renaldo61

Ik ben helemaal ingepakt met elektroden in een slaaplabo

Op de jaren nadat mijn ex vertrok begin 2012 tot beter geplaatst midden 2024 toen stopte ik met alchohol te gebruiken. Ik was verslaafd ja, maar ik dronk lang zoveel sommige dagen dat ik soms op spoed belande en een keer had ik zoveel gedronken, dat ik wel bij bewustzijn was maar ik kon niet meer rechtstaan. Of ook niet kruipen naar de deur om de politie binnen te laten. Volgens mij heeft een doorsnee verslaafde nog een grens. De grens was bij mij weg. Ik weet niet hoeveel promille ze gemeten hebben op spoed maar het gaat zeker niet weinig geweest zijn.

Ik weet nog altijd niet zeker @Kunsie64 of ze wel het recht had midden vorig jaar om terug tot volledige opname te dwingen. Ik ga het wellicht nooit te weten komen. Ze kwam wel geloofwaardig over toen ze dreigde met een vrederechter.

Deze middag had ik broccoli, aardappelen en een boomstammetje.

Mijn Femke wilde nooit doorwandelen, ze vond steeds interessante plekjes om aan te snuffelen. Jaren geleden toen ik nog op de buiten woonde was het wel anders. In het appartement was spelen haar levenslust, ze heeft zich lang als een pup gedragen.

Ik heb wat op mijn persoonlijk draadje bijgeschreven. Of je moet beoordelen of ik een gevaar voor mijzelf was laat ik aan anderen over.

Ik beschouw mijzelf niet als een doorsnee verslaafde. Toch zeker niet tot eind 2024 en de jaren daarvoor. Ik dronk tot ik in slaap viel of omverviel. Soms braakte ik en daarna begon ik terug te drinken. Om 6 uur s ’morgens stond ik al aan een supermarkt om een nieuwe lading alcohol, maar ik dacht telkens dit zijn mijn laatste drie biertjes die ik ga drinken. Maar als het op was stond ik weer aan de winkel. Soms kocht ik wel zes bieren tegelijk. Ik heb allerlei alcohol gedronken, maar het laatst was het altijd donker kasteelbier. Bij het omvervallen was er soms ook een hoofdwonde die hevig bloedde.

Hier komt de zon ook door.

Ik heb echt angst dat ze me verplicht tot een nieuwe opname.

Ik denk dat dit de oorzaak van mijn verslaving was. Nieuwsgierigheid. Mijn vader bood mij een drankje aan bij een feest. Ook later mocht ik van mijn vader een trekje nemen van zijn sigaret maar dat vond ik maar vies en ik moest ervan hoesten. Ik zie het als een klein wonder dat ik nu al 333 dagen niet meer drink. Iets waar blijkbaar mijn psychiater ook nog steeds verbaasd over is. De zin om te drinken komt nog steeds op de meest onverwachte momenten op. Ik bedoelde maar dat ik soms hetgeen wat ik voel niet zo goed onder woorden kan brengen. En dat ik nog dikwijls doe hetgeen wat mijn buikgevoel me ingeeft.

Dagpact: Claudius

Ik vind van mezelf dat ik niet erg intelligent ben. Ik ben namelijk zo dom geweest om verslaafd te geraken aan alcohol. Ik was dan wel zo slim om nooit te beginnen roken. Nochtans in mijn jeugd was roken heel normaal voor ouderen. Tijdens mijn legerdienst probeerden ze me ook doen te roken. Ik vond het destijds redelijk slim van mij om tijdens mijn eerste opname voor mijn verslaving om vroegtijdig te vertrekken uit de Paaz. Ik had daar namelijk een onbeantwoorde verliefdheid op een medepatiënte en kon het niet verwerken. Ik had daarna nog verschillende opnames en was alleen maar graag in de kliniek toen ik weer eens in de Paaz was, ik was weer eens verliefd en niets anders kom me nog schelen als zolang als mogelijk bij die jonge vrouw te zijn en gezelschapsspelletjes en zo mee te spelen. Dinsdag 3 oktober 2023 begon dan mijn voorlopig laatste opname, deze duurde tot eind 2024. Ik wilde eigenlijk zoals gewoonlijk niet in opname zijn en omdat ik vond dat het zolang duurde begon ik weer alchohol te gebruiken tijdens mijn weekendverlof. Natuurlijk viel dit op en als beloning mocht ik nog maar wat langer in de kliniek blijven. Uit deze viciuese circel ben ik alleen uitgekomen door de hulp en zeer strenge aanpak van mijn huidige psyhiater en om niet meer terug opgenomen te worden doe ik in grote lijnen wat zij me oplegt.

Omdat mij dat niet toegelaten wordt, zo simpel is het. Het blazen vind U ook een geweldig idee en dat wil ik ook niet. Ik dacht dat ik nu eens er een zeer positieve draai aangeef. Het is dankzij de hulp van de psychiater dat ik niet terug ben beginnen te drinken, het was mijn tweede droge dag. Verder vind ik dat ik het toch was die het moest doen. Ik heb daarvoor niet voldoende inkomen, waarom denkt U dat ik verhuis? Zoals ik al eerder aangaf beslist uiteindelijk de psychiater en ik weet niet in welke mate ik me daaraan kan onttrekken.

Ik maak hier toch nog een bedenking bij @lady jane , buiten dat de arts me niet veel vrijheid laat moet ik toch Familiehulp betalen. Veruit het meeste van hetgeen wat ze voor mij doen kan ik best zelf. Ik weet soms ook niet goed wat ik aan die mensen moet vragen om te doen, dus ze vertrekken zeer dikwijls te vroeg. Ik zou daar zo geen probleem van maken als ik wist dat U de facturen in het vervolg zou betalen? Dan ga ik met die mensen wel ergens rustig een koffie drinken. Het gaat Familiehulp niet uitmaken van waar het geld komt, zolang als de facturen betaald worden.

Lentegroenten met curie hebben ze het genoemd.

Deze middag had ik rijst met kip.

Morgen slaaplabo, ik hoop dat ik daar wat nuttig kan doen. De vorige keer is zeker al meer als tien jaar geleden en ik had toen het idee dat ik tijdens het onderzoek helemaal niet geslapen had. En nu slaap ik zeker zeer slecht iedere dag. Beetje aan 't stressen.

En ik woon vast heel kort bij. 🥲

Hier is de zon weer terug doorgebroken, het voelde buiten wel fris aan.

Misschien wel, maar ik heb toch liever zelf de controle over mijn leven terwijl ik het nu telkens uit handen geef.

Dagpact: Claudius

Nee @lady jane zelfs niet onder bewindvoering. Familiehulp en mijn begeleiding houden wel toezicht. Ik heb eenmaal zeker tegen mijn psychiater durven zeggen dat ik iets niet wou. Dat was op maandag 12 augustus 2024 toen ze besliste dat ik terug in volledige opname moest, dat wilde ik toen helemaal niet. Soms sprak ik haar om de veertien dagen maar geen enkel gesprek verliep gemakkelijk en uiteindelijk deed ik toch telkens wat ze me oplegde in grote lijnen. Ze probeert me zowel geestelijk als lichamelijk te behandelen. Ik koop onder andere geen snoep meer na een gesprek met haar. We maken soms ruzie maar ik doe wat ze me oplegt.

Succes

Hoe meer dat ik over de methodes van Jellinek lees, hoe meer ik heel hun werkwijze in vraag stel.

Ik lees nu dat je ooit een delirium had, ik had dit ooit in combinatie met een medicijn om mijn alchoholgebruik te minderen. Dat beangstigde me zo dat ik die medicatie nooit meer genomen heb.