Sinds twee dagen voel ik me weer iets meer mezelf. Mijn eigen gewone ik. Zo fijn dat die nog ergens verstopt zit. Onverdoofd leven. Het gaat me niet in de koude kleren zitten, maar toch zeer de moeite waard.
Morgen vertrekt mijn oudste dochter weer naar het buitenland voor een paar weken. Ze woont al niet meer thuis maar komt toch vaak nog hier en blijft dan slapen voor een paar nachten. Die dankbaarheid daarvoor voel ik ook. Niets is vanzelfsprekend.
Ik ben lid geworden van een tuin waar ik mijn eigen groente oogst. Dus at zelf geoogste sla, venkel en courgette .Gisteren eigenhandig uit de grond getrokken prei:-)
He bah, @lady jane. Druk kan het dan zijn in zo’n zwembad. Hier geldt dat vooral voor de zondag.
Rondje gelopen hier en (buiten in de plas) gezwommen. Nu even naar moeder.
Ik huil me nog een ongeluk. Boosheid lijkt weggezakt. Dinsdag weer naar overgangsconsulente. Het lukt me gelukkig wel de goede dingen te zien. Mooie dingen die er ook zijn. Maar ik voel ze minder.
@Claudiusik begrijp wat je zegt en je gevoel. Soms heb je zo’n dag. Gek genoeg had ik hem ook gisteren. Alles leek mis te gaan. Ik was op de verkeerde tijd bij een afspraak, reed verkeerd, verloor de intuvia van mijn fiets, boodschappen uit de winkel vielen om.
Gevulde paprika’s gemaakt. Goed gelukt! Maar dat was de avond. Wel trots op. Ik was down na een dag werken en kreeg het toch voor elkaar om eten te maken. Blij mee.
Dat is precies het plan @Rosee. Dank voor het luisteren en meedenken. Er is ook nog eens heel veel gebeurd dit jaar.
Vandaag was in ieder geval een leuke dag. Veel gelopen, veel gezien; lekker gegeten. Dat lukte me vroeger niet zonder ad hoor:-)