Hohoho!

[IJsvogel]

Ik weet dat je aangeeft er geen moeite mee te hebben, maar zou je niet minder snel uitglijden als je geen alcohol in huis hebt? Willen en (aan)kunnen is niet hetzelfde soms.

[Sensitief]

Heel herkenbaar @Pytje. Goed dat je je ervan bewust bent. 

[Pytje]

@IJsvogel, ik zal er eens over nadenken. 

[Pytje]

Kom op @Ajna, nieuwe ronde, nieuwe kansen. Voor mij geldt, dat het af en toe fout gaat, maar dat ik toch het idee heb, dat ik steeds verder kom om mijn adb-padje. Ik leer en hoop de valkuilen beter te "herkennen". Nu ik me dit gerealiseerd heb, kan ik ook weer verder zonder alcohol. 

[Kohtje]

Je zit nu in de fase waarvan je later, als je al een lange tijd droog staat, op dit forum aan (beginnende) stoppers kunt zeggen: 'bij mij ging het
ook allemaal niet vanzelf, ging het met vallen en opstaan.... voorál steeds weer opstaan. (en doorgaan)...
Want @Ajna bij mij ging het ook allemaal niet vanzelf, ging het met vallen en opstaan.... voorál steeds weer opstaan. (en doorgaan)...

[Rosee]

Ik vind het echt een leerproces allemaal. Je denkt dat het uit het niets komt, maar nu zie je dat dat dus niet zo is. En kun je er iets mee. Zo ga je steeds vooruit. En je laat je niet kisten door je uitglijers. 

[Pytje]

Ik kan me nu al niet meer voorstellen dat het deze week zo "mis" kon gaan. Gisterenavond een feestje gehad en totaal geen behoefte aan alcohol. De dag ervoor ook niet. Dat merk ik in ieder geval wel: als het een keer fout gaat, pak ik het veel gemakkelijker weer op in de dagen erna omdat niet drinken intussen wel de standaard is geworden. En ik voel me er - wat lees ik het toch ook vaak bij jullie - zoveel beter als ik het niet doe. Een aantal weken geleden schreef @kruidenthee67op mijn draadje dat ze pas na verloop van tijd begreep wat er bedoeld wordt met "Alcohol de Baas". Ook voor mij geldt dat. Het niet drinken van alcohol is een onderdeel van het pad naar Alcohol de Baas worden. Dat laatste is het diepste besef dat het niet meer hoeft, in welke omstandigheden dan ook. 

[Aline38]

5 minuten geleden zei Pytje:

Ik kan me nu al niet meer voorstellen dat het deze week zo "mis" kon gaan. Gisterenavond een feestje gehad en totaal geen behoefte aan alcohol. De dag ervoor ook niet. Dat merk ik in ieder geval wel: als het een keer fout gaat, pak ik het veel gemakkelijker weer op in de dagen erna omdat niet drinken intussen wel de standaard is geworden. En ik voel me er - wat lees ik het toch ook vaak bij jullie - zoveel beter als ik het niet doe. Een aantal weken geleden schreef @kruidenthee67op mijn draadje dat ze pas na verloop van tijd begreep wat er bedoeld wordt met "Alcohol de Baas". Ook voor mij geldt dat. Het niet drinken van alcohol is een onderdeel van het pad naar Alcohol de Baas worden. Dat laatste is het diepste besef dat het niet meer hoeft, in welke omstandigheden dan ook. 

Mooie bijdrage bedankt. En wat fijn dat je op het feestje geen behoefte had aan drank. Dat het proces gewoon doorloopt, ondanks uitglijders. Dat is heel bemoedigend. 

[kruidenthee67]

Ja,  me realiseren dat het daadwerkelijk 'een proces' is, met verschillende stadia. Die zoals Kohtje zo mooi beschrijft, ik ook nu herken bij anderen. Voor mij is het  delen met lotgenoten daarom ook zo belangrijk. Om te zien waar ik ooit stond, nu ben, en waar het pad naar toe gaat, kan gaan. En dan toch ieder je eigen Padje...mooi toch? Ook hoopvol, in tijden van uitglijders en terugvallen, de voorbeelden zien en lezen...je niet voor kunnen stellen dat het jezelf ooit lukt langere tijd droog te zijn...maar door toch steeds weer op te staan, te leren van je misstappen en dwalingen...het is de moeite waard.

[Pytje]

Het gaat dus niet echt goed. Ik drink een week niet, maar dan toch weer een avond, twee avonden wel. Waarom gebeurt dit? Ik weet niet meer waar ik de motivatie precies heb liggen, ik zoek hem wel, maar kan hem niet echt meer vinden, geloof ik. En hoe meer ik zoek, hoe obsessiever de drank voor me wordt. 

Ik wil blijven schrijven hier, ook als het geen halleluja-verhalen zijn. En ik wil blijven lezen.

En dan lees ik de woorden van @Kohtjeopnieuw

Op 28-4-2018 om 09:43 zei Kohtje:

Je zit nu in de fase waarvan je later, als je al een lange tijd droog staat, op dit forum aan (beginnende) stoppers kunt zeggen: 'bij mij ging het
ook allemaal niet vanzelf, ging het met vallen en opstaan.... voorál steeds weer opstaan. (en doorgaan)...
Want @Ajna bij mij ging het ook allemaal niet vanzelf, ging het met vallen en opstaan.... voorál steeds weer opstaan. (en doorgaan)...

en van @kruidenthee67

 

Op 29-4-2018 om 09:59 zei kruidenthee67:

Ja,  me realiseren dat het daadwerkelijk 'een proces' is, met verschillende stadia. Die zoals Kohtje zo mooi beschrijft, ik ook nu herken bij anderen. Voor mij is het  delen met lotgenoten daarom ook zo belangrijk. Om te zien waar ik ooit stond, nu ben, en waar het pad naar toe gaat, kan gaan. En dan toch ieder je eigen Padje...mooi toch? Ook hoopvol, in tijden van uitglijders en terugvallen, de voorbeelden zien en lezen...je niet voor kunnen stellen dat het jezelf ooit lukt langere tijd droog te zijn...maar door toch steeds weer op te staan, te leren van je misstappen en dwalingen...het is de moeite waard.

Dank dat jullie (onder andere natuurlijk) het pad een beetje met jullie lampje verlichten!

[Yana]

20 minuten geleden zei Pytje:

Ik weet niet meer waar ik de motivatie precies heb liggen, ik zoek hem wel, maar kan hem niet echt meer vinden, geloof ik.

Herkenbaar dit. Ik voel me zelf op dit moment heel gemotiveerd maar waar dat vandaan komt?
Waarom zijn we soms wel gemotiveerd en is een andere keer de motivatie in geen velden of wegen te bekennen?
Aan mij heb je niks, ik heb (nog) geen idee.
Is motivatie iets wat we zelf doen? Of is het iets wat ons overkomt? Kun je 'werken' aan je motivatie?
Ik ben erg benieuwd wat de meer ervaren AdB-ers hierover voor inzichten hebben.

Voor jou hoop ik dat je motivatie per nu weer terugkomt, want het is heerlijk om fris te zijn en helder, zonder schuldgevoel, zonder katers...
Veel succes! Hou je het droog vandaag?

[Rosee]

Soms ben je nu eenmaal minder gemotiveerd. De trek dan maar 'gewoon' proberen te weerstaan? Het gaat voorbij en dan voel je je beter en komt de motivatie weer terug, zoiets? Ik weet niet hoeveel je drinkt op die momenten, maar als het bij een paar glazen blijft is het dan zo erg? Misschien kun je een middenweg vinden? 

[IJsvogel]

Daar geloof ik niet zo in, anders was je dit proces toch niet aangegaan, als het allemaal wel meeviel? Ik denk zelf dat je door soms nog wat te drinken iets in jezelf triggert waardoor je zucht blijft houden. Ikzelf voel me het rustigst zonder alcohol in de buurt en zonder onderhandelingen met mezelf. 

[Pytje]

De schade beperken, dat probeer ik wel, Rosée. Ik weet ook dat er vandaag of morgen weer een moment komt, waarop ik me realiseer dat ik niet goed bezig ben. Maar dat hele proces...gatver... het is zo grillig af en toe. Een lichtpuntje is dat ik vanaf volgende week weer een redelijk normaal dagritme ga krijgen. Zoals ik eerder schreef: ik ben een beetje footloose geraakt door teveel tegelijk. Heb mezelf niet gegund om mijn rustmomenten te nemen te midden van een chaos in huis door verbouwing, topdrukte op werk en dagelijkse mantelzorgtaken. Misschien is dat ook nog wel wat ik mezelf het meeste kwalijk neem (maar wat heeft dat voor zin?); dat ik te slecht voor mezelf ben gaan zorgen, terwijl ik weet dat de triggers dan op de loer liggen. 

Dank voor jullie reacties, het houdt me in ieder geval bij de les!

[Sensitief]

Ik merk dat als ik goed voor mezelf zorg; de 3 R’s in acht neem, genoeg buiten kom en blijf bewegen mijn motivatie goed aanwezig is. Ga ik mezelf voorbij, dan zijn de triggers volop aanwezig en is de motivatie op een lager pitje. Probeer het ook eens

[reboot]

Je bent van de snelweg af je dwaald rond op binnenwegen ga weer naar dat rechte pad en bedenk hoe heerlijk het is s' morgens vroeg fris op te staan 

 

 

 

[bumperjim]

Come on girls!

Ff terug naar dag voor dag de eerste niet nemen. 

Motivatie genoeg hier op het forum. Er is vast nog wel een draadje dat je niet van a tot z gelezen hebt. 

@Francoise pas op met je multiple personalities  word het ff eens in je hoofd. De 1e niet nemen. En wees jezelf dankbaar voor de goede beslissing die je genomen hebt  

[kruidenthee67]

Pytje,  ik heb het ook ervaren als een grillig proces.

Blijf hier vooral schrijven als het niet goed gaat, je twijfels, je dips.  Het niet drinken maakt veel los...het af en toe wel weer drinken ook. Weinigen lukt het in één keer langere tijd droog te staan. 

Je schrijft dat je niet goed weet waar je motivatie is...volgens mij is je motivatie er wel. Maar...je laatste berichtje laat zien wat er gebeurt...'slecht voor jezelf zorgen'. Volgens mij is dát de trigger. Grenzen over gaan...meer doen dan goed voor je is. In de online training leerde ik dat te herkennen als fase 'oranje'. Te weinig rust, te veel hooi op mijn vork. Het heeft geen enkele zin om jezelf dat kwalijk te nemen. Met compassie daar naar kijken...'He, ik doe het weer'....en dan anders handelen. Simpel he? Maar o zo moeilijk in de praktijk.

Dat blijft een leerproces. Ontwikkelingsweg...ik had er een jaar of drie voor nodig. Om me écht ervan bewust te worden dat ik dat allemaal zelf doe. En ook alcohol inzette om niet te hoeven denken of voelen...even 'rust'. Het 'leven' op de pauze stand. Maar ik weet nu ook dat ik het zelf anders kan gaan doen. Zelluf, niet alleen. Neem je tijd...schrijf, ontdek, leer...ben lief voor jezelf. 

Af en toe drinken houdt de trek in stand. Fysiek en geestelijk. Ik gun je dat het gaat lukken de alcohol wat langer te laten staan. Op het moment dat het geen strijd meer is gaat het anders zijn. En is niet drinken het startpunt van voor jezelf zorgen. 

[Pytje]

Dank je @kruidenthee67

[Pytje]

Het is waar: af en toe drinken houdt de trek in stand. In de afgelopen twee weken heb ik af en toe gedronken. En ook nog beperkt. Twee, drie glazen. Eén keer meer, maar toen had ik zo'n gigantische kater de volgende dag, dat ik dat in ieder geval niet wil. Ik stop dus op tijd. Dat lijkt een vooruitgang, maar de werkelijkheid is dus inderdaad dat het de trek in stand houdt. En dat meer drinken dus altijd op de loer ligt... Ik verkeer momenteel gewoon in een drankidentititeitscrisis lijkt het.

Ik zag op het draadje van Yana een uitspraak die ik ook even op mijn eigen draadje wil plakken:

"Addiction begins with hope that something out there can instantly fill uo the emptiness inside"

Zo waar!

[kruidenthee67]

'Drankidentiteitscrisis'...mooi gezegd. Ik heb door een aantal 'crisissen' inmiddels geleerd dat dat 'verandermomenten' zijn. Niet fijn, maar een crisis zorgt voor beweging. Je moet wel, zoiets.  Wat mij betreft helemaal waar: meer dranken ligt altijd op de loer. Je lijkt controle te hebben. Maar voor mij gold: niets was minder waar. 

Tja...het vullen van de leegte vanbinnen...dat was de essentie. Is. Pijnlijk...heel pijnlijk. Maar dat besef, en mede daarmee de verantwoording voor mezelf voelen heeft mijn knop omgezet.  Ik vind dat nog steeds lastig, die leegte...en vooral de hoop en soms verwachting dat iets (partner) buiten mezelf dat kan en moet opvullen. Ik worstel ook nog z'n best. Maar, verdoof niet meer. Leuker wordt het niet perse, maar wel andere  'hoop'...hoop is niet het goede woord misschien, maar perspectief. Dat er nu constructief iets gebeurt. Beweging, verandering. 

Ik ben benieuwd Pytje, hoe het voor jou zal verlopen...hoe je omgaat met de drankidentiteitscrisis.  Of is het eigenlijk de identiteitscrisis? Denk ik nu hardop...want dat is realiseer ik me wat er gebeurt, in nuchtere staat 'moet' ik mezelf echt aankijken. Maar heb ik ook een keuze.

 

[Rosee]

Jongens, mag ik jullie even bedanken voor al deze wijze woorden? Ook ik leer hier zoveel van en heb er veel aan. 

[IJsvogel]

Heel herkenbaar. Hier voelt de leegte als eenzaamheid. In mijn hoofd mopper ik op vriendinnen die te weinig tijd hebben of niet aan me denken als ze iets leuks gaan doen. Eerder dronk ik gewoon wat meer. Nu moet ik of verdragen of initiatieven gaan nemen. En dat is helemaal goed weet ik. Maar dat voelt niet altijd zo.

[Lika]

Nope. Het doet geregeld zeer. Maar het idee dat je op den duur jezelf kunt dragen, geeft mij kracht.

[Pytje]

Mooi beeld, @Lika: dat je op den duur jezelf kunt dragen... Ik lijk er nu even zover vanaf te zitten. Vraag me zelfs af of het afbouwen van de ad wel een goed idee is. Gisterenavond lang met echtgenoot zitten praten. Hij heeft me zien veranderen de laatste tijd, zegt hij. Een korter lontje, minder positief... Ik schrik daar wel van. Dat kortere lontje had ik zelf ook al wel langer in de gaten. Ben begonnen met mindfulness, maar besteed daar minder aandacht aan dan goed voor me zou zijn. Alcohol nu is sowieso geen goed idee vrees ik. Daarmee vergroot ik alles alleen maar uit. Wat een struggle zo.