Lika

@Smaragd

@Jannigje ik weet nog precies waar ik.was toen het omsloeg naar beter. Bij de bushalte. Ik.zag opeens echt hoe geel de bussen waren. Moge maart 2016 zich maar weer snel aandienen voor je. Je bericht en dat van Maja ook,.ze raken me..We delen dit gevoel lijkt het. Het is zo oneerlijk dat nu niets lijkt te werken. Houd vol!!

Vandaag is bijna voorbij. Daar ben ik heel blij om. Brrrrrr.... ik stond stijf van de stress. Tijdsdruk/werk. Blergh. Vanavond toneel. Dat was fijn. Morgen nieuwe ronde, nieuwe kansen. Dag maandag!!!!

In bed. Teruggekomen. Lekker geprocastineerd... ( werk uitgesteld), wel wat gedaan, opgeruimd, nieuw opbergsysteem voor van alles en nog wat, boodschappen gedaan, hond uitgelaten. Klaar.... tevreden. Bijna dan..want dat uitstellen had ik beter niet gedaan, of wel, of niet. En ik noem het uitstellen, maar ik moet iets schrijven. Dan pruttel ik vaak wat. Is ok. Komt er morgen vast een strak stukkie uit. Slapen. Slaap lekker jongens..

Vandaag zwom ik in buitenwater. En hoeps, floeps...bijna botsing met een ijsvogel. (De afstand kan iets groter zijn geweest. Ik had mijn bril niet op)

Goh joh... Wat lief van je.

Ik hoop het ook, maar heb me de afgelopen week hard ingezet om het tegendeel te bereiken. Dus dat ik weg ben dit weekend komt eigenlijk wel heeeeel goed uit.

Heel missschien mag dat positieve óók zitten in jezelf ontlasten van de (gevoelde) druk. Want weet je zeker dat mensen veel van je verwachten? Of vul je dat in? Wat is veel? Is jouw 100% misschien de 200 van een ander en mag jouw 50 wel volstaan. Goed is goed genoeg. En wat genoeg is bepaal je zelf. Dat is best ingewikkeld merk ik steeds. Of eigenlijk helemaal niet, maar ik maak het ingewikkeld... Je komt nooit verder dan je eigen binnenkant te vergelijken met de buitenkant van een ander. Echt de verantwoordelijkheid nemen voor mijn eigen handelen was een eyeopener. Eén waar ik nog steeds mee bezig ben. Het maakt alles wel simpeler en het maakt mij sterker. "Ja, ik heb dit wel of niet gedaan, want...." En dan kan ik het uitleggen. En wat de ander vindt is aan de ander. En wat ik doe met het oordeel van de ander weer aan mij.

Waarom en hoe ben je gestopt met antidepressiva? Weet je psych dat ook? Heb je afgebouwd? Weet je. Ik herken ook veel bij je. Of denk te herkennen. Ben een grote invulheldin... Ik heb/had ook alles. Goed stel hersens, baan, opleiding, gezin, etc, etc. Maar dat is het niet hè? Diep van binnen: de angst. Faalangst. Voor alles. Het leven in het algemeen. (Bij mij dan) Dat je alles goed of fout kunt doen. Heel langzaam ontworstel ik me nu aan mijn juk. Niet drinken was een voorwaarde. Eten, kopen zijn nog punten waar ik mee aan de slag mag. EN: het hoeft niet altijd leuk te zijn. Je mág genieten moeilijk vinden. Soms als je wat meer in jezelf komt, ruimte ervaart, zal een een moment komen van bewust ervaren van schoonheid, dankbaarheid, geluk zo je wil. Als je dat opmerkt, gaat dat genieten waarschijnlijk voorbij. Tijd is je vriend in deze. Houd vol. Ik ben een dankbaarheidsboekje begonnen. Kan gewoon overal in. 5 punten waar je dankbaar voor bent. Per dag. 1 kan ook:-) Ik zie de zon nu schijnen. Ik ga zwemmen. Take care.

Ja Jane. Dat hele allene, eenzame gevoel...ook omdat schuld en schaamte zo'n deel van het drankpatroon uitmaken. Ik heb het deze week (in mindere mate) weer ervaren met eet- en koopgedrag. Te veel van allebei. Als reactie op onrust, buikpijn, stress en een gevoel van niet welzijn. Ik was zielig en had iets verdiend. En met de aanhoudende regen bewoog ik veel minder dan ik gewoonlijk doe. Ik ging zitten en eten en kopen. Voel me er niet beter door. Dus @Descartes33 het is een reis met hobbels. We live and learn.

We zíjn wel wat gewend. En hebben allemaal onze eigen drama's (gekend).

Tijd voor verandering dus. Dat kan. Dealen met moeilijkheden, met gevoel, leven in het algemeen, zonder drank, zonder straf of beloning. Het is te leren. Dat is goed nieuws.

Je weet nog niet of je er over twee weken weer zo aan toe bent. Dat je iets altijd zo deed in het verleden, wil nog niet zeggen dat het ook zeker zo gaat in de toekomst. Je bent meer dan je oude gedrag. Niet vanzelf, niet makkelijk, maar drinken en dealen met jezelf is ook niet makkelijk.

'Sentimental journey' vam Doris Day. Nog zo één.

@Descartes33een onbenul? Nou nee hoor! Je vriendin helemaal weg? Als in: relatie voorbij? En werkstress. Daar is niets onbenulligs aan, maar dat zijn nogal serieuze triggers. Je schiet in je automatische piloot en doet wat je kent. Het vergt bewustwording, oefening en je aan je besluit houden om dat te veranderen. Een andere snelweg aanleggen. Zodat je automatische gedrag verandert. Kan zeker! Gaat niet vanzelf, maar je kunt het wel. En ik wil je gewoon even troosten nu. Je hebt het moeilijk en bent bang. Dat mág. Het wordt weer anders. Houd vol man!

Goedemorgen. @nancyik hoop dat je het fijn hebt gehad gisteren. Alsnog gefeliciteerd! @Descartes33vergeef jezelf. Als je anders had gekund, had je het anders gedaan. De onderbewuste triggers en beslissingen kun je leren op het spoor te komen. Kun je vandaag een wandelingetje maken? Klein stukje om je heen kijken?

Ik ben weg. Geen weegschaal.

Tis gelukkig op voorraad. Allemaal bestellen!!

Ik heb de meivakantie nog niet geboekt @knakker... wel de herfst en de kerst. Wadden wederom....voorpret. héérlijk!

Wéér een weekendje weg. Tis wat met me. Om de hoek hoor. Niets geen fancy toestand, wel gaaf. Jongste heeft vriendinnen mee. Die ken ik nog niet zo goed. Leuk.

Ja, heb ik ook @Sandro. Ik ben soms wel lekker bezig, maar mis dan net het gevoel van urgentie. En dan opeens, moet het toch af, of is er wat anders en dan...BOEM!! Die opbouw, dat geleidelijk aan meebewegen, de deining, dát mis ik. Ik vind het fijn om mijn eigen ritme te bepalen. Dat valt me erg mee van mezelf. De mensen mis ik veel minder dan ik had verwacht. Maar de opbouw van niets naar iets en andersom is eenzaam en te abrupt.

Goedemorgen

Houd vol @Descartes33. Misschien is er ook een soort rouw? Het verwerken van verlies vsn een (vermeende) vriend? Een deel van je leven/ identiteit? Ik heb daar best een tijdje last van gehad. Mezelf opnieuw uitvinden. Het komt goed. Houd vol!

Tis heel druk aan het worden op het werk. Ik moet nog steeds moeite doen om er weer in te komen. Gek. Dat is toch door het thuiswerken. Lekker in mijn wereldje...

Ik heb het altijd jammer gevonden dat hardlopen niets voor mij is. Maar het werkt gewoon niet. Ben wel heel blij dat ik nu kan wandelen. Ik struikel minder. Lichaam niet meer pijnlijk (meestal). Al begint de knie nu steeds meer op te spelen. Ook met zwemmen. Hardlopen lijkt me leuk. Je kunt zo ,floeps, naar buiten en ziet nog eens wat. Maar wandelend ook natuurlijk. Morgen is het droog. Dan ga ik even lekker.