'Ik denk dat soms wordt onderschat hoe een 'cruel to be kind' boodschap kan aankomen. Als je met je pootjes omhoog ligt en steun zoekt.
Ik ben er absoluut geen fan van. Misschien geen verrassing als ik zeg dat ie bij mij ook niet werkt. (wellicht autoriteitsdingetje) Ik kom niet voorbij het 'cruel' gedeelte. Het 'kind' komt niet binnen, laat staan de 'les' of boodschap. Ik ben eerder geneigd om de les in omgekeerde volgorde uit te voeren.
Fans van de methode passen hem misschien graag toe, en kunnen er misschien ook wat mee als ze zelf op deze manier 'aangepakt' worden.
Prikkelende vràgen hebben mij wel verder gebracht. En nog meer als de vraagsteller ook nog met mij deelt waarom hij deze vragen stelt: nieuwsgierigheid, bezorgdheid, irritatie?"
Etty, ik ben zo vrij je tekst op mijn draad te zetten. Ik liep en loop daar zelf tegenaan. Als boodschapper en ontvanger. Inmiddels 'begrijp' ik hoe het werkt, bij mij. Wat er bij mij getriggerd wordt en hoe het niet werkt. En ook wat wel. Met name in mijn relatie heel belangrijk. Ach, kom het eigenlijk over al tegen. En het gaat nog eens niet altijd om de 'cruel' maar 'confrontatie". Mijn eigen reactie (primair) daarin her- en erkennen was en is de sleutel, naar gelijkwaardigheid en werkende acties. Communicatie, geweldloos. Niet simpel, wel nodig in mijn proces. Ik word er 'beter' van. Maandag de stap 'nederigheid' aan de orde gehad in onze groep...en die houdt me in dit kader ook bezig.
Ik zie het vaak 'mis' gaan, hier op het forum ook. Ik verbaas me over de veroordelende reacties als iemand er doorheen zit. En tegelijk over de goedpratende reacties in het kader van zachte heelmeesters...bij twijfel niet inhalen is het advies aan mijzelf. Luisteren naar een ander is altijd goed, laten weten dat je de ander gehoord en gezien heb kan al zo belangrijk zijn. En me afvragen, voor wie of wat reageer ik? Mijn reactie zou in veel gevallen iets zeggen over 'mijzelf'. Daar is een ander niet altijd mee geholpen. En überhaupt me afvragen, zit die ander (ongevraagd) op mijn 'hulp' te wachten..hoezo?
Vragen, bevragen vanuit oprechtheid...dat is waardoor ik me gezien voel. En me veilig voel. En dus kan openstaan voor 'feedback'.
In de praktijk betekent dat, als ik op mijn bek ga, wil dat 'kind' eerst een aai over de bol. Daarna kan ik heeeeel veel hebben.
Die aai zocht ik bij de ander...en inmiddels ben ik heel af en toe in staat mezelf die aai te geven....ik geloof dat dat compassie heet.
Moest ik ff kwijt.