MijnGerrit

@Mams1234 Het schiet niet op met reacties. Ook dit forumonderdeel lijkt niet erg te leven. Je zou kunnen proberen je vraag te herhalen op "Vraag het de hulpverlener" binnen dit onderdeel. Dat wordt ook niet altijd even snel opgepakt door die hulpverleners, dan weet je dat alvast. Ik keek even op het internet en vond een klein beetje informatie, dat voor een deel in de richting van jouw vraag gaat: https://drugsinfoteam.nl/l/2708018

Hallo Mams1234, Allereerst welkom op dit forum. Ik heb geen inhoudelijke reactie voor je, maar misschien wel een tip om reacties op je vraag te krijgen Je hebt je bericht nu geplaatst op het onderdeel Naast ons. Dat is bedoelt voor partners, ouders, broers en zussen, goede vrienden etc. van mensen die met een verslaving kampen. Ik denk dat je meer kans maakt op het onderdeel Drugs de baas. Je kunt je tekst gewoon kopieeren en daar nogmaals plaatsen. Wel fijn dat het werkt, zoals je beschrijft! Houden zo!

Lezen moeten we nog steeds zelf doen, schrijven kunnen we uitbesteden aan een AI programma met een computer, tablet of telefoon.

Zoeken en vinden; deze draad was een flink stuk weggezakt.

Hoi An, gefeliciteerd! Tien jaar, heel mooi, goed bezig. Ga jij nog steeds naar een zelfhulpgroep? De eerste jaren in ieder geval wel, als ik met goed herinner. Hoe dan ook, op naar 10 jaar en 1 dag!

Hallo Marjolein, herkenbaar wat je schrijft. Natuurlijk is het jammer dat ze hulp weigert; al weet ik niet op welke soort hulp je doelt? Uit eigen ervaring weet ik, dat iemand met een alcoholverslaving (of ander middel) zich al snel aangevallen voelt, vindt dat het allemaal wel meevalt én er niet aan moet denken het dagelijkse “drankje” te moeten missen. Stoppen is dus geen fijn idee. Zelfs toen ik wist dat ik verkeerd bezig was, stelde ik het steeds uit om echt iets te doen. Gelukkig ben ik nu al vele jaren gestopt en dat bevalt stukken beter. Hoe reageert jouw vriendin?

Hoi Billie, het is een nare situatie geworden op deze manier. Ik ben ook een voormalig (of niet actieve) alcoholist en herken me goed in wat je beschrijf en in bumperjims reactie. Ik vraag me af of je met hem gesproken hebt over zijn alcoholgebruik? En hebt gevraagd of hij het bij bijv. Twee glazen wil houden? Ik heb dat overigens zelf nooit gekund. Vaak geprobeerd, maar helemaal stoppen was voor mij (en voor velen) de makkelijkste oplossing. Ik ben benieuwd.

Hoi Miesss, Misschien heeft iemand zich al gemeld voor je. Ik denk echter van niet; het is onder dit onderwerp nooit zo druk en veel forumdeelnemers zijn wat terughoudend bij nieuwe mensen volgens mij. Je kunt ook eens op de afdeling voor naasten kijken, onderaan het forum https://forum.verslavingdebaas.nl/forum/74-naast-ons/ Misschien heb je daar wat aan, hoewel het daar ook niet echt druk is. Nar-anon, al-anon of de zelfhulpgroepen van Intact zijn misschien toch wel goed voor je; evenals de cursus voor naasten. Hou je goed.

Hallo BV31, wat een verhaal. Voordat ik verder schrijf wil ik je laten weten dat ik geen naaste ben, maar zelf een niet praktiserende alcoholist. Ik drink al aardig wat jaren niet en spreek zeer regelmatig andere stoppers en gestopten én naasten. Zoals ik het hier lees, is het kwartje nog niet gevallen bij je vriend. Hij gebruikt nog regelmatig en is niet open en eerlijk. Hij accepteert niet echt hulp en heeft jou flink benadeeld de afgelopen jaren. En dan bedoel ik niet alleen financieel. Heel kort door de bocht: ik vind het een prachtig idee om in je appartement te blijven wonen en het nieuwe huis snel weer te verkopen. Zoals het nu gaat, heb je geen goede basis om je aan een grote woning vast te leggen. Nu kun je nog terug, over een paar maanden misschien niet meer. Je geeft daarmee ook een sterk signaal af aan je vriend. Je zou kunnen overwegen om hem de keuze te bieden tussen een echte opname (al snel een aantal maanden) óf jouw appartement verlaten. Ik ben soms te kort door de bocht en te hard; dus op één “advies” moet je geen beslissing nemen. Misschien zou het je helpen om te gaan praten met lotgenoten, mensen die in hetzelfde schuitje zitten en hebben gezeten. Dat kan zeer waardevol zijn voor je beeldvorming en voor de ervaring dat je niet de enige bent met deze ervaringen. En om na te gaan wat jouw eigen aandeel in dit alles is; ook daar word je sterker van. Op deze site heb ik op https://forum.verslavingdebaas.nl/topic/18917-zoon-met-verslavingsproblematiek/ wat informatie gegeven over waar eventueel steun is te vinden. Wat ik toen nog niet wist, is dat er ook naastengroepen te vinden zijn (ook online) op https://www.naranon.nl/ Het naasten onderdeel van dit forum is niet erg druk. Dat is jammer, zeker als je nagaat dat er voor iedere verslaafde meestal meerdere naasten zijn die in de ellende worden meegesleept. Ik hoop dat je wat aan mijn reactie hebt. Hou je goed, wacht niet te lang met actie nemen.

Dag @Eva1975, wat jammer dat je vriend zo is gaan drinken. Best bijzonder dat zo’n jeugdliefde dan na 25 jaar weer opleeft en naar hoe dat zich nu heeft ontwikkeld. Je schrijft dat je vriend al opgenomen is geweest in een verslavingskliniek en dat hij daar slecht is uitgekomen. Was het een korte opname om te “detoxen”, dus iets van een of twee weken? Of echt een langere periode van misschien wel een paar maanden? En waar ben je naar op zoek? Een opname in een kliniek, of een zorginstelling waar hij (blijvend) kan wonen? Uiteindelijk zal hij zelf moeten kiezen om hulp te vragen, dat kun jij niet voor hem doen. Alleen als iemand een gevaar is voor zichzelf of voor anderen, zijn er via een rechterlijke machtiging mogelijkheden. Maar dat is wel erg zwaar geschut… Je hebt afstand genomen. Dat is m.i. het beste wat je kunt doen; ook om te voorkomen dat je zelf in de ellende wordt meegezogen. Dat betekent niet dat je dan de relatie moet verbreken, maar wel dat je je eigen keuzes maakt in wat je wel wilt doen om hem te helpen en wat niet. En onder welke omstandigheden je wel en geen contact wilt hebben. Het is lastig om in zo’n relatie de (voor jou) goede keuzes te maken enje grenzen aan te geven, te bewaken en te handhaven. Door je zo op te stellen blijf je je eigen leven leiden, maar geeft ook een signaal af aan je vriend. Dat kan hem helpen zich bewust te worden van zijn probleem (geen garantie hoor). Lees ook eens wat op de andere draadjes hier op de Naasten afdeling. Misschien haal je daar nog wat tips uit waar je wat aan hebt. Hou je goed.

Dag @Fien87, dat is een nare situatie die je schetst. Als je hier in de verschillende draadjes wat leest, kun je misschien wel wat tips en mogelijkheden vinden waar je of jullie wat mee kunnen. Wel jammer dat dit onderdeel van het forum niet zo actief is. Je moeder is manisch depressief, schrijf je. Ik kwam laatst tot de ontdekking dat ze dat tegenwoordig een bipolaire stoornis noemen, maar dat terzijde. Mensen die daaraan lijden, zetten vaak alcohol in om hun stemming te reguleren of te verzachten. Omgekeerd echter kan alcoholgebruik ook juist leiden tot zo’n stoornis. Een beetje kip of ei dus. Een huisarts of praktijkondersteuner behoort dat ook te weten. Naar mijn mening en eigen ervaring (ik ben alcoholist in ruste, al aardig wat jaren “droog”) heeft het niet veel zin om therapie of coaching te volgen, terwijl je in gebruik bent. Dat jullie als kinderen genoeg hebben van het alcoholgebruik van jullie moeder, kan ik goed begrijpen. Ik vraag me echter af wat jullie vader hier nou van vindt. Hij heeft daar natuurlijk veel vaker en meer mee te maken dan jullie en zal een belangrijke rol moeten spelen als jullie je moeder van de drank af willen krijgen. Mijn tip is dus: lees de andere draadjes eens door en pik eruit wat je kunt gebruiken.

Bob, op jou kun je de klok gelijk zetten. Inderdaad 11 jaar alweer en ik ga inderdaad gewoon door. Ik moet er niet aan denken om weer te gaan drinken. Jane, bedankt voor de taart. Zoetigheid is nog steeds een zwak punt voor me, maar vandaag mag het. Zeker zo’n virtuele taart Sja, deze week werd er om mij heen gesproken over de triggers om ons heen, zoals in films en andere televisieprogramma’s en in reclames. Dat valt mij tegenwoordig meestal niet meer op en als dat wel zo is, dan triggert het me niet. Dat is fijn, maar ik zie daar voor mij ook een risico. Het is zo gewoon aan het worden dat ik niet meer drink, dat ik dat zomaar zou kunnen vergeten. Daarom heb ik nog steeds contact met lotgenoten, zodat ik scherp blijf. Ik denk dat dat voor mij nodig is en dat is prima zo. Zet hem op mensen!

Dag Kuuks, Dit onderdeel van het forum is inderdaad bedoeld voor naasten van verslaafden. Het is hier echter niet erg druk (zeg maar heel erg stil) en dat is wel jammer. Je zou kunnen kijken of je er wat leven in kunt krijgen, bijvoorbeeld andere (recente aangemelde) naasten een berichtje te sturen, of door ze aan te roepen zoals @Kuuks , ze te attenderen dat er wat leven is hier. Er zijn een paar online groepen voor naasten, die volgens mij op dinsdag- en donderdagavonden contact hebben. Dat gaat uit van Intact, het herstel-en zelfhulponderdeel van Tactus. Ik kon op het internet niet de juiste info vinden echter. Ik zal je een persoonlijk berichtje sturen met contactgegevens. Dan krijg je een melding in je e-mail en kun je hier op het forum inloggen en dan rechtsboven bij het envelopje het bericht terugvinden. Hou je goed!

Misschien is het ook goed om in beschouwing te nemen dat bij het vaststellen van de limieten van alcoholinname, waarbij je weinig risico zou lopen op gezondheidsschade, steeds ook prominent de lobbyisten van de alcoholindustrie aan tafel zitten en eigen onderzoeksresultaten inbrengen. Het mag duidelijk zijn wat hun belang is. En zelfs al zou de hier aangehaalde limiet inderdaad juist zijn, dan nog geldt die in ieder geval niet voor mij. En misschien ook niet voor meerdere mensen hier. Voor mij geldt dat een glas teveel zou zijn en een emmer te weinig. Helemaal niets is gezonder voor mij en vele malen makkelijker.