Lika

Ben jij stiekum Herman Finkers @Kohtje...?

Ben mijn huis aan het opruimen. Heel veel gedaan al vandaag. Iets wat ik gewoonlijk uitstel tot einde dag en dan doorschuif naar morgen. Eigenlijk wilde ik dit al heel lang. Nu beweegt man mee, omdat hij ook niet zoveel troep wil verhuizen. Daar maak ik heel dankbaar gebruik van. Hij kán het bijna niet opbrengen, maar komt net toch helemaal opgelucht terug van de kringloop winkel. We komen er best doorheen. Wc is ook schoon en ik heb ook gezogen. Mijn dag is al geslaagd.

Hier heb ik echtgenoot in beweging gekregen. Wordt weer een ritje kringloop. Wat Nu weg is, is weg en hoeven we niet in te pakken en nog een keer te sorteren. Uit te zoeken, door onze handen te laten gaan.

Goedemorgen. Descartes, jezelf haten doet geen goed. Echt niet. Leer om jezelf te helpen. Ga naast jezelf staan en help die descartes die biet weet hoe die het moet doen. Help hem maar. Hij wil het ook graag goed doen.

Ik was vandaag op de plek waar ik ben opgegroeid. Soms rijd ik daar even doorheen. Het was ok. Ik kon het hebben. Maar het laat me nooit onberoerd. Heimwee en toch niet terugwillen. Zoiets.

Dag een beetje goed doorstaan @Bor?

Ja. Balen, maar 'hop' de schouders er weer onder. Zet 'm op!!

Misschien ben je ook wel in shock. OMG man. Wát moeten jij en je omgeving geschrokken zijn.

Van harte welkom hier. Er valt een wereld te winnen!

Shit! Descartes, man wat een ellende

@Renaldo61 kan het ook zo zijn dat je dénkt diegene te missen omdat je dingen/eigenschappen aan haar toeschrijft en kunt blijven schrijven omdát je haar niet ziet?

Maar goed. Naar moeder geweest. Twee wassen gedraaid. Boodschappen gedaan. Éen helft van mijn bureau uitgeruimd. Morgen naar de Kringloop. Moe nu.

Heb ik niet nodig

Altijd welkom Tiswa!

Is toch logisch @Cleo66? Donkere dagen, regen en corona. Tja... Ik moet alle zeilen bij zetten om mezelf overeind te houden. Tis druk op het werk, schoonmaker ziek, verhuizing gedoe, moeder, schilders EN corona. Naar de supermarkt wordt een onderneming. Zoals het hier is eigenlijk een slalom gebeuren van jewelste vol ongeduldige mensen. Zwemmen doe ik niet meer vanwege knie. Volgens mij heeft iedereen zijn eigen lijstje EN corona EN wat er nu in Frankrijk gebeurt. Dreiging, angst. Het is logisch. Ik ga heel rustig ademen en wandelen en naar moeder en iets opruimen. Niets groots. Wel progressie.

Heb je wel wat geslapen?

@Renaldo61hoe is het?

Ik zou het erg vinden als je daardoor niet meer komt @bumperjim. Goedemorgen.De schilders zijn er alweer bijna. Dit gaat voorbij.

81,5

Er zijn hier schilders bezig voor het buitenwerk. Met een stellage, schuurmachines en alles. Ik word er totaal gestressed van. Alles zit onder het gruis, de hele dag lawaai. Ze zijn hartstikke lief, maar ik trek het niet. Mijn man doet alsof het niet aan de hand is. Ik hyperventileer. Nog 2 weken denk ik... pffffff

Nancy, heb het fijn!!

@Descartes33 Ik bedoelde óók te zeggen dat je positie tov je ouders, jouw houding, elke keer kan veranderen. Toen mijn vader nog leefde en ik kinderen kreeg (waarvan ik dacht dat ik die nooit zou krijgen en wat ik ook niet erg vond, want zo mooi was het leven toch niet en vrij zinloos ook) zag ik een totaal andere man. Een lieverik. Mijn jongste en hij waren dol op elkaar. Toen kon ik beginnen te zien hoe bang hij was. Vroeger ook. Dat er iéts mis zou gaan door de Grote Boze Buitenwereld. Zijn poging daar invloed op uit te oefenen. Ons te behoeden. Weet je: ik bedoel. Het maakt mijn verleden niet anders (het was overigens geen rotvader hoor), wel kan ik steeds kiezen hoe met de situatie om te gaan. Ook in zijn laatste periode. Ik kon gewoon lief zijn. Er zijn. Punt. Hoefde niet uit te vechten. Positie te bepalen. De leeftijd deed dat met mij. Mijn werken aan mezelf. Het krijgen van kinderen. Tijd. Afstand. Oefenen. Etc. Als ik niet zou denken dat je probeert eruit te komen en er niet van overtuigd zou zijn dat het kán, zou ik dit niet schrijven.

Waarvan akte.

Dit is wel de kern denk ik. Merk trouwens dat ik mijn vader (een hele moeilijke man) nu na 4 jaar abstinentie en na zijn overlijden iets anders beschouw. Mijn weerstand is weg. Mijn actievoeren tegen hem verdwenen. Terugkijken blijft over. En ik begrijp opeens hoe bang hij eigenlijk was. Zijn totale bevriezen of zijn woede soms. Waar zou ik het van hebben? ....Maar ik BEN het niet!

Goedemorgen.