Drie reacties al. Bedankt!
De reacties op mijn formulering "zo goed als niet" zijn duidelijk. Het is trouwens niet mijn bedoeling er vooraf al een "misschien zo af en toe eentje" optie bij in te bouwen. Het gaat me meer om het voorkomen van het soort gedrag dat ik vanuit het verleden ken: een "mislukking" als een aanleiding of zelfs als een excuus zien om weer volop terug te vallen in de oude foute gewoonte, en er ook nog eens een conclusie aan koppelen in de trant van "zie je wel, het lukt me nu eenmaal niet om te stoppen, hoe goed ik het ook probeer". Ik wil het omkeren tot een voldongen feit: ik doe gewoon niet meer aan die flauwekul, en ben reuze blij dat ik daar nu eindelijk van af ben. Mocht het niet meteen voor 100% lukken dan blijft mijn besluit om te stoppen toch overeind staan en werk ik daar gewoon aan verder.
Etty schrijft dat het zelfs na acht jaar moeiteloos stoppen een enkel glas wijn bij haar een terugval inzette, maar dat het er eigenlijk om gaat de onderliggende oorzaak of oorzaken onder de ogen te zien. Bedankt, ik moet dat even op me laten inwerken. LadyJane wil ik bedanken voor het inzicht dat het toch vooral draait om een realistische benadering. Dat herken ik wel als mijn eigen insteek, of althans de insteek die ik nastreef. MijnGerrit raadt me aan mijn voornemens meetbaar te formuleren. Dat ga ik inderdaad maar eens doen, in mijn eigen dagboek. Bedankt voor het advies. Het filmpje van Els Noorlander heb ik bekeken: heel interessant en bijzonder leerzaam inderdaad.
Voor wie het interesseert, en ook om mijn eigen situatie nog wat te verduidelijken, geef ik hierna aan welke externe hulpbronnen ik tot nu toe gebruikt heb. Voor de juiste context is het misschien goed als ik er bij vertel dat ik ook als zware drinker over het algemeen goed functioneerde op mijn werk, en daar ook uitstekende jaarlijkse beoordelingen had. Dat is voor mij ook altijd een belangrijke grens geweest die ik niet wilde overschrijden. Nu iets over die externe hulp dus. Het begon met ambulante begeleiding van de Jellinek kliniek tijdens de drie alcoholloze maanden waarover ik eerder schreef. Dat is bij hun de minst zware optie, je wordt niet opgenomen maar kunt gewoon naar je werk blijven gaan, alleen kom je eens in de zoveel tijd langs voor een gesprek en houd je ook via het internet contact met een vaste begeleider. Ook houd je een werkboek bij en doe je opdrachten zoals het invullen van vragenlijsten. Ik was daar op eigen verzoek naar doorverwezen door de huisarts. Het besluit om te stoppen had ik zelf al genomen. Zelf had ik een half jaar voor ogen, met de intentie daarna te leren verstandig om te gaan met matig alcoholgebruik. Eigenlijk sloten de standaardoplossingen van Jellinek slecht aan bij mijn situatie. Zij maken onderscheid tussen een behandeling voor wie geheel wil stoppen en een voor wie wil minderen. Ik koos voor de behandeling voor geheel stoppen en dat heeft me wel wat geholpen de argumenten goed in beeld te krijgen, maar mijn eigen besluit was al genomen en zij gaan er eigenlijk toch vanuit dat je in die fase nog met besluitvorming bezig bent. Dat gaf mij het gevoel dat ik een beetje boven die begeleider stond. Jammer. Terwijl de behandeling al liep werd me duidelijk dat de verzekering alleen de eerste drie maanden dekt. Toen ben ik dom genoeg, in overleg met de behandelaar overigens, overgestapt naar het leren omgaan met matig drinken en heb ik de tijdsspanne van geheel niet drinken teruggebracht van 6 naar 3 maanden. Dat bleek geen vruchtbare weg. Achteraf gezien had ik misschien wat meer tijd en aandacht aan de intake moeten besteden, maar ja, mijn besluit stond al vast, niet waar?
Mijn recente besluit om geheel te stoppen heeft te maken met het feit dat ik last kreeg van pijn in de leverstreek die gepaard ging met extreme vermoeidheid, vergelijkbaar met die bij bij een griep of ernstige verkoudheid, maar dan zonder koorts, niezen of snotteren. Met name die pijn in de leverstreek motiveert me erg om nu echt te kappen met die drank. Van mijn huisarts en van wat ik zelf hier en daar aan informatie heb opgezocht is het me duidelijk geworden dat ik op de grens zit van het punt waarbij schade aan de lever onomkeerbaar en levensbedreigend wordt als ik zo door ga. Dat heeft me de knop doen omdraaien. Via een tip van iemand op Facebook vond ik voorbijalcohol.nl en volgde daar de eerste videocursus van een week. Als ik terug ben van vakantie wil ik ook de vervolgcurus van vier weken doen die daar aangeboden wordt. Inmiddels las ik “Alcohol onder controle, zelfhulpgids voor het matigen van je alcoholgebruik” van William R. Miller en Ricardo F. Muñoz uit 2008 (oorspronkelijk: Controlling your drinking: Tools to make moderation work for you, 2004). Een aanrader voor iedereen die zelf aan de slag wil. Daarnaast houd ik een dagboek voor mezelf bij. Erg nuttig om je belangrijke besluiten met achterliggende overwegingen in vast te leggen als ze je nog helder voor ogen staan. Een besluit wat je zelf neemt kun je namelijk ook zelf terugdraaien, nietwaar, maar zo'n dagboek maakt het ietsje minder gemakkelijk om jezelf daarbij te bedotten. En je kunt makkelijker doorbouwen op eerdere ideeën nadat je ze nog eens nagelezen hebt.
Voor deze discussiegroep kies ik vooral omdat ik ook zoek naar technieken om terugval te voorkomen voor wie al een besluit genomen heeft en niet meer zo zeer aan het zoeken is naar manieren om te stoppen of te minderen.
