kruidenthee67

En dat geeft mij 'vertrouwen'. In mijzelf. Zo.

En nu merk ik dat ook mijn omgeving daarmee 'verandert'.

En ik voel het niet alleen...ik heb het ook ervaren. En voor mij was 'anders doen', hulp vragen en aanvaarden. Niet weglopen van...

Ik voel sterk dat je zelf ergens 'iets' moet veranderen als je het ADB proces ingaat. En dat is niet altijd simpel. Maar als je het niet doet verandert er niks...of je nou vertrouwt, hoopt, bidt etc.

Maar dat hoort ook wel bij wat ik voel....haha!

Oeps..bietje groot.

'

Als je jezelf maar vertrouwt...succes met je eigen plan Spirit.

Voor mij gaf het traject heel veel inzichten in mijn patronen, hoe ik denk en doe. Ik heb best veel weerstand gevoeld bij het invullen (moet dit nou? stom! Ja, dit weet ik onderhand wel en nog meer van dit soort gedachten). Juist dat verzet was een signaal voor mij. Ik heb veel aandacht geschonken aan het nuchter zijn/worden. Was nodig. Omdat de aandacht niet mag verslappen. Daarom ook dagelijks contact met maatje en elke week een AA avond. Wat ik wel merk is dat ik nu, vijf maanden droog, na drie jaar modderen de gedachten aan en over drank minder worden. Maar mijn aandacht blijft. Zelfzorg, zo zie ik dat. Onderhoud om dit proces in de goede richting te laten blijven gaan, waarbij goed staat voor droog. Succes Koen, met jouw traject. Hoop dat je een goeie klik heb met je herstelmedewerker (zo noem ik haar tenminste) en dat het een stevige basis mag worden voor een nuchter bestaan.

Mijn man drinkt af en toe. In het weekend. Eén glas whisky. En vraagt ook of ik er last van heb. Soms wel en soms niet. Wat ik inmiddels doe is inderdaad benoemen. 'Ja, ik vind het lastig'. Maar dat betekent dan niet dat hij niet een glas mag drinken. Het benoemen haalt voor mij druk er vanaf. En ook voor hem een signaal dat het droog staan niet vanzelfsprekend is voor mij. Echt last heb ik er niet van, maar het is zeker niet 'neutraal'. Als hij een fles wijn openmaakt wil ik ook dat hij die weer opbergt. Ik wil het niet, maar de bekende 'armlengte' wil ik ook niet op de proef stellen.

Goeiemorgen

Mooi Ijsvogel...'we vermijden iedere vorm van zelfmedelijden'...wordt elke keer op mijn groep gelezen...ja, dat is zeker iets anders dan lief zijn en goed voor je zelf zorgen...compassie.

Mooi! Best pittig dat traject online, maar het kan je veel opleveren. Ga ervoor!

Goed dat je alert bent ja. Wat doe je om te doorgronden hoe het werkt? Heb je hulp? Als je een lezer bent zijn hier ook wel de nodige boekentips te vinden. En natuurlijk heel veel andere tips van ervaringsdeskundigen.

Hier flinke storm..wel lekker...ik hoef er nog net doorheen 'Ik ben er zeker van dat in IRL de discussies anders zouden aanvoelen' zegt Fleurtje. Ja, dat denk ik ook. Ik vind het soms lastig de discussies te volgen, door woordgebruik, door hoe ik het interpreteer, niet goed kunnen inschatten/voelen wat de toon is. Is niet erg. Ik leer ook om me er niet over op te winden. Dat is voor mij een belangrijke les. En ik vind het mooi dat mensen toch steeds met elkaar in gesprek blijven gaan, meningen toetsen. In alle opzichten blijft dit forum leerzaam en helpend voor mijn herstel.

Goeiemorgen

Welkom en succes! Al ruim een maand in the pocket..mooi!

Klinkt goed. Tuurlijk is het belangrijk dat je een goed gevoel hebt, gehoord wordt, een klik met je herstelmedewerker hebt. Ik heb er een goeie ervaring mee, over twee weken sluit ik het traject daar af. Heb je ook een online traject erbij? Maar...het allerbelangrijkste voor mij was voor welslagen dat ik er zelf helemaal klaar voor was. Mijn eigen motivatie. Geholpen willen worden. Succes Koen!

Niet gelukt, maar wel gelukt om constructieve stappen te zetten om het nuchter worden te laten slagen. Heel veel succes. Je weet dat je het kunt!

Welkom en succes Dave

Och Suikertje, we weten dat jij meeleeft, ook als je dat niet laat blijken. Andersom ook... voor jou.

Proficiat met je twee maanden.

Dapper Jannigje..spannend ook. Alvast succes, ook met het je voorbereiden naar dit moment

Yeah! Dankuallen!

Goeiemorgen