RJB

Ja, Mercedes, ik heb allerlei hulp, godzijdank.. Pesso-therapie en vanaf aanstaande dinsdag EMDR en vanaf afgelopen maandag anti depressiva.. Geen gebrek aan hulp.. Wel een enorm gebrek aan energie..

Dag allemaal, Nou, de dag van vandaag heeft mij in elk geval geleerd hoe depressief ik in elk geval ben.. Moest vandaag allerlei dingen regelen, waaronder verzekeringen en de afhandeling van de hupotheek en - hoewel dat voor mij in normale doen dingen zijn die niets betekenen - ben ik nu helemaal uitgeput.. De kleinste dingetjes leveren op dit moment al zoveel stress op.. Ik geloof dat ik er maar gewoon aan moet wennen dat dit - herstel na een langdurige verslaving - een langdurig proces is.. Maar het is voor mij vaak moeilijk om me voor de geest te halen dat ik zes jaar geleden tamelijk moeiteloos 80 uur per week werkte, terwijl ik nu al opzie tegen het plegen van één telefoontje.. Ik wilde zo graag dat het allemaal sneller ging.. Ik ben nu anderhalf jaar bezig en het voelt al een eindeloos proces..

Beste Allemaal, Een heel fijne woensdag gewenst allemaal! Ik hoop dat het een dag wordt waarop de mijlpalers zich tevreden voelen en waarop iedereen de kracht zal vinden om zijn of haar doel te bereiken. Met mij gaat het iedere dag een beetje beter.. Maandag ben ik door de psychiater aan anti depressiva geholpen en gisteren heb ik een goed gesprek gehad met mijn therepeute. Die gaat eerst nog EMDR met mij doen (zie: www.emdr.nl) en daarna word ik doorverwezen naar een cognitief gedragdstherapeut.. Ik voel me minder somber en wanhopig dan in de weken voorafgaand aan de terugval en probeer vooral te aanvaarden dat alles veel langzamer gaat dan ik had gewild.. Het is blijkbaar zoals het is, en ik doe - stap voor stap - geloof ik wel de goede dingen.. Fijne dag, allemaal!

Goedemorgen allemaal, Ja, Albertina, ik ken dat gevoel van vermijden maar al te goed.. Conflicten uit de weg gaan - vooral met de nearest en dearest - uit angst voor verlies. Uiteindelijk stapelt dan alles wat je aan boosheid gevoeld heb op, met dramatische gevolgen: of het slaat naar binnen (dat doet het bij mij vaak, en je richt alle agressie - soms ook middels drank op jezelf) of (en dat is mij ook vaak gebeurd) als een conflict niet meer te vermijden is word je zo onredelijk kwaad, dat het nergens meer op slaat. In Pesso Therapie is dit één van de dingen waar ik aan werk.. Het leren aanvaarden dat (zelf irrationele) gevoelens van boosheid bestaan en dat die een plek verdienenen, dat die er mogen zijn en dat ik daar zonder veroodeling naar zou kunnen kijken.. Nog een lange weg.. Zelf zo naar gewone therapie. De verkoudheid is iets opgetrokken, maar ik voel me n-og steeds niet echt fit.. Fijne dag allemaal! ADB ook!

Wat bedoel je met BN, Floor?

Tsja Saf, Zo gaan die dingen, soms.. Ik ben in elk geval blij voor je dat er gelukkige aanleidingen waren tot JWW. Zelf ben ik bij mijn terugvallen alleen weer begonnen uit somberheid, wanhoop, eenzaamheid, of een combinatie van al die dingen.. Nu maar weer moedig voorwaarts! Ikzelf kan bijna niet meer ophouden met niezen en rillen.. Echte, ouderwetse neusverkoudheid is dat, geloof ik. Floor, er was vanochtend echt niemand die Dorien en haar verhaal niet serieus nam.. We hebben hier alleen een dagdraad die in principe over alles kan gaan, en een meer thematisch georganiseerd onderdeel. Daar staat het stuk nu te lezen. Zoals ik daar al schreef: ik weet uit ervaring hoe moeilijk mijn dierbaren het met mij als verslaafde hebben gehad en ik leef dus ook zeer mee met de strijd die zij (en andere partners van..) leveren.

Ik zit naar de radio te luisteren, OVT, Radio 1 en hoorde net de stem van Joop den Uyl die dit gedicht van Isha Meijer voorlas: Soms loop ik 's nachts naar het Victorieplein, Als kind heb ik daar namelijk gewoond. Aan vaders hand zijn zoon te zijn, Op moeders schoot te zijn beloond Om niet. Om niet is het, dat ik hier ga, De vrieskou in mijn jas laat dringen, Alsof de tijd zich ooit zou laten dwingen, Terwijl ik roerloos in de deurpost sta Om thuis te komen. En zo simpel is de gang Om tot dit moeilijk inzicht te geraken: Dat ik geen kind meer ben; dat ik verlang Naar iemand die nooit kon bestaan: Een jongetje dat alles goed zou maken - de tijd die stilstond en hem liet begaan. Ik weet wel dat dit gedicht ging over een kind van Joodse ouders die de oorlog hadden overleefd, maar het ontroerde me zo: het verlangen "naar iemand die nooit kon bestaan. Een jongetje dat alles goed zou maken".

Beste Floortje, Het komt toch wel goed zo? Iedereen die Dorien een advies wil geven doet dat daar, en iedereen die over andere dingen wil praten, doet dat hier.. Volgens mij is dat juist heel respectvol.. Ik heb nog steeds griep, en zit met brandende ogen achter het scherm.. Maar ik had gisteren een heerlijke dag met mijn kinderen.. Voelde me alleen nogal alleen toen ze weer weg waren.. Getracht vroeg te gaan slapen maar onustig en ijlerig gedroomd. O.a. dat ik een glas Gin dronk.. (Wat misschien zo'n beetje het enige drankje is, dat ik in het echt nog nooit gedronken heb..). Het was dan ook niet lekker.. Nu nog maar weer even onder de wol.. Fijne ADB dag, allemaal!

Beste Dorien, Je hebt al heel wat tips gekregen maar ik weet dat mijn ex?-Geliefde baat heeft gehad bij deze site http://www.ikenmijnalco.nl/ , die speciaal bedoeld is voor partners en kinderen van verslaafden. Op een gegeven moment schreef ze daar zelfs tegelijk met mijn ex-vrouw, de moeder van mijn kinderen.. Ik weet uit ervaring (maar dan van de andere kant) wat een onmogelijke toestand het is om te moeten samenleven met een verslaafde. En ik weet als verslaafde dat het inderdaad zo is dat je - ondanks alle - werkelijk - goede bedoelingen - het gevaar van weer de mist ingaan, steeds op de loer ligt. En dat in een situatie van samenwonen het gevaar van heimelijk drinken levensgroot is.. Je partner wil jou niet kwijt, denk ik, en daarom gaat er zoveel heimelijk.. Ik wens je heel veel sterkte. Soms is een rigoreus moment nodig. Als mijn Geliefde mij niet min of meer gedwongen had iets aan mijn drankprobleem te gaan doen, weet ik niet of ik zo ver gekomen was als ik nu - met vallen en opstaan ben... RJB

Goedemorgen allemaal, Iets vroeger op dan gepland.. In de instelling waar ik veblijf, ging zojuist het brandalarm af.. Vals alarm, natuurlijk, maar wakker werd ik er wel van.. Ik wens iedereen een mooie droge dag! Ik haal straks mijn kinderen op en daar zie ik heel erg naar uit.. (O, ja, Houtje ik weet dat de uitdrukking is "dat gaat er in als Gods woord in een ouderling", maar het leuke van taal is nu juist dat je er van alles mee kan doen).. Ik voel me iets minder koortsig vandaag, gelukkig en ook overigens voel ik me beter, omdat ik helderder heb wat ik moet doen, en welke hulp ik daarbij kan krijgen! Dag!

Dory, ik heb nu geen tijd om dat uit te leggen, maar kijk maar eens op http://www.pesso.nl/ Dag! RJ

Goedemorgen ADB-ers! Ik ga zo naar Pesso therapie.. Koortsig en wel.. Heb het gevoel dat de griep mij nu eindelijk echt in zijn greep heeft, maar misschien valt het mee.. Wat heerlijk nieuws is, is dat mijn twee kinderen morgen hier komen. Daar zie ik naar uit als een ouderling naar Gods woord.. Patatje, ik ken jou en je situatie te weinig om er iets zinnigs over te zeggen.. Ik weet hoe lastig het is voor een partner om een alcoholist als partner te hebben (al heb ik er zelf nooit een gehad, ik was er altijd een). Trachten de situatie te doorbreken - bijvoorbeeld door tijdelijk uit elkaar te gaan en hulp te zoeken, lijkt mij het beste.. Fijne ADB dag gewenst, allemaal!

Ik ben ook als atheïst opgevoed, maar ik ben Katholiek geworden.. Mijn cathechismus is die van Gerard Reve: Eigenlijk geloof ik niets en twijfel ik aan alles, zelfs aan U. Maar soms, wanneer ik denk dat Gij waarachtig leeft, dan denk ik dat Gij liefde zijt en eenzaam en dat, in zelfde wanhoop, Gij mij zoekt zoals ik U. Past wel bij mijn stemming..

An, Met "de angst voor verlies leidt tot verlies" bedoel ik - inderdaad uit eigen ervaring - vaak zo bang ben mensen te verliezen dat ik me mooier voordoe dan ik ben, ruzies uit de wegga, geen kritiek durf te leveren, mijn eigen behoeftes niet duidelijk uit te spreken etc. De keerzijde ervan is dat je in die angst de ander ook niet werkelijk ziet.. En als je zelf onwerkelijk bent en je ziet de ander evenmin werkelijk dan leidt dat maar tot één ding: verlies! Ik kan het wel inzien, en ik kan het ook wel aardig onder woorden brengen, geloof ik.. Maar dat is nog iets heel anders dan het doorleven. En het je echt eigen maken!

Oeps, twee keer hetzelfde bericht..

Dat is een mooie tekst, Dory.. Zelf houd ik erg van de volgende tekst.. Zonder dat ik alles daarvan naleef, verre van dat.. Het heet dan ook niet voor niets Desiderata (dingen die nog bereikt moeten worden..) Wees kalm temidden van het lawaai en de haast, en bedenk welk een vrede er in de stilte kan heersen. Sta op goede voet met alle mensen, zonder jezelf geweld aan te doen. Zeg je waarheid rustig en duidelijk; en luister naar anderen; ook zij vertellen hun verhaal. Mijd luidruchtige en agressieve mensen, zij belasten de geest. Wannneer je je met andere vergelijkt, zou je ijdel en verbitterd kunnen worden, want er zullen altijd grotere en kleine mensen zijn dan jij zelf. Geniet zowel van wat je hebt bereikt, als van je plannen. Blijf belangstelling houden voor je eigen werk, hoe nederig dat ook moge zijn; het is een werkelijk bezit in het veranderlijke fortuin van de tijd. Betracht voorzichtigheid bij het zaken doen; want de tijd is vol bedrog, maar laat je niet verblinden voor de bestaande deugd; vele mensen streven hoge idealen na; en overal is het leven vol heldendom. Wees jezelf. Veins vooral geen genegenheid. Maar wees evenmin cynisch over de liefde, want bij alle dorheid en ontevredenheid is zij eeuwig als gras. Volg de loop der jaren met gratie, verlang niet naar een tijd die achter je ligt. kweek geestkracht aan om bij onverwachte tegenslag beschermd te zijn. Maar verdriet je niet met spookbeelden. Vele angsten worden uit vermoeidheid en eenzaamheid geboren. Leg jezelf een gezonde discipline op, maar wees daarbij lief voor jezelf. Je bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen of sterren, je hebt het recht hier te zijn. En ook al is het je wel of niet duidelijk, toch ontvouwt het heelal zoch zoals het zich ontvouwt en zo is het goed. Heb daarom vrede met God, hoe je ook denkt dat Hij moge zijn, en wat je werk en aspiraties ook mogen zijn, houd vrede met je ziel in de lawaaierige verwarring van het leven. Met al zijn klatergoud, somberheid en vervlogen dromen is dit toch nog een prachtige wereld. Wees voorzichtig. Streef naar geluk.

Beste An, Het is ook heel erg moeilijk om je stemming niet door anderen te laten beïnvloeden.. Wat mij - soms - helpt is tegen mezelf zeggen "hier hoef ik me niets van aan te trekken", "dit gaat niet over mij" en de dingen laten waar ze horen.. Waar ik slecht tegen kan, is tegen ruzie en conflicten.. Ik ben een klassieke vermijder, en - als het niet meer te vermijden is - een klassieke gladstrijker. En ik ben een erg liberaal mens.. Mensen mogen van mij zeggen wat ze willen en ze mogen zijn wie ze zijn. Dat helpt ook wel, bij het autonoom blijven ten opzichte van wat anderen zeggen of doen.. Maar meer dan dat ben ik iemand die de dingen voor zichzelf houd, die zich snel schaamt, die bang is anderen lastig te vallen en vooral die bang is om te verliezen. De angst voor verlies, leidt tot verlies .. Dat heb ik inmiddels wel geleerd. Want door uit angst voor het verlies van de ander niet eerlijk naar jezelf te durven kijken, en daar dus evenmin open over te communiceren, word je iemand die eigenlijk niet bestaat.. En eenzaam.. Dat ook!

Beste destiny, Welkom op het forum.. Onder het kopje "Ditjes en Datjes" kun je gewoon komen meepraten.. Je zult merken dat je er heel veel aan kunt hebben ervaringen te delen met lotgenoten!

Eerst even dit: Ik zou het doodzonde vinden als Vie het forum verlaat om de malle discussies van de afgelopen dagen.. Waarom zijn we hier? Omdat we ons realiseren dat we het niet alleen kunnen. Omdat we hier - goed zo, An! - kunnen oefenen met eerlijk te kijken naar onszelf en naar wat onze angsten zijn en onze valkuilen. Omdat we hier mensen treffen als Safi die zulke (h)eerlijke dingen schrijft. En Houtje, die zoveel lieve, kwetsbare dingen deelt.. Vie hoort tot de mensen aan wie ik veel heb gehad. Door haar nuchtere, vaak bovendien erg geestige, kijk op de dingen. Het is te bizar voor woorden - maar misschien wel typerend voor de virtuele wereld waarin dit forum zich afspeelt - dat er nu opeens zo'n drukte gemaakt wordt over haar werkelijke bestaan. Ik - maar dat is nog persoonlijker - geloof in God. En die heb ik ook nog nooit gezien.. En ik geloof in Vie!

Dankje Saf! Het hoofd is een raar ding.. Alles wat je zegt is waar en klopt, maar voel het maar eens echt zo.. Soms zijn de bergen zo hoog in je hoofd.. Ik kan even niet verder typen.. Er zitten hier vijf mensen door elkaar heen te schreeuwen en ik kan mijn eigen gedachten niet eens horen..

Goeiemiddag allemaal, Hier even een bericht uit de bossen van E. Het gaat vandaag naar omstandigheden redelijk.. Ik voel me alleen wel aanhoudend somber. Heb aanstaande maandag een afspraak met de psychiater over anti depressiva. Misschien dat dat een beetje helpt.. De kleinste dingetjes lijken al veel. Het verschil met voor mijn terugval is dat ik het er nu in elk geval over durf te hebben. (De weken daarvoor ging alle energie op aan doen alsof het goed met me ging, en dat hou je maar beperkt vol..). Ik ben blij dat ik het nu gewoon durf te zeggen.. En dat ik dat kan doen in dit fijne gezelschap -- waar mensen herkennen waar ik het over heb. (Want behalve dood-moe, word je diep-eenzaam van het ophouden van iets wat er niet is..) Fijne middag, allemaal!

Lieve ADB-ers. Ik voel me weer wat gelukkiger, dankzij het forum.. Dankjullie wel.. Ik heb nu echt alles bijgelezen en ik moest bij al dat wantrouwen over Vie denken aan wat in mijn - vroegere - vak de "Homerische Kwestie" wordt genoemd. Namelijk: zijn de Odyssee en de Ilias wel geschreven door Homerus, of door iemand anders? En door wie dan? Het mooiste antwoord dat ik daar ooit op las, was: Ze zijn niet geschreven door Homerus, maar door een andere schrijver die ook Homerus heette.. Laten we - tenminste - een beetje mild zijn voor elkaar!

Bovenaan lijkt vaak heel ver weg als je onder aan de berg staat..

Dankjullie allemaal zeer, Heb inmiddels de afgelopen dagen een beetje nagelezen.. Wat een toestanden.. (En ik dacht: "Als Vie niet bestaat, dan vind ik haar een van de leukste niet-bestaande mensen die ik (niet) ken").. Enfin.. Voor mij is het fijne van dit forum nu juist dat we proberen elkaar te helpen en voor mij geldt: aan jullie hulp heb ik veel (gehad) en ik merk meteen hoeveel steun het me geeft weer terug te zijn. Lieve groeten, RJB

Waar kan ik nalezen waarom zoveel mensen een ban hebben? (of kan iemand mij dat PB-en?)