renaldo61

@Mormel Laat dat zuipen maar, dat brengt niets bij.

Verbeter me als ik verkeerd ben @Mormel of excuseer me voor de vraag, maar leefde jij niet gescheiden? Zoals je misschien al gelezen hebt, ik had geen gemakkelijke relatie met mijn moeder maar ik haatte haar zeker nooit , is het bij U moeder niet hetzelfde?

Ik heb / had vooral over mijn vrijheid. @Mormel Ik word nu nog steeds gecontroleerd en opgevolgd. Door Hestia en nog thuishulp ook. Alhoewel ik al veel minder gecontroleerd wordt. Het drinken mis ik niet, of toch niet erg, Femke mis ik meer. Ook denk ik dat mijn psychiater nog strak de regie voert. Ik doe het in het algemeen goed. Ik spreek met mensen en ik voel me niet echt eenzaam, toch niet zoals tijdens mijn opname in het gesloten gedeelte. Daar voelde ik mij echt in de steek gelaten en ging terug alchohol gebruiken in mijn verlof. Ik moet (het is weer moeten) er vrede mee nemen dat contacten die ik zoek zo goed als onmogelijk zijn. Behalve dan de professionele hulpverleners. Maar daar heb ik het moeilijk mee.

Dat zal ik misschien moeten overwegen, de begeleiding wou er al een voor mij gaan halen.

Ja @Yvonne tegenover eten was alchohol simpel, gewoon niet meer huis halen.

Ik hoop dat beter blijft @MaryArt . Ik had ook een eendag virus. Gewoon veel snot. Dat is nu al wel meer als 10 dagen geleden.

Sinds ik de laatste keer terug naar huis mocht/ging @Mormel en ik terug mijn Femke bij me had, had ik een kaars branden om nooit meer opgenomen te worden. En om mijn Femke bij me te kunnen houden. Mijn Femke heb ik niet meer en mijn begeleiding vind een brandende kaars nu niet langer brandveilig. Dus ik zal al maar een kamer in de kliniek reserveren. Dit klinkt weer als een klaagzang, maar ik heb het gevoel dat alles mij ontnomen word. Over mijn moeder ga je gelijk hebben, zij liet me daadwerkelijk lichamelijk in de steek en geestelijk heeft ze zich nooit om mij bekommerd.

Ik voel me inderdaad een slachtoffer @Mormel. Ik had tijdens die opname twee verantwoordelijke psychiaters. Mijn huidige psychiater wilde de opname. Het is waar het was geen gedwongen opname, al vind ik niet dat ze me de keus lieten. Op de afdeling waar ik eerst terecht kwam is de hoofdpsychiater de baas, ik vind dat die totaal niets nuttig voor mij deed. Tenzij me terug naar de alchohol leidde. Op de tweede afdeling waar mijn huidige psychiater verantwoordelijk is verbleef ik veel minder lang. Ik blijf haar dankbaar voor wat ze voor me doet en deed. Maar ik ben wel nog steeds boos op haar, want ik acht haar verantwoordelijk voor de lange opname. De andere psychiater betreur ik alleen maar, haar hoofdbekommernis is volgens mij patiënten opgesloten houden tegen hun wil. Ik zeg opgesloten omdat het een afdeling is met deuren die op slot zijn. Had ik een kans om te verzetten tegen mijn opname? Misschien wel, maar dat werd me dan toch verzwegen.

Dag 4 111 Kg

WEEKPACT 28 september 2025 renaldo61

Dagpact: Mormel renaldo61

Ik ga er vrede mee moeten nemen dat ik op sommige vragen nooit een antwoord ga krijgen. Bijvoorbeeld ik sprak vandaag nog met een vrouw die al zeer dikwijls hervallen is en telkens zeer korte opnames heeft. Terwijl ik maar eventjes 486 dagen opgenomen was. Waarom? Moet ik daar ergens naar schuldigen zoeken?

Blij je weer te lezen @Zbb . Hoe gaat het? Een peen is een wortel? Of een "pootje" zoals ze vroeger bij me thuis zegden. Of eet je het loof mee op?

Ik had vandaag mosselen met frieten en groenten. Thuis bereid, de frieten in een airfryer.

Goed bezig, nu volhouden. Goede moed

Meer als 20 jaar geleden toen ik besefte dat ik een probleem had, ben ik met allerlei mensen gaan praten op het internet. Ik zocht ook professionele hulp, het ging niet om alcohol, want wat alcohol betreft leefde ik steeds in ontkenning. Het ging om mijn ander duidelijk probleem. Ik praatte toen met msn Messenger met mensen die ik via een schrijver-site had leren kennen. Er was daar een waar ik zo goed als een verslaafd gedrag bij vertoonde om mee te chatten, ik bleef tot 4 uur in de ochtend op tot ze verscheen op msn. Ik moest er toen wel om 6u30 weer uit om gaan te werken. Na een tijd wilde ze geen contact meer met mij. Bekend verhaal voor mij, iedereen laat me vroeg of laat in de steek. Misschien rond die tijd begon ze aan haar enigste roman die ze schreef te schrijven. Nu heb ik vandaag dat boek gereserveerd van een bibliotheek. Of ik er veel ga in lezen weet ik nog niet, waarschijnlijk niet, want ik ben zeker geen boekenlezer. O ja, zij was een van de twee personen die mij vertelde dat ik te veel alcohol dronk, de andere was een buur. Maar zij kende me alleen van de chat op msn.

Sinds lang weer eens naar het OC(Ontmoetingscentrum) geweest. Het was niet meer open in het weekend, maar nu komen de mensen van Hestia het open houden in het weekend.

Woon jij dan in de buurt van Leuven, als ik dat mag vragen?

Dat is een moeilijke voor mij. Als iets me niet beviel of niet goed lukte had ik steeds de neiging om op te geven, zoals leren zwemmen. Alhoewel ik daarin toch wel meerdere pogingen in ondernomen heb. Nu ben ik aan 't opgeven om matig te eten. Matig alchohol drinken is iets wat altijd bij mij gedoemd was te mislukken. Ik wou bijvoorbeeld in het café laten zien hoeveel ik wel kon drinken. Later als thuisdrinker dronk ik nog veel meer op een dag. Zoveel dat ik wel eens zo dronken was dat ik niet meer recht kon staan en de politie zich een weg binnen baande en ik naar spoed werd afgevoerd.

Ik ben inderdaad iemand van alles of niets. De ene moment kende ik tijdens mijn schooltijd zo goed als niets van wiskunde. Ik kwam nog uit een periode dat hoofdrekenen in de lagere school een groot ding was. Bij mij keerde het om toen ik besefte dat wiskunde juist hetzelfde was als 1 en 1 optellen. Vanaf toen blonk ik er in uit. Het hielp mij ook in andere theoretische vakken. In sporten was het ook alles of niets. Ik kon niet snel lopen, maar ik bleef doorgaan. Zeker in het fietsen werd het zo. Geen afstand was te groot en geen beklimming te steil, alhoewel ik steeds overgewicht had. Ik denk dat ik ook op mijn werk zo bezig was. Spijtig genoeg heeft de alchohol zeer veel hersencellen gedood. Ook is mede door de vele langdurige opnames mijn spiermassa gekrompen. In eten en drinken ben ik nog steeds overmatig. Ook als ik mij verbonden voel tot iemand heb ik het zeer moeilijk om die persoon weer terug los te laten.

Ik was dikwijls fanatiek bezig, spijtig genoeg dikwijls in verkeerde dingen.

Goeiemorgen iedereen. Ik kan geen alcohol drinken, want als ik een glas drink, drink ik er twee en dan een volgende en een volgende … Daarom drink ik geen alcohol. Nooit meer. Ik mag trouwens niet van mijn psychiater. Een nieuwe dag, nieuwe kansen. Dagpact: renaldo61

Dag 3 111 Kg

111

Na dit alles te lezen ligt het bij @knakker toch wat anders als bij mij. Ik heb wel enkele periodes gekend dat ik probeerde te stoppen, maar een herval heb ik eigenlijk nooit gehad, ik bleef doordrinken. Moest ik nu terug alchohol beginnen te gebruiken dan zal er wel sprake zijn van een herval. Maar ik ben ook nog zeker niet volledig van mijn verslaving af. Oorzaken van mijn alchohol gebruik zullen ook wel veelvuldig te vinden zijn. Ik blijf er wel bij, eenmaal ervan geproefd of anders gezegd verslaafd moet je niet meer naar oorzaken zoeken, maar eerst proberen te stoppen. Wat bij vele wel meermaals lukt en die dan terug herbeginnen, wat ik raar vind.