Maandag 22 juli

[Manou]

Op 23 juli 2019 om 16:55 zei Etty:

Geldt voor mij net zo. De  adviezen waren en zijn welkom wat mij betreft.  En als ik er niets mee kan, dan wellicht een ander die meeleest. 

Mijn reactie ging over de rust die er over me kwam toen ik ging snappen dat mijn kinderen oud genoeg waren om zelf in 7 sloten tegelijk te lopen of om hulp te vragen. Dat ik er beter in was dan zij kwam natuurlijk door oefening.  Beetje dom om dat oefenen dan te willen voorkomen door ze werkelijk op alles te willen voorbereiden.  'nee, ik heb geen leuke anekdotes want alles lukte altijd dankzij mijn moeder'. 

Maar ook als iemand 'zichzelf niet wil redden', een volwassene, die er een potje van maakt,  de verantwoordelijkheid ervoor soms afschuift  op anderen of op jou, dan ook kun je soms beter iets leuks voor jezelf gaan doen in plaats van de ander steeds maar te gaan redden.  Niet in de wetenschap en het vertrouwen dat het wel goed komt , maar juist in de acceptatie dat het misschien wel nooit goed komt. Maar dat dat niet afhangt van jou. Dus dat je er ook niets aan kunt doen.  In de verslaafdenhoek ligt het op de loer om met iemand in je omgeving een relatie aan te gaan waarin je afhankelijk wordt van zijn of haar ellende, en hij of zij van jouw hulp.  Ik ben daar zeker gevoelig voor. 

Beetje late reactie.Erg helpende tekst voor mij.Bedankt voor het plaatsen.

[bolletje]

4 uur geleden zei Cleo66:

Die komt idd binnen.  Ik loop hier met een hele boel opgekropte emoties.  Zwager plotseling overleden , boven op alle ellende de laatste tijd . En er komen maar geen tranen . Ze  prikken en soms rolt er 1tje over mijn wang . Ik voel als een kruidvat en ben er een soort van bang voor . Dit is geen reactie , zoals ik dat normaal zou doen  .  Deze heftige dingen , moet ik dealen zonder drank . Niet dat ik trek heb , dat niet . Maar ik moet er anders mee om en weet niet hoe dat moet 

Ken  je het gevoel van zelfmedelijden Cleo? Daar wordt altijd erg neg. tegen aan gekeken maar gevoelens zijn er niet voor niets.

Als bij mij het verdriet niet wil komen ga ik op de bank liggen en vind mezelf erg zielig, klein en heel kwetsbaar en dat mag van mezelf. Het is even oefenen maar dan komen de tranen wel hoor. En niet bang zijn jouw geest laat datgene toe wat je aan kunt. Een kruidvat word je als je het weg blijft drukken.

[Rosee]

Lieve dappere @Cleo66 je hebt momenteel heel wat om mee te dealen en je doet het zonder alcohol, weet je wel hoe knap dat is. Moeilijk om nu een andere manier te vinden om hiermee om te gaan, is die er wel... ik vind dat je best eens even medelijden met jezelf mag hebben, het is toch ook heftig potverdrie. Ik kom net terug van de camping met puberzoon met gedragsprobleem ( iets heel anders maar goed) gisteren was het zo erg dat ik niet wist hoe ik mn wanhoop en verdriet moest verdragen. Ik dacht echt ik kan dit niet meer. Eind gaan fietsen in mn eentje, heel ver. Op n bankje gezeten maar verdriet bleef. Maar toch beter dan een fles rose achterover kieperen zoals vroeger. Ik hoop dat het uiteindelijk beter gaat allemaal. Hele dikke knuffel voor jou

[Yana]

Wat een mooi bericht van Rosee voor @Cleo66 Ik sluit me er van harte bij aan. Ook van mij een dikke knuffel 

[Yana]

@Rosee wat moeilijk toch en wat doe je het goed! Zo moedig ga je alles aan zonder drank, ook voor jou een warme knuffel  (alhoewel... met dit weer?...)