Sandro

Bij mij: dan krijg ik later spijt. Beter iets doen en falen (en ervan leren) dan het nooit geprobeerd te hebben.

Goedemorgen. Half 4 wakker en daarna niet veel meer geslapen. Last van mijn maag (alweer). Ben overgevoelig geworden voor pepertjes geloof ik. Wel jammer, want ik houd wel van een beetje pit in mijn eten. Voorlopig toch maar even laten. Zit op het balkon in de zon.

Jeej, ik heb een mondkapje binnen. Voorlopig niet nodig, maar alvast voorbereid.

Verbaas me toch steeds weer een beetje hoe vroeg de afmeldingen binnen komen. De zon is nog niet eens onder. Maar slaap lekker mensen

En dus toch nog de aflevering uitgekeken blijkbaar Ik vond het ook niet mega interessant, maar die psychologische onderzoekjes nog best grappig.

Heftig, die 5 jongens die zijn verdronken bij Scheveningen...

Nog geen dagpact? Dan open ik hem. Dagpact: Sandro

Koffie kun je volgens mij prima drinken zonder dat je het moet compenseren met ander vocht, als je het maar gematigd doet (max 6 kopjes per dag). Maar goed, wie ben ik om de assistente tegen te spreken. Zou het alleen zonde vinden als je je helemaal gek maakt met dat drinken.

Augurkje met slagroom erbij? Goedemorgen.

Ik kom net nog tot een inzicht, maar ik ben te moe om het te tikken. Komt morgen wel. Hopelijk weet ik het dan nog. Welterusten.

Op npo1 alcoholgerelateerd programma. Dokers van morgen.

Ok, nu is mijn disco tax wel bereikt

@Smaragd toch ken ik die van Ottawan wel hoor! Zat even te denken welke discomuziek ik kan appreciëren. Ik vind Daft Punk wel heel fijn. Dat heeft disco invloeden toch?

Gooi maar lekker wat disco nummers op de muziekdraad. Misschien dat ik ze nu ook eens ga luisteren

Je vergoelijkt een binge voor jezelf. Zie je dat zelf niet @Smaragd?

Interessant ja. Ik denk inderdaad dat falen (in je eigen ogen) ook went. En daarmee te handelen is. Je kent je manieren om daarmee te dealen, je afweermechanismen. Maar als je slaagt, dan kom je gek genoeg uit je comfort zone, wat ook weer verantwoordelijkheden met zich mee brengt (voor je gevoel dan). Dingen veranderen dan, en dat is eng. Zoiets denk ik. Ik heb er bestwel last van in ieder geval, ondanks dat ik mezelf nog best succesvol kan noemen, vind ik. Maar tot nu toe niet altijd heel erg gelukkig.

Eens. En dat is nu precies het verneukeratieve van drank. Alles wordt afgestompt. Gevoel, zintuigen, verbeeldingskracht, inlevingsvermogen, probleemoplossend vermogen, noem het allemaal maar op. En niet alleen afgestompt, het maakt je ook nog down. En trekt je een zieke vicieuze cirkel in. Doordat je niet meer luchtig en helder kunt denken en voelen kom je er dan ook zo lastig weer uit. Je denkt: maar morgen voel ik me vast beter, of doe ik net alsof het allemaal goed gaat, misschien kopen mensen het wel. Dan is er toch niks aan de hand? Jawel! Er is van alles aan de hand. Ik ben er voor dit moment uit, en besef het gevaar. Ik houd mezelf niet meer voor de gek. Dit giftige spul mag mijn leven niet beheersen. Overal waar 'je' staat kun je ook 'ik' lezen overigens (voordat het lijkt alsof ik iets voor een ander invul , zo bedoel ik het niet).

Sterkte!

Deze past perfect bij het onderwerp van de dagdraad van zojuist

Je erbij neerleggen dat het leven imperfect, onvolledig en onvoorspelbaar is?

Maar we zijn geen robots.

Dat is een hele bekende ja. Maar daarnaast denk ik dat er bij mij ergens (deels onbewust) de vraag leeft: stel dat ik op een gegeven moment "alles" bereikt heb, wat dan? Waar word ik dan nog gelukkig van? Ik koppel geluk nog te veel aan doelen halen en aan presteren. Bang om gelukkig te zijn ben ik niet (voor zover ik me bewust ben). Ben eerder bang dat ik niet gelukkig kan zijn als ik niks zie om naar te streven. Maar inderdaad, moet gelukkig zijn wel een doel op zich zijn? Wat is gelukkig zijn? Niemand is altijd gelukkig. Ik las daar laatst ook een onderzoek over, waarbij mensen werd gevraagd om te beschrijven wat er speelt in hun leven en hoe gelukkig ze zich voelen op een schaal van 1 tot 10. Diezelfde vragen werd ze de dag daarna weer gesteld etc, voor een aantal maanden aan een stuk. Het blijkt dat mensen zichzelf ontzettend vaak een 7 geven. Bij hele blijde gebeurtenissen komt er een korte piek van 1 of 2 dagen, om vervolgens meteen alweer naar die 7 te gaan. Dus nooit voor lange periodes boven de 7. Voor hele nare gebeurtenissen precies hetzelfde. Heel even een 4 of een 3, om weer snel naar die 7 te gaan.

Dagpact ; Marietjestopt Maja Kyon Rapilos Sandro

Dank voor het filmpje. Ja, zonder doel voor ogen ben ik stuurloos en zonder sturen is het lastig op koers blijven. Ik heb daar wel lessen uit getrokken. Bij eerdere pogingen ging ik als een malle alles tegelijk veranderen; én stoppen met drinken, én als een dolle gaan hardlopen, én obsessief op het eten letten. Dat lukte me om vol te houden. Totdat ik na 3 a 4 maanden 15 tot 20 kg kwijt was en persoonlijke records liep. Hardloopseizoen voorbij en dan kwam de terugval weer. In het najaar van 2019 heb ik er bewust voor gekozen om de dingen stap voor stap te doen en langer de tijd te nemen om mijn doelen proberen te bereiken. Het mag absoluut geen obsessie meer zijn. Die weegschaal niet, en ook die hardlooptijden niet. Met het voordeel dat ik zo over langere tijd met mijn drinkgedrag bezig ben. En ik merk dat het werkt. Hoe langer ik op het juiste pad ben, hoe meer vertrouwen ik in mezelf krijg en hoe makkelijker de gedachte komt: als ik dit kan, waarom niet nog een stap verder gaan? (Retorische vraag) En waarom als ik nu al 8 maanden aan mezelf werk, waarom niet een jaar? (Weer een retorische vraag). Ik moet overigens wel opmerken dat ik het in oktober/november wel meteen al heel lastig had. Toen ben ik ook een tijdje van het forum verdwenen. Maar gelukkig weer herpakt na een tijdje. Dat is ook voor het eerst dat me dat lukte, om een terugval relatief snel weer om te buigen. Ook dat geeft extra vertrouwen en rust in mijn hoofd. Daar gaat het tenslotte om, het moet in je hoofd goed zitten. Maar ik ben er nog niet hoor qua drinken. Heb wel het vertrouwen nu dat ik er ga komen. Voel me beter dan ooit misschien wel, zonder overdreven euforisch te zijn. Er blijft werk aan de winkel.

Hoe bedoel je dat precies? Dat je het niet waard zou zijn ofzo?