Opnieuw

[Bob]

Ik citeer hier een tekst die ik zojuist op mijn eigen draadje schreef.

"Vanmiddag heerlijk genoten van de lunch op een terrasje in Sofia. Lekker weer, een heerlijke salade en een frisdrankje met grapefruitsap en citroen. Ik realiseerde me dat ik weer een vooroordeel kan schrappen. Bij een terrasje is helemaal geen bier of wijn nodig om het compleet te maken. Ik heb heel lang een herinnering aan een lunch op een Grieks eilandje als ideaalbeeld in mijn geheugen bewaard. Dat was toen wel met een glas witte wijn erbij en met de heerlijke gedachte dat ik zo iets later na mijn (pre)pensioen veel vaker zou gaan doen. Welnu, ik ben inmiddels met pensioen en heb alle tijd voor dat soort dingen. Maar zielig dat ik er nu geen wijntje bij had? Nee, absoluut niet. Het gevoel van heerlijk zitten te genieten was precies zo intens als toen.

Een aantal tafeltjes verderop zat een man met een groot glas bier hevig van een sigaret te paffen. Ik had op geen enkele manier het gevoel dat man die iets had wat ik zelf miste. Nee. Niet dus."

Ik had toen ik om gezondheidsredenen net met alcohol gestopt was ook allerlei ideeën dat het moeilijk zou worden, dat ik allerlei dingen erg zou gaan missen en dat ik het ondanks dat toch echt eens langer dan voorheen moest doorzetten, ook als dat lastig zou zijn. Inmiddels ben ik bijna twee jaar verder en zijn al die bedenkingen één voor één als sneeuw voor de zon verdwenen. Ik mis het helemaal niet meer. Echt niet.

Misschien kan dit je ook moed geven en je doen realiseren dat het op de duur helemaal niet zo erg hoeft te zijn als het nu misschien lijkt. Ik hoop echt dat die therapie bij je zal aanslaan en wens je er heel veel succes mee.

Maar het ligt ook heel erg aan wat je er zelf in je gedachten mee doet. Je wacht nu af wat de therapie je gaat brengen, lees ik uit je berichten. Volgens mij is die therapie al begonnen door je de vraag te stellen wat je nu eigenlijk zelf wilt. Van één ding zou ik maar uitgaan: een toverstaf die het allemaal in de afgesproken tijd voor je in orde gaat maken hebben ze daar vast niet.

[Klaske]

Thanks, en inderdaad, ik zit nu in de wachtstand... en ik weet dat ze de toverstaf daar niet hebben, wat ik wel weet is dat ik in 2014 na mijn opname en natraject de rust in mezelf had terug gevonden en mezelf terug had gevonden.

Dus ik weet dat het ergens in me zit, maar ik verval steeds weer in dezelfde modus. 

Ik ga nu sporten, maar vanavond kijk ik nog eventjes hier terug 

[Klaske]

Heb nog eventjes rustig gelezen wat je geschreven hebt. Lunchen en uit eten gaan kan ik in ieder geval prima zonder alcohol, drink eigenlijk nooit alcohol bij het eten. Dus dat is al positief!

Ik hoop dat ik er straks ook zo over denk, en die hele alcohol gewoon niet meer wil. 

Vandaag wel begrepen tijdens de intake dat ze schematherapie hebben, en die word gegeven door een persoon die mij ook echt kon raken. Hopelijk kom ik weer wat meer bij mijn gevoel. En hopelijk lukt dat ook als ik gewoon thuis ben en in mijn 'normale' patroon zit.

[Bob]

3 uur geleden zei Klaske:

Geen alcohol betekent voor mij niet op vakantie gaan, niet naar een cafe, geen terrasjes 's avonds...

Ik hoop dat je dat ook zult kunnen loskoppelen na de therapie. Dat dat allemaal niet zou kunnen zonder alcohol dus. OK, naar een café ga ik ook alleen nog maar als er iets speciaals is waarvoor ik ben uitgenodigd, maar het idee dat die andere twee zonder alcohol niet meer kunnen daar kijk je over enige tijd misschien wel heel anders tegenaan.

[lady jane]

Klaske, ik lees bij jou ook geen echte keus
dus ik kan me alls voorstellen dat de opname dan
meer gegund wordt aan iemand die de keus om te stoppen wel maakt.
Er zijn overal wachtlijsten voor, een opname heb je niet zomaar, en kost ook nogal niet veel.
Logisch ook dat ze mensen liefst maar eenmalig zo'n traject laten doorlopen.
En je denkt erg zwart wit nog zie ik, dat hoort ook bij (nog) drinken.
Dan lijk je drank nog steeds te verheerlijken, en het is zeer de vraag
of je terug kunt naar "normaal" drinken. Kijk het filmpje van Els Noorlander
op youtube maar eens. Ik hoop dat je dan begrijpt waar het echt om gaat.

8 mei 2018 bewerkt door lady jane

[Klaske]

Ik ga het in ieder geval bespreken in de therapie, het zou wel fijn zijn om het los te kunnen koppelen inderdaad. En ervaringen van anderen horen hoe zij daar mee om gaan. Plus alle andere dingen waar ik tegen aan loop.

Zojuist ook mijn sponsor aan de telefoon gehad, heeft me goed gedaan. Sta er nu weer wat positiever in, 4 volle dagen in de week is best pittig, misschien ben ik straks juist blij dat ik gewoon naar mijn eigen huisje mag gaan en daar alles rustig kan laten bezinken.

[Klaske]

@lady jane, thanks voor de link naar het filmpje. Heb dit filmpje al regelmatig gezien, dus ik weet waar het over gaat. 

Ik ga hem nog maar een keer bekijken.

[Klaske]

@lady jane heb het filmpje nog 3 keer bekeken.

Kortom, ik moet gewoon lekker op vakantie gaan en op stap gaan en zo, zonder alcohol, tussen mensen die veel drinken. Op de aa-meetings zeiden ze dat ik dat niet naar situaties moest gaan waar ik moeite mee had, dus vandaar mijn zwart-wit denken. Ik volgde advies op...

Je zal wel gelijk hebben dat ik geen keuze maak, want ik dronk nog voor 5%, het lukt gewoon niet helemaal. Heb sponsor en fellows gebeld als ik zucht had, dat lees je op dit forum niet terug van mij, en is altijd in weekenden als niemand tijd heeft om iets mee te gaan doen omdat ze met hun gezin erop uit gaan. Soms lukte het dan om niet te drinken, maar dat betekent wel 2 dagen lang mezelf vermaken en maar naar meetings gaan om onder de mensen te zijn. 

In het filmpje werd uitgelegt dat het na 3 maanden nuchter zijn een klein beetje beter zou moeten gaan, bij mij werd alles na 4 maanden nuchter alleen maar erger.

Ik ben blij dat ik ook contact heb met mijn sponsor, zij vertelde me een heel ander verhaal over de beslissing van de kliniek (waar ze zelf overigens ook 2 x heeft gezeten) en gaf me een gevoel van hoop. Ze herkent alles in mijn verhaal, en haar zie en spreek ik ook in het echt.

Sorry dus dat ik toch hulp aanvaard van de kliniek, ook al is het me in jouw ogen niet gegunt. 

Ik heb gewoon het gevoel vast te zitten in een gevangenis, ik kan gewoon niet meer en inderdaad, misschien wil ik ook wel niet meer.

Zucht heb ik nu niet, gister ook niet en eergister en daarvoor ook al niet. Gedronken heb ik ook niet, ben hartstikke nuchter dus dit is geen drankjank.

Of ik terug kan naar 'normaal' drinken vraag je je af, ik ben met die vraag nog niet eens bezig. Rust in mijn hoofd en iets in de richting van meer tevredenheid, dat is waar ik mee bezig ben. Zingeving, hechtingsproblematiek, te weinig zelfvertrouwen al mijn hele leven lang,  trauma's, dat soort dingen. 

Waarschijnlijk heb ik straks spijt dat ik met zo'n lang verhaal reageer en me aan het verantwoorden ben. Daarom besluit ik het voorlopig te houden op de meetings, sponsor en 4-daagse hulpverlening. 

9 mei 2018 bewerkt door Klaske
Spelfout

[Garuda]

Ik vind een hoop herkenning in je verhaal!  Heb me ook aangemeld bij verslavingszorg en zal 1 dezer dagen gaan starten (of beter gezegd stoppen).

Ben nu langzaam aan 't afbouwen (1-2 alcoholvrije dagen per week, minder drinken) en probeer me ook voor te stellen hoe een leven zonder alcohol er uit gaat zien.

Ik verdom het om niet meer op vakantie te kunnen, geen terrasje meer te kunnen pakken, niet meer uit eten.. 

Het zal een strijd worden, en maybe de eerste weken inderdaad dat soort plekken vermijden, maar ik ben nu al heel erg bezig om bewust te worden van al die onbewuste linkjes met alcohol, en daar alternatieven voor te bedenken (een tonic met schijfje citroen is net zo lekker op 't terras).. 

 

[NickyLJ80]

Klaske ik ben al 3x een bericht begonnen maar ik verwijder elke keer weer de tekst. Weet gewoon niet wat te zeggen. Krijg het niet goed op papier. Ik hoop zó dat je nu goede hulp krijgt. Ik krijg bij het lezen van je berichten zelf een beetje een 'moedeloos' gevoel. Een beetje wanhoop proef ik. Verloren zijn. Die muur om je heen moet echt weg hoor. Die doet je duidelijk geen goed. Succes

[Klaske]

Ik weet wat ik mis, waar het fout gaat. Verbinding. Met mezelf en met anderen. De eerste keer in de kliniek vond ik dat met mezelf en de mensen die daar ook zaten. En toen ik thuis kwam hield het contact met velen aan en ging het steeds beter. 9 maanden geen zucht gehad. Tot het begon te verwateren allemaal, dagelijkse gang van zaken, werken, minder tijd... toen begon de stress, zucht, etc....

Op internet vandaag een filmpje gezien 'van 365 dagen succesvol', over de oplossing van verslaving. Hij staat ook op youtube, maar ik weet niet hoe ik die link kan maken en kopieeren. Het is een experiment met ratten, een flesje water, en een flesje water met heroine.

Ik ga dit inzicht zeker meenemen naar mijn behandeling, op de meeting ging het er vandaag ook over.

De muur moet inderdaad weg, en ik ga niet weg bij die instelling voordat ik mijn muurtje afgebroken heb 

@Garuda, ik weet dat ik zo ook niet door kan gaan. Heb een paar keer dingen geprobeert waar veel alcohol gedronken word en dat ik zelf een colaatje dronk, maar voelde me echt niet op mijn gemak. Daar moet ik wat mee, maar ik weet niet hoe of wat. Op vakantie durf ik echt nog niet aan, word of een singlereis of in mijn eentje, wat best hip is tegenwoordig maar ik denk dat ik me eenzaam ga voelen. 

Ben zeker benieuwt hoe jij het aan gaat pakken, want ik vind het echt lastig allemaal. 

[lady jane]

Klaske je las mij heel anders dan ik bedoelde, ik gun jou best een opname, dagbehandeling, hulp; alles wat jij nodig hebt en wat jou helpt.
Ook gun ik je om een duidelijke keuze te maken, is dat stoppen (minimaal 1 jaar eerst om eventueel erna voor die 5% te kiezen als je dat nog wilt)
dan zul je merken dat het gevecht verdwijnt. Ikzelf had na het stoppen nog een vol jaar dat ik depressieve gedachtes en gevoelens had, slecht sliet
en vond dat ik misschien fysiek wel klaar was met alcohol, maar psychisch nog werk moest verzetten om van de geestelijke verslaving los te komen.
Niemand is gemiddeld, dus wat filmpjes, theorieen, en hulpverleners ook zeggen; jij ervaart wat jouw weg hierin is.  succes meis, ook jij komt er.

 

[Klaske]

Thanks @lady jane. Ik heb gister echt een inzicht gehad waar ik wat aan heb, en waar ik zeker mijn aandacht op ga richten in plaats van het probleem. Mijn aandacht op het probleem vestigen betekent vechten, want ik zie alleen maar het probleem, en geen oplossing. Daarom blijf ik die rondjes maar draaien en maak ik mezelf zo gek. 

Geen alcohol meer, maar me richten op mensen, echt contact (proberen) te maken, want daar sluit ik me onbewust voor af. En daar moet ik wat mee.

Toen mijn moeder kwam te overlijden en overleed, en de periode daarna, dronk ik bijna niks. Heel apart, want ik had verdriet, rouw, was iemand kwijt geraakt. Maar omdat ik zo'n goede band had met collega's, en een aantal vrienden, had ik ook echt geen behoefte aan alcohol. En zo nog tal van andere voorbeelden, ook wanneer het mis ging met de alcohol.

Ik wil niet bezig zijn met of ik nog ooit 'normaal' kan drinken. Ik hoop dat ik straks gewoon niet meer wil. En veel mensen die langer gestopt zijn ervaren het zo. Ze missen niks. 

Gewoon een normaal, rustig, tevreden leventje, dat wil ik. Dat begint vandaag, dus ik ga maar eens gewoon proberen te leven in plaats van vechten 

 

 

[kruidenthee67]

Contact, verbinding...je sluit je er voor af. 

Je richten op mensen, en echt contact proberen te maken...wauw...mooi. 

Klaske...ik wens je ook dat je contact maakt met jezelf  

[Klaske]

Yep, dat 'contact maken met mezelf' ook. Vooral! 

Met mijn gevoel, ook vervelende gevoelens echt toelaten, in plaats van analyseren en vechten en het op die manier proberen op te lossen. Dan kom ik natuurlijk nooit tot rust. Ik kan wel wat hulp hierbij gebruiken.  Hopelijk leer ik op deze manier ook beter omgaan met stress, want daar zit ook een grote valkuil. Maar goed, een voor een, kleine stapjes....

 

[kruidenthee67]

Vooral het vechten, je verzetten tegen kost veel energie en werkt uiteindelijk niet. Je gaat een hulptraject in he? Ik neem aan dat aan de dingen die je hier noemt ook gewerkt gaat worden. Je bent  je bewust van je valkuilen en je uitdagingen, dat is de eerste stap Klaske. En wat je zegt één voor één, stap voor stap.  Zelf, niet alleen...ook jij bent het waard

[Klaske]

Ja inderdaad, en proberen te blijven denken in mogelijkheden, in plaats van wat niet kan, of even beter is niet te doen. Hoop dat ik dit redelijk vast weet te houden, daarom schrijf ik het hier maar even op voor het geval ik het morgen of overmorgen of volgende maand weer kwijt ben 

[Garuda]

@Klaske Singlesreis heb ik 1x gedaan, vreeeeeeselijk!  Tegenwoordig zijn er zoveel apps en sites dat wanneer je alleen reist je eigenlijk nooit echt alleen hoeft te zijn (couchsurfing.com, showaround.com)..     Tip; scandinavie! Alcohol is daar ook zo duur dat je er wel vanaf blijft

[Klaske]

@Garuda, ik heb verschillende singlereizen gedaan. Zon, zee en strandvakanties draaien vooral om zuipen en niks doen. Hoewel de laatste strandvakantie mee viel wat dit betreft, dat was een hele leuke groep. Er werd wel veel gedronken, vooral 's avonds, maar toen dronk ik zelf ook dus ik deed gewoon mee met de rest. 

Verre reizen heb ik 4 gedaan, en ik zit er toch aan te denken om zoiets te doen. Ik maak mezelf alleen afhankelijk van hoe de groep is, en ik wil dit keer bij mezelf blijven. Als ik een verre reis doe ben ik vooral overdag wat actiever bezig, 's avonds eten, naderhand slapen in plaats van tot 3 uur 's nachts in de kroeg. Maar overdag ben je actiever dus dan is het fijn als je 's ochtends fit bent. 

Couchsurfing en dat soort dingen.... ik ga me er eens in verdiepen, maar ik vraag me af of het iets voor me is. Het liefst regel ik zelf zo min mogelijk op vakantie, het is niet voor niks vakantie tenslotte 

[Garuda]

Hehe daar zit voor mij juist de uitdaging (en beloning) in; uit je comfortzone komen en dingen doen die je normaal niet zou doen.   Bij dat soort 'vakanties' kom ik inderdaad wel vaak meer uitgeput thuis dan dat ik wegging, maar wel voldaan

Maar idd, een avontuurlijke groepsreis waarbij je overdag zoveel moet doen dat je 's avonds vanzelf wel in coma raakt lijkt me een beter alternatief dan all inclusive in Turkije

[Klaske]

We zijn erg verschillend wat dat betreft, ik vind 'bij mezelf blijven' al een uitdaging op zich , me niet al te druk maken op hoe ik overkom en of het wel klikt met anderen. Allemaal onzekerheid... 

Ik wil leren zonder alcohol te leven, maar het is beter voor me om dat in kleine stapjes te doen in plaats van te denken dat ik alles meteen maar moet kunnen. Levert me alleen maar stress op.

All inclusive in Turkije vind ik op zich al een prima vakantie, lekker tot rust komen en even niks moeten. Maar om dat zonder alcohol te doen, pfffff. Overdag lukt makkelijk, maar vraag me af wat ik 's avonds zou moeten doen. Pas om 21.00 gaan eten of zo, misschien is dat ook een manier 

[Aline38]

In warme landen val ik om 2100 uur al als een blok in slaap , zwemmen, hitte. Misschien gewoon naar bed gaan ?

[Klaske]

Zou wel willen dat ik dan omviel,  ben echt een avondmens. Wie weet verandert dat nog ooit, ik hoop het...

[bumperjim]

Maar daarom hoef je toch niet te zuipen?

[Klaske]

Ehmmmm..... was bij mij de reden om te drinken, slapeloosheid. Dat laatste had natuurlijk ook weer redenen.... daar ben ik mee aan de slag.

En: afgelopen nacht geslapen, zonder medicijnen  ( zowiezo geen 'pammetjes', als ik daar nog ooit aan begin kom ik er niet meer van af).

Was vanmorgen toen ik wakker werd gewoon trots op mezelf