Binorosa

Frank, Goed dat je die laatste regel neer hebt gezet. De confrontatie, weet je nog. Je stelt dat de eerste winst binnen is. Maar die was toch al binnen door zo lang niet te drinken? De 2e winst dus eigenlijk. Jammer dat je die laatste 2 dus toch aangepakt hebt. Maar goed, het begin is er en het besef dat je het zelf toch minder vindt zegt genoeg. Dat moet je toch sterken. Zodat je de volgende keer dat slappe verhaal lachend aan de bar met een glas water aanhoort. Keep on going, Groeten Bino Rosa

Hoi beiden, ik heb me aangemeld en ben direct 'opgenomen'. Heb een vaste begeleider toegewezen en al contact met hem gehad. Wel wat vreemd dus dat jullie geen antwoord hebben gehad? Ik hou nu een drinklogboek, nieuw nederlands woord?, bij en morgen krijg ik weer reactie terug. (je krijgt opdrachten, vragen gesteld over je gebruik, drinkgedrag, de omgeving, de aanleidingen, je stemmingen, ervaargevoelens etc, etc.) Ik ben blij dat er nu eens iemand is die mijn drinkgewoontes kan analyseren en mij een voorzet kan geven hoe er mee om te gaan of aan te werken. Ik probeer nu de dagen een beetje af te wisselen en dat gaat redelijk. Maandag niets gehad, dinsdag en gister een paar goeie Belgische pintjes, 4 glazen, gedronken en vanavond en morgenavond ga ik weer voor alcoholvrij. Zo stel ik mijzelf steeds weer doelen en probeer die te behalen. Groet Bino Rosa

Hoi Emma, Nee hoor, niet jij of ik maken er een taboe van. HET IS EEN TABOE!! En dat, las ik gister in de krant in een artikel over deze website, terwijl er 1.2 miljoen? mensen kampen met een 'drankprobleem'. Om er open over te praten zal voor de meesten niet meevallen. Als je er frank en vrij over praat dan is het idd wel heel makkelijk; nou, dan drink je toch wat minder! "Ja, wel g.., als het zo makkelijk was zou ik dit delicate onderwerp toch niet aansnijden, Jan ..." De schaamte is idd een probleem. Ook ik schaamde me dood toen ik 5 jaar terug naar het CAD ging en daar met anderen bijeen kwam. Schichtig om me heen kijkend of niemand me naar binnen zag gaan! (daar zat ik dan tussen stevig drinkende mensen die thuis de drank verstopten, om 10 uur s'morgens begonnen en de telefoon niet meer aan durfden te nemen! -Ohhh! Ik dacht dat ik een probleem had?) Inmiddels ben ik zo ver dat ik het binnen nu en een paar weken op tafel ga leggen bij mijn beste vrienden en kennissen en gewoon ga zeggen dat ik aan het afkicken ben. Recht voor de plaat er mee! Eens te kijken wat dat mij (en wellicht hun) oplevert. Ik weet vrijwel zeker dat een van mijn sportmaten met precies hetzelfde kampt. (is net zo'n gezelligheidshapper en slachtoffer der gewenning als ik) Nou, misschien kunnen we elkaar dan helpen! Net als wij hier doen op dit forum. Als ze er moeite mee hebben en raar gaan doen? Nou, dan rotten ze toch lekker op, hahaha! Ik kies in deze voor mijzelf, mijn gezin en mij gezondheid. Zowel geestelijk als lichamelijk. Ik heb in het verleden wel eens een avondje niet 'meegedronken' (het zweet brak me overal uit toen al die kouwe biertjes langskwamen) op een feestavond om te kijken wat de reactie was. Ze vroegen me allemaal of ik ziek was? Ik zei, nee nog niet maar als ik zo blijf zuipen als de laatste tijd duurt dat niet lang meer!! Ze begrepen er geen zak van, namen er nog een en vroegen me of ik er 'echt niet eentje wilde'! Toen ik zei dat ik 'gewoon' dat gezuip ff goed zat was, keken ze me aan of ze water zagen branden. Hoe meer ik er mee bezig ben, hoe meer ik besef dat ik al jaren met m'n leve(n)r speel. Ik vind drinken lekker en een vaak sfeerverhogend goedje, maar ik ga nu toch maar eens echt aan de slag om het te reguleren op een manier die bij mij en mijn omgeving past. Groeten Bino Rosa

Hoi Toni, Je schrijft mij: "ik kan goed begrijpen dat jouw behoefte vooral 'controle' is; ik wens je er alle suc6 mee; zelf zou ik dat ook eigenlijk graag willen; probleem bij mij is echter dat het algemene begrip 'controle' (zoals jij dat stelt) voor mij wat te rekbaar/te elastisch is; heb jij daar geen problemen mee? Ik zou al heel gauw gaan sjoemelen met wat ik nog als 'controle' acceptabel vind.... bovendien rijst dan de vraag; hoelang geef je(ik) je(me)zelf hoeveel ruimte om die 'controle' tot stand te brengen... oftewel; hoevaak en hoelang mag het 'mis'-gaan... en wat voor sanctie's staan erop?" Ja, Natuurlijk heb ik ook wel eens problemen met het begrip 'controle', maar ben me ook bewust dat ik die controle niet in een week zal vinden. Dus neem ik het mezelf niet echt kwalijk als ik eens een wijntje of biertje te veel neem. Ik merk nu echter ook dat ik na drie goede pinten het wel best vind. Het enige dat ik dan moet doen is de drang naar meer, want die is er nog altijd, beteugelen. En dat is rationeel denken, meer niet. Maar niet iedereen denkt altijd even rationeel en laat zich verleiden dus ga ook ik nog wel eens in de fout. Dat accepteer ik gewoon en werk er weer aan. Ik heb er 25 jaar over gedaan om het 'probleem' te (h)erkennen! Mag ik er dan ook een jaar voor uittrekken om het op te lossen? Ik ben er ook gewoon trots op dat ik 'er' nu eindelijk eens bewust, gemeend en gemotiveerd mee aan de gang ben en wekelijks vooruitgang zie. Controle heb ik inmiddels buitenshuis al gevonden. Op het gebruikelijke bierbachanaal na training en wedstrijd ben ik nog altijd prominent aanwezig, echter zit ik aan de koffie, water of een of ander niet te pruimen spul. Ik kan je vertellen dat het voor mij juist in die contreien het gevaarlijkst was/is. Dat ik daar (voorlopig) mezelf (en de hang naar alcohol) onder controle heb sterkt mij in de overtuiging dat ik die controle die ik wens ook zal krijgen en normaal met alcohol om kan gaan op termijn. Groeten Bino Rosa

Hoi allemaal, De smaak, ja die mis ik wel als ik niet drink. Maar de controle, die ik overigens langzamerhand toch steeds beter begin te vinden, die ik inmiddels (meestal) over mijn drinken heb is op dit moment van meer waarde dan de smaak. En een goede kruidenthee (Zonnatura) is ook erg lekker, vooral laat op de avond geeft het mij een rustig en loom gevoel en ik slaap dan ook erg lekker. Op de manier waarop ik nu bezig ben, in de meeste gevallen dus, is me wel duidelijk geworden dat als ik weer eens in een drinkgelag verzeilde de smaak er absoluut niet toe deed maar het gewoon 'slurpen' werd. Dat onbestemde gevoel van binnenuit dat er meer moet komen naarmate ik meer gedronken had (of drink) negeer ik nu gewoon zoveel mogelijk. Ik probeer binnen, en het liefst onder, de richtlijnen te blijven van verantwoord alcoholgebruik en dat lijkt me nu aardig te gaan lukken. Ik ben in ieder geval op de goede weg. Iemand stelde dat het met alcohol net was als met roken. Wat mij betreft: roken doe ik ook alleen s'avonds en met mate dus dat moet met de 'booze' ook lukken. Wat betreft de smaak ; die wil ik eigenlijk ook niet (al te lang) missen, want bij een goede wijn of trappist is het toch ook alsof er een "engeltje over de tong piest" Wees eerlijk! By the way: ik doe nu mee aan het behandelplan via internet, er was weer plaats. Hoewel ik al een stukje heb gevonden, hoop ik er toch de tools te vinden die me de oplossing in handen geeft. Ik houdt jullie wel op de hoogte van de vorderingen. Succes allemaal in jullie plannen, Met smaakvolle groet, Bino Rosa

Hoi Emma, ik probeer hetzelfde te doen als jij doet en idd soms gaat het goed en soms niet. Ik ben er mee begonnen NIET meer buitenhuis te drinken en dat gaat me nu 16 dagen zonder problemen af. Terwijl dat juist de triggergelegenheden waren/zijn om te drinken. Gezellig met de maten aan de bar, ff napraten over training, wedstrijd en/of andere bezigheden. In het begin was het moeilijk maar nu heb ik er weinig moeite mee. Als vervanging 'gebruik' ik Spa-rood. Niet te zuipen overigens, maar je moet wat. Thuis drink ik nog wel, hoewel ik bewust probeer ook een paar dagen helemaal geen alcohol te nemen. Voor de rest gun ik mezelf best een goed wijntje of biertje, want ondanks de (te) grote hoeveelheden dronk ik wel ddegelijk omdat ik het gewoon 'lekker' vond, en nog steeds vind. Ook bij mij gaat het dan wel eens mis (althans mis, ik vind 4 wijntjes of 3 Trappistjes over de hele avond nu al mis, enigzins gek toch?) maar dat accepteer ik. Terwijl ik eerder me niet bewust was van mijn consumptie ben ik nu dat bewustzijn aan het kweken en dan wordt het al een stuk makkelijker om het 'probleem' te handelen. Gisteravond had ik best trek in de koude trappist die in de koelkast lag, maar dacht: ach waarom ook, vanavond ff niet. Morgen is er weer een dag. Dus een koppie kruidenthee genomen en heerlijk geslapen. Groeten Bino Rosa

Beste allemaal, Mijn partner drinkt de laatste periode meer dan haar lief is. Ze zegt dat het haar soms helpt om te ontspannen en haar 'gepieker' uit te schakelen. Dat gepieker heeft te maken met een 'echt groot probleem' dat zich maar niet oplost en dat haar volkomen geestelijk uitput en dagelijkse hoogspanning met zich meebrengt. (heeft niets met onze relatie te maken overigens) Zij heeft (gelukkig zou ik bijna zeggen) maar 3 of 4 glazen nodig om dat gevoel blijkbaar te bereiken. Een drankprobleem zal ze dus niet krijgen maar ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die (veel) meer nodig hebben. De vraag in deze is/blijft; wat lost het verdringen, uitschakelen of opwekken van die bepaalde gevoelens/emoties op? Levert het ook nog iets op? Ik maak uit het geschrevene op dat veel mensen alcohol gebruiken om emoties, gevoelens en situaties weg te drukken, te verzachten of juist te activeren. Maar..........is dan het drinken het 'probleem' of is het drinken een probleem 'geworden' omdat men de eigenlijke problemen daarmee probeert 'tijdelijk' te vergeten of weg te moffelen? (ik ken zelf ook het zuipgelag in moeilijke tijden. Hoe meer drank erin hoe rooskleuriger de situatie. Voor het moment dus want de volgende morgen was alles weer hetzelfde, incl. kater en hoofdpijn) Mag je stellen dat je het 'drinkprobleem' pas echt oplost als je de onderliggende problematiek aanpakt, of zeggen zij die hier mee worstelen: nee, juist als ik dat drinken onder controle heb kan ik die problemen aanpakken? Zo maar wat vragen. Verder niets dan respect voor de mensen die hier hun 'eigge hachie' op tafel leggen en er iets mee willen doen. Voor mij geldt dat ik via het forum veel duidelijkheid in mijn 'probeem' verkrijg en veel motivatie vind bij de vele inzichten die hier worden geventileerd. Dank daarvoor en hou je taai, Groeten Bino Rosa

Toni, als ik voor mezelf spreek wil ik 'gewoon' graag zelf het momentum kunnen bepalen waarop ik geen alcohol (meer) hoef. Voor mij is/was het 'de gewenning' die me de das om doet/deed. Ik heb nooit zo heel excessief gedronken en al helemaal geen sterke drank, maar 3 tot 6/7 glazen wijn/bier op een avond was wel inmiddels (het laatste jaar, denk ik) wel de norm geworden. De fles ging vaker nog dezelfde avond leeg dan me lief was. Dat altijd maar weer ja zeggen als er bv in de sportkantine bier gehaald werd. NOOIT eens : nee, doe mij maar koffie, cola etc. DAT is voor mij de uitdaging. Om bewust die keuze te maken en controle te houden over mijn drinkgedrag. Die controle begint steeds beter in 'mijn systeem' te komen, ook al ging het van de week een keer mis. De 2 avonden erna had ik wel weer de controle, 1 x 1 wijntje en gisteren 2 glaasjes. Er was nog wel meer, maar denkend aan de laatste kater deed dat mij de onzin er snel van inzien. Intussen sta ik buitenshuis bijna twee weken droog, terwijl ik 3 x per week tussen de drinkers zit!! In mijn leven is dat een unicum! DAT is mijn uitdaging, CONTROLE!!! De roes, het ontspannen, ff geen verantwoordelijkheid etc. etc dat jij allemaal op noemt heb ik nooit ervaren en ik was/ben heel goed in staat om dat zonder drank te kunnen en te ervaren. Even de dag doornemen met mijn partner, een goed potje voetbal of een goeie film met een glaasje goede rode wijn of een goeie trappist, DAT is mijn doel. En ook een aantal dagen per week GEEN ALCOHOL drinken. GEWOON CONTROLE DUS, THAT'S ALL. Dat het er dan ook wel eens, feestje/vakantie/special, een keertje wat meer worden neem ik op de koop toe. Als het maar bij een keertje blijft. CONTROLE is voor mij dus het toverwoord. Dat dat moeilijk genoeg is om te realiseren ben ik inmiddels wel achter maar ik ga er toch vanuit dat ik de tools heb om dat te bereiken. Succes (met jou doelstelling) Bino Rosa

Hoi Julia, Wat een relaas! Ontzettend knap wat je doet. Hou vol en laat weten hoe het met je gaat en dank voor je tips. Bino Rosa

Hoi allen, na een goed begin (het halve werk volgens de geleerden) heb ik gisteren dus m'n eerste game verloren. Veel te veel (fles wijn) gedronken. Te laat naar bed gegaan, te laat opgestaan, haasten met de kids, overal racen etc. etc. Voel me ellendig en moe maar bovenal een grote, domme loser. Ik begin echter ook het 'probleem' steeds helderder te krijgen. (kom ik nog wel eens op terug) Zware wedstrijd dit, maar ik sta weer klaar om te serveren. New bals, next game. Gr. Bino Rosa

Hallo allemaal, Ik wilde even mijn excuses aanbieden voor mijn uitlatingen over verslaving en verslaafden op dit forum. Als ik hiermee mensen heb pijn gedaan of in diskrediet heb gebracht spijt mij dat enorm. Het is nooit mijn bedoeling geweest mensen te krenken of te veroordelen. Zoals jullie ook in mijn eerste reacties hebben kunnen lezen schrijf ik met een nogal cynische ondertoon, de nodige zelfspot en realisme. Dit heeft natuurlijk ook met mijn eigen 'probleem' te maken. Ik ben hier tenslotte niet voor niets! Maar nogmaals: ik had mijn (vele) eigen ervaringen niet op deze manier zomaar moeten ventileren hier op dit forum. Nogmaals excuses dus. Groet Bino Rosa

Good point, Frank. Ik doe water bij de wijn (was toch al bezig te matigen dus dat komt bij deze goed uit) en brneg wat nuance aan: er zijn 'veel' slappelingen zonder ruggegraat en dan heb ik het over diegene die zich niet op kunnen richten en zeggen: en nu is het afgelopen met het geklungel, dit schiet niet op. Ik stop ermee (of verander het patroon in een verantwoord patroon) en neemt de shit die dat met zich meebrengt voor lief. Was er niet zoiets van; wie zich brand...................... Zij die dat kunnen krijgen daar kracht, zelfrespect en vertrouwen voor terug en kunnen daarna elke situatie aan. Het is niet voor niets dat de beste hulpverleners degene zijn die zelf ook flink in de penarie hebben gezeten. Oké, leuke discussie, maar we dwalen af nu. Hoe is het met de controle bij jou? Lukt het nog altijd? Ik ben goed op weg, drink al 10 dagen niet meer buitenshuis. En dat is al heel wat, geen 3 a 4 flesjes biertje na afloop van een wedstrijd of training. Thuis drink ik meer avonden niet, 6 van de tien alcoholvrij nu, dan wel en als ik drink eigenlijk niet meer dan 2 glaasjes wijn. Slechts eén keer uit de toon gevallen met twee flesjes bier en 3 wijntjes. Ik begin het verantwoord drinken onder de knie te krijgen en voel me er erg prettig bij. Groet Bino Rosa

Hoi Reg, ik hoop dat het je goed gaat. Blijf volhouden en de weg volgen die je bent ingeslagen. Jammer dat je hier niet kunt vinden wat je zoekt. Ik ben zeer benieuwd naar het vervolg bij je. Zou je ons eens willen laten weten hoe het je verder vergaat? Succes Groet Bino Rosa

Hoi Frank, dank voor je reactie. Ten eerste ; ik stelde niet dat 'iedere verslaafde een slappeling etc is, maar dat dat voor 'de meeste gevallen' geldt. Maar je hebt ook zeker een punt met een aantal zaken in je laatste reactie. Er zij iid mensen die hun leventje niet zo kunnen inrichten zoals ze zouden willen of het zou moeten volgens de normale normen en waarden cultuur. Huisje, boompje, beestje blablabla. Dat kan soms heel vervelend zijn, echter vind ik dat nog geen legitiem excuus om ten eerste je eigen leven, en vaak daarnaast dat van éen (of zelfs velen) andere naar de mallemoer te helpen. Ik (ver)oordeel overigens niets of niemand, ik ventileer MIJN mening. Een mening die gebaseerd is op jarenlang vertoeven in die kringen en aan den levende lijve ondervinden dat 'het' steeds weer een vlucht was naar iets dat er niet was/is en er ook niet zou komen. Ook, waar heb ik die 'bagage'en 'ballen' vandaan denk je? Aan een luizenleventje dat me is aan komen waaien? Kom nou toch, Frank! Elk mens, ook jij, ik en vrijwel iedereen die op dit forum zit, zal in het leven meerdere zaken tegenkomen die niet gaan zoals ze zouden moeten gaan. Als je dan een vlucht zoekt om dat te leed enigzins te verzachten (meestal kortstondig vergeten is hier echter de realiteit) zul je ook 'ballen' moeten tonen om er weer uit te komen op het moment dat je de ware situatie doorziet. De bagage die dan nodig is heb je jezelf al gegeven, dus moet het des te makkelijker zijn 'het' op te lossen. Groet Bino Rosa PS: ondanks dat ik mezelf nooit als verslaafde heb beschouwd heb ik ook periodes gekend waarin ik mijzelf maar een slappeling zonder ruggegraat vond. En terecht ook.

Welkom Emma, je zegt dat je omgeving 'het allemaal wel mee vindt vallen', maar jijzelf vindt dat dus van niet. Afgezien het feit dat ik me afvraag wat je dagelijkse 'gebruik' dan was, vind ik overigens dat in deze alleen jou eigen gevoel en inzicht van belang is. Bagataliseren kun je zelf altijd nog! Ik hoop dat je steun en kracht kunt vinden hier om je probleem te lijf te gaan en het hoofd te bieden. Gr. Bino Rosa

Ja, in de meeste gevallen wel! Mijn broer heeft het aangetoond dat het veelal zo is. Hij heeft 20 jaar lopen klungelen maar is er uiteindelijk wel in geslaagd in zijn eentje te kappen. Later dus ruggegraat getoond. Mijn grote jeugdvriend heeft zichzelf de vernieling in geholpen totdat we hem op zijn 30e konden begraven! Ikzelf (hoewel ik mezelf dus niet als verslaafd beschouw) ben er tot een tijdje geleden dus ook niet in geslaagd om mijn drankgebruik in gezonde mate te reguleren. Waarom niet? Ach waarom wel, er was geen echte stok achter de deur. Dat bedoelde ik ook tegen Reg te zeggen, HIJ MOET WEL STOPPEN VANWEGE DE LEVENBEDREIGENDE SITUATIE! Dan is er geen sprake van een vrijwillge keuze, maar dwangmatig stoppen. Omdat ik via dit forum weer eens met mijn neus op de feiten werd gedrukt (gewoon veel te veel drinken) heb ik nu écht besloten dat ik op een gezonde, verantwoorde manier met alcohol om wil gaan en niet van elke gelegenheid gebruik wil maken om de boel maar klakkeloos naar binnen te gieten. Ik voel nu een hele sterke drang(k) (sic) om dit te doen. Voor mij betekent geen alcohol drinken aan de bar van een kantine of kroeg een ware martelgang. Niet omdat ik ziek ben of zo, nee omdat iedereen VRAAGT OF IK ZIEK BEN? Tot nu toe heb ik idd de kloten gemist om te zeggen, Nee doe mij maar een spa'tje rood. Nu ben ik zo ver dat ik dat wel kan. De ruggegraat is er nu wel. Waarom, ik heb het gewoon wel gezien nu en wil ook over dertig jaar ook nog fit en gezond zijn. Groet Bino Rosa

Hoi Frank, je hebt wel een beetje gelijk. Wie bepaalt eigenlijk wat 'verslaafd' is of niet. Maar toch, iemand die zich willens en wetens (bv. dat je je lichaam stuk drinkt) vol gooit (blijft gooien) met alcohol is voor mij niets anders dan 'hooked'. Ik heb ze in mijn omgeving vaak gezien en zie ze nu nog in de stad. Die van die cirkels had ik al eerder bekeken, maar met het meeste kan ik niet zoveel. Veronderstelde hypotheses en meer van dat soort vaktechnische gewouwel vind ik maar (te) wazig. Het is niet voor niets dat de hulpverlening in deze al jarenlang een probleem heeft goede scores te halen. Het is ook allemaal zo verdomde complex, he. Ik hoef alleen maar naar mezelf te kijken. Ik ben nooit verslaafd geweest, (dat durf ik wel te stellen) want mijn lichaam heeft nog nooit om alcohol geschreeuwd maar toch heb ik een 'probleem'. Ik geloof pas in de verslaving als ik er niet meer buiten kan en steeds maar weer de drang heb om te gaan gebruiken. Op ieder moment van de dag daarmee bezig zijn om die roes weer te kunnen beleven. Maar die drang voel ik dus helemaal niet en heb ik nooit gehad. Ik heb een studie fysiologie op zak, en geloof dat mijn drankprobleem voortkomt uit de theorie van de 'tolerantie'. Staat ook wat over in die cirkels en daar kan ik mij wel in vinden. Even over de cirkels : dit staat er ook!! "Je kunt ook zeggen dat verslaafden gewoon slappelingen zijn, geen ruggengraat hebben. Echter, iedereen die ziet hoe lang drugverslaafden zich weten te handhaven in een vijandige drugsscène, en hoe lang alcoholisten het volhouden om met een uit de hand lopende verslaving toch door te functioneren, die kan moeilijk waarmaken dat mensen met een verslaving niet over doorzettingsvermogen zouden beschikken" Met die eerste zin ben ik het volledig eens. Maar het doorzettingsvermogen dat in de laatste alinea wordt bedoeld is niet het doorzettingsvermogen dat je nodig hebt om de zg. 'cold turky' te doorstaan, maar het doorzettingsvermogen om de roes waarin je zit (en die je rust en genot brengt) te verlengen of minstens in stand te houden. Dat is volgens mij een ander vooruitzicht en de makkelijkste weg! Dat bedoel ik dus met wazig! Mijn broer is 20 jaar aan de heroine verslaafd geweest. (helaas) Kon soms ook weken niet gebruiken maar dan 'moest' zijn lichaam/geest gewoon weer hebben. Na 10 pogingen te stoppen via allerlei hulpverlening, de Jellinek en meer van dat soort instellingen, was ie er op een gegeven moment 'gewoon' klaar mee en heeft het zelf gedaan. Weet je wat hij mij laatst vertelde : "ik was gewoon te laf en een schijthuis" "bang voor wat komen ging en stond er niet echt achter"!!! Ik denk dat het voor ieder persoonlijk is. De één defineert zijn probleem anders dan de ander maar als je 'het' nodig hebt om normaal te kunnen functioneren (of om je happy te voelen) mag je volgens mij zeggen dat je verslaafd bent. Ik ben tot nu toe in staat (na een dikke week) niet meer in de sportkantine te drinken en de aandringende meute -hé, joh drink nou gezellig een biertje mee - te overtuigen dat ik niet hoef en alcoholvrij in de auto naar huis zal rijden. Ook ben ik er in geslaagd meer dagen niet te drinken dan wel, en de dagen dat ik wel dronk was er sprake van gematigd gebruik. Mijn lichaam (tolerantie?) en geest (gewenning?) wilde wel, maar ik kon het opbrengen om niet meer te nemen terwijl het wel voorhanden was. Ik vond het eigenlijk niet leuk, maar heb nu 'eindelijk' wel door dat het gewoon veel verstandiger is om te matigen. Alleen woensdag heb ik een wijntje extra genomen op het WK succes van Holland, maar dat mocht ook van mezelf. In 10 dagen heb ik het probleem bij de neus, dat wil niet zeggen dat ik al de hele controle heb. Omdat ik er 100% achter sta weet ik echter dat dat me ook gaat lukken! Gr. Bino Rosa

Beste Reg, indrukwekkend verhaal. Erg dat het zo ver heeft moeten komen, maar wat mij betreft moet je oppassen met hetgeen je stelt. Ik denk dat niet iedereen er zo aan toe is/was als jijzelf. Het zijn m.i. zeker niet allemaal 'verslaafden' die hier op dit forum aanwezig zijn. Verslaafd was/ben je -denk ik- inderdaad als je je hele lichaam in puin drinkt, zoals jij dus blijkbaar gedaan hebt. Dan is er inderdaad geen andere keus. Chose it or lose it !!! Dat is b.v. bij mij helemaal niet het geval. Nooit geweest ook. Ook in de tijd dat ik zoop als een razende roeland sportte ik bv. op aardig niveau. Jarenlang 3 x in de week knalhard trainen en ik was zo fit als een hoentje. Echter 1 ding bleef een probleem; een biertje pakken was niet een biertje pakken, nee het werden er vaak 10, 15 misschien wel 20 als het echt weer eens 'gezellig' was. En gezellig was het steeds vaker. Bij mij is er zeker wel sprake van een andere keus. Minderen dus, en op een normale manier van een glaasje bier of wijn genieten. En dat gaat me lukken dat weet ik zeker. Ik heb dat traject nu ingezet en in de laatste 7 dagen er 4 geen alcohol gebruikt en op de andere 3 dagen hooguit 3 glazen. Verder 'GEBRUIK' ik in de voor mijn gevaarlijke gelegenheden niets dan water en koffie (ook verslavend trouwens) Dat is voor MIJ dus een overwinning! Net als jij tegen de drank vecht doe ik dat ook, alleen op een ander niveau. Ik heb het idee dat dit bij een groter aantal onder ons van toepassing is. (Jessica, Sita e.a.) Ik heb in het verleden te veel -ook vaak onverantwoord veel- gedronken, maar nooit een onweerstaanbare hang naar drank gehad en zeker geen disfunctioneren van mijn lichaam. Ik mocht soms graag zuipen maar zo gek was ik nu ook weer niet. Daarbij dronk/drink ik nooit/zelden overdag (alleen dus in de sportkantine na de wedstrijd) en functioneer ik sociaal verder uitstekend. Het probleem zit hem, in tegenstelling bij jezelf, dan ook niet in mijn verslaafde lichaam maar tussen de oren. De gewenning heeft er voor gezorgd dat de zin 'nou, nog eentje dan', wel heel standaard werd. Daar wil ik vanaf en dat gaat voorlopig zonder problemen heel aardig. We zitten dus zeker niet op een forum voor 'alcoholverslaafden' maar op een forum voor mensen die een drank/drinkprobleem hebben, en die daar met hulp en steun van anderen iets aan willen doen. Het ga je goed, Groet Bino Rosa

Hoi Frank, Ja, de afhankelijkheid is groter dan we allemaal denken. Daar geloof ook ik heilig in. Ikzelf voelde mijn lichaam ook alle kanten opgaan omdat er geen alcohol binnen kwam op die 5 avonden dat ik niet dronk de afgelopen periode. De 2 avonden dat ik wel een wijntje nam, 1x 2 - 1 x 3 glaasjes, begon het ook te stuiteren. Weet niet goed hoe het te omschrijven, maar het voelde ook niet echt prettig. Zal ook wel weer met gewenning te maken hebben. Ik accepteer de gevoelens die loskomen bij het niet drinken en probeer het te analyseren zodat ik er wat mee doen kan. Ik heb al een paar dagen pijn in mijn benen en weet dat niet te plaatsen nog, maar denk dat het te maken heeft met het zenuwstelsel dat aan het ontgiften is. Dat hoort er kennelijk bij. Volgens mij gaat het er dan ook niet om of het beter 'voelt' zonder, maar dat het beter IS. Dat van die rem ken ik, maar ik heb nu (voorlopig) een modus gevonden. Waarom; omdat ik het echt zat ben en mijn wil (voorlopig) veel; sterker is dan de hang (van mijn lichaam vooral) naar drank. Succes en hou me op de hoogte, we kunnen van en met elkaar leren. Bino Rosa

Dag Sita, volhouden en uitbreiden die dagen zonder. Als je mensen zou vertellen welke strijd je voert en hoe je vordert zou men ongelooflijke trots op je moeten zijn. Super! Misschien dat het niet werkt voor je, bij mij wel in ieder geval, maar kijk eens goed terug wat jezelf opgeschreven hebt hierboven. Confronteer je met je eigen waarheid. Je zegt; aan wie kan ik dat ooit vertellen, ik schaam me rot!!! 25??? eenheden die laatste keer. Dat is confronterend toch! Ikzelf zie nu (weer? eindelijk? pas? te laat? dat doet er niet meer toe) in dat het niets 'toevoegt' aan het leven. Ikzelf kwam toch wel uit op minimaal een fles wijn per dag, 7 dagen per week. Dan in het weekend aangevuld met het nodige bier. Toen ik inzag dat het eigenlijk niets toevoegt en alleen maar nadelen heeft heb ik de knoop doorgehakt. Voor mij betekent dat proberen verantwoord te drinken en niet de hang naar drank te hebben. Nu ben ik 7 dagen verder en heb in totaal 5 dagen niets gedronken, 1 dag 2 glazen en 1 dag 3 glazen wijn genoten, net als die man op die boot. Ik voel me er heerlijk bij. Dat het vele drinken in het verleden, zo'n 20 jaar lang toch wel, zijn sporen heeft nagelaten is duidelijk, zowel lichamelijk als geestelijk word ik op de proef gesteld maar daar moeten we dan maar doorheen. Dat wat je zegt over dat moeilijk kunnen ontspannen, daar herken ik heel veel in. Ik ben ook een en al onrust, mijn vrouw zegt wel eens 'ga nu eens rustig op je kont zitten, ik word gek van je'. Zit in de mens, denk ik, en daar moet je je zelf zeker geen complex over aanpraten of als iets raars zien. Mijn hoofd stopt ook nooit met bezig zijn, ratelen, draaien, woelen en denken over alles en nog wat. Ik ben gestopt om me daar druk over te maken. Het zij zo. Muziek luisteren (en zelf altijd zingen) helpt bij mij heel goed, daar kan ik energie en onrust in kwijt en helpt me die onrust te kanaliseren. Wees dus gerust, in je functioneren zijn er gelijkgestemden en er is niets vreemds aan dat je zou moeten veranderen. Nu nog van dat excessieve drankgebruik af. De start is er, ook bij jou. Ga zo door en vergeet niet te schrijven hoe het met je gaat. Groet Bino Rosa

Hoi allemaal, zoals geschreven had ik dinsdagavond, na weer een overwinning op mezelf in de sportkantine, thuis twee wijntjes gedronken en daarna het robbertje knokken gewonnen van de fles die in de ijskast naar mij stond te lonken. Woensdag kreeg ik een flesje wijn aangeboden van mijn groenteboer, net zo'n levensgenieter als ikzelf en gek op al het goede wat het leven ons te bieden heeft. Ik stond op het punt om zijn aanbod te weigeren maar dacht; waarom eigenlijk? Als je het monster wil verslaan zul je het toch ook recht in de ogen moeten durven kijken en de rechtstreekse confrontatie aangaan. Tenslotte word ik/je bijna dagelijks geconfronteerd met alcoholconsumptie om je heen. Of dat nu op feestjes is, in sportkantines, het buurthuis, de bioscoop, je partner thuis (die met de controle geen enkele moeite heeft) of de vrolijk konkelende medegasten naast je in bv. een eetgelegenheid. Het gaan ontlopen en op die manier het werkelijke probleem dus omzeilen (als je niets hebt kun je tenslotte ook niets nemen) heeft voor mij dan ook geen zin. Ik zie dat niet als een test. Voor mij geldt ; om echt het demoon te verjagen mag hij best in huis zijn, of zelfs naast me zitten. Gisteren lag het in dit geval Italiaanse biologische rode monster dus rustig in het wijnrek lekker op temparatuur te geraken en geduldig op mij te wachten. Om 10 uur begon het echter al wat nerveus te worden want zijn gezworen kameraad kwam maar niet opdagen om hem uit zijn lijden te verlossen, hem de kurk van de kop te trekken en van zijn prachtige aroma te proeven! Maar hij komt niet!! Nee hoor, meneer gaat een koppie 'goede nachtrust' thee zetten, negeert me totaal en gaat lekker naar zijn bed? Het moet niet gekker worden mensen! (terwijl ik dit opschrijf moet ik er zelf om lachen maar dit is mijn therapie, lijkt wel) Ik heb dus weer een avondje zonder alcohol te pakken, zonder dat het me echt veel moeite heeft gekost. Afgezien van die malloot die zo af en toe aan de binnenkant van mijn schedel staat te meppen van; 'Hallo daar, gogem gaan we nog zuipen of hoe zit het!' Voor mij werkt het uitstekend om de rechtstreekse confrontatie op te zoeken en aan te gaan. Dat het ook wel eens een keer mis kan gaan? Daar hou ik wel rekening mee. Ik vergelijk het maar met een potje tennis. Een paar games verliezen is niet zo erg, als je de wedstrijd uiteindelijk maar wint! Daar gaat het tenslotte om! In het verleden heb ik dit nooit gekend, dus is dit voor mij een totaal nieuwe ervaring. Ik wilde er natuurlijk iets mee doen anders was ik niet op deze site uitgekomen, maar dat het voor mij werkt dat jullie hier allemaal zijn staat als een paal boven water. Mijn dank voor alle inspiratie die ik hier vind. Ik hoop dat mijn input ook voor jullie van waarde is. Groeten Bino Rosa

Dreamer, ik geloof niet dat je je druk hoeft te maken over hetgeen je geschreven hebt. Volgens mij raak de kern van de zaak en dat is de enige manier om elkaar te helpen. Zij (ook ik dus als het zover mocht komen) die steeds weer een 'verzachtende omstandigheid' vinden om toch weer (te veel) te drinken zijn, denk ik a; niet in staat hun probleem daadwerkelijk op juiste waarde te schatten en onder ogen te zien of b; eigenlijk misschien toch niet echt gemotiveerd/geinteresseerd om het aan te pakken, maar zoeken een plek waar ze zo af en toe hun ei kwijt kunnen. Misschien klinkt het bot, maar ik spreek uit ervaring. Hoe vaak ik niet gezegd heb, (ook bij de CAD) nee, maar nu gaat het echt gebeuren! Ik had me bij wijze van spreken nog niet omgedraaid of ik rende de kroeg in en bestelde weer een lekkere pint. 'Ja, ik wil wel stoppen, maar sorry maar nu ff niet' Er was altijd wel een 'goede reden' voor - voor mij uiteraard - om toch weer terug te vallen. Thuis niet zo lekker, ruzie met iemand, ontslag, werkloos, mijn vader overleden, elke keer wel wat! En dat kwam maar wat goed uit, eigenlijk. Allemaal lulkoek! DOET ER TOTAAL NIET TOE!!! Je kunt ook met een glas water -misschien nog wel beter ook- verdriet, pijn, emotie, angst en alle andere vervelende dingen die ons allemaal wel eens overkomen te lijf gaan en overwinnen. Ooit ben ik een zwaar hashgebruiker geweest. Gewoon de hele dag stoned als een papegaai. S'morgens bij het ontbijt beginnen en tot s'avonds laat doorpaffen, dan nog wat drank erbij mikken en maar hypen. Alle emoties, goed of slecht, kwamen dubbel, nee drie keer zo hard aan. Alles in de roes, 3 jaar lang! Op een dag zag ik het licht en dacht 'waar ben ik in Godsnaam mee bezig? De dag erop met hash roken gestopt, een half jaar echt een ongelooflijke kloteperiode gehad maar dat probleem was opgelost. Niets, maar dan ook niets anders dan ikzelf was het probleem! Ik lostte met het gebruik tenslotte niets op, maar vluchtte steeds weer in een soort zelfmedelijden. Zo van 'ik voel me kut (sorry) dus kan/mag ik wel wat nemen, toch? Enzovoort, enzovoort, het gevolg is bekend. Het heeft me twintig jaar gekost om tot de ontdekking te komen dat het (overmatige drankgebruik) bij mij enkel voort komt uit de omgeving waarin ik ben opgegroeid en dat ik nooit heb ingezien dat dat vreselijke zuipen (niets meer en niets minder) niet gewoon is/was. Pa pakte toch ook elke avond zijn 4 tot 6 halve litertjes, en ging de volgende dag naar zijn werk!!! Wat was daar dan mis mee? En zo zit je voor je het weet in de vicieuze cirkel, waar je inderdaad maar moeilijk uit komt. TENZIJ JE HET ECHT WILT! Dan laat je de smoezen voor wat ze zijn en gaat op zoek naar het gevecht en dat gevecht aan. De eén kost het wat meer tijd en meer (letterlijke) pijn dan de ander, maar iedereen het helemaal zelf doen. Dat we daarbij hulp kunnen gebruiken is ook duidelijk, Dat we dan ook (ook achter het toetsenbord) wel eens in zelfmedelijden vervallen is ook begrijpelijk. Als we maar wel bezig blijven waar we mee bezig waren en elkaar niet gaan ontlopen omdat er eens iemand uit de slof schiet, maar wel de kern van de zaak raakt. Iedereen komt hier om uit die vermadelijde situatie te komen waarin we onszelf niet meer onder controle hebben en willoos overgeven aan de alcohol. En iedereen weet, dat heeft nog nooit structureel iets opgelost! Dreamer, daarom verwacht ik juist dat je de spijker op zijn kop slaat. Of het nu lulllig overkomt of misschien zelfs als een mokerslag zal aankomen, dat maakt mij niets uit. Ik heb mensen nodig die bekend zijn met mijn probleem en mij, ongeacht de strekking van het antwoord, de waarheid of de situatie(s) in laten zien. Ook al is die op dat moment niet zo rooskleurig, daar kan ik wel wat mee en dat zal mij alleen maar meer motiveren en steunen. Succes allemaal, Groet Bino Rosa Text

Beste allemaal, dank voor de vleiende woorden en het hart onder de riem. Zoals ik al schreef was het gister weer een triggermoment. Weer sporten en daarna met de maten de kantine in. Ik vind mijn socialisen (en vooral het lachen) te belangrijk en te leuk om direct weg te gaan en het bier te ontlopen, dus zat ik er gisteravond weer middenin. Ik vind het aan de ene kant klotemomenten, maar eerlijk gezegd vind ik het goed om de directe confrontatie aan te gaan. Vooral die met die gedachtenkronkels (en die vrolijk dansende biertjes) die je af en toe door de kop schieten. Ik kick er nu gewoon op die strijd aan te gaan en proberen te winnen. Tot 4 x toe gingen de vingertjes vrolijk in het rond; Hé Biertje, was de vraag weer eens. ' 'Nee, dank je geen zin. Heb alle 4 de flesjes afgeslagen. Het koste me ogenschijnlijk geen moeite maar terwijl ik, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was, antwoordde; doe mij maar een Spa'tje Rood, joelde mijn verstand van binnen; Olé, olé, olé, olé, olé, olé, SPA ROOD!!! SPA ROOD!!! Ik reed naar huis als een koning zo wijs; de Stones op 10 en herhalend; jezus man, je bent al drie dagen overal drank aan het afslaan, alsof het niets is!!! Euforie dus. Toen ik thuis kwam twijfelde ik nog, maar heb toch een wijntje ingeschonken, daar een kwartiertje mee gedaan en daarna ook een 2e genomen. Niet als 'beloning', want waarom zou ik mezelf belonen voor 'normaal' gedrag. Nee, ten eerste omdat ik er wel degelijk van kan genieten en ook om eens te kijken hoe mijn lichaam en geest zouden reageren. Dat was tweeledig. Het lichaam werd ineens erg moe (dacht natuurlijk; begint dat gelazer nu al weer, ik kom potverdorie net tot rust sukkel!!!) Mijn geest, als je gedachtenkronkels zo mag noemen, wilde maar eén ding; MEER, MEER, MEER. Na die twee opwarmertjes moesten er natuurlijk wel meer komen! En ja hoor, daar was ie weer. 'Neem er nu toch eentje jongen, kan toch geen kwaad, afijn jullie kennen die kronkels vast. Voor de ijskast gestaan, hand aan de deurknop, leeg glas in de hand.................... Ja, daaag, doei....................... daar trappen wij (even) niet (meer) in! Slapen doen we s'nachts!! Twee glazen water genomen, wassen, plassen, tandjes poetsen en naar bedje toe! Haha, wat een (h) eerlijk gevoel. Got you again, sucker! Het lijkt alsof het me weinig moeite kost op dit moment, maar de strijd is er niet minder door. Steeds weer word je geconfronteerd met het feit dat een lading alcohol net zo 'in je systeem zit' als je dagelijkse bak koffie bij het wakker worden. Die routine doorbreken is niet zo makkelijk, maar het begin is er bij mij in ieder geval. Groet Bino

Hallo allemaal, ik heb een behoorlijk aantal mailtjes doorgenomen en vind het een steun in de rug. Ook al zijn we dan anoniem, jullie dank daarvoor. Zoals ik eerder mailde baalde ik van mijn situatie en heb ik nu eens de stap gezet om van deel, of is het lot, genoten te horen hoe zij omgaan met het fenomeen alcohol en al zijn verleidelijkheden. Na mijn ingezonden bericht heb ik meteen de stap gezet om proberen te minderen. Welnu, dat minderen is wat anders geworden voorlopig. Ik sta nu 3 dagen geheel droog en het bevalt me prima. Het gaat me (tot nu toe, you devil!!) makkelijker af dan ik gedacht had. Vooral de VERLEIDING te weerstaan had ik moeilijker verwacht, maar nu blijkt eigenlijk alleen dat ik tot nu toe gewoon een waardeloze lul ben geweest door me vooral als een klein kind te laten beinvloeden door de mensen en de situatie om me heen. De dagelijks op de buis geslingerde uitspraak; Hé Biertje! kennen we allemaal en we weten ook hoe makkelijk het is om daar in mee te gaan. Voor mij was dat een routinekwestie, meer niet! Zelfs een heftig ongeluk waarbij mijn halve kop eraf lag mocht de pret niet drukken. We zullen doorgaan................ Vooral in de sportkantine en kroeg (waar ik overigens zelden kom) ligt die routine op de loer. Metertje hier, metertje daar, aanpakken en klokken maar, glaasje of 5, half dronken, en toch soms..............rijden maar!!!!!!! Te belachelijk voor woorden, maar wel de waarheid............. Welnu, afgelopen zaterdag hadden we dus een feest. Heb ik maar afgezegd, geen zin in. De wijn stond ook thuis paraat, vrouwlief had er eentje voor haar staan en ik had mezelf er twee, maximaal drie gegund maar ik heb maar eens overgeslagen. Bewust een bakkie thee en vroeg naar bed gegaan. Zondag in de sportkantine vlogen de meters als vanouds in een rap tempo langs, maar ik heb mijn maten hartelijk bedankt voor het aanbod. De smoes 'ik moet nog rijden' ging natuurlijk niet op, want de week ervoor had ik er ook nog een stuk of 4/5 genomen, weliswaar met een karaf water ernaast maar toch? Daarop volgde natuurlijk de onvermijdelijke; Ah joh, kom op man, eentje dan!!! 'NEE, nee en nog eens nee. Doe mij maar een spa'tje rood.' Het gekke was dat het me weinig moeite kostte. Toen ik terug naar huis reed zei de ene helft in mijn kop; 'zonde man, allemaal van die lekkere biertjes afgeslagen..............de ander helft dacht : krijg toch de kolere met je hele handel.............ik heb met jou helemaal niets te maken en bepaal dat zelf wel! Het voelde echt als een overwinning. (voor wat het morgen waard is, by the way) Eenmaal thuis stond de wijn nog steeds te wachten, maar ook die heb ik weer laten staan. Zonder problemen, afgezien van die rare gedachtenkronkels in mij kop; 'pak er nou maar éentje jongen, het staat er voor. ff naar de kast lopen en inschenken die handel. Eéntje mag toch wel! Maar ik kon dus weer vrij makkelijk bedanken. Bakkie thee genomen, weer vroeg naar bed gegaan. Heerlijk geslapen. Ongelooflijk, 9 uur geslapen in een nacht!! Ook al in geen jaren voorgekomen, want als je pas om elf uur 's avonds met je 'hobby' begint ben je natuurlijk niet zomaar om 1 uur klaar! Gisteravond lagen de 4 flesjes bier en de (overigens wel echt heel smakelijke biologische rode) wijn nog altijd onaangeroerd in de (ijs)kast, maar ondanks de wel degelijk aanwezige aandrang is het me weer gelukt 'de verleiding' te weerstaan. Nu al (belachelijk om dit als 'al' te moeten betitelen maar het is niet anders) 3 dagen zonder een druppel! Dit is me de laatste 10 jaar misschien twee keer overkomen! Vanavond weer een test ; de gang weer naar de sportkantine, eerst lekker trainen en dan.............. 'Hé, biertje.................nee, doe mij maar een glas water. Kijken of 't weer zo makkelijk gaat, maar ik ga daar in ieder geval niets nemen. En dan thuis? Dat zien we dan wel weer! Voorlopig ben ik aardig op weg. Ik ben in ieder geval er mee bezig en dat is voor mij al heel wat. Nogmaals dank voor jullie aanwezigheid en steun in deze. Groeten en sterkte, Bino Rosa TextText

Sweetling, dank voor je interesse en tip! Heb vanavond een erg leuk feestje en ga proberen daar de avond door te brengen met weinig alcohol. Water nemen en het eens trachten het te houden bij 2, hooguit 3 wijntjes. Voor mij is dat denk ik de beste manier om de 'gewoonte' te doorbreken. Ineens volledig stoppen kan ik niet en wil ik ook niet. In het verleden is het me ook gelukt om 'met mate' te drinken en dat wil ik gewoon weer terug. Daar moet ik een modus voor zien te vinden. Toni, WAAROM ik met mate wil drinken; omdat ik graag -weer- zou leren te genieten van een goed Belgisch biertje of wijntje! Zoals ik dat wel heb gekund eerder. Zoals mensen een goeie sigaar apprecieren of lekker eten. Misschien hou ik mezelf voor de gek, maar ik ga het toch op die manier proberen. In ieder geval dank voor je reactie, (en wat jouzelf betreft, hou vol!) Gr. Bino