Opnieuw

[Klaske]

Ja maar hoe kom je dan nog op dat subforum @bumperjim, dat kan toch niet!! Word een heeeeeeel rustig subforum als iedereen slaagt 

[Klaske]

Het is gelukt, afgelopen weekend helemaal nuchter doorstaan.

Afgelopen zaterdag weer een triggermomentje gehad, omdat degene met wie ik 's avonds had afgesproken (en waar ik veel zin in had) had afgezegt. Maar triggermomentje was niet zo erg als vrijdag, snap nu ook hoe dat komt. Vrijdag begon chaotisch op het werk, wegens heropening van de winkel. Niemand wist iets te staan, en ik al helemaal niet . Daarna spannend, want bedrijfsarts. Na dit gesprek opluchting... toen weekend! Met mooi weer, laatste weekend voor dagbehandeling, even geen werk... tja... Zaterdag was alleen even teleurstelling, bang  voor een eenzame avond, wat ik al vaker heb gehad. Maar met iemand anders af kunnen spreken, dus was goed verlopen.

Gisteren met een vriendin afgesproken, dus ook goed doorgekomen.

Op de meeting heb ik nog iemand gesproken bij wie het 2 jaar duurde voordat ze wat rust in haar hoofd kreeg. Wat een opluchting! Ik weet dat ik nu niet bezig moet zijn met al te grote levensvragen, zoals ander werk, zin van het leven, verbinding, etc en ik doe mijn best en probeer het zo klein en simpel mogelijk te houden. Maar de herkenning was zo fijn, gewoon te weten dat ik niet de enige ben, en dat het met haar ook goed is gekomen al duurt het langer dan bij een ander.

Nu aan de poets, morgen beginnen met de therapie, met 3 volle weken nuchter als start! 

[Klaske]

@Lente, 4 volle dagen per week, 12 weken lang. Best pittig, maar ik ben dankbaar!

En ook heel blij dat ik al zo snel terecht kan. 

[kruidenthee67]

Dat is precies wat ik ook ervaar van de AA groep..de herkenning, weten wat je doormaakt.  Hoopvol en helpend.

De grote levensvragen...inderdaad hou het klein en simpel..je prioriteit is nu je herstel.  Nuchter blijven...en in dat proces komen er ook inzichten en antwoorden op levensvragen. En nog meer vragen en soms geen antwoorden. Goed dat je het traject ingaat. Succes!

[Garuda]

@Klaske  hoe gaat 't nu met je?  Nog steeds nuchter? 

[Klaske]

@Garuda, yep, nog steeds nuchter, sinds 8 mei. En niet veel zucht gehad eerlijk gezegt, nu ik bij een verslavingsinstelling zit is dat deurtje zowiezo dicht.

Ondertussen wel de wind van voren gekregen omdat ik geen beslissing kan maken om de rest van mijn leven niet meer te drinken. En waarom ik dan hulp zoek bij een verslavingsinstelling.  

Heb jouw draadje ook gelezen en wist even niet of ik op jouw of op mijn draadje zou reageren, want  herken heel veel in jouw verhaal. 

De onderliggende problematiek, daar ben ik mee aan het worstelen, en zonder alcohol komt het veel heftiger binnen dan met alcohol. Die alcohol had ik niet voor niks zeg maar.

Maar als ik nu zou gaan drinken geef ik mezelf ook geen kans om verbetering te krijgen hierin, dus hoe rot het ook voelt, ik ga er door heen tot de verslavingszorg, de bedrijfsarts, en de rest van de wereld het ook niet meer weten. 

Waar ik wel moe van word is dat mensen, op de meetings, in de groep, etc, steeds vragen of het niet door de alcohol komt dat ik me zo voel. Terwijl ik me in mijn kindertijd al regelmatig zo voelde. Misschien hebben ze gelijk, en roerde mijn moeder vroeger stiekem een flinke scheut wodka in mijn bordje pap...

En dat andere mensen die net uit de kliniek komen nu al beweren de rest van hun leven niet meer te zullen drinken, tja, ik vind het knap, maar ik durf zo'n uitspraken niet te doen omdat ik niet weet of ik ze waar kan maken.

 

[Lieselotje]

De onderliggende problematiek herken ik en ik denk vele. Een drankje haalt toch de scherpe randjes ervan af. Je bent in ieder geval hard aan het werk en wauw al ruim 1 maand nuchter! Topper.. 

Voor nu gaan we weer van dag tot dag!

[Garuda]

Wow knap hoor!  Zit je daar intern dan, of ambulant? 

Het is zo verschrikkelijk jammer dat, zodra ze in de GGZ horen dat er alcohol/drugs in 't spel is, behandeling wordt geweigerd, totdat de patient volledig is 'afgekickt'.
Terwijl verslaving in veel gevallen een symptoom is van onderliggende problemen, zoals PTSS.  

Heb mijn regiebehandelaar vandaag, na een lang telefoongesprek, kunnen overtuigen, we gaan snel starten met individuele trauma therapie.  

Dat moeten beloven 'nooit meer te drinken' vind ik bizar. Alsof iemand met obesitas moet beloven nooit meer junkfood te eten. Misschien ben je ooit, over b.v. 10 jaar, vrij van alle bagage en  verslavingen en in staat tot volledige zelfcontrole. Wie weet kun je ooit op een warme dag een biertje drinken op het terras, en het hierbij laten.  Maar zou je dat willen, na al die moeite om alcoholvrij te worden?  Ik denk dat iedereen hier z'n eigen weg in zal moeten vinden..

Genoeg voor vandaag!  Ik moet naar de supermarkt, niets te eten... Ik beloof het wijnpad niet te betreden  

[kruidenthee67]

Ik doe niet de uitspraak dat ik nooit meer zal drinken. Dag voor dag...maar ik heb wel de intentie om het niet meer te willen. En ik wil niet uitproberen of ik het ooit nog zou kunnen. Ik weet wel beter inmiddels. Een druppel triggert iets in mij...en ik wil maar één ding: meer. En vorig jaar augustus nam ik een besluit, na veel pogingen om niet meer te willen drinken. Alle achterdeuren sloten zich. Vanaf dat moment heb ik de volle verantwoordelijkheid genomen, voor het ADB proces en de onderliggende problematieken. Zelluf doen, niet alleen. Ik heb ervaren, dat zolang ik dronk, andere hulp, voor onderliggende problematieken niet veel zoden aan de dijk zette. Wijsheid achteraf, maar ik begrijp heel goed dat het een voorwaarde is voor trajecten.  

Ik hoef aan niemand iets te beloven. Ik heb ook bij mijn behandelaar niks hoeven beloven, en ook niet in de AA groep.  Maar dat wilde ik ook niet. Omdat het niet drinken helemaal en alleen mijn ding is. Ik zie hoe anderen daar mee om gaan of niet. Ook in mijn groep. Ik leer om daar niks van te vinden, wel van te leren. De focus is op mijn herstel. 

Dag voor dag, dat is te overzien.

[Klaske]

@kruidenthee, ik heb een paar keer mijn twijfels hierover uitgesproken (ben zowiezo een twijfelkont van mezelf), daarom kreeg ik deze reacties. En het waren mensen die net uit de kliniek kwamen, dus dat verklaart denk ik ook veel. 

@Garuda, ik begrijp de behandelaars van jou wel. Hoe kun je je er echt bewust van worden waar je echte problemen zitten als je je nog wegdrinkt. Juist die momenten daar draait het om, en niemand heeft gezegt dat het gemakkelijk is (anders was dit forum er niet). Ik zit zelf daar ambulant. Wil hier een heel verhaal typen van afgelopen jaar, want zolang ben ik eigenlijk al bezig, maar ik mag het niet meer bagatelliseren wat ik nu doe, dus thanks, jij ook @Lieselotje. 

[Klaske]

Oja, ik heb wel de intentie dat ik straks ook niet meer wil drinken als het me lukt om wat meer rust en tevredenheid te vinden, want dan wil ik eraan blijven werken dat het stabiel blijft. Maar in mijn eentje met 1 gesprek per week bij de psycholoog lukt het me niet, ik heb alles gedaan wat geadviseert werd, maar ik blijf hangen in mijn angst en hoofd. Dus vandaar....

[Garuda]

Ja tuurlijk, als je helemaal verdooft bent valt er niets te behandelen, maar alleen het symptoom verslaving bestrijden zonder enkele aandacht voor de rest gaat (bij mij in ieder geval) niet werken.. 

En je bent niet helemaal alleen toch? Als je iets kwijt wilt kan dat hier.. genoeg lieve mensen die reageren!

[Klaske]

Inderdaad, dit dus... realistisch, echt leven en voelen, en niet alleen maar alle aandacht gericht op ik zal nooit meer drinken, want dat beangstigt me alleen maar meer en die angst is juist een trigger. 

Heb ooit gelezen van iemand: ik herstel om te leven, in plaats van ik leef om te herstellen. Dat is het.

[Klaske]

En dag voor dag bekijken inderdaad, ook met alle andere dingen. Het werkt beter dan te bedenken wat ik met de rest van mijn leven wil, kleiner maken en bedenken wat ik die dag wil. In plaats van die dag niet drinken, rust creeeren en bedenken wat ik die dag wel ga doen.

 

[kruidenthee67]

Mooi..ik herstel om te leven, in plaats van ik leef om te herstellen 

 

[Klaske]

Nu de derde week van de behandeling, en het is echt pittig! Er word me een flinke spiegel voorgehouden, heb al notities gemaakt omdat ik veel te bang ben dat ik dingen waar ik wat mee moet en kan vergeet. Van het weekend maar even uitwerken in mijn 'gebruiksaanwijzing'.

Hopelijk ontwikkel ik ook nog wat meer rust en zelfverzekerdheid over een tijdje, op dit moment zijn ze me behoorlijk aan het afbreken ... 

Maar het idee begint nu toch wel te komen dat, als ik hier doorheen kom en mezelf ontwikkel tot een beter, zelfbewuster en stabieler mensje, toch liever ook geen alcohol meer wil drinken, uit angst dat ik dit alles wat ik dan nu opbouw aan inzichten weer kwijt raak. 

 

[Rosee]

[Pytje]

[kruidenthee67]

Ik sleepte ook een groot notitieblok mee. Doe je goed.

Confronterend he...ze zijn je niet aan t afbreken..wel je bunker aan t demonteren, al begrijp ik denk ik wat je voelt. Je kwetsbare ik komt tevoorschijn en ik hoop dat je over een tijdje niet meer de bunker in wilt. Niet uit angst nuchter zijn maar omdat je vol vertrouwen bent. Dapper mens❤

[Garuda]

12 uur geleden zei Klaske:

Maar het idee begint nu toch wel te komen dat, als ik hier doorheen kom en mezelf ontwikkel tot een beter, zelfbewuster en stabieler mensje, toch liever ook geen alcohol meer wil drinken, uit angst dat ik dit alles wat ik dan nu opbouw aan inzichten weer kwijt raak. 

Yes!! 

[Klaske]

6 uur geleden zei kruidenthee67:

Confronterend he...ze zijn je niet aan t afbreken..wel je bunker aan t demonteren, al begrijp ik denk ik wat je voelt. Je kwetsbare ik komt tevoorschijn en ik hoop dat je over een tijdje niet meer de bunker in wilt. Niet uit angst nuchter zijn maar omdat je vol vertrouwen bent. Dapper mens❤

Het is een en al bunker hier, en ik hoop dat ze hem toch echt aan het afbreken zijn, zodat ie ook echt weg is .

Het lukt nog niet, maar ik word flink geraakt (doet pijn, maar dit is wel wat ik nodig heb) en de wil is er. En inderdaad, van angst naar vertrouwen, je verwoord het iedere keer zo mooi!

[Klaske]

Weer opnieuw...

Dit keer geen terugval, dus niet schrikken allemaal. Nog steeds droog en wil nog steeds naar een nuchter en tevreden leven zonder alcohol.

De 4 dagen therapie daar ben ik wel mee gestopt. Psychologen waren het met mij eens dat het me meer kwaad dan goed deed. Onder de groepsgenoten was veel haantjesgedrag, kijkmijheteensgoeddoengedrag, waarop volgde ikoordeelgraagoveranderengedrag, en ikweethetbetergedrag.

Conflictvermijdend en stikonzeker als ik ben, ga ik in ikkruipinmijnschulpgedrag, slachtoffergedrag, ikwildatiedereenmeaardigvindgedrag en ikgeefalleenantwoordendiejewilhorengedrag dus pleasegedrag. Met dit gedrag van mij moet ik iets, maar het lukt me niet omdat ik teveel stress ervaar en dichtklap. Waarop anderen zich gaan irriteren omdat ik niks zeg.

Het is niet zo soepel verlopen....

Met bovenstaande punten ga ik aan de slag. Krijg nu een-op-een gesprekken, en ik wil mezelf meer serieus gaan nemen en zekerder van mezelf worden. Tot mezelf komen en daar blijven, zover als dat mogelijk is. Mezelf meer en beter leren uiten. Alcohol gaat me hier zeker niet bij helpen, dus die deur is dicht en blijft dicht. 

Misschien dat ik het beter bij de praktijk kan houden, dus tot op zekere hoogte werken op therapeutische basis, en gesprekken bij de verslavingsinstelling voor de dingen waar ik moeite mee heb en tegenaan loop. In de praktijk worden mijn slechte karaktereigenschappen niet onder een loep of vergrootglas gelegd, onder toezicht van 8 paar starende ogen. Zag mezelf afgelopen week alleen nog maar als 1 groot probleem.

Misschien dat hier mensen een andere mening hebben, ik wil het in ieder geval even kwijt. 

 

[kruidenthee67]

Zoveel mensen zoveel meningen...

Waar het om gaat is denk ik dat je doet wat voor jou werkt. En waar de tijd rijp voor is. En in goed overleg. 

En: je blijft droog..yeah! Da's fijn...en ook wel goed lijkt me...om al die andere zaken aan te kunnen gaan.

Succes Klaske

 

[Nietmeer]

Zet hem op Klaske!

[Klaske]

Thanks, komt goed. Ging er laatste weken met een misselijk gevoel naartoe, en kreeg hartkloppingen, maar: nuchter doorstaan. Ook veel inzichten gehad, heb nu even genoeg, één voor één. 

Vandaag met mensen afgesproken van de meetings waarvan er 1 al langer nuchter is, dat was wel fijn en gaf weer hoop. Leer steeds meer mensen kennen die langer in herstel zijn en waar ik me prettig bij voel en mezelf kan zijn.

Morgenochtend ff poetsen hier, en er een mooie dag van maken. Lief zijn voor mezelf, goed voor mezelf zorgen, en trots zijn dat ik nuchter ben.