Maandag 23 oktober 2017

[jowan]

Ik meld me droog af voor de dagpact en ga nuchter naar bed en hoop morgen weer fris op te staan voor weer zo'n unieke, nuchter en sobere dag.
Welterusten.

[lady jane]

Sita, je maakt een vergissing die hier vaker geschreven wordt;

je verpersonaliseert dat glas, anderen noemen drank een monster, een duiveltje, een gremlin;
maar daarmee leg je je eigen aandeel/verantwoordelijkheid bij iets/iemand anders. Wat Bob ook schrijft; dat glas trekt niet, kan niets, is een ding zonder wil, zonder macht. Een (onbewust?) deel van jou wil verdoven, relaxen, belonen, uitstellen........... vul maar in waar het voor jou voor staat. En ga dat aan. Neem het heft in handen en ga in de actie, anders blijf je in deze vicieuze cirkel ronddolen.  Er zijn nl veel meer delen van jou die anders kunnen dan drinken. En die zijn echt in de meerderheid. Jij bent zoveel meer dan een mens met craving. En die craving zit vnl tussen de oren, slechts een deel ervan is meestal fysiek. go girl!

[Gast]

Goedenavond. 

Welterusten allemaal.

Hier ook naar bed na een uiterst sportieve dag met veel hardlopen en zwemmen en zelfs hardlopend boodschappen doen (nee, niet weer de capucijners op de banaan zetten in de rugzak). Grappig hoe lang zo'n dag dan lijkt. 

@Lars wil ik bedanken. Hoe rot ook voor jou, je verhaal maakt dat ik mij weer (en weer en weer) realiseer dat "het" allemaal niet vanzelfsprekend Is. Wat "het" dan ook Is.  

Vooral het woord dat je gebruikte en dat voor mij zo helemaal omschrijft (ook in mijn buik) wat het is voor emotie: "ontdaan". Zacht, verdrietig, zonder enige agressie..... en nog veel meer. Dank je wel daarvoor. Ik vind je een mooi mens. 

Welterusten dus. Ik klim in mijn bed. Inderdaad in die ene hoek nog nat, maar dan lig ik gewoon anders. Er zijn ergere dingen. 

[Smaragd]

Bij deze ook een droge afmelding. Vandaag verdrietig nieuws gekregen dat een collega plotseling is overleden van het weekend, 53 jaar, 2 tieners en een vrouw achterlatend. Verbijsterd door het nieuws. Keihard het leven soms bah.

Lars respect!

Suusje zal raar zijn na een half jaar om thuis weer te zijn, ik had dat al na een week, succes!!

Muffin en Herstel zet hem op! Muffin jij was op bepaalde momenten dat ik heel diep zat mijn inspiratie(dat weet je ws niet eens). Dronk veel maar bleef wel lezen toen. Jouw droge dagen en inzichten destijds gaven mij hoop/houvast. Kom op he, jij kan het weer!

Sita, hou je bijeen, knap dat je het meldt hier is iig al heel wat, ik kon dat niet altijd.

Francoise ook veel respect voor jou.

Voor iedereen hier!

Slaap lekker allen, tot morgen!

 

[Lars]

8 uur geleden zei jopie:

Goedenavond. 

Welterusten allemaal.

Hier ook naar bed na een uiterst sportieve dag met veel hardlopen en zwemmen en zelfs hardlopend boodschappen doen (nee, niet weer de capucijners op de banaan zetten in de rugzak). Grappig hoe lang zo'n dag dan lijkt. 

@Lars wil ik bedanken. Hoe rot ook voor jou, je verhaal maakt dat ik mij weer (en weer en weer) realiseer dat "het" allemaal niet vanzelfsprekend Is. Wat "het" dan ook Is.  

Vooral het woord dat je gebruikte en dat voor mij zo helemaal omschrijft (ook in mijn buik) wat het is voor emotie: "ontdaan". Zacht, verdrietig, zonder enige agressie..... en nog veel meer. Dank je wel daarvoor. Ik vind je een mooi mens. 

Welterusten dus. Ik klim in mijn bed. Inderdaad in die ene hoek nog nat, maar dan lig ik gewoon anders. Er zijn ergere dingen. 

Dank je wel @jopie ik ben ook milder dan ik geweest ben. Ik was vooral verdrietig. Boos ben ik niet meer. Het is zoals het is en ik heb ook nog genoeg om dankbaar voor te zijn. De meesten zijn er hier erger aan toe. Ik kan nog dingen zelfstandig doen. Al word het wel steeds lastiger. Laatst stond ik in de winkel en bij de kassa wist ik niet wat ik moest doen. Paniek zweet dat je uit breekt een rij mensen achter je. Had gelukkig een lief meisje achter de kassa. Heeft u een pinpasje? Alleen er tegen aan houden is genoeg. Ik heb nooit veel boodschappen. Altijd een klein bedrag en dan hoef ik alleen maar mijn pasje er tegen aan houden. Als ik duurdere dingen nodig bent dan moet er iemand mee. Soms denk ik wel eens ik hoop dat ik geestelijk ook snel achter uit ga. Dat ik niet meer het besef heb dat ik dingen niet meer weet of kan. Aan de andere kant is het iets om dankbaar voor te zijn. Dankbaar wat ik nog wel kan en weet. Dat ik andere bewoners hier soms ook kan helpen. Dat ik lichamelijk in staat ben om te helpen. Met boodschappen doen voor hier. Met huishoudelijke klusjes wel soms met hulp maar ik kan me nog nuttig maken. Ik ben dankbaar dat ik hier woon. Het voelt goed en er is veel warmte. Dat je aan tafel zit en iemand vraagt hoe je dag is geweest. Het gevoel hebben dat je in een groot en warm gezin woont. Gezien en gehoord word. Wat ik in mijn jeugd zo gemist heb. Ik heb nog steeds geen fijne gedachten over mezelf. Bang dat ik dingen verkeerd doe en bang dat het dan gevolgen zal hebben. Je bent een rotjoch Lars je bent het niet waard dat je leeft jij had moeten verdrinken niet hij. 

[lady jane]

Lars

 

[kruidenthee67]

Lars 

[Gast]

Lars

[Lika]

Lars 

[Sita2]

Niet droog gehouden. En uiteraard kan een glas niet trekken ;-) en ben ik vervallen in de 'makkelijke' oplossing. Oh, ik weet het verstandelijk donders goed. Het was ook niet alleen die trigger. Ik weet hoe het kan én dat doe ik niet. Eigen keuze.

[Lars]

Dank je wel @Harp 

[Sita2]

13 uur geleden zei Harp:

@Sita2jammer! Wat heeft het maken van die keuze je opgeleverd?

Verdoving en de volgende dag hoofdpijn.