lady jane

hoe gaat het?

benieuwd of we ooit lezen als titel; de Kraan is dicht

goeiemooiemorgen frummers

zondags bakje voor jou Yvonne, thnx voor al jouw koffie hier.

chapeau Pytje

goeiemooiemorgen frummers

daarom heet het hier ditjes en datjes Herman maar misschien kun jij iets beters aandragen voor nu?

haha, ik ook dus niet, naar achteren deed ie t ook. nooit te oud om te leren he Bob en Karin/Toos omdenken vind ik al jaren leuk maar nu ook steeds meer out of the box

ik ook op de eerste manier Bob, had al wel ontdekt dat het op de 2e kon, met een nieuwe en verse batterijen. Met de oude werkt alleen de 1e manier, die batt. zijn denk ik al heel lang bijna leeg

precies die laatste zin, die heeft mij gered van drinken. toitoitoi

de mens bestaat eigenlijk niet, elk mens is apart wel of niet lief, en ook dieren kunnen vals zijn, al is dat meestal wel door mensen zo gekomen

goeiemooiemorgen frummers @Yvonne neem maar twee rustdagen, tot de wind weer wat gaat liggen voor elke gewerkte dag een Hier ook een rustdag gelukkig, mijn lijf is geen 40 meer, al denkt mijn brein van wel

74,4

gefeliciteerd Adrian, hopelijk lees je nog mee hier dan.

en haar dan meenemen naar de oorlog? @Oskar

3 jonge kinderen opvoeden roofbouwjaren Gekko, ik las dat jij ook kwaad werd en schold, waarschijnlijk zitten jullie in een soort van vastgelopen situatie hiermee? nu jij niet drinkt heb je als moeder een verantwoordelijkheid te nemen om dit te doorbreken, je kunt dit niet verwachten van je kinderen. Misschien is hulp zoeken hierin een optie? Ik heb ooit een Gordontraining gedaan toen ik hier vast in dreigde te lopen. aan de ene kant gruwde ik van dat super positieve gedoe, maar ik had er toch veel aan uiteindelijk. Misschien zijn er nu heel ander soort trainingen/coachings Voor jezelf zou iets van mindfulness of meditatie erg goed zijn om weer rust in jezelf te vinden. Ook daarbij kan juist die rust daarvoor nemen moeilijk zijn, maar je hebt vaak zoveel baat als e eerst goed voor jezelf zorgt, dat de zorg voor anderen dan ook een stuk beter gaat. (ze moeten ook nog ooit de puberteit in..... dus alles wat je nu leert heb je dan ook maar vast als basis) sterkte

je onveilig voelen heeft mijns inziens niets met logica of feiten te maken het is een persoonlijke ervaring. en de woorden huilen, pussy en klagen zijn hier volstrekt misplaatst. wat ik me vaak afvraag is waarom we zo graag iets of iemand willen begrijpen ik moet dan altijd aan Herman v Veen denken; Printen Herman Van Veen - Dovemansoren Voor dovemansoren is een honderd watt versterker nog te zwak om te horen, dat iemand om hulp roept. M'n knieí«n knikken, m'n handen jeuken, m'n hart bonst in mijn keel 'k heb weinig oren en m'n tong verloren met lede ogen zie ik groen en geel. En de specialist, bij wie ik klaag over een knagend gevoel in de maag wil me rauwe andijvie laten eten. M'n knieí«n knikken m'n handen jeuken maar hij zegt, dat ik ze dicht mag knijpen ik kan hem niet volgen laat staan begrijpen maar ik zwijg beleefd. Nu heet ie 't over de derde wereld alsof hij ze zelf genummerd heeft. En ik weet 't wel ik moet een kerel zijn zo iemand die zich nooit laat gaan maar zich met zelfspot wapent tegen pijn. Hier is een half woord voor een goed verstaander ik heb niets verstaan dus ik knik maar ja, begrijp mijn positie begrijp de gevolgen er is veel te veel begrip, begrijp 't, begrijp me begrijpen kost niets. Je maakt wat woorden vuil en je bent van alles af. Op 't gevaar af de mensen voor het hoofd te stoten blijf ik hier zitten tot iemand mij ziet ik ben bang voor soldaten ik ben bang in het donker het is veel en veel te zwart ik ben bang om te vallen 't leven is hard 'k heb zo'n behoefte aan een positief geluid

ooien zijn schapen en die zorgen weer voor een blij gevoel met lammetjes in de wei

Sorry, was vraag aan hulpverlener, zie ik nu pas

Iemand van 19 is net (of nog net niet) puber-af. Het lijkt mij best normaal dat hij dus niet naar jullie informeert. In de kliniek was de leersituatie natuurlijk niet zoals die nu is. Een soort van theorie, maar de praktijk valt dan nog niet mee. Misschien helpt het om te leren geen/weinig verwachtingen te koesteren. Je wilt zo graag dat hij "normaal" wordt (denk ik) , maar daar kan hij inderdaad niets mee. Het opvoeden is voorbij en hij moet het zelf gaan doen nu. Ik herken wel iets van teleurstelling hierover. Kinderen worden niet de mensen die ouders wensen. Soms is liefde niet genoeg. Zijn verslavingsgevoeligheid is ook niet zomaar over. Hij heeft het echt druk met zichzelf nu. Angst voor terugval, verleidingen, nieuwe dingen aanleren en blijven oefenen, het is fijn dat hij begeleid woont, daar zal hopelijk goede steun zijn voor hem. En op afstand kunnen jullie er ook zijn. Mijn zoon heeft ook een soortgelijk traject en woont inmiddels zelfstandig. Zal nooit gemiddeld/normaal een leven leiden zoals de meeste mensen, maar het went wel om los te leren laten. Maar alle emoties er rond omheen blijven. sterkte!

Toitoitoi @Lika

goedemooiemorgen frummers