ie uiteindelijk ook niet gelukkig. (Niet dat ik dit getest heb maar dat geloof ik zo). Onze hersenen zijn gewoon niet zo snel geweest als onze levemsmiddelentechnologie. 

[bumperjim]

Pff ik zie niet hoe we ons nu nog genetisch gaan aanpassen, tenzij dat er een survival of the fittest gaat plaatsvinden. Covid voorproefje??

Trouwens als je ziet hoe de giganten op levensmiddelen gebied te werk gaan, de Cargills en zo, met hun industriele gehydrogeneerde olieën en vetten en zo, ik kan wel over mn nek als ik erover lees.

6 juli 2020 bewerkt door bumperjim

[Sandro]

2 uur geleden zei Bob:

Maar ook weer niet het accent of zelfs de schuld buiten jezelf leggen, @Sandro. De regering, de belasting, de commercie, zal allemaal best, maar je kunt hier als zelfstandige toch gewoon zelf kiezen wat en wanneer je eet.

Dat zou je wel zeggen, maar blijkbaar kunnen veel mensen dat dus niet (waaronder jij zelf begrijp ik). Ongezond eten mag best wat meer ontmoedigd worden vanuit de overheid wat mij betreft. Dat wordt ook met roken gedaan bijvoorbeeld.

Junkfood is zo ongelofelijk goedkoop. Iemand met weinig te besteden zou een dief van zijn niet goed gevulde portemonnee zijn om een gezonde salade te gaan halen ipv een kroket. 

Verder met je eens dat het de eigen verantwoordelijkheid is van iemand wat hij/zij allemaal naar binnen werkt. Net zoals met elke verslaving zitten er behoeftes achter die op een gezonde manier niet voldoende bevredigd worden. Troostfood lees ik veel. In dat geval zou diegene zich af kunnen vragen waarom hij/zij getroost zou moeten worden. Wat maakt dat je je zielig voelt? Welke zelfafwijzing zit daarachter? 

6 juli 2020 bewerkt door Sandro

[Sandro]

4 minuten geleden zei Bor:

Nou nee hoor, een kropsla is goedkoper dan 1 kroket.

Ik zie 12 kroketten voor 2,40. Volgens mij is een krop sla duurder dan 20 cent. 

6 minuten geleden zei Bor:

Maar daar gaat het volgens mij allemaal niet om als er eetproblemen zijn.

Ik denk het dus wel. Zeker onder de mensen die wat minder te besteden hebben. Maar goed, laten we focussen op het individu. Past beter bij dit forum.

[bumperjim]

36 minuten geleden zei Jopie:

precies, die @bumperjim! En dan niet alleen op eetgebied, maar ook woon, sex, koop etc etc etc  Ergens onderweg is wat luxe is veranderd in "nodig". "we hebben niets meer te drinken, rij jij even snel naar de supermarkt?"  wtf, je hebt een kraan

Klopt. We hebben teveel tijd en teveel middelen. We zitten alleen maar op onze krent. Alles gaat langzamerhand automatisch en op afstand.

En worden we gelukkig? Nee we worden eenzaam en dik en dom. 
Oh ja en verslaafd  

6 juli 2020 bewerkt door bumperjim

[bumperjim]

En dan als toetje: https://en.m.wikipedia.org/wiki/Deep-fried_Mars_bar

[Bob]

39 minuten geleden zei Bor:

We worden ziek van de welvaart.

Nee, niet van de welvaart. Wel van ons eet- en drinkgedrag misschien.

[Bob]

Wel leuke discussies die hier ontstaan. Reuze fijn al die bijdragen, vind ik.

6 juli 2020 bewerkt door Bob