Denderleeuw vr 37 j - hallo iedereen

[belleke]

Hallo iedereen, 

Net het boek van Allen Carr beginnen lezen… een zoveelste poging om van alcohol verlost te geraken. 

Ik weet niet of dit boek me er doorheen zal helpen (Ik hoop het echt). Ik schaam me (heel diep) omwille van mijn alcoholgebruik. 

Ben Moeder van 2 jonge zonen, heb een "gelukkig" huwelijk (ondanks mijn alchoholprobleem blijft mijn man mij steunen maar hoelang nog?).. 

Ik zou graag in contact komen met lotgenoten.  

groetjes, 

Isabelle 

[bumperjim]

Welkom! Tis hier vol lotgenoten  

Ik weet niet of het boek je er "doorheen" zal helpen, je moet het zelf doen. Wil je stoppen? Doe het dan nu. Als je alcohol in huis hebt, maak er de gootsteen gelukkig mee. 

11 december 2019 bewerkt door bumperjim

[Penny]

Hoi @belleke, hoe is het nu? 

[Bob]

Allen Carr heeft me indertijd goed van het roken afgeholpen. Met drinken ben ik later gestopt. Van allebei heb ik geen moment spijt.

Zet voor jezelf de voor- en nadelen maar op een rij. Carr kan daarbij helpen. Uiteindelijk moet je zelf een beslissing nemen. Wel fijn dat je man je blijft steunen.

Een belangrijk voordeel zal zijn dat je het opgroeien van je kinderen veel bewuster zult meemaken en dat zij ook veel meer aan jou zullen hebben..

[bumperjim]

4 uur geleden zei Bob:

 

Een belangrijk voordeel zal zijn dat je het opgroeien van je kinderen veel bewuster zult meemaken en dat zij ook veel meer aan jou zullen hebben..

Ja dit, zei hij vol spijt

[belleke]

Hallo Iedereen, bedankt voor de warme verwelkoming. 

Het is een tijdje geleden dat ik het forum nog geconsulteerd heb, dus bij deze mijn excuses voor de late reactie. 

Stap per stap lijkt het beter met me te gaan, dankzij psycho ondersteuning en uiteraard de ongelooflijke steun van mijn man. 

Ik kamp met een depressie, wat het er niet makkelijker op maakt maar de voorbije weken voelde ik me echt rustiger en toch een beetje fier als ik de drank opzij kon laten staan. 
De voorbije weken zo goed bezig maar gisteren toch een uitschuiver gemaakt. Ik heb bijna geen oog dichtgedaan… schuldgevoelens schaamte (mijn KINDEREN hebben me zo gezien :-( :-( :-(, wervelwind in mijn lichaam… Ik begrijp echt niet hoe het zo terug is kunnen mislopen. IK voel me echt een wrak en een mislukkeling vandaag. 

Alleszins ga ik doorzetten want ik wil dit nare gevoel nooit meer meemaken. Ik wil absoluut niet dat mijn KINDEREN mij zo nog ooit moeten zien. 

 

Heeft iemand ook ervaring met het allesoverheersende schuldgevoel na een uitschuiver? 

Hoe krijgen jullie je lichaam en gedachten gekalmeerd op zo'n momenten? Ik zou echt uit mijn lichaam willen lopen op dit ogenblik. 

[kruidenthee67]

Hoi Belleke,

Balen zo'n uitschuiver. 

In mijn aanloop naar nu een wat  langere tijd nuchter heb ik er ook een aantal gemaakt.  En elke keer meer schuld- en schaamte gevoelens. En angst.  Me lichamelijk en psychisch slecht voelen. Ja, herkenning dus. Antwoord op je eerste vraag.

Bedoel je met zo n moment, het moment nu van schuld en schaamte? Tja...dat is een lastige..voorkomen is beter.   Wat mij heeft geholpen, is actief te zijn met het stopproces. Hier op het forum, hulp zoeken,  contact met mijn maatje, AA bezoeken.  Ook lering trekken uit de uitschuiver...wat maakte dat ik toch weer voor de bijl ging? Niet weglopen voor je gevoelens, maar jezelf ook niet afstraffen. De draad weer oppakken.  

Fijn dat je man je ondersteunt. Misschien is het ook goed voor je om hier wat vaker te zijn? Mee te lezen...of af en toe wat te schrijven.  Of een andere vorm van contact met lotgenoten? Voor mij was herkenning heel fijn en helpend. Mijn man ondersteunde me ook maar kon me niet 'helpen'.  Ervaringsdeskundigen hebben vaak genoeg aan een half woord..en weten precies hoe jij je voelt. En wat je doormaakt.

 

Ik wens je sterkte en succes in jouw proces.

 

 

[Rosee]

Hoi Belleke, denk dat iedereen hier kan meepraten over die allesoverheersende schaamte en schuldgevoel. Er is niks tegen te doen behalve wachten totdat het slijt. En misschien goed om aan terug te denken op het moment dat je denkt dat eentje wel weer kan. Niet te streng voor jezelf zijn vandaag, je was goed bezig dus je kan het weer oppakken. De wereld draait gewoon door en morgen is de kater voorbij. Ik herken het gevoel het is ruk...Zet m op hoor

[Lika]

Ik heb ook een paar van die momenten  die me nog helder voor de geest staan. De scherpte gaat eraf. Komt goed.

[belleke]

"Blij" dat jullie dat gevoel herkennen (al wens ik dit niemand toe)!! 

Ik wou dat ik intussen kon zeggen dat ik me beter voel maar niets is minder waar. Vanaf het ogenblik dat ik mijn ogen open overheerst het schuldgevoel en het verdriet om wat er gebeurd is. Mijn zus haar dochter (die bij me is opgegroeid) heeft me ook zo gezien en is kwaad vertrokken die avond omdat mijn KINDEREN mij zo zagen. Nu antwoordt ze op geen enkel berichtje en negeert me compleet. Ik ga hieraan kapot. 

Een les die ik geleerd heb en hopelijk nooit meer vergeet is dat alcohol zoveel kapot maakt. Het is echt de duivel himself. 

Ik wil echt nooit nog een druppel aanraken. Alleen al voor mijn jongens. Ze verdienen een zoveel betere mama! 

Alleszins allen super bedankt voor jullie reacties. Ik tracht hier steun te vinden om drank en depressies definitief achter mij te laten. Tegen jullie wil ik zeggen: jullie zijn allemaal toppers! Nu uitkijken naar de dag dat ik dat tegen mezelf kan zeggen… 

 

Veel liefs

[Lieke7777]

Lieve Belleke ,  ik begrijp je schuldgevoel.    mijn kinderen hebben mij ook vaak meegemaakt met alcohol op en tja ik ben er niet trots op.   Ik geloof dat ik nu meer schuldgevoel heb dan tijdens  de hele heftige actieve verslavingsperiode ....met vallen opstaan  minderen en uitschuivers ben ik nu bijna  2 maanden nuchter.

Mijn jongens wonen helaas niet meer bij mij thuis ,  alcohol de duivel  vond  hem belangrijker dan mijn jongens. die beloofde mij veel meer dan ik kon bedenken eeuwige vriendschap deze  duivel kon mij immers mij in overvloede voorzien in deze behoefte .. overal vrij verkrijgbaar geen moeite voor te doen en gaf de rust die ik nodig had , beter kon ik het niet treffen !  maar helaas de werkelijk heid is anders .......en jij bent GEEN  slechte mama ook al voelt het wel zo...... ( zegt gestapo tegen de ander  ) 

[belleke]

5 minuten geleden zei Lieke7777:

Lieve Belleke ,  ik begrijp je schuldgevoel.    mijn kinderen hebben mij ook vaak meegemaakt met alcohol op en tja ik ben er niet trots op.   Ik geloof dat ik nu meer schuldgevoel heb dan tijdens  de hele heftige actieve verslavingsperiode ....met vallen opstaan  minderen en uitschuivers ben ik nu bijna  2 maanden nuchter.

Mijn jongens wonen helaas niet meer bij mij thuis ,  alcohol de duivel  vond  hem belangrijker dan mijn jongens. die beloofde mij veel meer dan ik kon bedenken eeuwige vriendschap deze  duivel kon mij immers mij in overvloede voorzien in deze behoefte .. overal vrij verkrijgbaar geen moeite voor te doen en gaf de rust die ik nodig had , beter kon ik het niet treffen !  maar helaas de werkelijk heid is anders .......en jij bent GEEN  slechte mama ook al voelt het wel zo...... ( zegt gestapo tegen de ander  ) 

Zo erg voor je Lieke dat je jongens niet meer bij je wonen, dat moet verschrikkelijk zijn  

Dat is voor mij mijn grootste angst dat ik door de drankduivel mijn gezin zou verliezen. 

Ik hoop dat we een beetje steun vinden bij elkaar om het droog te houden en ons leven te herpakken! Bedankt alleszins voor je lieve reactie! 

[Lonster]

 

6 uur geleden zei belleke:

Tegen jullie wil ik zeggen: jullie zijn allemaal toppers! 

Dank je wel. 

Dat je dit tegen ons zegt maakt jou ook een topper. Zet um op!

[Smaragd]

Welkom!

Heel herkenbaar dat schuldgevoel. Ik probeer er niet teveel in te blijven hangen, anders gaat het mij juist triggeren. 

Is makkelijk gezegd maar zo werkt het wel voor mij.

Ik ben niet alleen maar die alcoholist, ben meer dan dat. Al voelt en lijkt dat niet altijd zo, zeker na een uitglijder/terugval. Heel begrijpelijk dat je het zo voelt natuurlijk.

Je mag trots zijn op jezelf dat je je ervan bewust bent en er mee bezig bent! 

[belleke]

13 uur geleden zei Smaragd:

Welkom!

Heel herkenbaar dat schuldgevoel. Ik probeer er niet teveel in te blijven hangen, anders gaat het mij juist triggeren. 

Is makkelijk gezegd maar zo werkt het wel voor mij.

Ik ben niet alleen maar die alcoholist, ben meer dan dat. Al voelt en lijkt dat niet altijd zo, zeker na een uitglijder/terugval. Heel begrijpelijk dat je het zo voelt natuurlijk.

Je mag trots zijn op jezelf dat je je ervan bewust bent en er mee bezig bent! 

Ik ben niet alleen maar die alcoholist, ben meer dan dat. 

Zo mooi verwoord. Dit hou ik in gedachten ❤❤❤

[belleke]

Bedankt ⚘⚘⚘

[Lieke7777]

22 uur geleden zei belleke:

Zo erg voor je Lieke dat je jongens niet meer bij je wonen, dat moet verschrikkelijk zijn  

Dat is voor mij mijn grootste angst dat ik door de drankduivel mijn gezin zou verliezen. 

Ik hoop dat we een beetje steun vinden bij elkaar om het droog te houden en ons leven te herpakken! Bedankt alleszins voor je lieve reactie! 

komt goed ,  het is inderdaad verschrikkelijk dat mijn jongens mij zijn afgenomen en ik moet vechten en verantwoorden en vooral alles moet slikken pikken om ze terug te kunnen krijgen vooralsnog wordt dit behoorlijk tegengewerkt .!  ik blijf ondanks alles het droog houden op een andere manier want tranen heb ik de kust en te keur over op het moment.

hopelijk krijg jij het vertrouwen in jezelf en ga je het winnen van de drank !!  jouw gezinnetje komt  goed..