Binorosa

Hallo weer allen, Uiteraard heeft de één het moeilijker dan de ander, ieder zijn/haar beleving van de problematiek. Ik denk wel dat het proces vaak onnodig bemoeilijkt wordt door er niet (met naasten, vrienden/bekenden) openlijk over te praten en het niet uit de taboesfeer te halen voor jezelf. Er niet recht voor zijn raap vooruit durven komen betekent toch ook dat je er ook een soort geheim van maakt, een iets dat je liever niet deelt met anderen. Ikzelf zeg gewoon waar het op staat als men weer eens reageert met 'wat is er aan de hand met je? neem er toch ééntje, jongen! Dan zeg ik gewoon; "jongens, IK HOEF NIET >IK PROBEER TE STOPPEN MET DAT GEZUIP!! Je ziet de mensen dan wel even raar opkijken, maar het taboe is direct doorbroken waardoor het a) door je omgeving niet meer wordt gezien als raar, maar als normaal dat je niet mee drinkt voor jezelf veel makkelijker is want je hebt niets te verbergen of uit te leggen c) het ook niet meer gevraagd wordt waardoor ze je onbewust nog helpen ook d) respect afdwingt, omdat ze dat van iedereen hadden verwacht "maar niet van jou" vooral door dat respect dat je vergaard krijg jezelf ook meer vertrouwen en zelfrespect, waardoor de 'opdracht', je 'missie' eigenlijk wat makkelijker verloopt. (denk ik!!) Dus; gooi het eruit, schaam je nergens voor (er zijn er honderdduizenden die er helemaal niets mee doen) en wees trots op het feit dat je aan je probleem werkt. Groet Bino Rosa

Oké, Mathilde pijn in de bips dan! Met kerst. Ja, dat wordt vast lastig. Dat weet ik nu al. We, mijn gezin, gaan op bezoek bij familie en dat is traditioneel één groot alcoholisch festijn. Een soort mediterane kerstviering, nou dan weet je het wel! Ik zie het wel, zal trachten het binnen 'mijn perken' te gaan houden. De kerstdagen dus, we'll see folks! Bino

Hoi allemaal, Houten heeft aangegeven dat 'het' misschien ook wel een generatieprobleem is, geb. jaren 50/60 opvoeding/normen/waarden/doorgeven etc. etc. Daarna oppert ze in een posting het volgende; "Dienstbaarheid, begrip, je hart openstellen voor een ander, opofferingsgezindheid, dat zijn de deugden en waarden die je in het "latere" leven nodig zult hebben om een "goed" leven te leiden. Of dat nou zelfredzaamheid is naar je eigen inkomen of naar man en kinders, toch ging het daar altijd om. Dat fnuikt zich. Je krijgt er nl. tegenwoordig niets meer voor terug." Het is maar net hoe je het bekijkt of er mee omgaat natuurlijk. Ik ben van hetzelfde stempel. Ik GEEF liever dan dat ik neem en de eigenschappen die Houten noemt 'horen' bij mijn persoonlijkheid, karakter en denkwijze. Zo hoort het, vind ik. Daar is niets raars aan. Volgens mij is dat zelfs een prachtige (maar voor jezelf soms ook ronduit vervelende) eigenschap/karaktertrek/referentiekader. Maar................het heeft mij in het verleden bakken vol ellende, verdriet, hel en verdoemenis opgeleverd! Hard om te moeten constateren maar achteraf de enige zich aandienende conclusie. Die tijd kenmerkte zich óók door héél erg groot drank(ge)misbruik! Waarom? Nou, verzuipen maar die ellende, was het parool. Hoe meer booze en blow er in ging, hoe sneller de ellende vergeten en vergeven was, hoe makkelijker te verstouwen en hoe simpeler het was de volgende dag 'gewoon' weer over te gaan naar de orde van de dag. Die dag had uiteraard hetzelfde patroon want uiteindelijk dreef je daar op. (De destijds levensgrote gaten in mijn hart en ziel vulde ik met broodzakken vol wiet en emmers bier!) JARENLANG IN DEZELFDE SHIT RONDGEDREVEN!!!! Ofwel; je zit volkomen vast in een door jezelf gecreeërde vicueuze cirkel van shit omdat je je laat gebruiken, of dingen laat aanleunen, door anderen en je hebt niet het vermogen je daar uit te stappen. Ik kon wel elke dag weer het optimisme, de vrolijkheid en de lach vinden om door te gaan. De ellende diende óók als gereedschap om te blijven lachen, altijd óók te lachen. Cynischme was en is een prachtig wapen om te relativeren en in te zien waar het werkelijkom gaat in het leven. Jezelf kunnen zijn en dat oprecht kunnen delen met anderen. Zij die 'het' (geven, dienstbaar zijn etc. zie Houten's statement) gewoon blijven doen omdat het bij hen hoort, het is een stuk van jezelf, worden steeds vaker voor lief genomen als het de ontvanger wat oplevert, maar nog vaker ronduit misbruikt en aan de kant geschoven als het die ontvanger niet meer uitkomt, niet zo goed past of gewoonweg geen zin in 'gedoe' heeft! Bedankt en tot ziens! De ontvanger gaat zonder scrupules over tot de orde van de dag, de gever vaak in verwarring (waar heb ik dit aan verdiend?) achterlatend. De oplossing? (voor mij althans) Hou je vast, daar komt 'ie. Krijg GVD nu allemaal de vette kolere met je hele bende!!!!!! Degene die me wil hebben, neemt me maar zoals ik ben! En zonder daar hun voordeel mee te willen doen. Zo niet en op zoek naar iets anders........ DAN ROT JE MAAR LEKKER OP!!!!!!!!!!! Nee, lieve mensen dit is geen opluchting, bitterheid, rancune of negativisme! Ik weet van mezelf dat ik een goed mens ben (zie mij karaktereigenschappen etc.) en dat ook WIL zijn! Dat is mijn zelfvertrouwen, optimisme, het blij zijn met mezelf. Dat moet je delen met die mensen die om je geven 'OM WIE JE BENT' en niet om wat je geeft, doet, denkt en handelt! Nou, mijn hele morgen is naar de welbekende kl....., maar this is my answer to your questions. Nu ga ik mijn liefste bezit van school halen. Al ik zo in die fantastische, mooi grote bruine ogen van mijn jongens kijk weet ik meteen weer dat ik de juiste weg heb bewandeld in het leven. En die drank, ach dat gaat me steeds makkelijker af. Waar een wil is is een tenslotte een weg! Liefs en hou je haaks, Bino

Beste allemaal, Ook ik kan mij niets voorstellen bij de dingen (de leegte etc) die Houten beschrijft en waar Emma zich in herkend. Ik heb nooit een gat gevoeld en leegte die opgevuld moest worden of iets dergelijks! In Frank herken ik veel van mijn eigen karakter, maar ook probleem en de manier van handelen en denken. Ook ik ben een optimist pur sang en kan het me niet voorstellen dat je jezelf zo waardeloos voelt als sommigen van jullie beschrijven. Wat ik me afvraag: waar komt dat gevoel nu vandaan, is dat uiteindelijk de uitwerking van de drank of zijn diegene juist gaan drinken om dat gevoel van nutteloosheid etc. etc. weg te stoppen of te bagatelliseren? Ik denk dat je eerst tevreden met jezelf moet zijn alvorens je op gelijke basis met jezelf de problemen te lijf kunt gaan. Ik type dit omdat iemand (Emma, PP?) schreef dat ze het zich niet kon voorstellen dat de drank get enige probleem was bij degene die dit forum bezoeken? Nu, bij mij is er echt maar één probleem en dat is mijn drankprobleem! Groeten Bino PS: heb vanmiddag een tandem gekocht, dus degene die mee wil rijden. Spring maar achterop!

Beste allemaal, goede therapie om de hele shit op tafel te gooien en daarmee misschien de onderste steen boven te krijgen. Eerst moet de gifbeker helemaal leeg, denk ik. Ik heb daar geen moeite mee, heb niets te verbergen (makkelijk lullen als je anoniem bent) en vind alles bespreekbaar. Houten maakt wel een hoop los door haar zieleroerselen aan het keyboard toe te vertrouwen. Alleerst bij zichzelf, maar daarnaast ook bij anderen. Goede zaak, lijkt mij. Voor iedereen. LEERPROCES! Schreeuw het f... uit als je er niet meer uitkomt, ram het in het keyboard maar...........probeer het niet op te lossen met datgene waar het op dit forum hier over gaat!!! Hoe meer je in staat bent dat te doen hoe sterker de WIL om het op te lossen zal worden. Dus Houten, niet doen, stay on the right track! Emma heeft het ook vreselijk moeilijk soms, en werd er laatst zelfs door 'deze club' van weerhouden naar de super te rennen en haar shit op te lossen met een fles ................ Kijk eens aan, dat is nog eens een forum! Ga zo door mensen, we komen er samen wel. Ben trouwens blij dat dit draadje is gestart want van dat gelul over dat fietsen (krijg ik zowiezo alleen maar dorst en pijn in m'n reet van) werd ik toch wel een beetje.............maar dit terzijde. Groet Bino

Leuk draadje, weer even naar de inhoud ... Nog maar een keer een deel van mijn verhaal en de ervaringen tot op heden. Drank, relatief op jonge leeftijd gaan drinken 15 jaar ofzo, natuurlijk toen alleen in het weekend. Hoeveelheden, toen ook al vrij behoorlijk. Ik denk dat 15 tot 20 bier toen eerder regel waren dan uitzondering. Daarbij blowde ik later ook nog stevig. Problemen ... nee eigenlijk niet, tja je wordt een keer dronken .... Grappig, maar waar! Frank bedankt, dat scheelt mij weer een hoop typwerk! Bijna 30 jaar, ik word 44 deze zomer, geleden begon het gelazer. Groot gebracht met dagelijks drank in huis en op tafel, pa (onwetend) alcoholist (hij rust in vrede) maar verder goed functionerend en voor zijn gezin zorgend, moeder kon er ook wat van, groot gezin, weinig aandacht maar naar met normale waarden en met respect voor anderen groot geworden. Heel vroeg zelfstandig, vroeg van school en werkend en altijd poen genoeg om te zuipen en te feesten. Kantine en kroegbeest vanaf 16e. Heel veel bier altijd en in het begin veel geëxpirimenteerd met sterke drank als cognac, vieux, whiskey and all that shit. Later alleen maar bier en sinds een jaar of 5 wijn. Problemen in het leven vroeger gebagatelliseerd en weggedronken met bier. Brede sloten, nee rivieren tegelijk. Daarbij een tijd dagelijks geblowd, je kent het wel; s'morgens ontwaken met een joint (dat was nog eens het dak eraf, haha) Alle shit gekend die je maar kunt bedenken; thuis, relaties, meerdere keren veroordeeld wegens met te veel drank op rijden, poen te kort, totally broke, leningen, huur niet betalen, huisuitzetting, heroineverslaafde broer, heb kennissen zich dood zien drinken, basen en spuiten, bestolen door ex- en vrienden!! De hele godganse klerezooi dus gehad. Maar ook goede tijd geweest en handig, veel van geleerd! Heeft zijn functie wel gehad. Altijd heel goed gefunctioneerd met de drank (Frank's energie van drinken is voor mij ook heel herkenbaar) Van nietsnut/loser met keihard werken naar topfunctie in wereldhandel gegroeid. Combinatie keihard werken en thuis of in de kroeg grote hoeveelheden bier nuttigen waren geen probleem. Een soort immuunsysteem opgebouwd ofzo, don't know. Sinds huidige relatie (nu een jaar of 14) geen problemen. Fantastische vrouw, prachtige kinderen. Het leven is eigenlijk zeer goed, het zit me (ons) erg mee moet ik zeggen. Het is nog net niet alleen maar feest. Ik ben dan ook uitermate gelukkig, ben zonder problemen de business uitgestapt, de dikke poen achter me gelaten en op eigen verzoek en met groot plezier sinds een jaar of 5 fulltime huisman en tekstschrijver en leidt een fantastisch leven. Any problems? No! Drank! Ik ben er groot mee geworden en er is nooit iemand geweest die tegen mij zij dat 20/30 glazen bier wel wat veel was op een avondje stappen. Met drankgelagen waarbij we één na één achterover van de kruk vielen kregen we de lachers op de hand en waren goed voor hilarische anekdotes. Drank hoorde bij mij, en heel veel was eigenlijk ook geen probleem. Word ook niet lastig van drank, hooguit lollig. Daarnaast altijd veel en fanatiek buiten gesport, nu nog. Ik ben nog zo fit als een hoentje. Nooit trillen, shaken, misselijk, hartkloppingen gehad of meer van die veel gehoorde klachten. Wel eens een kater, maar mijn hele leven zonder verdere problemen gefunctioneerd. Maar nu 'de stap' gemaakt dus. Waarom ? Een paar maanden geleden werd ik me bewust dat als ik een sixpack bier haalde dat die dan ook meteen op ging. Of het nu gewone biertjes waren, dubbele Leffe, triples, fijne Kasteeltjes (voor de kenners) of Duvels, dat maakte niet uit. Het ging gewoon op! Toen ik mezelf na de vakantie, waar 2 flessen wijn per dag de standaard was, een klein half jaartje geleden erop betrapte binnen een half uurtje een literfles zeer zware wijn te hebben geledigd en op zoek was naar nóg meer viel het kwartje!! Toen besloot ik direct er wat aan te gaan doen en dat ik daar houvast en steun bij nodig zou hebben. Na ff koekelen kwam ik hier terecht en heb me direct ingeschreven bij Tactus. Wordt nu digitaal behandeld (wat een uitvinding!) en dat gaat uitstekend. Ze bieden een manier om inzicht te krijgen in je gewoontes, denken, doen en handelen m.b.t tot alcohol en vooral: wat het met je doet. Voor mij is het geen spiegel maar een bevestiging van wat ik altijd al dacht. Ik ben niet goed bezig, het is spelen met het leven. Daar heb ik dus geen zin meer in dus moet ik controle krijgen. En dat gaat me lukken ook. Nooit is het iemand of iets gelukt MIJN WIL te breken of kapot te maken. Drank zal dat dus ook niet lukken! Ik ben nu goed op weg en voel me er erg goed bij! Als je in staat bent een (ijzer)sterke WIL te combineren met je gezond verstand mag het geen probleem zijn van je drankprobleem af te komen. Die wil en kracht heb ik, dus gaat het mij ook lukken. Het forum biedt mij daar steun bij. Daarvoor wil ik jullie bedanken en daarom zal ik hier ook blijven komen en mijn eigen verhaal op blijven schrijven. Zonder dralen en omwegen want daar hebben we het meest aan. Liefs en sterkte voor iedereen, Bino

Frank, oké, fair enough! Als je het op die manier kunt invullen ben je goed bezig, denk ik. Ik beleef het een beetje op dezelfde manier. Als ik het (dagen) droog kan houden zonder dat ik met die alcohol in het hoofd of met het gevoel bezig hoef te zijn, en daarnaast de handel aardig in de hand kan houden ben ik tevreden. Ik merk, nu ik er een tijdje bewust mee bezig ben, dat ik eigenlijk ook vrij makkelijk matig kan drinken of helemaal niet. (een heel weekend met 1 fles wijn gedaan, da's zeer matig voor mijn doen) Na het 'bewustwordingsproces' valt me dat 100% mee. het gevoel dat ik drank moet hebben heb ik vrijwel niet meer. Barfly; ja waarom eigenlijk. Gewoon een geweldig gespeelde film die eigenlijk nergens anders over gaat dan een altijd dronken schrijver die op zoek is naar...........ja, naar wat eigenlijk! Gaat nergens over maar boeit mateloos. Zeker ook door het geweldige spel van Rourke, één van mijn favoriete acteurs. Groeten Bino

Hé Emma, dat klinkt onheilspellend! Wegzinken in een poel van...... Betekent dat.............dat je je doelstelling niet heb kunnen halen of heb je je er juist doorheen geslagen? Frank, voel je je nu bezwaard na je 'ff doorhalen' of pak je gewoon de draad weer op? Ik merk dat ik de doelstelling wel prettig vind als houvast op weg naar zelfbeheersing en dus controle. Allemaal, na de (gewonnen) struggle van afgelopen vrijdag (in een half uurtje of zo 4 glazen wijn en die (niet gestilde) trek naar meer is het alsof er een knop in mijn hoofd is omgedraaid. Voor even? Dat weet ik niet, maar het was zaterdag en gister net alsof mijn geest zoiets had van; jéétje, al die drank overal, maar jongen dat heb jij toch niet nodig? Zaterdag en ook gisteren na het sporten gingen de gevulde kelken weer vrolijk in het rond, maar ik taalde er niet naar. Kreeg ook geen signaal van mijn lichaam of geest, hé pak dat glas nu aan.....lekker biertje komt daar aan! Ik kreeg gister na één pilsje met de boys wel een onbestemd gevoel in het lichaam, maar het was eerder een áfkerend gevoel dan dat er méér alcohol moest komen? Het zal toch niet zo zijn dat mijn lichaam nu al signalen af gaat geven? ............... Is dat misschien het gevoel dat 'we' zo lang kwijt zijn (geweest) Heel raar om te ervaren, maar het sterkt mij wel in mijn vertrouwen dat ik de boel 'de baas' kan zijn als ik dat WIL. Do the right thing, (sorry maar ik had Simply Red in het hoofd) Groet Bino (voor de intimi, zullen we maar zeggen) ennuh, nee ik ben geen bril en kort zwart haar dragende Telegraaf lezende rechtse rakker die met een sigaar en zijn glaasje binnen handbereik na het wekelijkse potje verplicht zweten in de sportschool thuiskomt en op de bank neerzijgt om te genieten van zijn zojuist aangeschafte DVD van Desperate Houswines (sick) of Sex in the City! Maar wie was dan die man gister in de videotheek die naarstig op zoek was naar de film Barfly, hoor ik jullie denken. Jaja, lieve geitebreiers, als u mij heeft gezien.....dát was ik dus.

Hoi allemaal, gisteren een kerstmarkt bezocht, Je kent het wel; donker, vuurkorfjes, overal eten en (alcoholische) dranken, gezelligheid blablabla........ Dit waren dus mijn valkuilen tot voor kort want dan ging het vaak van dik hout...............raakt men aangeschoten, zeg maar. Nu 2 uurtjes gekeken, gepraat, gedold en genoten.........zonder één druppel!!!!!!!!!! Jaja, beste geitebreiers onder ons, Bino krijgt er nu zelfs lol in op deze momenten categorisch te weigeren en het met iets anders dan alcoholische versnaperingen af te doen. Thuis gekomen Thuis gekomen, laat, 1 wijntje gedronken, een uur mee gedaan. Had ook geen zin in een 2e! Heerlijk gevoel. Groet Bino Rosa

Hoi Rob, jammer dat je weer gedronken hebt, maar belangrijker is het de draad van daarvoor weer op te pakken en zorgen dat je drinken niet weer structureel wordt. Als ik jouw berichten zo lees is het idd nog belangrijker in het professionele hulpverleningscirquit opgenomen te worden om aan je problemen te werken. Je schrijft dat je nu 'onder curatele' staat. Goed zaak, hoe lullig dat ook klinkt. Ik kan je uit ervaring vertellen dat dat het beste is wat je kan overkomen als je in de situatie zit waar jij je in bevindt. Succes en laat wat van je horen, Groet Bino

Hoi, Pietje Puk; nee, geen 4 per soort (haha) en by the way, ik drink nooit sterke drank, I hate it. en ja, doelstelling wel behaald maar toch licht teleurgesteld omdat ik graag een keer de vrijdag droog had gehouden. Maar dat blijkt toch steeds weer een moeilijke avond. Maar goed ik ga nu voor een droge zaterdag of zondag. Die liters water na afloop van de training gisteren kon ik achteraf wel waarderen hoor. Het gaf een goed en best trots gevoel de roep om 'het' te weerstaan, ook al zat men naast mij te tetteren! Fleur, dank voor de mooie woorden. Doet goed om te lezen. We gaan weer voort op de ingeslagen weg. PS: ondanks dat het hier natuurlijk in eerste instantie een zeer serieuze aangelegenheid is lach ik me soms helemaal suf met alle gasten. Maakt het allemaal wel wat makkelijker. Ofwel; kettinkje smeren en hophophop, daar gaan we weer! Goed weekend en geluk allemaal, Bino Rosa

Hallo allen, ik moet dit even kwijt. Het spijt mij te moeten zeggen maar ik heb mijzelf een paar strafminuten opgelegd. Doping! Na mijn moeiteloze beklimming van een paar flinke Alpen cols kreeg ik gisteravond, na een zinderend gevecht van een paar uur op de flanken van de Tourmalet, regelrechte hongerklop! Na de uitputtingsslag (keihard getraind gisteravond) kon mijn geest aan niets anders denken dan aan alcohol, alcohol en nog eens alcohol? Vanaf het moment dat ik van het veld stapte gierde het BIER, BIER BIER door mijn hele lichaam en geest!!! Raar, na zo'n tijd (drie maanden met heel veel mate, nee geen maten) te hebben gedronken, maar waar. Dit is dus de bekende Pavlov reactie van het lichaam. Die was er aan gewend dat moment/gevoel te stillen met 6 glazen koud bier. ff de dorst lessen, zeg maar. Nu het lichaam weer zo vermoeid was, was een tijd geleden dat ik zo hard getraind, maakte het zich op voor.............6 glazen bier dus!! Het lijkt belachelijk, maar zo werkt het dus echt! Ik heb me 2 uur kunnen verzetten tegen deze 'dwangneurose', in de sportkantine volgens afspraak alleen water gedronken, maar thuis luste ik wel een wijntje........... En toen ging het ineens hard, heel hard........te hard naar mijn zin! Maar...............na 4 hele (echt lekkere) wijntjes heb ik het toch op kunnen brengen om te stoppen, water te pakken en enaar bed te gaan. Zo'n heftig moment had ik nog niet meegemaakt, maar ken ik nu dus ook. Het doet me wel deugd dat ik binnen de met mezelf afgesproken limiet ben gebleven, maar geef mezelf toch een tijdstraf omdat ik (achteraf) vond dat ik er helemaal niet aan had moeten beginnen. Oef..........wat een ontzettend klote triggermoment. Wel blij toch achteraf. Bino

He Houten, klasse hoor. Keep up the good work. Ik rij mijn eigen koers en heb het karretje vrijwel onder controle, mede dankzij Tactus. Ze zetten je op een goede manier aan het denken, vind ik. Nu zorgen dat ik in de toekomst ook aan kan blijven haken. Mzls, Bino

Hé Houten, (of moet ik zeggen, meneer Houten, want je bent wel erg groot, haha) Je bent overgestapt, begrijp ik. Van 0 naar 'de baas over'. Ik ga niet het belerende mannetje (jaja slechts 1.72, maar ik kan geweldig hard rennen!) uithangen maar ik moet toch zeggen : pas op! Op zich is er niets mis met je switch, maar pas op als je gevoelig bent voor stemmingen. Dan zorgt nl. voor een geweldige 'aandrang' om te drinken en dan is het extra moeilijk je aan de tax te houden. Verder dien je ook rekening te houden met het verschijnsel, Pavlov-reactie. Er staat een stukje over op de Tactus site. Lees dat eens, daar heb je echt wat aan. Dan wordt een en ander duidelijk en kun je er makkelijker mee om gaan. Er speelt, naast het geestelijke aspect, een biologisch fenomeen mee: de anticipatieve compensatoire respons. Betrokkenen ervaren en labelen dit vaak als een ontwenningsverschijnsel, maar dat is het zeker niet. Mij bevalt het prima om op mijn de manier om 'de baas te worden', hoewel het ook z'n valkuilen heeft. Succes er mee en blijf pennen, Bino Rosa

Héé Pietje Puk, Je zegt: "Als 0 al zo moeilijk is, dan is af en toe 1 of 2 spelen met je leven. Letterlijk. Dát vind ik' en dan zeg je er achteraan: 'Ik ben geen prediker' Dat kan natuurlijk niet, maar begrijp wel wat je bedoelt. Vervolgens stel je: "Maar omdat de stroming die dit vindt niet 'gezellig' is houd ik verder mijn mond." Niet doen, gewoon zeggen wat je vindt, daar komen de meest bruikbare dingen uit. Ik ben het overigens helemaal niet met je eens, maar vind je daarom niet minder 'gezellig' hoor. (hoewel ik moet bekennen dat ik hier ook niet echt voor de gezelligheid kom, dan kan ik me betere sites bedenken) Voor mij was het in het begin ook erg moeilijk niet aan alcohol te beginnen -drinken zat in mijn 'systeem' net als s'morgens ontbijten- maar nu ik eenmaal inzicht heb in het 'waarom, waarheen en waarvoor' (ik lijk Gert en Hermien wel) gaat het mij al een stuk makkelijker af. Daarom lukt het me (voorlopig) ook aardig om me, als ik wel drink, aan mijn tax te houden. Dat gaat natuurlijk wel met vallen en opstaan, maar daar heb ik geen moeite mee. Als je een poot breekt moet je ook weer leren lopen, maar dat wil niet zeggen dat je niet kan kruipen, toch. Stapje voor stapje uitkomen waar je wilt zijn is tenslotte het doel. Als je voor jezelf het idee heb dat je 'hooked' bent moet je zeker die weg niet bewandelen, maar er zullen genoeg voorbeelden zijn die bewijzen dat het wel kan. En dan dit nog; de definitie van een alcoholist blijf ik vaag vinden (waar trek je een lijn wel/niet?) maar vanmorgen kwam ik toevallig weer een 'échte' tegen, bij mij in het dorp. Trillend aan de kassa met 6 pakken 'liebfrauenmilch'! Ik vond het in en in triest en zou nooit zo kunnen worden. Daar ben ik nu net te slim voor. Verstandig genoeg ook om verantwoord en op een gezonde manier met alcohol om te gaan? Daar heb ik dus nooit eerder aan gedacht en dat probeer ik nu dus te leren. Je bent tenslotte nooit te.............blablabla, Groeten en blijf schrijven wat je denkt. Aan mensen die niet schrijven wat ze denken heb ik (en de vele andere 'soulmates' met mij) niets en ik kom hier om te leren van iedereen. Bino

Houten, Piggelmee en Toni, keep up the good work, zou ik willen zeggen. Emma, leuk te lezen dat je, nu je de begeleiding hebt van Tactus, hetzelfde ervaart als ik toen ik begon. Bij mij was dat eigenlijk de trigger die ik nodig had om er anders mee om te (kunnen) gaan. Het hoe en waarom van alcohol? Eigenlijk te zot voor woorden om daar op je 43ste achter te komen, maar zo is het wel. Als 'gebruiker' ben je bezig met gebruiken, niet met het waarom! Cruijff zou zeggen: 'da's logisch' Met mijzelf gaat het deze week heel crescendo. Maandag na een fantastische Sinterklaas met onze twee kleintjes ons geluk met 3 wijntjes samen met mijn vrouw luister bij gezet, dinsdag 3 glaasjes (in bad en bij een goed boek) om het af te leren haha, woensdag en gisteren zonder probleem alcoholvrij doorgebracht! Nu ga ik ook voor een alcoholvrije dag/avond in het weekend. Wát? Oeps! Wat zeg ik daar nu! Dat zal voor het eerst sinds 1978 zijn zo'n beetje, maar dat vrij/zat/zon - here is the weekend - patroon moet ik nu ook maar eens proberen te doorbreken, vind ik. Als het niet lukt? Nou dan neem ik gewoon plaats in de 'bus' en peddel ik rustig naar boven. Want die col van de 'hors categorie' ga ik zowiezo nemen, daar ben ik inmiddels wel van overtuigd ook al MAG ik van mijzelf af en toe best het kettinkje wel eens smeren. Succes allen en tot mails, Bino Rosa

Ik heb altijd vrij, ik ben huisman Nee, niet Henny!

Sorry PP, ik was je helemaal vergeten te feliciteren met je behaalde succes! Alsnog dus, ennúh..........keep on going Bino

Hoi PP, ik heb er idd bewust voor gekozen te werken vanuit mijn kracht, ook al lijkt het soms wel eens het lot tarten. Het is misschien paradoxaal, maar er is eigenlijk ALTIJD drank in huis! Mijn vrouw kan er wel mee om gaan, dus vind ik het ook geen probleem dat zij wel drinkt. Ook al levert voor mij het wel degelijk een (groot) risico op. Maar die confrontatie -er is altijd wel een fles wijn in de buurt - steeds weer aangaan maakt me ook geestelijk sterker en geeft me meer kracht in mijn overtuiging dat ik de drank wél de baas kan zijn. Het gaf een een vreselijke kick toen ik na drie alcoholloze dagen de ongeopende fles Beaujelais nog altijd op de plek zag staan waar hij een week eerder ook al stond. Onaangeroerd! Het klinkt misschien gek, maar met zulk soort dingen zoek ik meestal direct de extreme uitdaging. Dan kies ik wel de zwaarste route, maar als die eenmaal volbracht is, is de overtuiging dat ik het wel degelijk aankan direct vele malen groter en maakt het mij dus ook makkelijker in het vervolgtraject. Dit is mijn manier, maar iedereen moet het op de manier doen die het best bij hem/haar past. Groet en succes, Bino

Hoi Kika, ik begrijp je gedachten, maar na een avond doorzakken is er geen enkele reden jezelf als loser te bestempelen. Dat is nergens voor nodig, want iedereen die bezig is een bestaand probleem op te lossen begaat wel eens een misser. Kan gebeuren, zo simpel is het! Daarbij; het brengt vaak negatieve gedachten mee die er toe leiden dat je weer (meer) gaat drinken. Focus en wees trots op wat je al hebt weten te bereiken en borduur daar weer op verder. Die van het halfvolle of halflege glas ken je toch wel! Doorbreek dat negatieve denkpatroon, wees blij met jezelf dat je er aan werkt en accepteer een misser op zijn tijd. Wat die (mee)drinkende partner betreft; ík wordt er alleen maar sterker van als mijn partner een wijntje drinkt en ik het 'gewoon' (nou ja, zo gewoon is dat natuurlijk niet) bij een kop kruidenthee hou. Succes met de behandeling. Ik hoop dat het voor jou dezelfde deuren opent als het voor mij heeft gedaan. Groeten Bino Rosa

Hoi Pietje Puk, Daar zit idd een wezenlijk verschil. Ik WIL gewoon in staat zijn niets drinken wanneer IK dat WIL, maar MAG ook best wel een glaasje nemen als ik daar behoefte toe voel. Ik MOET niet stoppen of minderen (vanwege wat dan ook) maar WIL minderen. En waar een wil is, is tenslotte ook een weg, niet waar! En dat voorbeeld dat je geeft klopt precies; als ik bij de traditionele rondjes bier bij het voetbal oversla en vertel dat ik niets WIL, vragen ze me steevast of ik ziek ben of niet helemaal lekker? Het ahh joh, neem er toch één heb ik nu al zo vaak gehoord! Todat ik er zo schijtziek van werd dat ik ze duidelijk maakte : Rot nou toch op joh, ik WIL geen drank! Nu vraagt men steeds of ik misschien iets anders wil als de kelken worden gevuld na de wedstrijd of training. Ik voel me dan ook geen loser omdat ik niet MAG drinken, maar een winnaar omdat ik niet WIL drinken. Vat je'm! Bino

Eh Piggelmee, nog even dit wat ik eruit haal; ik ben van nature een nogal ADHD achtig type, kan dus eigenlijk nooit echt stilzitten. Van twee/drie goeie wijntjes kan ik heel relaxed worden.

Mathilde, natuurlijk is het voor mij ook een gevecht, maar ik heb nu geleerd HOE het gevecht aan te gaan. Ik heb het al eerder geprobeerd maar miste toen het juiste gereedschap. Ik ben er nu (geregiseerd en ondersteund door de internetbehandeling) heel bewust bezig en geloof er in dat ik in zo'n mate kan minderen dat mijn drinken verantwoord is en ík de baas blijf over de alcohol. Ook op langere termijn. Valkuilen genoeg, maar ik weet zeker dat mijn wil om de baas te zijn sterker is dan de alcohol. Vergeleken met de shit die me in het leven reeds gepasseerd is mag dit geen probleem opleveren. Als ik lichamelijke afkickverschijnselen zou hebben na 3 dagen droog staan weet ik niet hoe ik ertegenover zou staan maar die heb ik niet, en ook nooit gehad. Piggelmee, fijn dat je dingen een beetje wakker wil schudden en de discussie op scherp wil zetten maar trek dan wel juiste conclusies uit gedane quote's van anderen; m.a.w. LEES goed wat er staat voor je reageert. Ik stel nergens dat het mij geen f... interesseert als ik over een jaar weer zit te 'slempen' (mooie benaming trouwens Frank) Dit staat er Piggelmee; "Ik kan me ook volledig in de woorden van Frank vinden. 'Wie vertelt mij dat ik over een jaar niet weer zit te 'slempen' met m'n maten?' Denk het niet, zover ben ik wel, maar het interesseert me op dit moment ook gewoon ff geen ene f... " Da's heel wat anders, volgens mij, maar het is maar net wat je wilt lezen. Wat dat betreft moet ik Frank weer gelijk geven als hij stelt dat sommige nu opeens wel heel fel tekeer gaan tegen degene die altijd in hetzelfde peloton gereden hebben maar zich af en toe even af laten zakken om die ene verpletterende en alles beslissende demarage te plaatsen. Je hoeft namelijk niet in één tempo naar boven, als je maar boven komt! Maar goed, ik heb dus wel degelijk mijn eigen duidelijke doelstellingen. Die zeker gericht zijn op de lange termijn en waarover ik neimand verantwoording hoef af te leggen of dat nu goed is of niet. Ja, mezelf dus en die is er maar wat blij mee dat ik op de manier bezig ben zoals nu. Keep on going, Bino Rosa

Dag allen, Leuk zo'n knuppeltje gooien! Ook handig dat Frank en Emma enige zaken direct en geheel terecht nuanceren en rechtzetten. Er zijn idd een aantal mensen onder ons die nooit hebben beweerd dat ze helemaal wilde stoppen met drinken. Om bij Emma te blijven; zij willen echter wel de 'alcohol de baas' worden en blijven en zijn daarom hier terechtgekomen! Even een verschil, dacht ik. Piggelmee, je stelt; "Ik denk dat - als je alcoholist bent - het onmogelijk is om minder te drinken en minder te BLIJVEN drinken" Misschien dat daar waarheid in schuilt, echter niet iedereen ziet zichzelf als een alcohollist. (dat zowiezo een onduidelijk definieerbaar begrip blijkt te zijn, maar dat terzijde.) Ik zeker niet! Ik heb (nu al een flink stuk had) een gewenningsprobleem; die hele nare gewoonte om altijd maar lekker door te hijsen als ik eenmaal begonnen ben/was. PP heeft dat keurig verwoord, dacht ik. Ik kan me ook volledig in de woorden van Frank vinden. Wie vertelt mij dat ik over een jaar niet weer zit te 'slempen' met m'n maten? Denk het niet, zover ben ik wel, maar het interesseert me op dit moment ook gewoon ff geen ene f... Ik ben met het heden bezig en ervaar dat ik inmiddels zo ver ben dat ik óók alcohol af kan slaan, buitenshuis en in het weekend s'middags geen alcohol meer drink en mijn dagelijkse fles wijn heb kunnen terugbrengen tot 3 glazen per avond, als ik dus wel drink. Ook is gebleken dat ik, met enig doorzetten, nu meer dagen in de week de zin/drang/gedachte in/aan alcohol (zit bij mij alleen maar in het systeem, want meer is het niet) weet te reguleren en dus helemaal geen alcohol drink. Nou, dat is voor mij al een hele vooruitgang na de jarenlange schandalige consumptie bij vrijwel iedere gelegenheid. PIGGELMEE, JE STELT OOK; 'Het meest ambivalent zijn de "minderaars" die eigenlijk geen duidelijk doelstelling hebben. Wat is dat nou: 4 dagen wel, 3 dagen niet of andersom en maar 4 of 5 glazen en "niet helemaal gehaald" en "9 van de 10 keer" en "2 weken niet, 1 week wel" en "ik geloof dat ik het onder controle heb" en met z'n allen roepen: "goed zeg, je hebt het onder controle". Wil je daar de rest van je leven zo mee doorgaan? En hoe hou je dat in godsnaam vol??? Dat wordt toch een obsessie!' Maar wie bepaalt hier nu eigenlijk of ik geen duidelijke doelstelling heb? Wat dat is; 3/4 dagen wel/niet, 9 van de 10 keer, 1 week zus een week zo, blabla, etc. etc.? Heel eenvoudig; dat noemt men dus een DOELSTELLING! Definiëren waar je naar streeft! Ik wil helemaal niet stoppen met drinken, want ik haal er ook zeker goede dingen uit, net als Frank en Emma blijkbaar. Nou, dan pas ik daar mijn doelstelling op aan, zo simpel is het. En volmondig JA, als ik mijn doelstelling behaal wil ik daar graag mijn verdere leven mee vooruit. Is wat mij betreft een heerlijk vooruitzicht, na drie wijntjes zonder problemen zeggen.............nee, dank je, ik hoef niet meer, ik heb genoeg gehad!!!! Dat is het geen obsessie...............DAN IS HET EEN OVERWINNING OP MIJZELF ..............EN DÁÁR GA ÍK VOOR. Bedankt, je houdt me wel scherp. Groetjes Bino Rosa

Hoi allen, leuk te zien wat een ieders doelen nu exact zijn. In medestrijders Frank en Emma herken ik het meest van mij zelf. Ik wil gewoonweg (nog?) niet helemaal stoppen, maar als een volwassen iemand met alcohol om kunnen gaan. Sinds ik bezig ben aan mijn internetcursus moet ik zeggen dat ik veel meer inzicht heb in de 'alcoholproblematiek'. De hulp van Tactus is daarbij erg goed, vind ik, en jullie 'postings' zijn daarbij een goede steun in de rug. Net als de meesten van jullie gaat het eigenlijk erg goed. Ik kan 9 van de 10 keer (was tot 3 maanden terug andersom) maat houden en laat mij (voorlopig) niet (meer) verleiden tot het feest van Bacchus. Ein, zwei, drei.................. je kent het wel! Hoewel ik ook soms moeilijk periodes heb voel ik steeds meer controle, maar vooral bewustzijn over waar ik mee bezig ben. Succes allemaal en blijf schrijven, Bino