Pytje

@Rosee, jij gaat ook nog steeds hartstikke goed, toch?

@kruidenthee67, ik vraag tegenwoordig gewoon wat er alcoholvrij is. En gisteren was dat tot mijn verrassing een alcoholvrije bubbeltjeswijn (eigenlijk een soort spa rood, maar dan met een smaakje en in een feestelijk glas). Doe ik thuis ook vaak. Ik ben niet zo'n theedrinker en veel andere dingen vind ik te zoet. En ik denk maar zo: als meerdere mensen zouden vragen wat er alcoholvrij is wordt er op den duur misschien ook meer aandacht aan besteed. Want waarom wel 1000 smaken wijn, die bij iedere gang een aparte smaaksensatie moeten geven en niet iets passends waar toevallig geen alcohol in zit? Ik denk echt wel dat dat er ooit nog van gaat komen hoor!

Gisterenavond de hele avond aan tafel gezeten in een bijzonder restaurant. Bij iedere gang een klein glaasje passende wijn. Genieten en niet de hoeveelheid was het motto, Gelukkig was er een alcoholvrij alternatief. Toch voel ik steeds letterlijk iets gebeuren in mijn hoofd als ik een glas rode wijn zie. Ik probeerde het op de terugweg aan mijn man uit te leggen. Alsof er een deurtje opengaat ergens tussen die hersenen. Het gaat gelukkig wel vrij snel dicht. Mijn motto is dan ook om niet teveel om me heen te kijken, anders wordt het een klapdeurtje:) Aan de andere kant: iedere dag, waarop ik nu niet drink, ervaar ik als een verlenging van de afstand tussen mij en alcohol. Dat gaat echt goed. Maar, man, man, wat realiseer ik me ook vaak dat ik veel afhankelijker was geworden dan dat ik heel lange tijd heb gedacht. Wat is het een thema geworden in mijn leven. Sterker nog: hoe kunnen al die andere mensen in dat restaurant gewoon van een glas genieten, zonder dat het een thema voor hen is. Of zie dat door een te roze bril. Denk het wel.....

Hoi @Quinn, ik ken je nog niet, maar ga je graag volgen. Ik ga geen 78 pagina's teruglezen, maar gewoon doen alsof dit de eerste dag van de de rest van je leven is

Hoi @IJsvogel, fijn om te lezen dat het nog steeds goet gaat, hoewel je je moeilijke momenten hebt. Top! Ik probeer toch zoveel mogelijk de ontmoetingsmomenten met anderen in stand te houden, ook al drink ik niet. Ik was noot zo'n hele grote drinker in gezelschap, dus dat scheel misschien.... Wel vind ik het prettig dat ik de hele avond fris kan uitzitten en gewoon moe ben als ik in bed rol, niet alcohol-verdoofd. Fijne en droge paasdagen!

Tsjakkaa, vandaag weer twee weken erop zitten. Deze week bijna iedere avond een bijeenkomst waar gedronken wordt: ik heb er geen moeite mee. Alleen af en toe als ik een glaasje rode wijn langs zie schuiven... dat is nog een beetje mijn Achilleshiel. Maar ik ervaar het over het algemeen als een mogelijkheid om juist sterker te worden in mijn overtuiging dat het drinken ervan voor mij nooit meer een optie zal zijn.

Zo doen we dat @Sensitief!

Hoi Sandro. Ik zou je bijdragen ook gaan missen. Je klinkt altijd heel krachtig en ik zou ook nog graag even weten wat goed is. Voel je je sterk genoeg? Ben je de drank "ontgroeid"? Heb je er vertrouwen in dat dat zo blijft?

Heeft het je iets opgeleverd @Jos1981, die - 1 dag?

@Kohtje en @kruidenthee67, zolang jullie nog maar niet denken dat het door de alcohol komt, maakt het niet uit hoor

Even terug van het draadje van @Ajna naar mijn eigen draadje. Ik realiseerde me door het gesprek daarop (over het wel of niet of af en toe drinken van alcohol) dat juist het lezen over die grote verschillen tussen mensen en hun afkickprocessen mij steeds meer leert over mijzelf. Dat het mij niet gaat lukken om (zoals @bumperjim) de alcoholmythe door te prikken, dat ik ook in de afgelopen jaren vaak heb gedacht dat af en toe (zoals @Francoise) er wel in zou kunnen zitten.... ik heb er mee geëxperimenteerd, ben vaak gestruikeld, maar kom tot de conclusie dat het voor mij allemaal niet werkt: het is alles of niets bij mij. En hoe groter de afstand tot alchohol wordt, hoe beter het is voor mij. Het is een afscheid voor altijd. Die werkelijkheid begint steeds meer tot me door te dringen. Gelukkig wordt het daardoor op een bepaalde manier ook gemakkelijker omdat de strijd tussen wel of niet of een beetje ook ophoudt. Dat geeft ruimte voor opbouwende kracht.

Dank je @Sensitief

Ik werd vanochtend wakker, stond op en dacht/voelde: "getver, weer een kater". Summum van grappigheid dit: ik had helemaal niet gedronken. Natuurlijk had ik niet gedronken, maar mijn lichaam (of mjin geest waarschijnlijk) denkt daar soms anders over. Die staat blijkbaar nog in standje "er valt iets te verwerken". En echt: zo'n moment is ook het summum van opluchting en trotsigheid; na het korte moment de bewustwording dat ik die kater helemaal niet heb en dat ik dus helemaal niet gedronken heb! Weer een nuchter weekend ingegaan!

Grimes, de allereerste keer dat ik niet dronk (dat is inmiddels bij een poging bijna drie jaar geleden) had ik het gevoel dat ik me letterlijk schrap moest zetten om niet naar de fles en het glas toe te worden getrokken. Er trad een soort bewustzijnsvernauwing op, die ik niet kan omschrijven, maar die heel onprettig voelde. Ik dacht: "als dit het is, dan wacht mij vanaf vandaag een heeeel zwaar leven". En nu het goede nieuws: ik heb het nooit meer zo zwaar gevonden als die ene avond! Ook niet toen ik er twee jaar later bewuster voor koos om niet meer te drinken. De ervaring van die ene avond had ik al in de pocket en ik was daardoor beter voorbereid. Wat ik er maar mee wil zeggen: die heb jij nu doorstaan. En je voelt je er vanochtend goed bij. Respect! En blijf gefocussed dit weekend!

Ja, denk ik ook. Ga ik jou FJ noemen, @Francoise

Casual Friday, BJ. Laat de wijsheid er maar uitstromen!

Af en toe zie ik in de verte een kleine glimp van het bevrijdende gevoel "ik hoef niet meer te drinken". Het wordt nog heel gemakkelijk weggedrukt door het monster dat roept "het mag niet, maar je wilt het eigenlijk zo graag". Maar toch ben ik blij dat ik weet dat deze vriendelijke boodschap ergens opduikt. En misschien steeds vaker zal opduiken. En wat zie ik toch veel alcohol om me heen. Vooral op de televisie. In zoveel programma's zie ik mensen zichzelf inschenken en het glas heffen. En ik maar denken dat al die mensen zeer verantwoord met alcohol weten om te gaan... En ik maar denken dat ik de enige ontspoorde ben die dat niet kon en kan... En ik maar denken dat ik toch ergens de boot gemist heb...Dat die anderen nooit dronken worden en precies weten wanneer genieten overgaat in teveel en dan ook stoppen natuurlijk. Datzelfde gevoel kan ik ook nog steeds hebben als ik iemand "genietend" aan een sigaret zie trekken; dat beeld komt helemaal niet overeen met de manier waarop ik voortdurend mezelf aan het volzuigen was met nicotine, bruine vingers en bruine tanden ontwikkelde en er een rooklucht uit al mijn poriën kwam. Waarom dicht ik anderen toch zoveel eigenschappen toe, die ik bij mezelf helemaal niet zie en herken? Maak ik dan een karikatuur van die anderen? Of van mezelf? Misschien moet ik maar eens gaan slapen. En morgen weer een nuchter weekend aanvangen! Dag 9. Ik ga alweer naar de dubbele cijfers.

En dat is wat je wilt toch? Meer van jezelf...altijd goed

Kop op Senna! Nieuwe deuren gaan open als je anderen dicht doet. Goed dat je naar de huisarts gaat. Maak het bespreekbaar!

Welkom Jos! Heb je net even "gelezen". Het is knap, dat je in een omgeving, zoals jij die beschrijft, de alcohol gaat laten staan. Wat ik ook lees is dat je je eigen alcoholgebruik wel heel afhankelijk stelt van wat jouw omgeving doet. Iedereen drinkt te veel en dan moet jij jezelf verontschuldigen voor het feit dat je even je eigen lichaam geen geweld aan wenst te doen... Het klinkt nogal bizar als ik het zo lees. Ik denk dat velen in jouw omgeving ook stiekum 's ochtends wakker worden met een gevoel van spijt en schaamte. Een reden dus om het wel bespreekbaar te maken. Je zult meer erkenning krijgen dan je denkt!

Waldemar, goed doorstaan! Steeds denken aan de ellende die begint na de eerste slok houdt mij meestal wel scherp. Je hebt dit tenslotte al zo vaak meegemaakt dat het niet moeilijk is om dit te visualiseren, toch?

Hoi Sensitief. Ben ook wel benieuwd om te horen wat hypnotherapie doet. Fijn als je er eens wat meer over vertelt.

Vertrouw er maar op dat je onderbewustzijn zich al de hele week voorbereidt op het weekend. Op vrijdag voel je je hartstikke sterk daardoor!

Rosee, je bent een kanjer! Ondanks al je trickers weersta je de alcohol. Je zit bijna op drie maanden volgens mij en als ik het goed begrijp gaan de scherpe kantjes er daarna steeds meer af. En de hoofdpijn ook, hoop ik voor je

Hallo Grimes. Welkom hier! Je hebt al veel goede adviezen gehad om de eerste weken door te komen. Minderen zal lastig worden de eerste tijd. Als dat een optie was, had had je niet al die maandagen met katers rondgelopen, zou ik denken. Je hebt het jezelf al vast heel vaak voorgenomen om het in het weekend wat rustiger aan te doen. Voorlopig de eerste niet nemen, zou ik dus zeggen. Na week 1, en in jouw geval na weekend 1, voel je je zo trots en prettig dat het tweede weekend al gemakkelijker wordt.... Dag voor dag en weekend voor weekend. Succes!