Lika

Goed van je @Ietje. Hoe voelt die beslissing? @Descartes33 iets wat nu niet mogelijk lijkt, kan mogelijk worden. En net zo ongelukkig zonder drank, is toch te prefereren lijkt me. Vanuit die stabiele toekomstige wellicht niet gelukkige situatie, kun je misschien de momenten die okay zijn (in een tent bij de zee?) verlengen, of vaker zien. Ik gun je echt anders. Ik ben eenmaal gestopt met drinken pas echt gaan leven. Dat stoppen was een voorwaarde . Zo bleek.

Plaatje lukt niet:-(

Niet bijgelezen, maar een melding voor @knakker!! Twee ijsvogels in the pocket vandaag. Daar knapt een mens van op. Man, wat is het hier weer mooi.

80,8

Goedemorgen

Lieve @kruidenthee67, het zal je niet verbazen ik herken veel wat je zegt. Mijn somberheid, depressie en angst zijn met elkaar verweven. Ik slik pillen. Lang verhaal. Soms zoals nu het druk is en met de onzekerheid over het huis, schiet ik 'er' weer in. Mij helpt het ontzettend om ipv daarop te focussen , de momenten te benoemen dat ik me vrij voel. "Het" niet heb. Soms schrijf ik ze zelfs op in het boekje dat ik meedraag. De wetenschap dat het momenten (soms lange) zijn, maakt me lichter. Ik ben niet mijn angst, ik ben meer. De angst is ook mijn helper. Een teken. Rustiger aan doen. Verbinding houden met anderen. Delen. Dank je @kruidenthee67voor de inzichten en het delen van je weg. We gaan door....

Ik snap je zo goed. Ook dat wankelen...

Yes!

Herkenbaar @Yvonne. Mijn moeder moest ook met spoed naar ziekenhuis, bijna een week gelegen en zonder laatste duidelijke arts weer naar huis. Corona op de afdeling. Je moet veel meer zelf achterhalen. En ja. Klopt @Yvonnewat je zegt over mij en mijn bordje. Mijn eigen praktijkje is de toekomst. Niet nu. Ik schep alleen voorwaarden. Huis is voor mij zo'n grote gebeurtenis . Daar hoeft niets bij. Moeder kwam er tussendoor en blijft natuurlijk. Werk was prima te doen. Nu opeens grote drukte. Gek en onverwacht. En collega uitgevallen. Volgende week pierewaaien. Lopen. Niets. ( op 1 dag na) ik luister wel hoor...

Begrijp ik. Goed gedaan.

Wakker met de zenuwen die door mijn keel gieren. Doen we het wel goed???? Angst, paniek. De nieuwsgierigheidsknop is de angsthendel geworden. Ik herken het gevoel in mijn maag, mijn lichaam overal. Resultaat van overbelasting. Te veel. Druk. Moeder, huis, werk. Deze week naar de Wadden. Dat is goed voor mij. En een plan maken. Mezelf serieus nemen. De paniek is een teken. Het leven en zijn lessen.....

Goedemorgen. Goed gedaan hoor @niks. Ik ben veel te lang veel te hard doorgegaan. Nergens goed voor en niet helpend. Voor niemand.

Getekend. Zenuwen gierden door mij heen. Doe ik het wel goed? Is het de juiste beslissing? Ik heb het te druk op het moment. Dat heeft er mee te maken. Bijna even vakantie...

@Yvonne ik heb zo veel aan jou!!

Goedemorgen Vandaag koopcontract tekenen. En ik kreeg me toch een twijfels gisteravond. Hoort erbij. En ja, het IS een spannende stap. Verhuizen is spannend. En onze keuze ia onverwacht , niet eerste logische keuze , dus óók spannend. Alles overziend: ik blijf me verheugen. En niet alles is te overzien. Goedkeuring hoef ik alleen bij mezelf te halen.

Deze gebruik ik vaak: " er is niets mis met je rot voelen, behalve dat je je rot voelt."

Ken dat gevoel ook. Wordt minder als je langer bent gestopt. Dan is er meer nieuw opgebouwd waar je trots op kunt zijn.

'Geloof ik' en 'toch'. Je wilt de deur niet helemaal dicht dus. Dat mag Pelle. Het is waar dat je zelf besluit om over de drempel te stappen. Voor mij (voor mij!!) is jouw redenering precies die geweest om steeds weer te gaan roken denk ik. Niet helemaal dicht. Ik kan elk moment besluiten om....en hoppa, daar ging ik al. Nu heb ik besloten. Deur dicht. Klaar. Ik wil niet op je 'hakken' , alleen hoop ik dat je het ook echt bedoelt zoals je zegt. En zegt zoals je bedoelt.... zoiets. Houd de touwtjes in handen man!

Oh Jannigje, ik ben fout. Zo herkenbaar. Zelfs als iemand zou zeggen dat ik iets deed wat ik echt niet gedaan kán hebben. En verdragen of af laten glijden. Heeel soms kan ik nu af laten glijden. Maar in een situatie zoals waarin jij zit, weet ik niet of het zou lukken. Maar het is één van de weinige dingen die echt lucht kunnen geven. Zij hebben een probleem waar jij niets aan kunt doen. Punt. En door. Toevoeging waar je misschien niets mee kunt. Mij helpt het lijden van de ander te zien en te erkennen. Het maakt mij zachter en vriendelijker. Dat helpt mij, want ik word dan ook zachter en vriendelijker van geest naar mezelf. (Wat weer helpt bij het af laten glijden) Zonder dat ik de schuld bij mij zou willen leggen of ook wetende dat ik de situatie niet beter kan maken wellicht.

Maar man, man, wat was ik gespannen vandaag.... Ha @Ietje

Wat lief dat je het vraagt @Sandro. Het ging. Was goed dat we het hebben gedaan. Ik heb weinig gedaan. Mijn collega des te meer. En ik heb dat ruiterlijk erkend. Ben binnenkort weer de klos....

Goedemorgen. Moet een doodenge nieuwe presentatie geven vandaag. Met allemaal schermen en toepassingen. Heb mezelf opgegeven omdat er niemand anders was. Dom Lika. Niet NU! Het is een try out. Ik ga dit gewoon proberen en ter plekke op dat moment hulp vragen. Let's watch. Leerpunt. Man wordt hyper, kon niet slapen door de huizenkwestie. Begrijp ik. Het wordt een spannende periode. Ik ga maar heel erg bij mezelf blijven. En volgende week naar de Wadden. Dat is ALTIJD goed. Lopen met de kop in de wind.

Goedemorgen. Dat is veel @Maja. Vandaag weer eens zwemmen denk ik. Kijken wat mijn knie daarvan vindt. Moet helaas werken vandaag. En @Cleo66 je vroeg ernaar. Mijn man woont hier 30 jaar. Ik 21.

Oh Jannigje, wat vind ik dit ontzettend naar voor je. Zo oneerlijk voelt het.

Tjeetje, ik voel een diepe moeheid. Niet raar hoor. Zo veel dingen praktisch te regelen en emoties die roetsjen....Net even geslapen. Wel naar moeder geweest. Bed verschoond, telefoon ingesteld, bloemetjes geregeld en afgewassen. Toen ik terugkwam waren de kijkers hier nog. Ik gun ze onze fijne plek.