kruidenthee67

Goeiemorgen, Ik probeer de ochtendroutine om te gooien...starten met thee en later koffie. Dat bevalt me beter. Maar zoals ook met het veranderen van andere gewoontes... De koffiekick is prettig...maar met thee starten is rustiger...en ja, dan is de koffie later op de dag echt een traktatie...hmmm...en dan wil ik toch de quick fix, hahaha, waar ken ik dat van??! Die quick fix sluimert nog op de achtergrond. Gelukkig kan ik terugvallen op mijn hulplijnen (maatje, AA). En ook hier meelezen en heel af en toe reageren. Keep up the good work all!

Hoi Amanda, Stoppen is de enige optie, dat is helder. En waar een wil is, is een weg. En hoe die weg eruit ziet, is voor iedereen anders. Goed dat je het forum hebt gevonden, je staat er niet alleen voor. Zelluf doen, maar niet alleen. Zelf heb ik verschillende hulplijnen ingezet destijds. Waarvan de huisarts inlichten er één was. Een helpende stap. En later een AA groep bezoeken. Geef niet op, neem het besluit en ga ervoor. Succes.

Goeiemorgen Moederdag...ingewikkeld. De zon schijnt, iedereen hier in huis is lekker bezig. Ik ook Daar geniet ik van. En van het feit dat ik weer wat steviger in het zadel zit. De zucht verdwijnt echt weer naar de achtergrond. Ook met wat heftige zaken afgelopen weken. Blij, dat ik daar met m'n volle verstand en gevoel bij kon zijn. Ben me er ten volle van bewust wat me drijft om niet meer te drinken. Fijne dag en keep up the good work

@Pytje Ik denk dat die connectie lang zal blijven bestaan. Dat is mijn les van afgelopen jaren. Bewustwording, inzichten, handvatten...en, ook 'doen'. Als ik de wiebeligheid waarneem, is het zaak dat ik de selfcare even onder de loep neem. Wiebeligheid kan ik ook ervaren in fijne situaties. De signalen niet negeren, of denken, ach, ik moet dat toch ook allemaal gewoon maar kunnen? Met mildheid naar mezelf kijken Het op de hoede zijn, is herkenbaar, na mijn terugval...maar zakt weer naar alertheid. De kramp gaat eraf. Het gaat minder voelen als 'strijd'. Waardoor ik weer vertrouwen in mezelf kan ervaren. En dan ervaar ik ook ruimte tussen dat moment van overvallen worden en het eraan toe geven. Keep up the good work O, goeiemorgen all

Hoi Ties, Dag voor dag, uur voor uur soms. Een herkenbaar proces. Zelluf doen niet alleen. Goed dat je hier schrijft, en wat je zelf al eerder noemt, fases waar je (weer) doorheen 'moet'. Jij kunt het ook, en je bent het waard. En om er dan nog maar een cliché tegenaan te gooien: waar een wil is, is een weg. Keep up the good work.

Zondagmiddag, een hoofd vol watten. Verkoudheid die toch steeds weer terugkomt. Gisteravond twee uur liggen slapen in de stoel, terwijl er om mij heen volop gekletst werd, daarna een lange nacht...het was nodig. Licht en of kort slapen is niet fijn. Ondanks het wattenhoofd voel ik me vandaag dan toch 'beter'. Ik kook uitgebreid vandaag, rommel wat in huis...en ga nu na dit bericht wat creatiefs doen. Omdat het mag en kan. En dan kan ik volledig zijn met mezelf . Dranktechnisch gaat het oké. Ik heb nog wel zuchtmomenten. Vandaag nog, in de supermarkt...de 'zal ik toch dan...' Ik weet niet altijd waar het vandaan komt. Ik weet wel dat ik de neiging had de winkel snel uit te komen en dacht, nee, zo werkt dat niet. Of ja, ik weet wel waar het vandaan komt...het zijn niet echt hele concrete situaties. Soit. Daar moet ik het mee doen. Dus ik 'voel', observeer...en het gaat voorbij...en dat mag ik allemaal zelf doen. En dat wil ik ook. Ik leer 'loslaten'...of liever gezegd, anders vasthouden. Naar de ander, maar ook naar mezelf. Ik ben erachter dat 'controle' een ding is. Het is oké. Ook hierin stapjes. Het hoeft niet perfect ik ben gewoon een mens De winst van 'alles' op dit moment is dat ik ervaar dat 'het voorleven' impact heeft op de mensen om mij heen, vooral bij mijn gezin. Ik heb me afgelopen anderhalf jaar behoorlijk schuldig gevoeld, voor wat er allemaal gebeurde hier. Ik kan het nu wat meer in perspectief zien. En ervaar dat mijn handelen er toe doet, op een constructieve manier. Niet vanuit angste, maar vanuit liefde (jajaja....dat schrijf ik wel zo makkelijk...in de praktijk nog wel een dingetje...overgave) Eén ding blijft bovenaan: niet drinken. Wat voor mij staat voor: met alles aanwezig kunnen zijn. It's the only way. Keep up the good work

'Het werkt, als je er zelf aan werkt'

@Ettyja, huilen is iets heel anders ja... In contact met mijn lijf, leer ik ook het onderscheid tussen emotie, gevoel en intuïtie. Het filmpje wat bij ik dacht, Freekie, gepost is, vond ik erg verhelderend weer hierin. 'Zijn met mezelf'.

@EttyJa, dat dus. En ik dacht altijd te voelen haha! En ik heb ook geleerd, ik weet het niet, is ook een antwoord. Ben blij met mijn haptonoom.

Hoi @Emmy Om te stoppen met drinken heb ik andere hulp gehad. Even in een notendop: Me bewust geworden van mijn verslaving toen ik bij de psycholoog kwam. Het forum opgezocht en een een periode volgde van stoppen en terugvallen. Toen naar de huisarts, gesprekken met de praktijkondersteuner. En uiteindelijk zelf gevraagd om een verwijzing naar Novadic. Daar heb ik een traject gevolgd met gesprekken en een stuk cognitieve gedragstherapie. En wekelijks naar de AA. Op dat moment heel helpend en resulteerde in vijf droge jaren. In die jaren is ook duidelijk geworden dat er wel wat onderliggende issues zijn, die ik met drank heb willen 'oplossen'. Coping dus. Ik ben daar mee aan de slag gegaan. En daarin is duidelijk dat het lichaam een belangrijke rol speelt. Opgeslagen stress, emoties. Het kunnen en durven voelen. In plaats van alles uitdenken in het hoofd. Het is niet het één of het ander, maar de balans. Waarbij nu wel even het accent ligt op het lichaam. Dus ook wandelen, bewegen, creatief bezig zijn. Ofwel, Hoofd, hart en handen verbinding. Wat is ondersteunend voor jou? Ik vond de stap naar de huisarts en hulpverlening best een confronterende, maar het was de beste. Wat handig is, weet ik niet. Voor mij werkte het zo. Eigenlijk geen idee of een hapto je zou kunnen ondersteunen in het stoppen. Dat zou je kunnen vragen.

@Emmy Wat zou je willen weten, vragen?

Ja, stiekem, verstoppen, liegen en bedriegen, mooi weer spelen. Alles om maar niet ontmaskerd te worden. Denken dat niemand het merkt, nou, niets is minder waar. Met name bij mijn kinderen heeft dat wat gedaan in 'vertrouwen en veiligheid'. En continu bezig zijn met drank en hoe dan? Heel herkenbaar (verslavings)gedrag. Dit gedrag is heel gemakkeijk om te zetten : Stoppen met drinken En uitspreken dat je een probleem hebt met drinken. Uit de cirkel van schaamte en schuld, met de billen bloot. Dat lijkt niet makkelijk, maar ik kan je vertellen dat het oplucht en de stap is naar een nuchter leven. Het was ook niet simpel Maar ik gun het je. Het forum was voor mij een eerste stap om me te realiseren dat dit gedrag niet 'raar' is. Hulp zoeken en met name ook ervaringsdeskundigen spreken ( voor mij AA) is erg helpend gebleken voor mij. Ik wens je KMW

Even een reflectiemoment. Ik zit weer op de goede weg. De zuchtmomenten zijn er af en toe nog wel. Ik herken ze en kan ook wel herleiden wat er gebeurt. Dat 'moet' ook. Soms is het iets vervelends wat ik niet wil voelen, maar soms ook euforie, of het gevoel dat ik 'het wel verdien'. Ofwel, mijn geest doet zijn best om me te verleiden. Diezelfde geest kan dus ook helpen om dat niet te doen. En dat begint bij mij met 'waarnemen', en ook stilstaan bij wat ik ervaar, voel. De tijd tussen de gedachte aan drank en de daadwerkelijke actie wordt weer ruimer. En dan gaat het dus gewoon voorbij. En ik vertrouw op mijn eerdere ervaring, de vijf droge jaren en hoe het steeds makkelijker werd, dat ik daar gewoon weer kom. Met weer wat wijsheid erbij. Het is ook geen optie, dat riep ik en dat roep ik nog steeds. Gegarandeerd een doodlopende en zelfvernietigende weg. Ik wil hierin ook echt mijn eigen verantwoording nemen. Omdat ik het waard ben. En me ook realiseer wat het zou betekenen in mijn gezin. Hier zit voor mij ook een drive in het 'voorleven'. De wekelijkse meetings helpen me echt. Het is een grote, prettig functionerende groep. De ervaringsdeskundigheid is wat me in de realiteit brengt en houdt. Zelluf doen, niet alleen. Mijn appmaatje die tussen de regels doorleest, niet veroordeelt, er altijd is. Een paar goede vrienden, tegen wie ik open kan en wil zijn. Zelfzorg is belangrijk. Ik heb lang het idee gehad dat ik vanalles mankeerde, moest veranderen, therapie. En o, er zijn ook wel wat dingen te noemen. Ik zak langzaam in het 'idee' dat dat niet hoeft...Thee hoeft niet 'perfect' te zijn...wat dat ook zou mogen betekenen. Thee mag gewoon zijn. Maar wel verantwoording nemen voor wat werkt. Wat helpend is voor mij. Stoppen met 'pleasen', nee durven zeggen. Voelen wat er te voelen valt. Wandelen omdat me dat goed doet (ook als ik geen zin heb). En natuurlijk aan top, niet drinken. Overigens niks mis met therapie of hulp zoeken bij je stopproces! Nee, integendeel. Zonder dat, denk ik niet dat ik het gered had. En ik denk ook dat het er voor gezorgd heeft dat de terugvallen niet geleid hebben tot lange drinkperiodes. Dat geeft ook vertrouwen. In mijzelf. Voor nu ga ik nog regelmatig naar een haptonoom. Back to the basic, my body. Keep up the good work

Goeiemorgen

@Artaxbedankt voor je antwoord. Goed om te horen dat je 'aan het werk bent'. Drank als coping. Nu 'het leven nuchter leven', met alles wat erbij hoort. Fijn dat je veel hebt aan AA. Ik ben ook weer begonnen met wekelijkse meetings. In een andere groep en plaats dan ik voorheen deed. Deze is groter, meer diversiteit. Ik ervaar dat het 'live' contact met lotgenoten ondersteunend is nu. Dus dat blijf ik voorlopig maar doen. Keep up the good work

Hoi Oskar, Als de gedachte is: ik denk dat ik het wel weer kan.. dan is er maar één manier om erachter te komen. En als dat idee eenmaal in je hoofd zit...tja.... Zelf weet ik dat het niet kan. En heb afgelopen half jaar een paar keer een terugval gehad. Niet verwacht, na vijf jaar nuchter. Niet omdat ik bedacht dat ik wel met mate kon drinken, maar greep naar 'de verdoving'. Wetende dat daarmee 'het mechanisme' meteen ook weer aangaat. Ik weet niet of het delen, uitspreken, schrijven me weerhouden had. De drang was sterk en primair. Ik weet wel, hoe 'gevaarlijk' het voor me is. Ik wil het niet, nooit meer terug naar waar ik ooit was en erger....dat is de realiteit. Alle andere gedachten kan ik beter niet geloven. Want dan hou ik mezelf voor de gek. Mijn advies, voor wat het waard is, don't. Simpel. Wens je KMW

@Artax Dank je Artax. Ja, gelukkig wel..maar verdorie...wat is de lijn dun. Het was ook niet het idee 'dat het wel weer kon', want dat weet ik verrekte goed. Hoe vaar jij?

In het kader van de eerlijkheid, di 24 januari ging ik weer voor de bijl. Dus 25 januari is mijn nieuwe stopdatum. Ik baal. Van hoe de eerste uitglijder me toch weer zo in de gevarenzone heeft gebracht. Ik heb woe meteen AA gebeld en ga weer wekelijks een meeting bezoeken. Een andere, grotere groep. Ik vond de eerste avond confronterend, maar heb ook gemerkt dat de live ondersteuning voor nu goed is. Doen wat werkt. Luisteren samen zijn met lotgenoten...kweenie...misschien is dat ook iets met 'nederigheid'...ik heb wel vertrouwen en ga er gewoon voor. Omdat ik het echt wil, nuchter het leven leven. Keep up the good work

Goeiemorgen

O....ik lees mezelf terug en denk...goh...dat is best oordelend. Lady Jane noemde al de schaduwkanten. Alcohol vertroebelt alles. Vergroot uit. Het is niet meer 'zuiver'. Ook ik dacht soms dat ik dan 'de waarheid' sprak, of helder van geest kon zijn. Nou, dat is dus echt niet waar. Wat ik in voorgaand bericht schrijf, durf ik zo te stellen, omdat ook ik daar uithang als ik drink. Sommige gedragingen vertonen zich ook nuchter. De uitdaging is dan ook ze nuchter te onderzoeken, te voelen, te accepteren of te veranderen. Dat kan niemand voor mij doen, mijn verantwoording, mijn keuze. Zelluf doen, niet alleen, KMW. Keep up the good work

Even op mijn eigen plek. Als ik zo weer meelees op de dagdraad weet ik precies waarom ik niet meer wil drinken. Wat een ellende. Drama, slachtofferschap, ego gedrag, schuld&schaamte, liegen en bedriegen, destructief gedrag, zelfhaat, projectie, overtuigingen en aannames vanuit een gekleurd perspectief....pfff. Nee, laat maar. Oprecht. Laat maar. Het is ff lastig, maar ik pak de draad weer op. Weet en voel waarom ik dit doe. Wil. Sober zijn. Ff niet gemakkelijk. Door toch weer te drinken is er ff iets 'aangegaan'. De short cut lonkt om 'even niet te voelen'. Ook vandaag wel weer een moment. 'Zal ik?' En dan die gedachten erachteraan 'Hoe'? O, dat gedrag wat erbij hoort, nee, dank je, zo wil ik niet zijn. Ik weet, zie en voel wat er gebeurt. En zet mijn 'verstand' ook in om niet voor de bijl te gaan. Hier 'moet' ik weer doorheen. Soit. Het levert me NIKS op. Doodlopende route. Letterlijk en figuurlijk. Ik heb baat bij de haptonoom. Ook daar vandaag opgebiecht. Blij dat ik dat deed. Eerlijkheid staat voorop. Even hier ventileren is ook goed merk ik. Ik lees mee, om bij de les te blijven.

Goeieavond

Dank je Yvonne