Hohoho!

[kruidenthee67]

Haha...en dat is toch het belangrijkste he? De rest komt later....

 

[Pytje]

Oeps, ik zit met een houten hoofd aan de tafel. En hoe komt dat? Ja, juist......drank. Hoe is het zo gekomen? Ongeveer als volgt: het was een drukke week en nogal chaotisch. Gisterenavond samen met man uit eten om even een rustmoment te hebben samen. We gingen naar een restaurant waar we vaker komen en waar ze mijn huidige alcoholvrije favoriete drank hebben. Maar................ die was op. Het sloeg me volledig uit het lood; hoe gek kun je zijn????? Maar ik hoorde mezelf letterlijk zeggen: nou, doe dan maar een rode wijn. Natuurlijk ging het niet helemaal buiten mezelf om, maar zo voelde het wel bijna. Thuis toen nog maar een fles opengetrokken natuurlijk. Met de redenering: het is nu toch al fout gegaan.

Ik heb er twee dingen van geleerd: het eerste is dat het zo belangrijk is om je voortdurend bewust te blijven van de trickers. En niet alleen van de trickers, maar misschien nog meer van het feit dat er altijd onverwachtse situaties zijn en komen, die die trickers optrommelen. Grrr, altijd alert zijn dus!

En het tweede is dat ik letterlijk een soort knopje voelde omgaan in mijn hoofd. Ik kan het moeilijk uitleggen, maar in een split second kreeg ik een heel prettig gevoel toen ik het glas wijn had besteld. En ik voelde dat in mijn hoofd. Tenminste dat leek zo.... Het had niets te maken met de wijn op zich, want ik had nog geen slok genomen.

Pfff, vandaag weer met frisse moed aan een nieuwe alcoholvrije dag.

[kruidenthee67]

1 uur geleden zei Pytje:

Natuurlijk ging het niet helemaal buiten mezelf om, maar zo voelde het wel bijna

 

1 uur geleden zei Pytje:

En het tweede is dat ik letterlijk een soort knopje voelde omgaan in mijn hoofd.

Héééél herkenbaar...toen ik dat ontdekte...kon ik er ook wat mee.

Dit is voor mij verslaving, wat er gebeurt.

Uiteindelijk is er nooit een reden, ook niet die drukke, hectische week  En is 

er niet letterlijk iets wat het van je overneemt...we nemen de eerste zelf.

Die gedachten, patronen, doorzien, snappen en zorgen dat je handvatten ontwikkelt

om daar mee om te gaan.  Altijd alert zijn, ja...voorbereid zijn.

 

Balen natuurlijk, dit wil je niet, maar je haalt er ook je les uit. 

Succes Pytje. En bedankt voor het delen.

 

 

 

 

 

[Pytje]

Dank Francoise en Kruidenthee! Heel fijn jullie reacties. Ik voel me weer sterk!

[Tessa1987]

@Pytje Wat een eerlijkheid en wat goed dat je jezelf meteen weer herpakt. Niet aan beginnen, dat is het belangrijkste. Eenmaal die eerste slok... en het hek is van de dam. Kom op, vandaag gaat het je (weer) lukken!! 

[Amethist]

Wat is het toch een fijn forum hier  Dat wilde ik gewoon ff zeggen. Zo fijn dat we er voor elkaar zijn hier! 

@Pytje en  @Francoise, gelukkig pakken jullie door. Er schiet me zo'n Engelstalig spreekwoord door mijn hoofd: what doesn't kill you makes you stronger? Niet helemaal super toepasselijk, maar mijn ervaring is wel dat je zo'n stomme terugval kunt benutten. Beter er iets mee doen, dan er alleen maar van balen. Spierballen kweken, sterker worden, dag voor dag! 

[Pytje]

Ja, we zijn er weer! Mede dankzij jullie op dit forum wist ik me weer snel te herpakken, heb de kater verwerkt en zit weer in het juiste spoor. Intussen op dag 43 (minus 1 dus:). 

[Gypsy]

Fijn dat je je zo snel herpakt, maar ik denk niet dat je door kan tellen. Weer dag 1 lijkt mij wel zo eerlijk.

[Amethist]

Van mij mag je doortellen hoor Pytje, maar ik geef je een overweging mee. Wanneer je nu gaat doortellen, maakt dat de kans op opnieuw een terugval dan niet groter? Je dagenteller krijgt minder waarde zo. Je zegt het zelf al 43 dagen minus 1 dag. De kracht van de dagenteller zijn de dagen op rij dat je niet drinkt. Maar misschien werkt het voor jou anders, in ieder geval fijn dat je weer op weg bent 

[bumperjim]

Als je weer op 1 begint is het net alsof het voor niks is geweest dat je 42 dagen niet gedronken hebt. 

[lady jane]

andersom is zeker zo waar;

als je niet op dag 1 her-begint blijf je sjoemel gedrag vertonen
en dat gedrag hoort bij alcohol afhankelijk zijn, niet meer bij jou, toch?
En natuurlijk zijn die 42 dagen nooit weg, je blijft gewoon je adb-pad aflopen
met je eigen doel voor ogen, en trots op wat je al bereikt hebt.

Je ziet, er wordt verschillend over gedacht hier,
kijk wat voor jou helpend is en doe wat bij jou past.

[kruidenthee67]

Ik las het vanmorgen al, over dat wel of niet doortellen, en dan vind ik het lastig om te reageren, want wil niet 'belerend' zijn.

Maar wat bij mij altijd de doorslag heeft gegeven om toch weer bij nul te beginnen was het 'sjoemelgedrag', wat ik in stand zou houden.  En ik heb het de afgelopen jaren wel eens geprobeerd. Daar werd ik ongelukkig van, en hield ook schaamte in stand. De droge dagen waren nooit voor niets...blijkbaar was het proces van vallen en opstaan, weer opnieuw, en weer opnieuw..en weer.....nodig. Om dat gedrag wat bij verslaving hoort te doorzien. Mocht ik nu uitglijden, zou ik weer bij nul beginnen. Om eerlijk te zijn naar mezelf. 

Succes! En super dat je het nu weer meteen oppakt! Dat is uiteindelijk wat telt! Dag voor dag...

 

 

 

[Pytje]

Lastig vind ik dit. Ik begrijp, geloof ik, wel de overwegingen om opnieuw te gaan tellen. Maar het komt absoluut niet tegemoet aan mijn eigen beleving. Het lijkt inderdaad, zoals BJ zegt, net alsof die 42 dagen voor de uitglijder er niet toe deden. Alsof die daarmee ook mislukt zijn. En dat doet tekort aan het totale proces, vind ik. Dus voorlopig blijf ik doortellen. Mocht het zo zijn, dat het sjoemelgedrag gaat veroorzaken, dan vind ik ook dat ik zo eerlijk naar mezelf moet zijn om toe te geven dat het toch anders moet. Bedankt allemaal voor de respons overigens!

[Kohtje]

't Is ook niet zo dat die 42 dagen droog op rij niet goed gingen en voor niks waren.. De 43e dag ging er iets mis. Waarmee de rij droge dagen ophoudt.
Het totale proces is niet onderbroken, dat gaat dag na dag gewoon door, inclusief uitglijders, terugvallen, opstaners, doorganers...
Zolang er sprake is van: we proberen het (gewoon) wéér is er sprake van een proces. Het proces van alcohol de baas worden.
Maar wanneer de lengte van een droge periode in dagen geteld wordt dan zit er duidelijk een begin aan, dag 1, en een eind, de dag
die niet droog verloopt...
't Hangt er dus vanaf wát je telt: de tijd dat je daadwerkelijk droog staat of de tijd dat je probéért droog te staan.
Als ik dat laatste zou tellen dan kan ik zeggen dat ik al vanaf 1maart 2005 aan het tellen ben, de dag dat ik me meldde bij m'n
huisarts omdat ik me serieus realiseerde dat ik hulp nodig had en het circuit van de verslavingszorg binnenstapte. Sindsdien is er nog
menige liter drank bij me ingegaan, maar heb ik ook vele persoonlijke succesjes geboekt door soms wel tot anderhalf jaar lang achter elkaar
droog te staan. Dat was niet niks. Maar elke keer dat het toch weer mis ging en ik weer opkrabbelde ben ik opnieuw gaan tellen omdat het
voor mezelf op die manier overzichtelijk is gebleven. Vooral omdat mijn insteek is dat ik niet wil minderen maar totaal stoppen. Een zekere
strengheid en daarbij horende teleurstelling met steeds 'helemaal opnieuw beginnen' sterkte me vooral in de eerste twee jaar om in elk
geval vandaag niet te drinken, want 'dat zou me niet nóg een keer gebeuren'. Die droge periodes in de aanvang hebben me steeds
de zet gegeven om weer te beginnen met niet-drinken.. ze waren zeer belangrijk, maar 'slechts' de opmaat tot m'n huidige droge periode.
Daar heb je het al, ik zeg nog steeds dat ik in een droge periode zit want ik realiseer me dat ik alcoholist ben en bij het eerste het beste glas
drank dat ik tot me neem weer doe wat ik als herstellend alcoholist beslist niet moet doen. Maar dat dat elke dag tóch weer tot de mogelijkheden
behoort. Niet omdat ik weet dat alcohol niet goed voor me is, dat weerhoudt me juist, maar omdat ik als alcoholist ook de verdovende werking
van alcohol goed ken die in eerste instantie zo prettig lijkt...

Ik sta droog sinds.... heeft voor mij alleen een werkelijke waarde als daar geen 'natte' dagen tussen zitten. Want 'natte' dagen worden
voor mij zonder m'n zelf opgelegde 'strengheid' ook makkelijk 'natte' weken of zelfs maanden, al naar gelang de lengte van m'n droge periode..
Om mezelf voor dat soort vertekening van de werkelijkheid te behoeden ben ik elke keer, na zelfs de kleinste 'slipper' opnieuw gaan tellen,
maar weet ik óók nog wanneer ik serieus aan mezelf begon te werken..

Pfff... heel verhaal om alleen maar mijn visie op droogstaan te verduidelijken.
Jij kunt dat natuurlijk helemaal op jouw manier aanpakken.. dat doe je al.
 

[Pytje]

Dank je @Kohtje Ik heb er echt niet op deze manier naar gekeken, maar begin wel gevoelig te worden voor de argumenten. Je brengt het helder onder woorden in ieder geval. En als ik heel eerlijk ben, moet ik ook wel toegeven dat ik bezig ben de dagen te tellen waarop ik niet drink terwijl ik heel diep van binnen weet dat er altijd nog de hoop is dat ik ooit op een andere, meer sociale manier kan drinken. Kortom: ik heb niet voor 100% afscheid genomen van de alcohol. Dat maakt dus ook dat ik een uitglijder zie als onderdeel van een proces naar een andere omgang met alcohol. Dat laatste zit er natuurlijk helemaal niet in. Dat weet ik ook wel, maar ik zou het zo graag willen.... Het is niet alleen het stoppen met alcohol drinken, het is niet alleen het afscheid nemen van een gewoonte, maar het is - nog veel meer misschien - het afscheid nemen van een veilige situatie, het mezelf de ruimte laten om een situatie terug te draaien waarin er van alles aan het wankelen gaat. Dat laatste is het engste. Het besef dat er misschien geen terugkeer meer mogelijk is. 

[Kohtje]

Herkenbaar Pytje. Allemaal onderdelen van dat 'grote proces'..

Ik ben ook geen heilige en heb in die eerste jaren ook gezocht naar allerlei argumenten om mezelf en mijn gedrag minder erg te maken dan het
feitelijk was. Inclusief soms verzwijgen van slippers en terugvallen. Dat is/was niet zozeer erg naar m'n omgeving, hoewel ik dat zeker niet uit wil vlakken,
maar vooral erg naar m'n eigen geweten dat steeds fijner geslepen werd naarmate ik langer met behandelingen
en later het 12-stappen programma bezig was.. het werd me steeds een beetje duidelijker dat het de buitenwereld in feite geen barst kan schelen
of ik 'binnen de perken' af en toe wat zou drinken, die vraagt nooit: hoeveel dagen sta je nu droog?.. Die buitenwereld ziet en merkt alleen de
overlast van 'méér dan genoeg' drinken (dat kan al één glaasje zijn).. en spreekt me daar dan op aan.
Dat proces van 'afscheid nemen' en eventuele achterdeurtjes openhouden speelt zich alleen in mijn hoofd af. Het besef van 'geen terugkeer'
verandert langzaam in een besef van 'hoeft helemaal niet meer'. Het leven zelf is er niet altijd veel leuker op geworden, maar het besef
van 'hoef niet meer te drinken' helpt me enorm om minder leuke dagen draaglijker te maken.
Die zogenaamd veilige situatie was altijd net de situatie waar ik de problemen juist groter maakte en/of in stand hield.

Geen paniek dus, Pytje. Je zit in een proces, je schrijft hier, bent dus in beweging.. zolang je dát doet zak je niet terug maar ga je (soms met
horten en stoten) vóóruit.. Het enige probleem in dit proces is dat alcohol levensbedreigend kan zijn. Verder is het maar een proces..

[kruidenthee67]

Dank jullie 

[Pytje]

Jullie berichten over opnieuw gaan tellen zijn als oorwurmpjes naar binnen gekropen. Hoewel ik het er eerst niet mee eens was, hebben de argumenten mij toch langzaam in een ander spoor gezet. Dus vandaag dag 5 (na de uitglijder). De vastentijd begint, dus ik geloof dat er in heel Nederland goede voornemens zijn om een periode niet te drinken door de Ik Pas campagne. We gaan ons dus in goed gezelschap bevinden!

[Pytje]

Dat hoeft ook helemaal niet @Francoise. Ga lekker door op je eigen pad, we hebben de knop weer snel omgezet.. Daar gaat het om!

[Pytje]

Even van me afschrijven. Ik heb een lastig weekend. Allerlei omstandigheden, waardoor ik uit balans raak. Niet goed bij mezelf kan blijven. Alcohol lijkt dan zo dichtbij...Niet de alcohol zelf, maar de belofte van een moment op de dag, waarop in ieder geval iets vaststaat... En dan is al het andere, alles wat het zou kunnen vervangen, niet genoeg.

Maar ik ga er niet aan toegeven. Moest het even kwijt.

[bumperjim]

Chill Pytje

Theetijd  

[kruidenthee67]

Ha...theetijd, kruidenthee 

Ik heb net een mok op, met een lekker stukje citroentaart. Zelfgebakken.

 

Laat jezelf niet voor de gek houden door die gedachten die nu allemaal opploppen...ze proberen je te verleiden.

Laat komen en gaan...lief zijn voor jezelf. Je kunt het Pytje. Goed dat je ff van je af schrijft. 

 

 

[reboot]

Pytje wat kun je het allemaal mooi vertellen vooral dat onbestemd en een beetje leeg gevoel dat heb je mooi gezegd.

Ik ben met roken 20 jaar geleden gestopt complete nachtmerries had ik daarvan, huilbuien en dacht dat het leven nooit meer leuk zou worden,

Nu ga ik morgen mijn derde dag in zonder alcohol, heerlijk fris opstaan en weer zin in de dag hebben dan me somber of lamlendig voelen

Je bent een kanjer en een doorzetter

 

 

[Rosee]

Supergoed dat je er niet aan toegeeft Pytje. Hoe lastig ook. Dit soort momenten zijn moeilijk maar ze worden nog moeilijker als je drinkt. Hug!

[Pytje]

Fris en fruitig stond ik weer naast mijn bedje vanochtend! Ik ben er ook maar vroeg ingegaan. Met een kopje thee @kruidenthee67 en @bumperjim

Het allerallergekste van alcoholafhankelijkheid is toch wel dat het zo gevaarlijk dicht in de buurt kan komen. Normaal is er een "gepaste" afstand. Kan ik er best op vertrouwen dat ik niet ga drinken. Is er al een soort van gewoonte ingeslopen. Maar dan ineens, tadaaa, is het lastig. Is de zucht enorm, alsof er nooit geen alcoholvrije weken zijn geweest. Met roken had ik dat ook. En dan begon ik toch weer. Weinig discipline op zo'n moment en heel impulsief. Onbedwingbaar impulsief bijna. Grrrr. Vorige week gaf ik er aan toe, gisteren niet. Weer een lesje erbij....