Hohoho!

[Yana]

Hoe gaat het met je Pytje?
Ik wens je rust in je hoofd en een mooie droge dag.

[Rosee]

Zet m op @Pytje

[Pytje]

@Yana en @Rosee, het gaat een stuk beter. Heb, dankzij de mindfulness, inderdaad weer meer rust in mijn hoofd. Vanochtend zelfs weer een  blij gevoel door het feit dat ik de strijd met de alcohol weer even geparkeerd heb. Of even? Misschien wel voor langere tijd. Ik voel me opgelucht bij de gedachte, dat ik het weer dag voor dag doe, dat niet drinken. Ik weet dat het voor de rest van mijn leven zou moeten zijn, maar leven met die gedachte maakt de teleurstelling in mijzelf zo groot als het dan toch een keer mis gaat. Vanavond een etentje met een aantal Bourgondiërs, waar de wijn rijkelijk zal vloeien, maar ik ben voorbereid en voel me vandaag sterk. Neem m'n eigen bubbeltjes mee en maak me natuurlijk weer grenzeloos geliefd doordat ik de BoB zal zijn. Jullie zien; ik tel mijn zegeningen alweer.

[Rosee]

Wat goed je eigen bubbeltjes mee. En morgen lekker geen kater. Ik zit aan de tomatensap.

[Sensitief]

Heerlijk alternatief water met bubbeltjes, daar krijg je nooit hoofdpijn van. Geniet er lekker van. 

[Pytje]

Ik stond net bij de kassa in de supermarkt. Voor mij een vrouw met twee flessen wijn en een paar kleine boodschapjes. Stiekum dacht ik: "hoe doe je dat ook al weer als je iedere dag één of twee flessen wijn haalt en je wilt niet dat het teveel opvalt?" En erger nog: "hoe breng je al die lege flessen enigzins ongezien naar de glasbak?" Er zit natuurlijk ook een beetje venijn in dat soort gedachten, want net zo stiekum zou ik natuurlijk ook graag twee flessen wijn halen als die voor de rest van deze maand bedoeld waren en niet voor 1 dag.

En dan sta je in die rij en hebt verder niets te doen dan een beetje denken en fantaseren.. dacht ik ineens: "hoe mooi zou het zijn als mijn lever mij nu eens een berichtje zou sturen met de volgende inhoud: dankjewel Pytje, voor het stoppen met drinken. Het was net op tijd. Ik had het anders niet lang meer volgehouden hoor. Het was verdomd hard werken in die dertig jaren en je kunt niet het uiterste van mij blijven vragen. Dus ga zo door! Ik bloei helemaal op". 

Nou, dat soort dingen denk ik dan als ik in de rij sta bij de kassa. En weer verliet een tevreden klant zonder alcohol de winkel

[Rosee]

Wat een goeie gedachte!!! Ik denk ook steeds meer: wat hebben we veel van ons lichaam gevraagd. Tijd om nu eens iets terug te doen en het met respect te behandelen!!!

[reboot]

Mooi gezegd, niet allen mijn lever ook mijn portemonnee is het er  helemaal  mee eens 

16 mei 2018 bewerkt door reboot

[Pytje]

Ik doe sinds een paar weken een mindfulnesstraining en maak dus, voor het eerst in mijn leven, kennis met meditatietechnieken. En als ik dan zo zit te mediteren in de ochtenduren, ervaar ik, ook voor het eerst in mijn leven, wat een druk een bedrijf mijn lichaam en geest toch zijn: ademen, zintuiglijke waarnemingen, lichaamsfuncties, gedachtes, gevoelens; alles gaat er maar in en uit en dat gedurende minuten, uren, dagen, weken en jaren. En als ik dan zo zit en het lukt me even (wat al niet gemakkelijk is) om er met een afstandje naar te kijken, dan bedenk ik me dat het toch niet zo vreemd is dat we zoeken naar middelen die dat hele "logistieke gebeuren" af en toe kunnen verdoven. Het is een kostbare ervaring om er eens zo tegen aan te kijken. Op een bepaalde manier wel helpend in mijn zoektocht naar de zin en onzin van verslavingen. 

Fijne en zonnige en droge Pinksterdagen voor iedereen!

[Rosee]

@Pytje vroeg me al af hoe het met de mindfullness ging, dat klinkt de moeite waard! (Mijn cursus mindfullness ging niet door, begint nu pas in september maar wil zeker meedoen) schijnt dat een mens gemiddeld 50.000 gedachten per dag heeft, pffff.

[Klaske]

Ik zit op de 100.000 gedachten per dag, heb ze vandaag geteld . Maar ja, hier op het forum zijn wij ook iets anders dan 'gemiddeld 

[Lika]

Hahaha, ik moet erg om je lachen @Klaske! 

Maar @Pytje je beschrijft je ‘ochtengebeuren’ mooi. Het is een kostbare ervaring er anders tegenaan te kijken. Klopt. 

[lady jane]

ik hoorde in een toespraak van Roy Martina ooit over miljoenen gedachten en ik geloof dat dat niet eens per dag was.
dus begin maar niet aan tellen want je loopt altijd achter☺

[bumperjim]

6 uur geleden zei Klaske:

Ik zit op de 100.000 gedachten per dag, heb ze vandaag geteld . Maar ja, hier op het forum zijn wij ook iets anders dan 'gemiddeld 

Met je IQ van 600

1 gedachte per seconde is al rap hè, volgens mij is het zeker niet vaker dan dat. Als je t niet bewust meekrijgt is het geen gedachte toch?? Dan stel ik verder dat de gedachten ‘s nachts gewoon doorgaan. In de REM slaap sowieso. Misschien niet in de diepe slaap maar die reken ik wel ff mee uit luiheid.

Dan kom ik op 24u * 60 minuten * 60 seconden = 86400 gedachten. 

Poeh hee. Daar zit soms vast een gouden idee bij. En een hoop flauwekul.

Doe ik er ook wat zinnigs mee is direct de vraag?? Of is dat de criticus?

[bumperjim]

Ik moet ineens denken aan 86400 emails.  Wat moet daar een hoop spam tussen zitten. “Doe je er ook wat zinnigs mee” ik denk de vraag is eerder doe je er niet nog te veel mee? Hoe vind je de parels tussen alle spam??

[Pytje]

Twee weken geleden schreef ik dat ik in een drankidentiteitscrisis zit. Die is er nog steeds. Misschien wel heftiger nu. De euforie van niet drinken gedurende langere tijd, die ik nu een aantal keren heb gevoeld, is weg. Daarvoor in de plaats is eigenlijk het besef gekomen dat mijn verslaving veel ernstiger is dan dat ik in het begin dacht. Juist door het meerdere malen struikelen kom ik tot de ontdekking dat het helaas niet met twee vingers in de neus gaat allemaal. Het maakt me moedeloos op een bepaalde manier. En aan de andere kant ook vastbesloten: dit blijf ik, linksom of rechtsom, aangaan. Ben nu bezig met De Verslaving Voorbij van Jan Geurtz.

Een zin die mij trof: Het middel (in dit geval de alcohol) is een kunstmatige vorm van zin hebben in het leven. 

Ik doorvoel dat als ik niet drink. Andere dingen worden dan interessanter, krijgen meer kleur, doen mij intenser voelen. Bij wel drinken is er dat tradiotionele lichtpuntje op de dag (de vijf zit in de klok, het werk zit erop, we gaan het even gezellig hebben samen, we nemen even tijd voor het doWornemen van de dag... en zo zijn er talloze redenen om de fles open te trekken), maar het verloop na dit lichtpuntje is altijd hetzelfde. Ja, even wat verlichting. Ja, even wat contact. Ja, even gezellig. Maar daarna wordt het zwaar, wordt het somber, wordt het éénrichtingsverkeer. Totaal niet interessanter of met meer kleur. 

Het is allemaal zo waar. Ik beleef het ook ook echt zo. Maar kan nog steeds niet echt grip krijgen op het kantelpunt. Het moment waarop je dan, met al deze kennis in de pocket, soms toch besluit om te gaan drinken. Wat is dat? Is dat de verslaving zelf? Waarom kom ik dat kantelpunt steeds tegen? Heb ik te weinig doorzettingsvermogen? Is mijn motivatie niet groot genoeg? 

Wie heeft een richtingaanwijzertje voor mij?

 

[bumperjim]

Het is een gedachtenpatroon, een groef waar je weer in terecht kan komen. Een groef die diep is omdat je er zo lang hebt ingezeten. 

Net alsof je je met je fiets in een tramrail rijdt. Uitkijken met die rails, beetje afstand houden en koppie erbij. Weten dat het fout kan gaan.

Ik heb de perfecte oplossing niet weet je. Soms is het k.  gewoon doorgaan. 

[Aline38]

Dat ligt niet aan je doorzettingsvermogen dat is de verslaving. Op een kantelpunt komen en gaan drinken. Het word mooi uitgelegd vond ik zelf in een video die hier op de site staat. Weet even de naam niet meer van die vrouw. Zij legt uit hoe verslaving werkt in je hersenen. Sterkte zet m op 

[Aline38]

Ik weet niet of je er iets aan hebt. Iedereen is op zoek naar geluk , zin in het leven. Daarom zijn veel mensen verslaafd. De kunst is dat zonder verslavingsmiddelen te beleven. En dan ook in die mate dat het je vervult . Heb je een doel in je leven? Iets om naar uit te kijken? Waar hou je van wat vind je leuk nee heel erg leuk om te doen ? Doe je dat regelmatig? Dus dat vervangen voor de middelen. Niet een keertje iets leuks doen , maar het leven op regelmatige basis. Als je het opschrijft voor jezelf een lijst maakt zul je zien dat bij alles wat je opgeschreven hebt het niet handig is als je daarbij drinkt. Erger nog , dat je veel daardoor niet kan doen. Kies iets wat je geweldig leuk vind. Als je dat eenmaal in je leven hebt geïntegreerd zul je merken dat en het je vreugde geeft en je sterker word niet te drinken. Zo doe ik het het is voor mij erg helpend. 

[Rosee]

Snap het helemaal. Dat de euforie slijt. Ik hoorde laatst van iemand die destijds ook was gestopt met drinken dat het haar lukte zolang ze er een ' project' van maakte ( doe ik nu ook) maar toen dat gevoel weg was en ze zich weer op andere dingen ging concentreren sloop het er weer in. Wat is het toch lastig. In ieder geval eenvoor jou en hoop dat je het positieve gevoel weer snel terug vindt.

[Pytje]

Mooie vergelijking @bumperjim. Net als die fiets van jou! Maar mijn vraag is dus: hoe blijf ik ver van die tramrails? Ik ga daar eens over nadenken.

@Nina, ik snap je vraag helemaal. Het is ook waar wat je zegt. Er was een periode, dat ik het drinken 's avonds liet, omdat ik dan de volgende ochtend weer lekker vroeg en fris in mijn atelier aan de slag kon. Dat was zeker vervullend. Ik ben dat een beetje kwijt, maar daar kan ik wel iets mee.

@Rosee, van dat project is waarschijnlijk de spijker op zijn kop bij mij. Ik functioneer altijd op mijn best als ik projecten onderhanden heb. Liefst met een duidelijk begin en eind. Dus het moet een levenslang project worden..... Bij jou duurt ie al even!

[Pytje]

Gisteren De Verslaving Voorbij uitgelezen. Het is een hele grote aanrader voor wie het nog niet kent. Toen ik stopte met roken las ik "De Opluchting", ook van Jan Geurtz. Toen ik eenmaal inzag dat ik door te roken voortdurend bezig was om mijn eigen ontwenningsverschijnselen weg te nemen, ging de knop om. Meer dan dat  is het niet. Met alcohol is het natuurlijk niet anders. Tot zover kon ik het nog wel beredeneren. Maar ik was vergeten waarom we er dan ooit met z'n allen aan begonnen zijn. Bang zijn om met jezelf te leven zoals je bent. Voortdurend op de vlucht voor je negatieve zelfbeeld. Een zelfbeeld, dat door het gebruik van welk middel dan ook, alleen maar negatiever wordt. Totdat het (een mooi beeld) een uitgewoonde rafelende jas wordt waar al je botten doorheen steken. Dan kun je bijna niet anders dan die jas vervangen. 

En de volgende: het verschil tussen een poging en een besluit. Bij een poging creeer je achterdeurtjes, bij een besluit hoeft dat niet. Ik ben al meer dan een jaar bezig met pogingen, dat zie ik nu pas echt. Ergens vind ik het veilig om die achterdeurtjes te hebben en creeer ik voor me zelf steeds situaties waarin ik gebruik mag maken van een achterdeurtje. Het lijkt dan alsof de omstandigheden daarvoor zorgen, maar mijn onbewuste weet feilloos de gang naar die deurtjes te vinden. Dus er feilloos voor te zorgen dat ik in die situaties beland. 

Er is totnutoe dus geen besluit geweest. Terugkijkend zie ik dat ook echt wel. Wel heel veel andere dingen totnutoe: de ervaring dat leven zonder alcohol heel volwaardig en zelfs prettiger is en veel minder angst daardoor om het aan te gaan. Dus: met de ervaringen van de pogingen is het wel mogelijk om de balans op te maken en tot een echt besluit te komen. Voor mijzelf een heel belangrijk inzicht!!

[Rosee]

Goed boek he, ik heb het ook gelezen. De opluchting nog niet, dus dat ga ik ook maar eens doen.

[bumperjim]

Veel van die boeken hangen nauw samen met het boeddhisme, in de zin dat je van origine van binnen puur goud bent maar dat je jezelf ongelukkig maakt door negatieve gedachten, je vastklamprn aan wat je graag zou willen of wat niet meer is, of bang zijn voor iets dat nog helemaal niet aan de orde is. En door verslavingen natuurlijk  

Ik geloof daar heilig in, in de grondbeginselen van het boeddhisme. Niet in alle kitsch flauwekul eromheen (zie wikipedia) en ook niet in reincarnatie, maar in de ideeën die je nog steeds ziet in het zen boeddhisme. 

Maar, lezen is 1 ding, lekker lui ‘s avonds op de bank, het gaat om het in praktijk brengen en dat is een missie voor de rest vh leven. 

Heel leerzaam...

24 mei 2018 bewerkt door bumperjim

[Pytje]

Dank je @bumperjim, ik heb me er nooit echt in verdiept, maar ga dat misschien toch eens wat meer doen. Ik dacht ook dat mediteren echt niks voor mij zou zijn, omdat ik er veel te onrustig voor ben, maar nu ik het een aantal weken doe, begin ik het erg prettig te vinden.

@Francoise, verslaafd aan liefde... lijkt me best lastig om het onderscheid te maken tussen pure liefde en "verslaafde" liefde. Is die er zo duidelijk? 25 jaar geleden kwam ik een man tegen, waarvan ik toen diep van binnen voelde: dit is nu niet goed voor mij. Toch ging ik een relatie met hem aan. Het duurde een paar jaar en toen liep het stuk. Een aantal mensen om mij heen bestempelden hem toen ook als een "foute man". Nu ben ik al negen jaar met deze man getrouwd. We kwamen elkaar na vijf jaar weer tegen en toen was de ruimte er wel. Het heeft me veel aan het denken gezet. Iets dat niet leek te passen, bleek jaren later wel een match. In die tussenliggende vijf jaar had ik ontdekt dat een leven alleen heel goed leefbaar was. Mijn afhankelijkheid van een man in mijn leven was minder groot geworden, waardoor ik deze "foute man" op een meer gelijkwaardige manier kon toelaten. En hij bleek een hele lieve man te zijn, die uit onzekerheid net zulke rare sprongen had gemaakt als ik....