Cyclad58

Fijn dat je zijn vertrouwen hebt gewonnen na je laatste gesprek! Afbouwen van de diazepam is echt beter dan cold turkey stoppen, iedereen hier kan dat beamen! Wat propranolol betreft: dat is toch een medicijn om hartslag/bloeddruk te verlagen? Ik weet niet of dat helpend is bij benzoafbouw. Ik ben er nooit aan begonnen, maar mijn hartslag (rond 54 bpm in rust) en bloeddruk (bij de laatste meting 115/73) zijn in orde en zeker niet te hoog. Mijn arts zegt altijd dat de stress rond de afbouw in elk geval geen effect heeft op hartslag en bloeddruk. Tja, dan is het wellicht toch logisch dat het een gevolg is van afbouwen/stoppen van de Lorazepam, maar dat zal zo'n arts dan weer nooit bevestigen.

Ha allemaal, een gezond, gelukkig en benzovrij 2018 gewenst! Mijn jaarwisseling was erg gezellig. Wij hadden 4 buren op bezoek en het was okay. De avond vloog voorbij en pas na 3 uur lagen we op bed. Natuurlijk een veel te korte nacht, want om 8 uur waren we weer wakker. Vandaag even bij moeder en schoonmoeder geweest en onze jongste zoon kwam net langs met zijn vriendin. Nu heb ik het even helemaal gehad, morgen weer werken dus vanavond maar vroeg naar bed. Dat ritme moet maar snel terugkomen!

Wat is het toch lastig als je partner je niet begrijpt, @Senna33. Hetgeen jij voelt en ervaart hoort wel degelijk bij de afbouwverschijnselen van de Diazepam. Het zit zeker niet volledig tussen je oren, voor het merendeel zelfs niet. Je voegt er zelf hooguit een stukje angst aan toe, waardoor het nog erger lijkt te worden. De verschijnselen gaan ook weer over, houd vol!

Ha @Teuntje, Ook voor jou de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar! Fijn dat het taperen via de weegschaal positief door jou ontvangen wordt. Het gaat je ongetwijfeld lukken. Laat je alleen niet verleiden door te snel te willen taperen en houd ons op de hoogte! Wellicht kunnen we je nog wat tips meegeven. We loodsen je er wel doorheen! Met mij gaat het wel. Ben wel blij dat de feestdagen nu bijna voorbij zijn. Hoewel het erg gezellig was merk ik dat mij lichaam slecht reageert op het ontbreken van regelmaat. Moet ik aan wennen. Obstipatie is nu wel een stuk beter, maar nog niet helemaal over. Geniet in Frankrijk! Liefs Ad

2017 was voor mijn geen geweldig jaar, al kan ik als hoogtepunt noteren de 19e november, de dag dat ik mijn laatste restje Lorazepam innam. Ik kan alleen maar hopen dat 2018 beter wordt. Dat gun ik jullie allemaal en wens dat dan ook, voor iedereen een gezond en benzovrij 2018! en voor degenen die nog aan het afbouwen zijn of willen afbouwen, ga er voor, het is de moeite waard. Ik heb dit jaar veel steun van jullie gehad, ik wil in 2018 ook mijn steun blijven geven aan iedereen die dat nodig hebt.

Lieve Jeshen, dat is nou het probleem bij benzo ontwenning, het gaat allemaal heen en weer. Het ene moment ben je blij, het andere moment schiet het naar de andere kant. Het is echt een rollercoaster. We willen allemaal dat het ophoudt. Dat gebeurt uiteindelijk ook, maar het overvalt je ineens. Dat is zelfs mogelijk na meerdere goede dagen of weken. Waves (slechte momenten) en Windows (goede momenten) wisselen elkaar af. Houd moed!

Sterkte allemaal! Vannacht goed geslapen van ongeveer 24 uur tot 8 uur. Ik word ´s nachts altijd wel een paar keer wakker, in 1 keer doorslapen lukt me al jaren niet meer, maar met een nacht als afgelopen nacht ben ik tevreden. Buikklachten verminderen langzaam. Het is nog niet over, maar zeker beter dan het was. En ja, buiten dat heb ik eigenlijk weinig klachten, hoogstens een wat ongemakkelijk gevoel omdat ik wat tegen de komende dagen opzie. Ik begin meer en meer te beseffen dat ik ritme nodig heb. Zojuist nog even mijn laatste loopje van het jaar gedaan. Wat een wind! toch blij dat ik geweest ben, dat geeft een voldaan gevoel.

Hallo @Geluk, 8 jaar Temazepam en Lorazepam is een lange tijd. Slikte je het dagelijks of alleen zonodig? Als je vervolgens cold Turkey stopt gebeuren er allerlei dingen in lichaam en geest. Dingen die je niet wilt, maar o zo logisch zijn. Je receptoren zijn gewend benzo`s te krijgen en moeten nu zelf plotseling aan de slag. Dat kost moeite en veel tijd en gaat met ontwenningsverschijnselen gepaard, zoals angst, onrust, maag-darmklachten, hoofdpijn, slapeloosheid, zweten, trillen, spiercontracties en ook cognitieve problemen. Niet iedereen krijgt last van alle klachten, maar de spraakklachten en naar woorden zoeken zijn wel kenmerkend voor benzo ontwenning. Het goede nieuws is dat het weer over gaat. Het is alleen ongewis hoe lang dat gaat duren. Sterkte in je strijd, we zijn hier om ook jou te steunen.

Dank je Liz! Ik heb ook soms weken totaal geen darmproblemen. De afgelopen 4 weken waren prima wat dat betreft. Vandaar mijn teleurstelling nu. Levert toch weer onrust op en dat was ik nu net een dikke maand kwijt. Ik blijf wat dat betreft ongelooflijk ongeduldig. Ik weet dat het niet slim is. Ik ga die rode iep toch maar bestellen, baat het niet dan schaadt het vast ook niet. Oud en Nieuw wordt hier wel gevierd met 4 lieve buren. Lijkt me gezellig, maar ik zie vooral op tegen the day after. Maar goed, dat zien we volgend jaar wel. X Ad

Bedankt @Bestwel en Guusje, Wat voeding betreft: ik houd er zeker rekening mee. Veel fruit, roggebrood, volkorenbrood, groenten en kip of vis in plaats van vlees. Water en sap en geen alcohol. Ik probeer de symptomen te accepteren. Lukt meestal wel, maar na 4 goede weken valt dit even vies tegen. Guusje, is het bij al wat stabieler?

Ha @Jeshen, Nee, overdag lukt het me nooit om mijn ogen dicht te doen, al doezel ik soms even weg als ik een boek lees of TV kijk. Ja, oud en nieuw is voor mij ook een drama. Heel gezellig natuurlijk, maar het wordt heel laat en dat is funest. Slapen zal dan zeer kort zijn en omdat je toch al uit je ritme bent betekent het een paar slechte dagen daarna. Ach ja, ik calculeer dat maar alvast in.

Ja natuurlijk mag je dat vragen, @Senna33 Ik kreeg benzo's voorgeschreven omdat ik heel slecht reageerde op de inregeling van paroxetine. Dat was in oktober 2016. Eerst Oxazepam, maar dat was te licht, daarna Clonazepam. Heb ik 2 weken gebruikt, maar werd daar zo ziek van dat ik in het ziekenhuis belandde. Daar kreeg ik Lorazepam voorgeschreven, 4 mg per dag. En dat is veel! Na 4 weken mocht ik dat gaan afbouwen met 0,5 mg per 2 of 3 weken. Dat ging met vallen en opstaan. Eind juni 2017 had ik mijn laatste Lorazepam, maar viel daarna zover terug dat ik weer op 1 mg per dag werd gezet. Van daaruit ben ik heel langzaam gaan afbouwen, met behulp van een precisieweegschaaltje en een nagelvijl. Op 19 november was ik weer Lorazepamvrij en dat ben ik nog. Het ging eerst heel goed, maar deze week ervaar ik een terugslag. Dat hoort er allemaal bij. Ik had voornamelijk last van slapeloosheid, angstklachten, onrust, maag/darmklachten, zweetaanvallen en spiertrekkingen. Omdat na het stoppen van de Lorazepam het slaappatroon helemaal aan diggelen lag gebruik ik nu 12,5 mg Quetiapine vlak voor het slapen en dat gaat behoorlijk. Mijn boodschap: snel afbouwen is niet handig, te snel natuurlijk zeker niet. een langzame afbouw verdient veruit te voorkeur Over de laatste 0,5 mg Lorazepam heb ik ongeveer 2 maanden gedaan, ik heb de dosering dagelijks met ongeveer 3% gereduceerd. Dat ging echt behoorlijk goed, in elk geval veel beter dan de grotere afbouwstappen die ik daarvoor deed. Ben je nu van de Diazepam af of gebruik je nog een minimale hoeveelheid? Als het je lukt om de Diazepam niet meer te gebruiken is dat natuurlijk het beste. Sterkte en als je tips of info nodig hebt: be my guest!

Bij mijn vrouw is dat niet anders. Slecht slapen, vaak migraine. De overgang gaat over, maar het is een hele worsteling begrijp ik.

Fijn dat alles beter lijkt te worden. Dat is positief en een prima houvast. Afleiding is wel het sleutelwoord denk ik. Ik ben ook zo'n nadenker, en ik weet dat het niet helpend is. Nu maak ik me nog steeds zorgen over mijn darmproblemen. Donderdag bij de huisarts geweest, heeft buik onderzocht en geen bijzonderheden ontdekt. Toch blijf ik me zorgen maken dat er iets mis is. Dat heb ik nooit echt gehad, maar sinds de benzo's heeft mijn lichaam het iets te vaak laten afweten, waardoor het vertrouwen in mijn eigen lichaam verloren is gegaan. In de goede weken dacht ik daar helemaal niet aan, maar nu ik wat klachten heb komt dat weer keihard terug. Het is zo zonde, want de kans dat er iets mis is is op zich heel klein, dus waarom zorgen maken? En toch doe ik het. Ban dat maar eens uit.

Ongelooflijk herkenbaar. Ik ben nu 6 weken Lorazepamvrij en het ging 4 weken eigenlijk heel goed, maar de afgelopen week niet. De Kerstdagen helpen dan niet. Veel bezoekjes afgelegd, maar woensdag en donderdag was het echt niet fijn. Darmproblemen (wel of niet door ontwenning?) en wat slapjes en ziekjes (kan ook zomaar een griepje zijn, wat is het verschil?) De twijfel en wat angsten kwamen even dubbel hard terug. Vandaag gewerkt en dat ging eigenlijk wel, dan merk ik toch dat er zeker stappen gemaakt zijn. De reactie op drukke en gezellige dagen komt nog steeds en ik kan er bijna de klok op gelijk zetten dat het maandag en dinsdag ook weer lastig wordt, zo vlak na Oud en Nieuw, waarbij ik compleet uit mijn ritme raak. En ritme is juist voor ons heel belangrijk.

Macrogol. Het heeft in elk geval geholpen.

Daar ga ik niet vanuit, @Jeshen Maar zoals @Kannietmeeral schrijft, je hebt lichamelijk en geestelijk nogal wat meegemaakt. Je kunt beter 2 stappen te langzaam gaan dan 1 minipas te snel, dat is tenminste mijn ervaring. En als je nu al beter slaapt komt dat wel goed. Die vermoeidheid is niet meteen weg, geef dat even de tijd . Het is ook niet in 1 dag gekomen.

Ja, we komen er wel. De wave was duidelijk ingegeven door darmproblemen. Die zijn nu goeddeels verholpen dankzij wat zakjes van de huisarts. 5 dagen obstipatie is verre van leuk. Voel me nog steeds niet super, maar nu dit problemen vooralsnog verholpen lijkt gaat het vast beter. Morgen nog een dagje werken en dan weer zo'n lang weekend. Ik merk dat ritme bij mij belangrijk is en dat missen we nu in deze weken. Eigenlijk zijn die feestdagen voor afbouwers en ontwenners helemaal niet zo goed, zoals @Bolletje elders al treffend schreef. Gaat het met jou al wat beter? Ik krijg de indruk van wel. Ik hoop echt dat die stijgende lijn doorzet. Knuf terug!

Ik had het tijdens het afbouwen ook en nu soms ook nog wel, maar ik vond dat eigenlijk nog het minst erg qua bijwerking. Het hoort er echt bij, heel veel afbouwers worden stroomstootjes/spiercontracties gewaar. Volkomen ongevaarlijk, maar wel lastig natuurlijk. Sterkte, @GUUS

Mijn vrouw begrijpt er ook niets van, vond dat ik me aanstelde en dat het tussen de oren zat. Tja..... Ik doe nu geen pogingen meer om het uit te leggen. Neem het hem maar niet kwalijk, de meeste mensen snappen er niets van en tonen geen of weinig begrip. Alleen degenen die hetzelfde meemaken kunnen begrijpen wat je doormaakt.

Door voor de forumnaam @ te zetten, @Bestwel @Bestwel, Ik ben nu bijna 6 weken van de Lorazepam af en dacht dat mijn huidige darmklachten (obstipatie) een gevolg waren van de ontwenning. Heb huisarts bezocht omdat het al 5 dagen duurt. Ik heb wat zakjes gekregen om in te nemen en binnen 2 uur was het over. Wat ik zeggen wil: het blijft lastig te onderscheiden wat wel en wat gene ontwenningsverschijnsel is.

Ik slaap nog niet als vanouds. Toch haal ik tussen de 5 en 9 uur, in elk geval de laatste 6 weke. Daarvoor soms nachten van 1 of 2 uur. Gaat nu beter gelukkig.

Bedankt voor de tip over de slippery elm, Liz! Ik zal me eens oriënteren. Heb van mijn buurvrouw iets natuurlijks gehad wat ik vandaag ga proberen: Grunwalder Sensitive. Fijn dat je je iets beter voelt en dat je je vrienden nu kan ondersteunen. Sterkte samen! Knuffel, Ad

Ha @Bestwel, De Kerstdagen waren gezellig, maar hebben mijn lichaam ontregeld en vooral de spijsvertering. Het komt even niet op gang, tot mijn grote frustratie. Ook ik doe het maar even rustig aan nu.

Kon ik dat maar zeggen, Jeshen. En waar ging het mis? Wel, bij het voorschrijven van de Lorazepam of een andere benzo. Wat jij zegt is zo herkenbaar. Bij mij gebeurde iets soortgelijks: lichaam deed zeer vreemd als reactie op medicijn. Ik kreeg benzo's, ontwikkelden angsten die ik daarvoor niet kende. Weg onbezorgdheid. Nu is het zo erg geworden dat ik het vertrouwen in mijn lichaam deels kwijt ben en nu zelfs een enge ziekte vrees nu ik last heb van obstipatie. Ik weet dat het irreëel is, maar toch. Lichaam en geest moeten herstellen. Er zijn goede momenten, zeker. Maar de slechte momenten komen terug. Uiteindelijk steeds minder, totdat ze wegblijven. Hoe lang dat duurt? Dat is helaas ongewis. Maar herstellen doen we!