Lika

Lieve @Jopie voor mij, voor mezelf, hoop ik dat je nog heel lang hier bent. Ik heb heel veel aan je. Het grappige is dat ik net, voordat ik las wat je schreef in gedachten tegen je aan het praten was. Ik was de ramen aan het lappen. De basis op orde. Dat is waarom ik me dít huis nooit eigen heb gemaakt. Het werd nooit echt van mij. Ik weet wat te doen in het nieuwe huis. Zelf aan het stuur. De basis op orde.

Goedemorgen

83,5 niet best. Ik ga eten van de spanning. Deze week wordt het andera, want dit wil ik niet.

@Marikawat een moeilijke situatie voor je. Ik wil na de ervaring met mijn vader, mijn moeder ook graag de gang naar een verpleeghuis besparen. Er is gewoon veel te veel bezuinigd. Heb ook overwogen een groter huis te kopen waar zij bij zou kunnen. Zou niet gaan denk ik. We worden er niet leuker van. Probeer ni haar vlakbij mijn huis te krijgen. Dan kan ik er zo heen, maar heb niet alle zorg. Alleen is mijn moeder gewoon oud en heeft (nog) bijna geen zorg nodig. Zou zoiets nog een optie zijn? Allebei verhuizen dus, naar iets dat te doen is voor beiden? Je hebt niets aan andermans oplossingen. Ik weet het. Misschien opent er door verschillende ideeën opeens een luikje met een invalshoekje in je hoofd...

Goedemorgen. Oude honden.... lief en moeilijk.

4 jaar.... de hele week aan gedacht, masr vandaag niet. Nu pas! Trots en blij. Nog steeds. Hoe anders was alles geweest als ik door was gegaan...

https://images.app.goo.gl/8z3vaB8SV1WGzPaP9 Fish en Kayleigh

Toen ik had besloten was er geen strijd meer. Het is geen optie meer, daarom denk ik. Niet met roken en niet met drinken. Maar de behoefte om weg te gaan, de gedachte dat ik het niet aankan, niet goed genoeg doe in mijn geval vaak, ja, die is er wel. En soms eet of koop ik dan ...ja.Andere keren barst ik in huilen uit en soms zie ik het, voel ik het, en laat ik het. En... het gaat altijd over, maar de drang om iets te doen is vaak groot. De drang om het niet mee te maken blijft... maar ook dat. Het wordt gemakkelijker. En @bumperjim dát is ook de reden dat wél zelf wil inpakken. Ik ben volwassen en kan dat aan. En ik ben het ook waard om te verhuizen zónder dozen oude ongesorteerde meuk. Maar mijn neiging is ...kop onder de dekens en wachten tot het over is of tot man in actie komt en dan stampvoeten of huilen.

Ja...maar ook hij heeft zijn pijn: kayleigh

Dank je @Descartes33. Ik herken zijn stem gelijk. Zo mooi. Weet je dat ie nu veel tuiniert? Tenminste dat heb ik onthouden.

Voor mij ook geen strijd. Wel alertheid. Maar voor mij werkte het zo dat toen ik het besluit had genomen kwam er rust. Maar vóórdat ik zo ver was... ja. Toen was er wél strijd. Idem met roken. Ik merk wel dat ik nog steeds behoefte heb aan verdoving, weg willen zijn af en toe. Dat uit zich nu meestal via eten.

Zet 'm op!

Goedemorgen. @Jopieik wil je nog even zeggen dat ik door jouw opmerking over de ongenummerde dozen in de berging het licht heb gezien. Fijn. Dat ga ik doen. En ik heb het met man besproken. Ook fijn. En dan alleen zijn dingen en niet de mijne. En de dingen waar hij over twijfelt of ze wel of niet moeten worden bewaard. Rust in de kop voor mij en een duidelijk plan. Yes.

Klopt als een bus @Sandro. Het is niet de oplossing voor alles, maar wel een voorwaarde om iets te kúnnen oplossen of te accepteren.....

Idem

Had ik ook. En slaap nog meestal minder goed van zondag op maandag. Heb me erbij neergelegd.

@Jopie: ja. Denk dat het dat ook wordt. Alleen zorg ik dat mijn deel voor die tijd is gedaan. Verschil met vroeger is dat ik toen wachtte op hem voordat ik kon beginnen (of zoiets)... Nou ja. Getting there. Het komt wel goed. Koppie erbij en bewust doen en goed blijven communiceren. Harmonie is zeker veel waard.

Goedemorgen

Dank je!! Ga ik doen.

Omgeving bij nieuwe huis verder verkend. Gewandeld met man en hond. Naar moeder geweest met dochter en heerlijk gekookt. Genoeg. Moe nu. Over een maand is het gedaan. Hoe doen mensen dat: inpakken? Ik denk echt dat ik heeeeeeeeel veel ga wegdoen.

Trouwens gisteren had ik een sensatie. Ik lag in bed en opeens een paniekvlaag door mijn lichaam en in een flits maar later (!) de gedachte:" wat is er aan de hand?". Zó gaat het dus óók!! Er was niets. En ik besloot niet te zoeken ook. Als ik ga zoeken vind ik heus wel een leuke paniekgedachte waar ik lekker in op kan gaan. Iets wat ik vergeten ben, niet goed heb gedaan. Maar daar was ik zaterdag al ingetrapt. Letterlijk besloten het bij mijn lichaam te houden en de vlaag te laten. Niet zoeken en verder ermee, maar laten gaan. Toen ben ik ingeslapen.

Welkom, ook van mij. Hoe gaat het nu?

Ik ben tegelijk met roken en drinken gestopt. Ook nóóit gedacht dat het zou kunnen. Maar het kan. Ik ga vroeger naar bed. Beetje lezen en mijn lichaam rust geven. Dat is fijn en niet saai. Vroeg wakker. Héérlijk he?

Goedemorgen. Wst is er @lady jane?